ยูนิลีเวอร์

Lever House ใน Port Sunlight สหราชอาณาจักรซึ่งเป็นสำนักงานใหญ่เดิมของ Lever Brothers

พ.ศ. 2464–2540

ในเดือนกันยายนปี 1929 ยูนิลีเวอร์ถูกสร้างขึ้นโดยการควบรวมกิจการของการดำเนินงานของชาวดัตช์ที่เนยเทียม Unieอังกฤษและ soapmaker ดึงพี่น้องกับชื่อของ บริษัท ที่เกิดขึ้นเป็นกระเป๋าหิ้วชื่อของทั้งสอง บริษัท ^[11]ในช่วงทศวรรษที่ 1930 ธุรกิจเติบโตขึ้นและมีการเปิดตัวกิจการใหม่ในแอฟริกาและละตินอเมริกา ในช่วงเวลานี้ Unilever ได้เข้าซื้อกิจการUnited Africa Companyซึ่งสร้างขึ้นจากการควบรวมกิจการของAfrican & Eastern Trade CorporationและRoyal Niger Companyซึ่งดูแลผลประโยชน์ทางการค้าของอังกฤษในไนจีเรียในปัจจุบันในยุคอาณานิคม ^[12]การที่นาซียึดครองยุโรปในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองหมายความว่ายูนิลีเวอร์ไม่สามารถนำเงินทุนกลับมาลงทุนในยุโรปได้ดังนั้นจึงได้เข้าซื้อกิจการใหม่ในสหราชอาณาจักรและสหรัฐอเมริกาแทน ^[13]ในปีพ. ศ. 2486 บริษัท ได้เข้าซื้อกิจการTJ Liptonซึ่งเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ใน Frosted Foods (เจ้าของแบรนด์Birds Eye ) และBatchelors Peasซึ่งเป็นหนึ่งในกระป๋องผักที่ใหญ่ที่สุดในสหราชอาณาจักร ^{[14] [15]}ในปีพ. ศ. 2487 Pepsodentได้มา ^[15]

ในปี 1933 ยูนิลีเวอร์อินโดนีเซียก่อตั้งขึ้นในเดือนธันวาคมเป็น Lever Zeepfabrieken NV และมีการดำเนินงานในCikarang , ชวาตะวันตกที่Rungkut , ชวาตะวันออกและทิศตะวันตกเฉียงเหนือของเกาะสุมาตรา ^[16]

พ.ศ. 2484–2560

หลังจากปีพ. ศ. 2488 Unilever ที่เคยประสบความสำเร็จในธุรกิจอเมริกัน (Lever Brothers และ TJ Lipton) เริ่มลดลง ^[17]ด้วยเหตุนี้ยูนิลีเวอร์จึงเริ่มดำเนินนโยบายแบบ "ลงมือ" ต่อ บริษัท ย่อยและปล่อยให้ผู้บริหารชาวอเมริกันไปใช้อุปกรณ์ของตัวเอง ^[17]

ซันซิลเปิดตัวครั้งแรกในสหราชอาณาจักรในปี 1954 ^[18]นกพิราบเปิดตัวครั้งแรกในสหรัฐอเมริกาในปี 1957 ^[18]ยูนิลีเวอร์เอาเจ้าของเต็มรูปแบบของฝ้าฟู้ดส์ในปี 1957 ที่จะเปลี่ยนชื่อตานก ^[19]ธุรกิจไอศกรีมGood Humor ในสหรัฐฯถูกซื้อกิจการในปี 2504 ^[20]

ในช่วงกลางทศวรรษที่ 1960 สบู่ซักผ้าและไขมันที่บริโภคได้ยังคงมีส่วนช่วยประมาณครึ่งหนึ่งของกำไรองค์กรของยูนิลีเวอร์ ^[14]อย่างไรก็ตามตลาดที่ซบเซาสำหรับไขมันสีเหลือง (เนยเนยเทียมและผลิตภัณฑ์ที่คล้ายกัน) และการแข่งขันที่เพิ่มขึ้นในผงซักฟอกและสบู่จากProcter & Gambleทำให้ Unilever ต้องกระจายความหลากหลาย ^[14]ในปี 1971 ยูนิลีเวอร์ได้มาอังกฤษตามลิปตัน จำกัดจากซัพพลายเออร์พันธมิตร ^[14]ในปีพ. ศ. 2521 แป้งแห่งชาติได้มาในราคา 487 ล้านดอลลาร์ซึ่งถือเป็นการซื้อกิจการจากต่างประเทศของ บริษัท ในสหรัฐฯที่ใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยมีมา ^[21]

พ.ศ. 2504–2523

ในช่วงปลายทศวรรษ 1970 จากการเข้าซื้อกิจการยูนิลีเวอร์ได้รับ 30 เปอร์เซ็นต์ของตลาดไอศกรีมในยุโรปตะวันตก ^[14]ในปีพ. ศ. 2525 ฝ่ายบริหารของยูนิลีเวอร์ได้ตัดสินใจที่จะเปลี่ยนตำแหน่งตัวเองจากกลุ่ม บริษัท ที่ไม่มั่นคงมาเป็นบริษัทFMCG ที่มีความเข้มข้นมากขึ้น ^[22]

ในปี 1984 ยูนิลีเวอร์ได้มาบรูคบอนด์ (ผู้ผลิตของPG เคล็ดลับชา) สำหรับ 390,000,000 £ใน บริษัท แรกที่ประสบความสำเร็จการครอบครองปรปักษ์ ^[14]ในปี 1986 ยูนิลีเวอร์ได้เพิ่มความแข็งแกร่งให้กับตำแหน่งในตลาดผลิตภัณฑ์ดูแลผิวโลกโดยการเข้าซื้อ Chesebrough-Ponds (ควบรวมจากChesebrough ManufacturingและPond's Creams ) ผู้ผลิตRagú , Pond's , Aqua-Net, CutexและVaselineในการครอบครองอีกครั้งที่ไม่เป็นมิตร ^[22]ในปี 1989 ยูนิลีเวอร์ได้ซื้อเครื่องสำอาง Calvin Klein, FabergéและElizabeth Ardenแต่หลังจากนั้นขายให้ (ในปี 2000) ให้กับ FFI Fragrances ^[23]

พ.ศ. 2524–2543

ในปี 1992 Unilever Ghana ก่อตั้งขึ้นในเดือนกรกฎาคมหลังจากการควบรวมกิจการของ UAC Ghana Limited และ Lever Brothers Ghana Limited ^[24]

ในปี 1993 Unilever ได้เข้าซื้อBreyersจากKraftซึ่งทำให้ บริษัท เป็นผู้ผลิตไอศกรีมที่ใหญ่ที่สุดในสหรัฐอเมริกา ^[25]

