แวนคูเวอร์ เบลเซอร์ส
แวนคูเวอร์เสื้อคลุมเป็นมืออาชีพฮ็อกกี้น้ำแข็งทีมที่เล่นในโลกสมาคมฮอกกี้ 1973 1975 เสื้อคลุมเล่นที่สนามกีฬา Pacific Coliseumในแวนคูเวอร์แบ่งปันสิ่งอำนวยความสะดวกที่มีแคนาดาแวนคูเวอร์ของสมาคมฮอกกี้แห่งชาติ เสื้อคลุมเป็นเจ้าของธุรกิจท้องถิ่นจิม Pattison แฟรนไชส์ย้ายไปแวนคูเวอร์หลังจากฤดูกาลเดียวในฟิลาเดล ไม่สามารถสร้างฐานแฟนคลับที่แข็งแกร่งในแวนคูเวอร์ทีมงานได้ย้ายอีกครั้งในปี 1975 ที่จะกลายเป็นคัลเคาบอย
| แวนคูเวอร์ เบลเซอร์ส | |
|---|---|
 |
|
| เมือง | แวนคูเวอร์ , บริติชโคลัมเบีย |
| โฮมอารีน่า | แปซิฟิกโคลีเซียม |
| สี | สีเหลืองและสีส้มไหม้ |
| ประวัติแฟรนไชส์ | |
| 2515 (ไม่ได้เล่น) |
ไมอามี่ สกรีมมิ่ง อีเกิลส์ |
| 2515-2516 | ฟิลาเดลเฟีย เบลเซอร์ส |
| 2516-2518 | แวนคูเวอร์ เบลเซอร์ส |
| พ.ศ. 2518-2519 | Calgary Cowboys |
ประวัติศาสตร์
เสื้อคลุมเป็นหนึ่งในสมาชิกผู้ก่อตั้งของสมาคมฮอกกี้โลก แต่เดิมทีมที่เรียกว่าไมอามี่อินทรีกรีดร้องก็จะถูกใช้ในไมอามี่, ฟลอริด้าแต่เนื่องจากปัญหาทางการเงินและการขาดเวทีที่เหมาะสมแฟรนไชส์ก็ถูกย้ายไปฟิลาเดล , เพนซิลและออกมาเป็นฟิลาเดลเบลเซอร์ หลังจากนั้นเพียงหนึ่งฤดูกาลในฟิลาเดลทีมย้ายไปอยู่ที่แวนคูเวอร์ , บริติชโคลัมเบียและกลายเป็นเสื้อคลุมแวนคูเวอร์ใน1973-74 หลังจากฤดูกาลที่สองทีมก็ย้ายอีกครั้งเพื่อคัล , อัลเบอร์ต้าเป็นคัลเคาบอยสำหรับ1975-1976 สองปีต่อมาแฟรนไชส์ก็พับ
แวนคูเวอร์ เบลเซอร์ส
หลังจากที่ฤดูกาล 1972-73 WHAสิ้นสุดวันที่เจ้าของฟิลาเดลเบลเซอร์ขายทีมให้กับจิมแพตทิสันที่ย้ายไปทางทิศเหนือทีมของขอบที่จะแวนคูเวอร์ , บริติชโคลัมเบียที่มันเป็นชื่อแวนคูเวอร์เสื้อคลุม
Pattison รู้ดีว่าเพื่อที่จะแข่งขันกับVancouver Canucksของ NHL ซึ่งอยู่ในเวทีเดียวกัน เขาจำเป็นต้องดึงดูดดาวเด่นมาสู่ทีมอย่างAndre Lacroixที่นำทีมทำคะแนนในลีกเมื่อปีก่อน ออกจากทีมไปนิวยอร์กโกลเด้นใบมีดในขณะที่ (และลีก) สูงสุดจ่ายผู้เล่นของทีมดีเร็ก Sandersonได้รับการบังคับให้ออกในตอนท้ายของฤดูกาลในความลำบากใจที่สำคัญให้กับทีมและลีก Pattison พยายามเซ็นสัญญากับPhil Esposito สตาร์จากบอสตันโดยเสนอเงินให้เขา 2.5 ล้านดอลลาร์ในระยะเวลาห้าปี Esposito ตัดสินใจที่จะอยู่กับ Bruins ด้วยเงินที่น้อยลง
