บทความภาษาไทย

ตุลาการของรัฐบาลกลางของสหรัฐอเมริกา

ตุลาการของรัฐบาลกลางของสหรัฐอเมริกาเป็นหนึ่งในสามสาขาของรัฐบาลกลางของสหรัฐอเมริกาจัดภายใต้รัฐธรรมนูญของสหรัฐอเมริกาและกฎหมายของรัฐบาลกลาง บทความที่สามของรัฐธรรมนูญต้องมีสถานประกอบการของศาลฎีกาและอนุญาตให้สภาคองเกรสในการสร้างศาลของรัฐบาลกลางอื่น ๆ และข้อ จำกัด ของพวกเขาเกิดขึ้นในเขตอำนาจ มาตรา 3 ผู้พิพากษาของรัฐบาลกลางได้รับการแต่งตั้งโดยประธานาธิบดีโดยได้รับความยินยอมจากวุฒิสภาให้ดำรงตำแหน่งจนกว่าพวกเขาจะลาออกถูกฟ้องร้องและถูกตัดสินลงโทษเกษียณหรือเสียชีวิต [ ต้องการอ้างอิง ]

ศาล

ศาลของรัฐบาลกลางทั้งหมดสามารถระบุได้อย่างง่ายดายด้วยคำว่า "United States" (ย่อมาจาก "US") ในชื่อทางการของพวกเขา ศาลของรัฐไม่สามารถรวมการกำหนดนี้เป็นส่วนหนึ่งของชื่อได้ [1]

โดยทั่วไปศาลของรัฐบาลกลางจะแบ่งระหว่างศาลพิจารณาคดีที่รับฟังคดีในกรณีแรกและศาลอุทธรณ์ซึ่งตรวจสอบคำตัดสินที่โต้แย้งเฉพาะของศาลล่าง

ศาลแขวงสหรัฐ (หนึ่งในแต่ละ 94 อำเภอการพิจารณาคดีของรัฐบาลกลางและสามสนามดินแดน) เป็นศาลพิจารณาคดีของรัฐบาลกลางทั่วไปแม้ในบางกรณีสภาคองเกรสได้เบี่ยงเบนเขตอำนาจเดิมศาลพิเศษเช่นศาลการค้าระหว่างประเทศที่ต่างประเทศ หน่วยสืบราชการลับการเฝ้าระวังศาลที่คนต่างด้าวก่อการร้ายกำจัดศาลหรือบทความที่ผมหรือศาลมาตรา IV โดยปกติศาลแขวงจะมีเขตอำนาจในการรับฟังคำอุทธรณ์จากศาลดังกล่าว (เว้นแต่จะมีการอุทธรณ์ต่อศาลอุทธรณ์สำหรับ Federal Circuit )

ศาลสหรัฐอเมริกาอุทธรณ์เป็นสื่อกลางอุทธรณ์ศาลของรัฐบาลกลาง พวกเขาดำเนินการภายใต้ระบบการตรวจสอบที่บังคับซึ่งหมายความว่าพวกเขาจะต้องได้รับฟังคำอุทธรณ์ทั้งหมดจากศาลล่าง ในบางกรณีสภาคองเกรสได้หันเหความสนใจการอุทธรณ์ศาลศาลพิเศษเช่นตรวจตราข่าวกรองต่างประเทศศาลทบทวน ศาลอุทธรณ์ของรัฐบาลกลางนั่งอยู่อย่างถาวรใน 13 วงจรอุทธรณ์ (11 วงจรภูมิภาคเช่นเดียวกับDC CircuitและFederal Circuit ) โปรดทราบว่ามีศาลของรัฐบาลกลางอื่น ๆ อีกหลายแห่งที่มีวลี "ศาลอุทธรณ์" ในชื่อของพวกเขา แต่ไม่ใช่ศาลมาตรา IIIและไม่ได้รับการพิจารณาให้อยู่ในวงจรอุทธรณ์

ศาลฎีกาของประเทศสหรัฐอเมริกาเป็นศาลสุดท้าย มันมักจะได้ยินอุทธรณ์จากศาลของการอุทธรณ์ (และบางครั้งศาลรัฐ) ดำเนินงานภายใต้การตรวจสอบการตัดสินใจซึ่งหมายความว่าศาลฎีกาสามารถเลือกได้ว่ากรณีที่จะได้ยินโดยให้ writs ของศาลชั้นต้น ดังนั้นโดยทั่วไปไม่มีสิทธิขั้นพื้นฐานในการอุทธรณ์ที่จะขยายไปจนถึงศาลฎีกาโดยอัตโนมัติ ในบางสถานการณ์ (เช่นการฟ้องร้องระหว่างรัฐบาลของรัฐหรือบางกรณีระหว่างรัฐบาลกลางกับรัฐ) จะอยู่ในฐานะศาลที่มีเขตอำนาจศาลเดิม