ในปีพ. ศ. 2539 Unilever ได้ควบรวมกิจการของ Elida Gibbs และ Lever Brothers ในการดำเนินงานในสหราชอาณาจักร ^[26]นอกจากนี้ยังซื้อHelene Curtisซึ่งขยายธุรกิจอย่างมีนัยสำคัญในตลาดแชมพูและผลิตภัณฑ์ระงับกลิ่นกายของสหรัฐอเมริกา ^[23]การซื้อดังกล่าวนำแบรนด์ผลิตภัณฑ์ดูแลเส้นผม Unilever the Suave and Finesse และแบรนด์ผลิตภัณฑ์ระงับกลิ่นกายของ Unilever ^[23]

ในปี 1997 ยูนิลีเวอร์ได้ขายแผนกเคมีภัณฑ์พิเศษซึ่งรวมถึง National Starch & Chemical, Quest , Unichema และCrosfieldให้กับImperial Chemical Industriesในราคา 4.9 พันล้านปอนด์ ^[27]

ในปี พ.ศ. 2541 ยูนิลีเวอร์ได้จัดทำโครงการเกษตรกรรมยั่งยืน ^[28]

ในปี 2000 ยูนิลีเวอร์ได้เข้าซื้อกิจการร้านค้าปลีกมัสตาร์ด Maille ^[29] Ben & Jerry'sและSlim Fastในราคา 1.63 พันล้านปอนด์^{[30] [31]} Bestfoodsในราคา 13.4 พันล้านปอนด์ ^[32]การเข้าซื้อกิจการ Bestfoods ช่วยเพิ่มขนาดของ Unilever ในอาหารในอเมริกาและเพิ่มแบรนด์ต่างๆเช่นKnorr , Marmite , BovrilและHellmann ในพอร์ตโฟลิโอ ^[32]ในการแลกเปลี่ยนสำหรับการอนุมัติกฎระเบียบยุโรปของการจัดการที่ยูนิลีเวอร์เบือนหน้าของOxo , Lesieur, McDonnells, Bla Band, Royco และBatchelors ^{[33] [34]}

พ.ศ. 2544–2563

การจ้างงานทั่วโลกที่ Unilever 2000–08
Black แสดงถึงตัวเลขการจ้างงานในยุโรปสีเทาอ่อนหมายถึงทวีปอเมริกาและสีเทาเข้มหมายถึงเอเชียและแอฟริกา
ระหว่างปี 2000 ถึงปี 2008 Unilever ได้ลดจำนวนพนักงานทั่วโลกลง 41% จาก 295,000 คนเป็น 174,000 คน
หมายเหตุ: ตัวเลขของยุโรปในช่วงปี 2000–2003 คือยุโรปทั้งหมด จากปี 2004 ตัวเลขสีดำคือยุโรปตะวันตก สำหรับตัวเลขปี 2547-2551 สำหรับเอเชียและแอฟริกา ได้แก่ ยุโรปตะวันออกและยุโรปกลาง
ที่มา: Unilever Annual Reports 2004, 2008

ในปี 2544 ยูนิลีเวอร์แบ่งออกเป็นสองแผนกคือแผนกหนึ่งสำหรับอาหารและอีกแผนกหนึ่งสำหรับการดูแลบ้านและการดูแลส่วนตัว ^[35]ในสหราชอาณาจักรได้รวมธุรกิจ Lever Brothers และ Elida Faberge เป็น Lever Faberge ในเดือนมกราคม 2544 ^[36]

ในปี 2545 บริษัท ได้ขายน้ำมันและไขมันชนิดพิเศษที่เรียกว่า Loders Croklaan ในราคา 814 ล้านริงกิต (218.5 ล้านยูโร) ให้กับIOI Corporationซึ่งเป็น บริษัท ปาล์มน้ำมันในกัวลาลัมเปอร์ประเทศมาเลเซีย ในฐานะส่วนหนึ่งของข้อตกลงชื่อ Loders Croklaan ยังคงอยู่ ^[37]ยูนิลีเวอร์ขายแบรนด์ Mazola, Argo และ Kingsfords คาโร, โกลเด้น Griddle และอองรีพร้อมกับหลายแบรนด์แคนาดาของตนเพื่อให้ บริษัท อาหาร ACH ซึ่งเป็น บริษัท ย่อยของชาวอเมริกันอาหารอังกฤษเกี่ยวข้อง ^[38]

ในปี 2004 ยูนิลีเวอร์บังคลาเทศซึ่งก่อตั้งขึ้นในปี 1964 ^[39]เปลี่ยนชื่อเดิมดึงพี่น้องบังคลาเทศ จำกัด เป็นชื่อปัจจุบันในเดือนธันวาคมปี 2004 ^[40]เป็นเจ้าของ 60.4% โดยยูนิลีเวอร์และ 39.6% โดยรัฐบาลของประเทศบังคลาเทศ ^{[41] [42]}

ในปี 2550 ยูนิลีเวอร์ร่วมมือกับRainforest Allianceเพื่อจัดหาชาทั้งหมดอย่างยั่งยืน ^[43]

ในปี 2552 ยูนิลีเวอร์ตกลงที่จะซื้อธุรกิจผลิตภัณฑ์ดูแลส่วนบุคคลของSara Lee Corporationรวมถึงแบรนด์ต่างๆเช่นRadox , Badedas และ Duschdas ^[44]การเข้าซื้อกิจการของ Sara Lee เสร็จสมบูรณ์ในวันที่ 6 ธันวาคม พ.ศ. 2553 ^[45]

ในปี 2010 ยูนิลีเวอร์ได้มา Diplom-อยู่ในเดนมาร์ก^[46]ยูนิลีเวอร์ประกาศว่าได้ลงนามในข้อตกลงขั้นสุดท้ายในการขายของผู้บริโภคมะเขือเทศธุรกิจผลิตภัณฑ์ในบราซิลเพื่อCargill , ^[47]ซื้ออัล-คัลเวอร์ผู้ผลิตการดูแลส่วนบุคคล และผลิตภัณฑ์ในครัวเรือน ได้แก่ Simple, VO5 , Nexxus , TRESemméและMrs. Dashในราคา 3.7 พันล้านเหรียญสหรัฐ ^[48]ได้รับแบรนด์ไอศกรีมของEVGAซึ่งรวมถึง Scandal, Variete และ Karabola และเครือข่ายการจัดจำหน่ายในกรีซในจำนวนที่ไม่เปิดเผย ^[49]

ในปี 2554 ยูนิลีเวอร์ประกาศแผนการเปลี่ยนมาใช้ไข่ไก่ปลอดกรง 100% สำหรับผลิตภัณฑ์ทั้งหมดที่ผลิตทั่วโลก^[50]ขายแบรนด์Sanexให้กับคอลเกต - ปาล์มโอลีฟในราคา 672 ล้านยูโรและเข้าซื้อแบรนด์น้ำยาซักผ้าของคอลเกต - ปาล์มโอลีฟในโคลอมเบีย (Fab , Lavomatic และ Vel) เป็นเงิน 215 ล้านเหรียญสหรัฐ ^[51]ขายแบรนด์ Alberto VO5 ในสหรัฐอเมริกาและเปอร์โตริโกและแบรนด์ Rave ทั่วโลกให้กับBrynwood Partners VI LP , ^[52]และเข้าซื้อกิจการ Kalina บริษัท ความงามในรัสเซีย 82% ^[53]