ทีมทำผลงานได้ไม่ดีในปีแรก จบด้วยสถิติ 27-50-1; อย่างไรก็ตาม แวนคูเวอร์เป็นเมืองฮ็อกกี้ที่แข็งแกร่งมากจนทีมเบลเซอร์สนำทีม WHA ไปร่วมงาน โดยวาด 9,356 คืนต่อคืน ซึ่งมากกว่าค่าเฉลี่ยของสโมสร 11 แห่งอื่นๆ ในลีกมากกว่า 50% ในฤดูกาลถัดไป2517-18สโมสรปรับปรุงให้เหลือเพียงสองเกมที่ต่ำกว่า .500 เพียงเพื่อดูการเข้าร่วมเกมถึง 8,014 เกมที่หกใน 14 ทีม WHA ไม่เพียงพอที่จะทำให้ทีมในแวนคูเวอร์; หลังจากนั้นเพียงสองฤดูกาลบนชายฝั่งตะวันตกของทีมที่ทำกะแฟรนไชส์ที่สามในปีที่สามคราวนี้คาลการี, อัลเบอร์ต้าที่พวกเขาถูกเปลี่ยนชื่อคัลเคาบอย เคาบอยจะเป็นความพยายามครั้งที่สองของดับบลิวเอชเอในคาลการี ขณะที่คัลการี บรองโกส์ถูกกำหนดให้เริ่มเล่นที่นั่นเพื่อเปิดฤดูกาลดับบลิวเอชเอ อย่างไรก็ตาม หลังจากที่ Bob Brownridge เจ้าของ Broncos เสียชีวิต แฟรนไชส์ดังกล่าวก็ถูกย้ายไปClevelandแทน [1]
บันทึกประจำฤดูกาล
หมายเหตุ: GP = เกมที่เล่น, W = ชนะ, L = แพ้, T = เสมอ, Pts = คะแนน, GF = ประตูสำหรับ, GA = ประตูต่อ, PIM = บทลงโทษในไม่กี่นาที
| ฤดูกาล | ชื่อทีม | GP | W | หลี่ | ตู่ | PTS | GF | GA | พิม | เสร็จสิ้น | รอบตัดเชือก |
| ค.ศ. 1973–74 | แวนคูเวอร์ เบลเซอร์ส | 78 | 27 | 50 | 1 | 55 | 278 | 345 | 1047 | อันดับที่ 5 ตะวันตก | ไม่ผ่านเกณฑ์ |
| ค.ศ. 1974–75 | แวนคูเวอร์ เบลเซอร์ส | 78 | 37 | 39 | 2 | 76 | 256 | 270 | 1075 | อันดับที่ 4 แคนาดา | ไม่ผ่านเกณฑ์ |
| ยอดรวมแฟรนไชส์ | 395 | 174 | 207 | 14 | 362 | 1381 | 1498 | 5278 |
ดูสิ่งนี้ด้วย
อ้างอิง
- ^ อัลเบอร์ต้า Oilersถูกหลักการแล้วเป็นแฟรนไชส์ "ภูมิภาค" ที่จะเล่นทั้งในเอดมันตันและคัล แต่ที่ฤดูกาลแรก Oilers เล่นเกมเดียวในคาลการี: หนึ่งเกมเพลย์ออฟกับมินนิโซตาซึ่งพวกเขาหายไป แฟรนไชส์ถูกเปลี่ยนชื่อเป็น Edmonton Oilersในปี 1973 ซึ่งเป็นเอกลักษณ์ของพวกเขาตั้งแต่นั้นมา