ศาลอื่น ๆ

นอกเหนือจากศาลของรัฐบาลกลางเหล่านี้ซึ่งอธิบายว่าเป็นศาลมาตรา III แล้วยังมีหน่วยงานด้านการพิจารณาคดีอื่น ๆ ที่อธิบายว่าเป็นมาตรา I หรือศาลมาตรา IV ซึ่งอ้างอิงถึงบทความของรัฐธรรมนูญที่อำนาจของศาลกำหนดไว้

มีศาลมาตรา I หลายแห่งที่มีเขตอำนาจอุทธรณ์ในบางประเด็นเช่นศาลอุทธรณ์คดีเรียกร้องทหารผ่านศึกและศาลอุทธรณ์สำหรับกองทัพเช่นเดียวกับศาลมาตรา I ที่มีเขตอำนาจอุทธรณ์ในพื้นที่ทางภูมิศาสตร์ที่เฉพาะเจาะจงเช่นเขต โคลัมเบียศาลอุทธรณ์ ศาลบทความที่ผมมีเขตอำนาจเดิมมากกว่าเรื่องที่เฉพาะเจาะจงเรื่องรวมถึงศาลล้มละลาย (สำหรับแต่ละศาลแขวง) ที่ศาลตรวจคนเข้าเมืองที่ศาลของรัฐบาลกลางเรียกร้องและศาลภาษีอากร

ศาลมาตรา IV รวมถึงศาลสูงของอเมริกันซามัวและสนามดินแดนเช่นศาลแขวงหมู่เกาะมาเรียนาเหนือ , ศาลแขวงกวมและศาลแขวงหมู่เกาะเวอร์จิน

ผู้พิพากษา

ผู้พิพากษาของรัฐบาลกลางเช่นผู้พิพากษาศาลฎีกาได้รับการแต่งตั้งโดยประธานาธิบดีโดยได้รับความยินยอมจากวุฒิสภาให้ดำรงตำแหน่งจนกว่าพวกเขาจะลาออกถูกฟ้องร้องและถูกตัดสินให้ออกจากตำแหน่งหรือเสียชีวิต

ในเดือนเมษายนปี 2013 ประมาณร้อยละ 10 ของที่นั่งของรัฐบาลกลางว่างด้วย 85 จาก 856 ตำแหน่งที่ไม่สำเร็จและ 4 ตำแหน่งงานว่างในอันทรงเกียรติศาลอุทธรณ์เขตโคลัมเบียวงจร [2]อัตราว่างที่สูงเป็นผลมาจากการเมืองโดยเฉพาะอย่างยิ่งวุฒิสภา filibusteringของผู้ได้รับการแต่งตั้งโดยวุฒิสมาชิกที่มีศักยภาพ [2]ในหลายกรณีไม่มีผู้ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงตำแหน่ง; อย่างไรก็ตามวุฒิสภามีประเพณีมารยาทของสมาชิกวุฒิสภาซึ่งผู้ได้รับการเสนอชื่อจะได้รับการพิจารณาก็ต่อเมื่อสมาชิกวุฒิสภาในบ้านให้ความเห็นชอบ [3]ในเดือนพฤษภาคม 2013 Congressional Research Serviceตีพิมพ์บทความวิเคราะห์ตำแหน่งงานว่างและขั้นตอนการแต่งตั้ง [4]