ในปี 2555 ยูนิลีเวอร์ประกาศยุติการใช้ไมโครพลาสติกในรูปแบบของไมโครบีดส์ในผลิตภัณฑ์ดูแลส่วนบุคคลภายในปี 2558 ^[54]

ในปี 2556 ยูนิลีเวอร์ตกลงขายเนยถั่วลิสงยี่ห้อSkippyและโรงงานผลิตที่เกี่ยวข้องในลิตเติลร็อคอาร์คันซอสหรัฐอเมริกาและเหวยฟางซานตงประเทศจีนให้กับ Hormel Foods ในราคาประมาณ 700 ล้านดอลลาร์ (433 ล้านปอนด์หรือประมาณ 540 ล้านยูโร) เป็นเงินสด ^{[55] [56]}

ในปี 2556 ยูนิลีเวอร์ได้เพิ่มสัดส่วนการถือหุ้นในหน่วยงานของอินเดีย Hindustan Unileverเป็น 67% ในราคาประมาณ 2.45 พันล้านยูโร ^[57]

ในปี 2556 ยูนิลีเวอร์ประกาศว่าจะขายแบรนด์Wish-Boneและน้ำสลัดแบบตะวันตกให้แก่Pinnacle Foods Inc.โดยคิดเป็นเงินสดรวมประมาณ 580 ล้านดอลลาร์สหรัฐโดยขึ้นอยู่กับการอนุมัติตามกฎข้อบังคับ ^[58]เมื่อวันที่ 6 กันยายน พ.ศ. 2556 ยูนิลีเวอร์ได้ทำข้อตกลงขั้นสุดท้ายเพื่อซื้อ T2 แบรนด์ชาระดับพรีเมียมของออสเตรเลีย ^[59]

ในปี 2014 Unilever ได้ตกลงที่จะขายธุรกิจขนมขบเคี้ยวรวมถึงPeperami (สหราชอาณาจักร / ไอร์แลนด์) และ BIFI (ทวีปยุโรป) ให้แก่Jack Link'sในจำนวนที่ไม่เปิดเผย ^[60]

ในปี 2014 ยูนิลีเวอร์ได้ตกลงที่จะเข้าถือหุ้นใหญ่ใน Qinyuan บริษัท ทำน้ำให้บริสุทธิ์ในจีนด้วยราคาที่ไม่เปิดเผย^[61]ขายธุรกิจซอสพาสต้าในอเมริกาเหนือรวมถึงแบรนด์RagúและBertolliให้กับ บริษัท ญี่ปุ่นMizkanในราคา 2.15 พันล้านดอลลาร์^{[62 ]}ขายบางอย่างรวดเร็วเพื่อ Kainos ทุนขณะที่การรักษาสัดส่วนการถือหุ้นเสียงข้างน้อย^[63]มา Talenti Gelato & Sorbetto, ^[64]มาCamayแบรนด์ทั่วโลกและZestนอกแบรนด์ของทวีปอเมริกาเหนือและแคริบเบียนจากProcter & Gamble ^[65]การขายยังรวมถึงโรงงานผลิตของ P&G ในเม็กซิโก โรงงานแห่งนี้มีพนักงานประมาณ 170 คนซึ่งย้ายไปที่ Unilever เมื่อเสร็จสิ้นข้อตกลง ^[66]หลังจากการเข้าซื้อกิจการยูนิลีเวอร์ได้เกณฑ์การให้บริการของหน่วยงานออกแบบบรรจุภัณฑ์ Who? Brand Design เพื่ออัปเดตภาพลักษณ์ของแบรนด์ Camay ^[67]ในเดือนพฤศจิกายนปี 2014 ยูนิลีเวอร์ยื่นฟ้องคู่แข่งHampton Creek ^[68]ในชุดสูท^[69]ยูนิลีเวอร์อ้างว่าแฮมป์ตันครีก "แย่งส่วนแบ่งการตลาด" และความสูญเสียทำให้ยูนิลีเวอร์ ยูนิลีเวอร์ใช้มาตรฐานการระบุตัวตนในการอ้างว่าผลิตภัณฑ์Just Mayoของ Hampton Creek มีการโฆษณาที่ไม่ถูกต้องเนื่องจากไม่มีไข่ ^[70] หนังสือพิมพ์วอชิงตันโพสต์^[71]พาดหัวในชุดสูทอ่านว่า "สงครามประหลาดของอาหารใหญ่เหนือความหมายของมายองเนส" ลอสแองเจลิสไทม์ส^[72]เริ่มเรื่องราวด้วย "ยาสูบขนาดใหญ่น้ำมันขนาดใหญ่ตอนนี้คือ Big Mayo?" นักเขียนรายหนึ่งของ Wall Street Journal อธิบายว่า "บริษัท ยักษ์ใหญ่สร้างโฆษณาฟรีจำนวนมากและสร้างตราสินค้าให้กับคู่แข่งรายย่อยโดยการฟ้องร้อง" ^[73]ในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2557 ยูนิลีเวอร์ได้ยกเลิกข้อเรียกร้องดังกล่าว ^[74]

ในปี 2015 Unilever ได้เข้าซื้อกิจการ REN Skincare แบรนด์ผลิตภัณฑ์ดูแลผิวเฉพาะของอังกฤษ^[75]ตามมาในเดือนพฤษภาคม 2015 โดยการเข้าซื้อ Kate Somerville Skincare LLC ^[76]และได้รับGROMผู้ผลิตไอศกรีมระดับพรีเมียมของอิตาลีในราคาที่ไม่เปิดเผย ^[77] Uniliver ยังแยกธุรกิจสเปรดอาหาร^[78]รวมถึงFloraและฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่ามันไม่ใช่เนย! แบรนด์ต่างๆให้เป็นเอนทิตีแบบสแตนด์อโลนที่ชื่อว่า Unilever Baking, Cooking and Spreading ^[79]การแยกทางกันได้รับการประกาศครั้งแรกในเดือนธันวาคม 2014 และเกิดขึ้นเพื่อตอบสนองต่อยอดขายทั่วโลกที่ลดลงในประเภทผลิตภัณฑ์นั้น ^[80]

ในปี 2559 ยูนิลีเวอร์และพรอคเตอร์แอนด์แกมเบิลถูกAutorité de la concurrenceในฝรั่งเศสปรับราคาผลิตภัณฑ์สุขอนามัยส่วนบุคคลในปี 2559 ^{[81] [82]}ยูนิลีเวอร์ซื้อกิจการDollar Shave Club ที่เพิ่งเริ่มต้นในสหรัฐฯด้วยราคา 1 พันล้านดอลลาร์ (764 ล้านปอนด์) เพื่อแข่งขันในตลาดกรูมมิ่งชาย ^[83]เมื่อวันที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2559 Unilever ได้เข้าซื้อกิจการ Blueair ซึ่งเป็นผู้จัดหาเทคโนโลยีการฟอกอากาศภายในอาคารแบบเคลื่อนที่ ^[84]ในเดือนกันยายน 2559 ยูนิลีเวอร์ได้เข้าซื้อกิจการSeventh Generation Inc.ในราคา 700 ล้านดอลลาร์ ^[85]เมื่อวันที่ 16 ธันวาคม พ.ศ. 2559 Unilever ได้เข้าซื้อกิจการ Living Proof Inc ซึ่งเป็นธุรกิจผลิตภัณฑ์ดูแลเส้นผม ^[86]

ในปี 2560 Kraft Heinz ที่มีขนาดเล็กลงอย่างมากได้เสนอราคา 143 พันล้านดอลลาร์สำหรับ Unilever ^{[87] [88]}ข้อตกลงดังกล่าวถูกปฏิเสธโดยยูนิลีเวอร์ ^[89]เมื่อวันที่ 20 เมษายน พ.ศ. 2560 ยูนิลีเวอร์ได้เข้าซื้อกิจการของเซอร์เคนซิงตันซึ่งเป็นผู้ผลิตเครื่องปรุงรสในนิวยอร์ก ^[90]เมื่อวันที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 บริษัท ได้เข้าซื้อผลิตภัณฑ์ดูแลส่วนบุคคลและผลิตภัณฑ์ดูแลบ้านของ Quala ซึ่งเป็น บริษัท สินค้าอุปโภคบริโภคในละตินอเมริกา ^[91]ในเดือนมิถุนายน บริษัท ได้เข้าซื้อกิจการ Hourglass ซึ่งเป็นแบรนด์เครื่องสำอางค์สี ^[92]ในเดือนกรกฎาคม บริษัท ได้ประกาศว่าได้เข้าซื้อธุรกิจชาสมุนไพรออร์แกนิก Pukka Herbs ^[93]ในเดือนกันยายน 2017 Unilever ได้เข้าซื้อกิจการ Weis ซึ่งเป็นธุรกิจไอศกรีมของออสเตรเลีย ^[94]ต่อมาในเดือนนั้นยูนิลีเวอร์ได้รับความสนใจจากเรมโกรในยูนิลีเวอร์แอฟริกาใต้โดยแลกกับการที่ยูนิลีเวอร์แอฟริกาใต้กระจายธุรกิจบวกการพิจารณาเป็นเงินสด ^[95]ต่อมาในเดือนนั้นยูนิลีเวอร์ตกลงที่จะซื้อกิจการ Carver Korea ด้วยเงิน 2.7 พันล้านเหรียญสหรัฐซึ่งเป็นแบรนด์ธุรกิจผลิตภัณฑ์ดูแลผิวของ AHC ในเอเชียเหนือ ^[96]ในเดือนตุลาคม 2017 Unilever ได้เข้าซื้อกิจการMãe Terra ซึ่งเป็นธุรกิจอาหารจากธรรมชาติและออร์แกนิกของบราซิล ^[97]ในเดือนพฤศจิกายนยูนิลีเวอร์ประกาศข้อตกลงที่จะได้รับทาโซแบรนด์ชาพิเศษจากสตาร์บั ^[98]ต่อมาในเดือนพฤศจิกายน 2017 บริษัท ได้เข้าซื้อ Sundial Brands ซึ่งเป็น บริษัท ผลิตภัณฑ์ดูแลผิว ^[99]ในเดือนธันวาคม 2017 Unilever ได้เข้าซื้อกิจการSchmidt's Naturalsซึ่งเป็น บริษัท ระงับกลิ่นกายและสบู่จากธรรมชาติของสหรัฐอเมริกา ^[100]ในเดือนธันวาคม 2560 ยูนิลีเวอร์ขายเนยเทียมและกระจายส่วนงานให้กับ บริษัท การลงทุนKKRในราคา 6.8 พันล้านยูโร ^{[101] [102]}ขายเสร็จในเดือนกรกฎาคม 2018 และ บริษัท ใหม่ที่ได้รับการตั้งชื่อUpfield ^[103] Upfield แบรนด์ที่โดดเด่นรวมถึงฟลอร่า , นกกระสา , ฉันไม่อยากจะเชื่อว่ามันไม่ได้เป็นบัตเตอร์ , พระราม , Crock ประเทศ , Becelและวงบลู ^[104]

ในปี 2018 Unilever ได้ประกาศความตั้งใจที่จะทำให้โครงสร้างนี้ง่ายขึ้นโดยการรวมความเป็นคู่ของนิติบุคคลและตั้งสำนักงานใหญ่เพียงแห่งเดียวใน Rotterdam โดยละทิ้งสำนักงานใหญ่ในลอนดอน กลุ่มธุรกิจและพนักงานจะไม่ได้รับผลกระทบเช่นเดียวกับรายชื่อคู่ ^[105]เมื่อวันที่ 5 ตุลาคม พ.ศ. 2561 กลุ่ม บริษัท ประกาศว่าจะยกเลิกการปรับโครงสร้างเนื่องจากกังวลว่าผู้ถือหุ้นในสหราชอาณาจักรจะสูญเสียมูลค่าหาก บริษัท หลุดออกจาก FTSE100 ของลอนดอน ^{[106] [107]}โหวตผู้ถือหุ้นได้วางแผนที่จะตัดสินใจสำหรับรายชื่อของยูนิลีเวอร์ใหม่นิติบุคคลดัตช์ซึ่งจะได้เห็นยูนิลีเวอร์ลดลงออกจากดัชนี FTSE 100 ^[108]เมื่อดูเหมือนว่าการลงคะแนนจะล้มเหลวเนื่องจากความไม่แน่นอนเกี่ยวกับภาษีเงินปันผลของเนเธอร์แลนด์โครงการนี้จึงถูกยกเลิกในวันที่ 5 ตุลาคม พ.ศ. 2561 ^[109]ในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2561 ได้รับ^[110]สัดส่วนการถือหุ้น 75% ในส่วนบุคคลของอิตาลี - ธุรกิจการดูแล Equilibra ^[111]และเข้าซื้อกิจการผลิตภัณฑ์ซักผ้าและผลิตภัณฑ์ทำความสะอาดในครัวเรือนระดับไฮเอนด์ที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม The Laundress ด้วยจำนวนเงินที่ไม่เปิดเผย ^[112]ในปี 2018 เว็บไซต์จัดหางานในสหราชอาณาจักรได้รับการเสนอชื่อให้ Unilever เป็นนายจ้างภาคเอกชนที่ดีที่สุดอันดับเก้าของสหราชอาณาจักร^[113]จากการให้คะแนนและบทวิจารณ์ของพนักงานหลายล้านคน ^[114]

ในปี 2562 ยูนิลีเวอร์ได้เข้าซื้อกิจการ บริษัท ขนมขบเคี้ยว Graze ^[115]