ภายใต้มาตรา 1 ของรัฐธรรมนูญแห่งสหพันธรัฐสภาคองเกรสยังมีอำนาจในการจัดตั้งศาลอื่น ๆ ซึ่งโดยปกติแล้วจะมีความเชี่ยวชาญเฉพาะในสาขาบริหารเพื่อช่วยประธานาธิบดีในการดำเนินการตามอำนาจของตน ผู้พิพากษาที่รับหน้าที่ตามปกติจะดำรงตำแหน่งตามระยะเวลาที่กำหนดเช่นเดียวกับผู้พิพากษาที่ช่วยเหลือผู้พิพากษามาตรา III ผู้พิพากษาในศาลมาตรา I ที่ติดกับหน่วยงานสาขาบริหารจะเรียกว่าผู้พิพากษากฎหมายปกครอง (ALJs) และโดยทั่วไปถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของฝ่ายบริหารแม้ว่าจะใช้อำนาจกึ่งตุลาการก็ตาม ด้วยข้อยกเว้นที่ จำกัด พวกเขาไม่สามารถตัดสินขั้นสุดท้ายในคดีที่เกี่ยวข้องกับชีวิตเสรีภาพและสิทธิในทรัพย์สินส่วนตัวได้ แต่อาจตัดสินเบื้องต้นได้ภายใต้การตรวจสอบโดยผู้พิพากษามาตรา III

ธุรการ

  • การประชุมตุลาการแห่งสหรัฐอเมริกาเป็นหน่วยงานกำหนดนโยบายของศาลรัฐบาลกลางของสหรัฐอเมริกา การประชุมจะเป็นผู้รับผิดชอบสำหรับการสร้างและปรับขั้นตอนกฎระเบียบของรัฐบาลกลางตามกฎการเปิดใช้พระราชบัญญัติ
  • สำนักงานปกครองของสหรัฐอเมริกาศาลเป็นหน่วยงานหลักในการสนับสนุนศาลของรัฐบาลกลางสหรัฐ เป็นผู้รับผิดชอบโดยตรงต่อการประชุมตุลาการ AO จัดเตรียมงบประมาณของศาลยุติธรรมจัดหาและดำเนินการสิ่งอำนวยความสะดวกในศาลที่ปลอดภัยและจัดหาเจ้าหน้าที่ธุรการและธุรการที่จำเป็นต่อการดำเนินงานของศาลอย่างมีประสิทธิภาพ
  • คณะกรรมการพิจารณาคดีที่มีการติดตั้งในแต่ละวงจรเรียกเก็บเงินกับการทำ "คำสั่งที่จำเป็นและเหมาะสมในการบริหารงานที่มีประสิทธิภาพและรวดเร็วของความยุติธรรม"
  • ศูนย์การพิจารณาคดีของรัฐบาลกลางเป็นผู้วิจัยหลักและหน่วยงานการศึกษาสำหรับศาลของรัฐบาลกลางสหรัฐ
  • แผงตุลาการเมื่อ Multidistrict คดีโอนและรวมกรณีการพิจารณาคดีในเขตหลายตัวที่แบ่งปันประเด็นข้อเท็จจริงที่พบบ่อย
  • สหรัฐฯบริการเป็นหน่วยงานบริหารสาขาที่รับผิดชอบในการให้ความคุ้มครองสำหรับตุลาการของรัฐบาลกลางและการขนส่งนักโทษของรัฐบาลกลาง
  • ศาลฎีกาตำรวจให้ความปลอดภัยสำหรับอาคารศาลฎีกา

ขั้นตอนทางกฎหมาย

ศาลฎีกาได้ตีความรัฐธรรมนูญว่าเป็นการวางข้อ จำกัด เพิ่มเติมในศาลของรัฐบาลกลาง ยกตัวอย่างเช่นคำสอนของmootness , สุกและยืนห้ามศาลแขวงจากการออกความคิดเห็นของที่ปรึกษา คำสอนอื่น ๆ เช่นคำสอนงดออกเสียงและRooker-เฟลด์แมนหลักคำสอนการ จำกัด อำนาจของศาลของรัฐบาลกลางลดลงมติรบกวนทำโดยศาลรัฐ Erieหลักคำสอนต้องมีศาลของรัฐบาลกลางที่จะใช้กฎหมายของรัฐที่สำคัญการเรียกร้องที่เกิดขึ้นจากกฎหมายของรัฐ (ซึ่งอาจจะได้ยินในศาลของรัฐบาลกลางภายใต้ความหลากหลายเสริมหรือเขตอำนาจ) ในกรณีที่ยากลำบากศาลของรัฐบาลกลางต้องเดาว่าศาลของรัฐนั้นจะตัดสินปัญหาอย่างไรหรือหากรัฐนั้นยอมรับคำถามที่ได้รับการรับรองจากศาลของรัฐบาลกลางเมื่อกฎหมายของรัฐไม่ชัดเจนหรือไม่แน่นอนให้ขอให้ศาลอุทธรณ์ของรัฐนั้นตัดสิน ปัญหา.