ในปี 2020 Unilever ประกาศว่าได้ทบทวนโครงสร้างองค์กรอีกครั้งและ บริษัท จะรวม Unilever NV เข้ากับ Unilever PLC เพื่อจัดตั้ง บริษัท โฮลดิ้งหนึ่งแห่งที่ตั้งอยู่ในสหราชอาณาจักร ^[116]อย่างไรก็ตามแผน "ภาษีทางออก" ของดัตช์ต้องการให้ยูนิลีเวอร์พิจารณาการรวมกันใหม่ ^{[117] [118]}ในเดือนกันยายน พ.ศ. 2563 ผู้ถือหุ้นชาวดัตช์ของยูนิลีเวอร์ได้รับการโหวตอย่างท่วมท้นให้ NV รวมเข้ากับ PLC ^[119]ในเดือนตุลาคมปี 2020 Unilever ประกาศว่า 99 เปอร์เซ็นต์ของผู้ถือหุ้นในสหราชอาณาจักรเห็นด้วยกับการควบรวมกิจการนั่นคือโหวตให้ตั้งกลุ่มในลอนดอน ^{[120] [121] [122]}การรวมตัวกันเสร็จสมบูรณ์ถูกประกาศเมื่อวันที่ 30 พฤศจิกายน พ.ศ. 2563 ตั้งแต่นั้นมาก็มีหุ้นประเภทหนึ่ง ^[10]

ยูนิลีเวอร์ประกาศว่าเพื่อช่วยรับมือกับการระบาดของโควิด -19ทั่วโลกจะบริจาคเงินกว่า 100 ล้านยูโรผ่านการบริจาคสบู่น้ำยาฆ่าเชื้อมือสารฟอกขาวและอาหาร ^{[123] [124]}

ในเดือนพฤศจิกายน 2020 บริษัท เปิดเผยแผนการเพิ่มยอดขายประจำปีของเนื้อสัตว์จากพืชและผลิตภัณฑ์จากนมเป็น 200 ล้านยูโรในระยะเวลา 5 ถึง 7 ปี ^[125]

โครงสร้างทางกฎหมาย

Unilever NV อาคารสำนักงานใหญ่ในอดีตและปัจจุบันเป็นสำนักงานใหญ่สำหรับแผนกอาหารและเครื่องดื่มของกลุ่มที่ควบรวมกิจการ, Rotterdam

Unilever มี บริษัท โฮลดิ้ง Unilever PLC และ NV ที่มีโครงสร้างแบบ Anglo-Dutch ซึ่งมีสำนักงานจดทะเบียนที่Port Sunlightใน Merseyside สหราชอาณาจักรและสำนักงานใหญ่ที่Unilever Houseในลอนดอนสหราชอาณาจักร ^[126]บริษัท ได้รับการปรับโครงสร้างหลายครั้งเช่นในปี 2018 และ 2020 (ดู "ประวัติ") ^{[105] [117]}ความสำเร็จของการรวมอาวุธของยูนิลีเวอร์ดัตช์และสหราชอาณาจักรภายใต้หน่วยงานเดียวในลอนดอนได้รับการประกาศเมื่อวันที่ 30 พฤศจิกายน พ.ศ. 2563 ^[10]

ผู้บริหารระดับสูง

ในเดือนมกราคม 2019 Alan Jopeประสบความสำเร็จกับ Paul Polman ในตำแหน่งประธานเจ้าหน้าที่บริหาร ^[127]หัวหน้าฝ่ายการเงินแกรมพิทเค ธ ลี^[128]เป็นกรรมการบริหาร Jope จะได้รับการเสนอให้เป็นกรรมการบริหารร่วมในการประชุมสามัญผู้ถือหุ้นประจำปี 2562 ของยูนิลีเวอร์ ^[129]

ก่อนหน้านี้พอลโพลแมนดำรงตำแหน่งซีอีโอมาสิบปีต่อจากแพทริคเชสเคาในปี 2552 ^[130]

ในเดือนพฤศจิกายน 2019 Unilever ประกาศว่า Nils Andersen จะเข้ามาแทนที่ประธาน Marijn Dekkers ซึ่งก้าวลงจากตำแหน่งหลังจากสามปีในบทบาท ^[131]

คลังภาพของทรัพย์สินทั่วโลก

• 

  Unilever R&D Center ในบังกาลอร์ประเทศอินเดีย

• 

  Unilever R&D Center ใน Colworth สหราชอาณาจักร

• 

  Unilever R&D Center ใน Port Sunlightสหราชอาณาจักร

• 

  Unilever-Haus ในฮัมบูร์กประเทศเยอรมนี

ข้อมูลทางการเงิน

คู่แข่งระหว่างประเทศที่ใหญ่ที่สุดของยูนิลีเวอร์คือเนสท์เล่และพรอคเตอร์แอนด์แกมเบิล ^[133]

โลโก้

ในปีพ. ศ. 2473 โลโก้ของ Unilever อยู่ในแบบอักษรsans-serifและตัวพิมพ์ใหญ่ทั้งหมด โลโก้ขององค์กร Unilever ในปัจจุบันเปิดตัวในปี 2547 และได้รับการออกแบบโดยWolff Olinsซึ่งเป็นหน่วยงานที่ปรึกษาด้านแบรนด์ ปัจจุบันรูปตัว 'U' ประกอบด้วยสัญลักษณ์ที่แตกต่างกัน 25 สัญลักษณ์โดยแต่ละไอคอนแสดงถึงแบรนด์ย่อยของ บริษัท หรือค่านิยมขององค์กร ^[134]เอกลักษณ์ของแบรนด์ได้รับการพัฒนาจากแนวคิด "การเพิ่มพลังให้กับชีวิต" ^[135]

แบรนด์

นกพิราบ

แชมพูและครีมนวด Dove

Doveอธิบายตัวเองว่าอุทิศตนเพื่อ "ช่วย ... ผู้หญิงพัฒนาความสัมพันธ์เชิงบวกด้วยรูปลักษณ์ที่พวกเขามอง - ช่วยให้พวกเขาเพิ่มความภาคภูมิใจในตนเองและตระหนักถึงศักยภาพสูงสุดของตนเอง" ^[136] Dove ใช้การโฆษณาสำหรับผลิตภัณฑ์ของตนเพื่อแสดงข้อความแสดงความนับถือตนเองในเชิงบวก ในเดือนกันยายน 2004 Dove ได้สร้างแคมเปญ Real Beauty ^[137]โดยเน้นที่ผู้หญิงทุกรูปร่างและสีเป็นหลัก ต่อมาในปี 2550 แคมเปญนี้ได้ขยายขอบเขตให้ครอบคลุมผู้หญิงทุกวัย แคมเปญนี้ประกอบด้วยโฆษณาส่วนใหญ่แสดงทางโทรทัศน์และเป็นที่นิยมในอินเทอร์เน็ต นกพิราบตกอยู่ภายใต้การตรวจสอบข้อเท็จจริงจากประชาชนทั่วไปในขณะที่พวกเขารู้สึกว่าโฆษณาของ Dove ได้อธิบายถึงความคิดเห็นที่ว่าเซลลูไลท์ยังไม่น่าดูและกระบวนการชราภาพของผู้หญิงเป็นสิ่งที่น่าละอาย ^[138]

คม / ขวาน

Axeหรือที่รู้จักกันในชื่อ Lynx ในสหราชอาณาจักรสาธารณรัฐไอร์แลนด์ออสเตรเลียและนิวซีแลนด์เป็นแบรนด์เครื่องใช้ในห้องน้ำที่วางตลาดสำหรับชายหนุ่มที่มีอายุระหว่าง 16 ถึง 24 ปี^[139]การตลาดของมันคือ ใน 'เกมจับคู่' ซึ่งบ่งบอกว่าผู้หญิงจะดึงดูดผู้ชายที่ใช้ผลิตภัณฑ์ได้ทันที ^{[140] [141]}ซึ่งแตกต่างจากแคมเปญความงามที่ดำเนินมายาวนานของ Dove โฆษณา Lynx มักจะสร้างโฆษณาขนาดเล็กโดยอิงจากผลิตภัณฑ์เอกพจน์แทนที่จะสื่อสารถึงแนวคิดที่ครอบคลุม การใช้รูปภาพทำให้ บริษัท ทราบดีว่าจะได้รับการร้องเรียนทำให้แบรนด์มีการประชาสัมพันธ์และความประพฤติที่ไม่เสียค่าใช้จ่ายมากขึ้นซึ่งมักเกิดจากการโต้เถียงกัน โฆษณาต่างๆเหล่านี้ถูกแบนในหลายประเทศทั่วโลก ในปี 2012 โฆษณา 'Clean Balls' ของ Lynx ถูกแบน ในปี 2011 ในแคมเปญเจลอาบน้ำของ UK Lynx ถูกห้าม ^{[140] [142]}

แคมเปญโฆษณาทั้งสองเปรียบเทียบกันโดยสิ้นเชิงระหว่างการแสดงภาพผู้หญิงและเพศของพวกเขาในการโฆษณาและประสิทธิภาพการขาย Lynx มักจะแสดงภาพผู้หญิงที่มีอารมณ์อ่อนไหวไร้ที่ติและมีเสน่ห์โดยผู้ชายทุกวัยและทุกเพศทุกวัยเนื่องจากการใช้ผลิตภัณฑ์ Lynx ^[139]

โฆษณาโซเชียลมีเดีย

ในวันที่ 26 มิถุนายน 2020 Unilever กล่าวว่าจะหยุดการโฆษณาให้กับลูกค้าในสหรัฐอเมริกาบนโซเชียลมีเดียยักษ์ใหญ่ Facebook, Instagram และ Twitter จนถึงสิ้นปี 2020 เป็นอย่างน้อยหลังจากแคมเปญที่เริ่มโดยกลุ่มสิทธิพลเมืองอเมริกันหลายกลุ่มเช่นAnti-Defamation LeagueและNAACPประท้วงนโยบายของ Facebook ในความเกลียดชังและข้อมูลที่ผิดชื่อ"หยุดความเกลียดชังสำหรับกำไร" ^{[143] [144]}แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้ลงนามอย่างเป็นทางการในการรณรงค์ ยูนิลีเวอร์อ้างถึง "กรอบความรับผิดชอบของเราและบรรยากาศแบ่งขั้วในสหรัฐฯ" และกล่าวว่า "การโฆษณาบนแพลตฟอร์มเหล่านี้อย่างต่อเนื่องในเวลานี้จะไม่เพิ่มคุณค่าให้กับผู้คนและสังคม" ^[145]

ปลายปีนั้นในเดือนธันวาคมยูนิลีเวอร์เปิดเผยว่าจะกลับมาโฆษณาบน Facebook และแพลตฟอร์มในเครือโดยระบุว่า บริษัท มีความคืบหน้าเพียงพอในการเปลี่ยนแปลงผู้บริหารเพื่อดำเนินการโฆษณากับพวกเขาต่อไป Luis Di Como รองประธานบริหารด้านสื่อระดับโลกของ บริษัท ออกแถลงการณ์ชี้แจงว่า“ เราได้รับการสนับสนุนจากพันธสัญญาที่แพลตฟอร์มต่างๆกำลังสร้างเพื่อสร้างสภาพแวดล้อมที่ดีต่อสุขภาพสำหรับผู้บริโภคแบรนด์และสังคมให้สอดคล้องกับหลักการของGlobal Alliance สำหรับ Responsible Mediaนี่คือเหตุผลที่เราวางแผนที่จะยุติการหยุดการลงทุนด้านโซเชียลมีเดียในสหรัฐฯในเดือนมกราคมเราจะประเมินตำแหน่งของเราใหม่ต่อไปตามความจำเป็น " ^[143]

เมื่อวันที่ 6 กันยายน พ.ศ. 2561 Unilever Bangladesh Limitedซึ่งเป็น บริษัท ย่อยในบังคลาเทศของ Unilever ได้เป็นผู้สนับสนุนเสื้ออย่างเป็นทางการของทีมคริกเก็ตทีมชาติบังกลาเทศในช่วงปี 2018 ถึง 2020 ^[146]

ยูนิลีเวอร์ได้ประกาศเป้าหมายในการแยกผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมจากการเติบโตโดยลดผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อมของผลิตภัณฑ์ลงครึ่งหนึ่งภายในปี 2573 ช่วยให้ผู้คน 1 พันล้านคนมีสุขภาพและความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น และจัดหาวัตถุดิบทางการเกษตรทั้งหมดอย่างยั่งยืน ^[147]ในเดือนกันยายน พ.ศ. 2562 ยูนิลีเวอร์ประกาศว่าสถานที่ต่างๆใน 5 ทวีปในขณะนี้ใช้พลังงานไฟฟ้าจากโครงข่ายไฟฟ้าหมุนเวียน 100% ก่อนหน้าเป้าหมายปี 2563 ^[148]

การปนเปื้อนของสารปรอท

ในปี 2544 โรงงานเทอร์โมมิเตอร์แบบปรอทที่ดำเนินการโดย บริษัท ในเครือของยูนิลีเวอร์ในอินเดียในเมืองKodaikanalทางตอนใต้ของอินเดียถูกปิดโดยหน่วยงานกำกับดูแลของรัฐหลังจาก บริษัท ถูกจับได้ว่าทิ้งกากปรอทที่เป็นพิษในพื้นที่ที่มีประชากรหนาแน่น ^[149]โดยการรับสมัครของ บริษัท เองปรอทมากกว่า 2 ตันถูกปล่อยออกสู่สิ่งแวดล้อมของ Kodaikanal การศึกษาของรัฐบาลอินเดียในปี 2554 เกี่ยวกับสุขภาพของคนงานสรุปได้ว่าคนงานจำนวนมากต้องทนทุกข์ทรมานจากความเจ็บป่วยที่เกิดจากการสัมผัสสารปรอทในสถานที่ทำงาน ^[150]เรื่องอื้อฉาวเปิดชุดของปัญหาในอินเดียเช่นความรับผิดขององค์กร , ความรับผิดชอบขององค์กรและความประมาทขององค์กร ^[150]

ในเดือนมีนาคม 2559 ยูนิลีเวอร์ได้พ้นจากการตัดสินของศาล (ในจำนวนที่ไม่เปิดเผย) กับอดีตคนงาน 591 คนของหน่วยซึ่งได้ฟ้อง บริษัท ว่ามีเจตนาเปิดเผยให้พวกเขารู้ถึงองค์ประกอบที่เป็นพิษ ^[151]