โดยเฉพาะอย่างยิ่งศาลของรัฐบาลกลางเพียงแห่งเดียวที่สามารถออกประกาศกฎหมายของรัฐบาลกลางที่มีผลผูกพันศาลของรัฐคือศาลฎีกาเอง การตัดสินใจของศาลรัฐบาลกลางล่างไม่ว่าจะเป็นประเด็นของกฎหมายของรัฐบาลกลางหรือกฎหมายของรัฐ (กล่าวคือคำถามไม่ได้รับการรับรองต่อศาลของรัฐ) ถือเป็นการโน้มน้าวใจ แต่ไม่มีอำนาจผูกพันในรัฐที่ศาลของรัฐบาลกลางเหล่านั้นนั่งอยู่ [5]

บางคนยืนยันว่าข้อ จำกัด อีกเมื่อศาลของรัฐบาลกลางเป็นผู้บริหารnonacquiescenceในการตัดสินของศาลที่ผู้บริหารก็ปฏิเสธที่จะยอมรับพวกเขาเป็นผลผูกพันแบบอย่าง [6] [7]ในบริบทของการบริหารกฎหมายรายได้ภายในของสหรัฐอเมริกาโดย Internal Revenue Service นั้น nonacquiescences (เผยแพร่ในชุดของเอกสารที่เรียกว่า Actions on Decisions) "โดยทั่วไปจะไม่ส่งผลต่อการใช้การตัดสินใจในการจ้องมองหรือกฎของแบบอย่าง ". กรมสรรพากร "จะรับรู้หลักการเหล่านี้และโดยทั่วไปจะยอมรับปัญหาตามนั้นในระหว่างการดำเนินการทางปกครอง" อย่างไรก็ตามในบางกรณีกรมสรรพากรอาจดำเนินการฟ้องร้องประเด็นทางกฎหมายในวงจรที่กำหนดแม้ว่า IRS จะแพ้คดีเกี่ยวกับปัญหานั้นในวงจรนั้นแล้วก็ตาม [8]

ประวัติศาสตร์

ข้อบังคับของสมาพันธ์เป็นพื้นฐานที่ชัดเจนสำหรับสถานประกอบการเริ่มต้นของสหรัฐอเมริกาผู้มีอำนาจในการพิจารณาคดีโดยรัฐสภาก่อนที่จะมีรัฐธรรมนูญ อำนาจนี้แจกแจงโดยมาตรา IX อนุญาตให้มีการจัดตั้งเขตอำนาจศาลของสหรัฐอเมริกาในการพิจารณาคดีละเมิดลิขสิทธิ์และอาชญากรที่กระทำในทะเลหลวงการอุทธรณ์ขั้นสุดท้ายจากการตัดสินของศาลของรัฐในทุกกรณีของการจับกุมเรือข้าศึกทางเลือกสุดท้ายสำหรับการยุติข้อพิพาท ระหว่างสองรัฐขึ้นไป (รวมถึงข้อพิพาทเรื่องพรมแดนและเขตอำนาจศาล) และการตัดสินขั้นสุดท้ายของการโต้เถียงระหว่างฝ่ายเอกชนที่เกิดจากการมอบที่ดินที่ขัดแย้งกันซึ่งออกโดยรัฐตั้งแต่สองรัฐขึ้นไปก่อนที่จะมีการตัดสินว่ารัฐใดมีเขตอำนาจเหนือดินแดนจริง ศาลอุทธรณ์ในกรณีที่จับเป็นครั้งแรกที่ศาลสหรัฐฯที่จัดตั้งขึ้นโดยสหรัฐอเมริกา ศาลเพิ่มเติมสหรัฐอเมริกาได้รับการจัดตั้งขึ้นเพื่อข้อพิพาทชายแดนระหว่างสหรัฐฯตัดสินของคอนเนตทิคัและเพนซิล , นิวยอร์กและแมสซาชูเซต , จอร์เจียและเซาท์แคโรไลนา สุดท้ายศาลสหรัฐอเมริกาก่อตั้งขึ้นสำหรับดินแดนภาคตะวันตกเฉียงเหนือ