น้ำมันปาล์ม

ในปี 2014 ยูนิลีเวอร์ได้รับการวิพากษ์วิจารณ์จากกรีนพีซการก่อให้เกิดการทำลายป่า ^[152]ในปี 2551 กรีนพีซสหราชอาณาจักร^[153]วิพากษ์วิจารณ์ บริษัท ที่ซื้อน้ำมันปาล์มจากซัพพลายเออร์ที่ทำลายป่าฝนของอินโดนีเซีย ^[154]ภายในปี 2008 อินโดนีเซียสูญเสียพื้นที่ป่าฝนที่เหลืออยู่ 2% ในแต่ละปีซึ่งมีอัตราการตัดไม้ทำลายป่าเร็วที่สุดของประเทศใด ๆ โครงการสิ่งแวดล้อมแห่งสหประชาชาติระบุว่าปลูกปาล์มน้ำมันเป็นสาเหตุของการตัดไม้ทำลายป่าในอินโดนีเซีย ^[154]

นอกจากนี้อินโดนีเซียยังเป็นประเทศที่ปล่อยก๊าซเรือนกระจกมากที่สุดลำดับที่ 14 ^[155]สาเหตุส่วนใหญ่มาจากการทำลายป่าฝนในอุตสาหกรรมน้ำมันปาล์มซึ่งมีส่วนในการปล่อยก๊าซเรือนกระจกถึง 4% ทั่วโลก ^[156]จากข้อมูลของกรีนพีซการขยายตัวของน้ำมันปาล์มเกิดขึ้นโดยได้รับการกำกับดูแลเพียงเล็กน้อยจากรัฐบาลส่วนกลางหรือท้องถิ่นเนื่องจากกระบวนการประเมินผลกระทบสิ่งแวดล้อมการวางแผนการใช้ที่ดินและการประกันกระบวนการที่เหมาะสมสำหรับการพัฒนาสัมปทานถูกละเลย ^[156]ตามกฎหมายมีการจัดตั้งพื้นที่เพาะปลูกสำหรับสวนปาล์มน้ำมันรวมทั้งการใช้ไฟอย่างผิดกฎหมายเพื่อแผ้วถางพื้นที่ป่าเป็นเรื่องธรรมดา ^[156]

ยูนิลีเวอร์ในฐานะสมาชิกผู้ก่อตั้งโต๊ะกลมเรื่องน้ำมันปาล์มที่ยั่งยืน (RSPO) ตอบโต้ด้วยการเผยแพร่แผนการจัดหาน้ำมันปาล์มทั้งหมดจากแหล่งที่ได้รับการรับรองว่ายั่งยืนภายในปี 2558 ^[157]โดยอ้างว่าบรรลุเป้าหมายนี้ใน 2555 และเป็นการส่งเสริมให้อุตสาหกรรมที่เหลือก้าวสู่ความยั่งยืน 100% ภายในปี 2563 ^[158]

ในโกตดิวัวซึ่งเป็นหนึ่งในซัพพลายเออร์น้ำมันปาล์มยูนิลีเวอร์ถูกกล่าวหาว่าเป็นของป่าหักบัญชีสำหรับการเพาะปลูกและการจัดกิจกรรมที่ขู่ว่าหนึ่งเจ้าคณะพันธุ์นางสาวลดรอนบัสสีแดง ยูนิลีเวอร์เข้าแทรกแซงเพื่อหยุดการฝึกปรือเพื่อรอผลการประเมินสิ่งแวดล้อม ^[159]

ตามที่องค์การนิรโทษกรรมสากลรายงานที่ตีพิมพ์ในปี 2016 ผู้จัดจำหน่ายน้ำมันปาล์มยูนิลีเวอร์Wilmar ระหว่างประเทศได้ประโยชน์จากการใช้แรงงานเด็กและแรงงานบังคับ คนงานบางคนถูกรีดไถข่มขู่หรือไม่ได้รับค่าจ้างในการทำงาน คนงานบางคนได้รับบาดเจ็บรุนแรงจากสารเคมีต้องห้าม ในปี 2559 วิลมาร์อินเตอร์เนชั่นแนลซึ่งตั้งอยู่ในสิงคโปร์เป็นผู้ปลูกน้ำมันปาล์มรายใหญ่ที่สุดของโลก ^[160]

มลพิษจากพลาสติก

ในปี 2019 Unilever ได้รับการยกย่องจาก BreakFreeFromPlastic ให้เป็นหนึ่งในสิบอันดับแรกของผู้ก่อมลพิษจากพลาสติกทั่วโลก ^[161]เกรแฮมฟอร์บหัวหน้าโครงการพลาสติกระดับโลกของกรีนพีซกล่าวว่าแผนการของยูนิลีเวอร์ในการจัดการกับปัญหานี้เป็นความทะเยอทะยานที่สุดที่เขาเคยเห็นจากกลุ่ม บริษัท ขนาดใหญ่ นอกจากนี้เขายังกล่าวว่ายูนิลีเวอร์ควรให้ความสำคัญมากกว่านี้ ^[162]

อย่างไรก็ตามในปี 2019 Unilever ได้ประกาศว่าจะลดบรรจุภัณฑ์พลาสติกที่ไม่รีไซเคิลลงครึ่งหนึ่งภายในปี 2568 ^{[163] [164]}ในปี 2020 Unilever ได้เข้าร่วมประเทศสมาชิกสหภาพยุโรป 13 ประเทศและ บริษัท อีกกว่า 60 แห่งเพื่อลงนามในข้อตกลงในการใช้พลาสติกรีไซเคิลสำหรับ บรรจุภัณฑ์พลาสติกและผลิตภัณฑ์พลาสติกแบบใช้ครั้งเดียวทั้งหมดภายในปี 2568 ^[165]

Rainforest Alliance

ยูนิลีเวอร์รับรองผลิตภัณฑ์ชาจากฝนพันธมิตรโครงการ บริษัท ระบุว่าอย่างน้อย 50% ของชาในผลิตภัณฑ์ของ บริษัท มาจากฟาร์มที่ได้รับการรับรองเทียบกับจุดเริ่มต้นขั้นต่ำ 30% ของ Alliance ยูนิลีเวอร์ตัดสินใจเลือกโครงการนี้กับFairtradeเนื่องจากตามการวิเคราะห์ของ บริษัท Fairtrade อาจ "ขาดขนาดและความยืดหยุ่นขององค์กรในการรับรองนิคมอุตสาหกรรม" ^[166]

โครงการรับรอง Rainforest Alliance ได้รับการวิพากษ์วิจารณ์ว่าไม่เสนอราคาขั้นต่ำหรือราคาที่รับประกันแก่ผู้ผลิต^[167]จึงทำให้พวกเขาเสี่ยงต่อการเปลี่ยนแปลงราคาในตลาด ใบรับรองทางเลือก Fairtrade ได้รับการวิจารณ์ที่คล้ายกัน นอกจากนี้การรับรอง Rainforest Alliance ยังได้รับการวิพากษ์วิจารณ์ถึงการอนุญาตให้ใช้ตราประทับบนผลิตภัณฑ์ที่มีเนื้อหาที่ได้รับการรับรองขั้นต่ำเพียง 30% เท่านั้นซึ่งอาจส่งผลกระทบต่อความสมบูรณ์ของการรับรอง ^[168]

การปนเปื้อนของเชื้อซัลโมเนลลา

ในเดือนกรกฎาคม 2559 มีข่าวลือเกี่ยวกับการปนเปื้อนของเชื้อซัลโมเนลลาในธัญพืชในหมู่ผู้บริโภคชาวอิสราเอล ^[169]ในขั้นต้นยูนิลีเวอร์ไม่ได้ให้ข้อมูลสาธารณะเกี่ยวกับเรื่องนี้และข้อซักถามเกี่ยวกับเรื่องนี้ถูกปฏิเสธโดย บริษัท ว่าเป็นเรื่องที่ไม่ใช่เรื่องไร้สาระ เมื่อวันที่ 26 กรกฎาคม 2559 Unilever ได้หยุดโอนคอร์นเฟลกไปยังเครือข่ายผู้ค้าปลีก ^[170]เมื่อวันที่ 28 กรกฎาคมYedioth Ahronothรายงานว่าซีเรียลอาหารเช้าหลายหมื่นกล่องถูกทำลาย ^[171]ภายในวันที่ 28 กรกฎาคมแม้ว่า บริษัท จะรับรองว่าไม่มีสิ่งใดปนเปื้อนออกสู่การบริโภค แต่ลูกค้าจำนวนมากก็หยุดซื้อผลิตภัณฑ์ของยูนิลีเวอร์และเริ่มทิ้งคอร์นเฟลกทั้งหมดที่ผลิตโดยยูนิลีเวอร์ ^[172]บริษัท ระงับข้อมูลเกี่ยวกับวันที่ผลิตที่ได้รับผลกระทบ ^[173]ยูนิลีเวอร์ได้เผยแพร่ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับซีเรียล Telma ที่จัดการบนสายการบรรจุซึ่งพบการปนเปื้อนและมีการประกาศ Telma: "เราเน้นย้ำอีกครั้งว่าผลิตภัณฑ์ Telma ทั้งหมดในร้านค้าและในบ้านของคุณปลอดภัยที่จะรับประทาน ตามขั้นตอนที่เข้มงวดของ บริษัท เราจะมีการตรวจสอบและระงับชุดการผลิตทุกชุดผลิตภัณฑ์เหล่านี้จะไม่วางตลาดจนกว่าจะมีการส่งคืนผลการทดสอบสำหรับชุดผลิตภัณฑ์นี้เพื่อยืนยันว่าทั้งหมดนั้นเป็นไปด้วยดีหากพบข้อบกพร่องใด ๆ ก็จะไม่มีการวางตลาด ไปยังร้านค้าเช่นเดียวกับกรณี " ^[174]ในวันต่อมารัฐมนตรีสาธารณสุขยาคอฟลิทซ์แมนขู่ว่าจะดึงใบอนุญาตของยูนิลีเวอร์ในอิสราเอล เขากล่าวหาว่ายูนิลีเวอร์โกหกกระทรวงของเขาเกี่ยวกับซีเรียลอาหารเช้าที่ติดเชื้อซัลโมเนลลา ^[175]

เมื่อวันที่ 7 สิงหาคม 2559 Globesรายงานว่าอาจมีการปนเปื้อนในอุจจาระของนกพิราบกระทรวงสาธารณสุขกล่าวว่าอาจมีแหล่งอื่นสำหรับการปนเปื้อนและอุจจาระของนกพิราบไม่ใช่แหล่งเดียวที่เป็นไปได้ Globes ยังกล่าวอีกว่าสายการผลิตเป็นแบบอัตโนมัติ ("โดยไม่ต้องใช้มือมนุษย์") และความเป็นไปได้ที่แหล่งที่มาคือมนุษย์นั้นมีโอกาสน้อยมาก ^[176]เมื่อวันที่ 8 สิงหาคม พ.ศ. 2559 รัฐมนตรีสาธารณสุขของอิสราเอลระงับใบอนุญาตการผลิตจนกว่ายูนิลีเวอร์จะดำเนินการแก้ไขหลายประการ การดำเนินการดังกล่าวเกิดขึ้นหลังจากการตรวจสอบโรงงานAradโดยระบุว่า "นี่เป็นความผิดพลาดที่เกิดขึ้นโดยประมาทและไม่ใช่เหตุการณ์ที่มีเจตนามุ่งร้ายโดยกระบวนการจัดการและการควบคุมคุณภาพของ บริษัท " ^[177]การสอบสวนที่นำโดยศ. Itamr Grutto และ Eli Gordon สรุปว่าเหตุการณ์นั้นเกิดจากความประมาท ^[178]รายงานว่าธัญพืชที่ผลิตระหว่างวันที่ 18 ถึง 20 ที่โรงงาน Arad มีร่องรอยของเชื้อซัลโมเนลลา ^[179]

มีการยื่นฟ้องในชั้นเรียน 2 ครั้งในอิสราเอลครั้งหนึ่งเป็นเงิน 1.2 ล้านNIS (~ 329,000 เหรียญสหรัฐ) ต่อยูนิลีเวอร์เนื่องจากซ่อนการปนเปื้อนและทำให้ประชาชนเข้าใจผิด^[180]และอีกคดีหนึ่งเป็นเงิน 76 ล้าน NIS (ประมาณ 23 ล้านเหรียญสหรัฐ) ) ต่อต้านยูนิลีเวอร์หลังจากวัยรุ่นอายุ 15 ปีเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลด้วยโรคซัลโมเนลโลซิสหลังจากถูกกล่าวหาว่าทำสัญญาจากผลิตภัณฑ์ของยูนิลีเวอร์ ^[181]

เมื่อวันที่ 31 สิงหาคม 2559 ยูนิลีเวอร์ระบุว่าผลิตภัณฑ์Tehina ที่ผลิตโดย RJM ปนเปื้อนเชื้อซัลโมเนลลา ^[182]

พันธมิตรกำหนดราคาในยุโรป

ในเดือนเมษายน 2011 ยูนิลีเวอร์ถูกปรับ 104,000,000 €โดยคณะกรรมาธิการยุโรปสำหรับการสร้างพันธมิตรการตรึงราคาสำหรับผงซักผ้าในยุโรปพร้อมกับ Procter & Gamble และ บริษัท เฮงเค็ล ^{[183] [184]}

สื่อกดดันให้ส่งเสริมการฟอกสีผิว

Kinita Shenoy บรรณาธิการของCosmopolitanฉบับศรีลังกาปฏิเสธที่จะส่งเสริมผลิตภัณฑ์ฟอกสีผิวสำหรับแบรนด์ Unilever ยูนิลีเวอร์กดดันเธอและขอให้คอสโมโพลิแทนยิงเธอ ^{[185] [186]}

• รายชื่อ บริษัท อาหาร