เมื่อรัฐธรรมนูญมีผลบังคับใช้ในปี 1789 สภาคองเกรสได้รับอำนาจในการจัดตั้งระบบตุลาการของรัฐบาลกลางโดยรวม มีเพียงศาลฎีกาเท่านั้นที่ก่อตั้งขึ้นโดยรัฐธรรมนูญเอง ตุลาการ 1789สร้างขึ้นครั้งแรกที่ด้อยกว่า (เช่นลด) ศาลของรัฐบาลกลางที่จัดตั้งขึ้นตามรัฐธรรมนูญและให้สำหรับบทความแรกที่สามผู้พิพากษา

แทบทุกสหรัฐโรงเรียนกฎหมายมีวิชาเลือกที่มุ่งเน้นเฉพาะในอำนาจและข้อ จำกัด ของศาลรัฐบาลกลางสหรัฐที่มีความคุ้มครองของหัวข้อต่างๆเช่นjusticiability , คำสอนงดออกเสียงในหลักคำสอนยกเลิกและหมายศาลเรียกตัว [9]

ดูสิ่งนี้ด้วย

  • PACER (การเข้าถึงบันทึกอิเล็กทรอนิกส์ของศาลแบบสาธารณะ)
  • CM / ECF (การจัดการเคส / ไฟล์เคสอิเล็กทรอนิกส์)
  • รายชื่อศาลของสหรัฐอเมริกา (โครงร่างของศาลของรัฐและรัฐบาลกลางทั้งหมดในสหรัฐอเมริกา)
  • กฎของรัฐบาลกลางว่าด้วยวิธีพิจารณาความแพ่ง
  • ศาลสูงของสหรัฐอเมริกา
  • ความสม่ำเสมอและเขตอำนาจศาลในการตัดสินเรื่องภาษีของศาลรัฐบาลกลางสหรัฐฯ

อ้างอิง

  1. ^ Walston-แฮมเบ ธ (2012) ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับกฎหมาย (ฉบับที่ 6) คลิฟตันพาร์ค: เดลมาร์ น. 36. ISBN 9781133707981. สืบค้นเมื่อ26 พฤศจิกายน 2563 .
  2. ^ a b คณะบรรณาธิการ (2556). ศาลพิพากษาโดยไม่ต้อง NYTimes
  3. ^ Wheeler R. (2013)อะไรอยู่เบื้องหลังตำแหน่งงานตุลาการทั้งหมดที่ไม่มีผู้ได้รับการเสนอชื่อ? . สถาบัน Brookings
  4. ^ McMillion BJ. (2556). ประธานาธิบดีโอบามาเป็นครั้งแรกระยะสหรัฐอเมริการอบและเขตการเสนอชื่อศาล: การวิเคราะห์และเปรียบเทียบกับประธานาธิบดีเรแกนตั้งแต่ CRS.
  5. ^ People v. Leonard , 40 Cal. 4 1370, 1416 (2007) (การตัดสินรอบที่เก้าไม่ผูกมัดศาลฎีกาแห่งแคลิฟอร์เนีย)
  6. ^ เกรกอรีซี Sisk,คดีกับรัฐบาล (ฟิลาเดล: อเมริกันสถาบันกฎหมาย, 2006), 418-425
  7. ^ โรเบิร์ตเจ. ฮูม,ศาลมีผลต่อพฤติกรรมการปกครองของรัฐบาลกลางอย่างไร (นิวยอร์ก: Routledge, 2009), 92-106
  8. ^ Mitchell Rogovin & Donald L. Korb, "The Four R's Revisited: Regulations, Rulings, Reliance, and Retroactivity in the 21st Century: A View From Within", 46 Duquesne Law Review 323, 366-367 (2008)
  9. ^ ไมเคิลลิตรเวลส์แนวทางคดีที่มุ่งเน้นการเรียนการสอนศาลรัฐบาลกลาง ที่เก็บไว้ 2014/08/14 ที่เครื่อง Wayback 53 เซนต์หลุยส์ ULJ 857 (2009)

อ่านเพิ่มเติม

  • แนวคิดของศาลรัฐบาลกลางจอร์เจียเทค
  • การสร้างระบบตุลาการของรัฐบาลกลาง
  • การอภิปรายเกี่ยวกับตุลาการของรัฐบาลกลาง: ประวัติศาสตร์สารคดี
  • ประวัติความเป็นมาของศาลของศาลยุติธรรมของรัฐบาลกลาง
  • CourtWEB ระบบข้อมูลความคิดเห็นของศาลรัฐบาลกลางออนไลน์

ลิงก์ภายนอก

  • เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