เมือง

คำว่า "เมือง" หุ้นต้นกำเนิดกับเยอรมันคำZaunที่ดัตช์คำTuinและเก่านอร์ส TUN ^[1]คำดั้งเดิมของProto-Germanicคือ * tūnanคิดว่าเป็นคำยืมมาจากProto-Celtic * dūnom (เปรียบเทียบกับOld Irish dún , Welsh din ) ^[2]

ความรู้สึกดั้งเดิมของคำทั้งในเยอรมันและเซลติกคือป้อมปราการหรือสิ่งที่แนบมา ความเข้าใจของ "เมือง" ในภาษาเยอรมันสมัยใหม่จำนวนมากกำหนดรั้วหรือแนวป้องกันความเสี่ยง ^[2]ในภาษาอังกฤษและภาษาดัตช์ความหมายของคำนี้ขึ้นอยู่กับความรู้สึกของช่องว่างที่รั้วเหล่านี้ล้อมรอบและเส้นทางที่ต้องวิ่ง ^{[ ต้องการข้อมูลอ้างอิง ]}ในอังกฤษเมืองแห่งหนึ่งเป็นชุมชนเล็ก ๆ ที่ไม่สามารถจ่ายได้หรือไม่ได้รับอนุญาตให้สร้างกำแพงหรือป้อมปราการขนาดใหญ่อื่น ๆ และสร้างรั้วเหล็กหรือคลังสินค้าแทน ^{[ ต้องการข้อมูลอ้างอิง ]}ในเนเธอร์แลนด์พื้นที่นี้เป็นสวนโดยเฉพาะของคนร่ำรวยซึ่งมีรั้วสูงหรือกำแพงล้อมรอบ (เช่นสวนของพระราชวังHet LooในApeldoornซึ่งเป็นต้นแบบของ สวนส่วนตัวของWilliam IIIและMary IIที่Hampton Court ) ใน Old Norse túnหมายถึงสถานที่ (หญ้า) ระหว่างบ้านไร่และคำนี้ยังคงใช้กับความหมายที่คล้ายกันในภาษานอร์เวย์สมัยใหม่

อังกฤษTUNกลายเป็นปัจจัยที่พบบ่อยขึ้นชื่อในประเทศอังกฤษและสกอตแลนด์ทิศตะวันออกเฉียงใต้ในช่วงที่แองโกลแซกซอนงวดการชำระ ในภาษาอังกฤษแบบเก่าและภาษาสก็อตตอนต้นและตอนกลางคำว่าton , tounและอื่น ๆ อาจหมายถึงการตั้งถิ่นฐานที่หลากหลายจากที่ดินและการถือครองทางการเกษตรซึ่งบางส่วนได้รับความหมายของนอร์ส (เช่นเดียวกับคำว่าfermtounของชาวสก็อต) ที่ปลายด้านหนึ่งของมาตราส่วน ไปยังเทศบาลเสริม ^{[ ต้องการอ้างอิง ]}อื่น ๆ ทั่วไปแองโกลแซกซอนต่อท้ายรวมแฮม 'บ้าน' Stede 'แทน' และburh 'ฝังศพเลือกตั้งตำบล'

ในบางกรณี "เมือง" เป็นชื่ออื่นสำหรับ "เมือง" หรือ "หมู่บ้าน" (โดยเฉพาะหมู่บ้านที่ใหญ่กว่า) บางครั้งคำว่า "เมือง" ย่อมาจาก "เมือง" โดยทั่วไปเมืองวันนี้สามารถแตกต่างจากเมือง , หมู่บ้านหรือชุมชนบนพื้นฐานของตัวละครทางเศรษฐกิจของพวกเขาในการที่ส่วนใหญ่ของประชากรในเมืองจะมีแนวโน้มที่จะได้รับชีวิตของพวกเขาจากอุตสาหกรรมการผลิตการค้าและการบริการสาธารณะมากกว่าภาคหลัก อุตสาหกรรมเช่นการเกษตรหรือกิจกรรมที่เกี่ยวข้อง

ขนาดประชากรของสถานที่ไม่ได้เป็นตัวกำหนดลักษณะของเมืองที่เชื่อถือได้ ในหลายพื้นที่ของโลกเช่นในอินเดียอย่างน้อยก็จนถึงช่วงหลัง ๆ มานี้หมู่บ้านขนาดใหญ่อาจมีผู้คนมากเป็นเมืองเล็ก ๆ หลายเท่า ในสหราชอาณาจักรมีเมืองประวัติศาสตร์ที่มีขนาดเล็กกว่าเมืองใหญ่ ๆ

Mõisakülaเป็นเมืองเล็ก ๆ ในภาคใต้ของ เอสโตเนีย , ติดกับชายแดนของ ลัตเวีย ปัจจุบันเมืองมีประชากรน้อยกว่า 1,000 คน

ปรากฏการณ์สมัยใหม่ของการเติบโตในเขตชานเมืองอย่างกว้างขวางการพัฒนาเมืองบริวารและการย้ายถิ่นของชาวเมืองไปยังหมู่บ้านต่างๆทำให้คำจำกัดความของเมืองซับซ้อนขึ้นทำให้ชุมชนเป็นเมืองในลักษณะทางเศรษฐกิจและวัฒนธรรม แต่ขาดลักษณะอื่น ๆ ของท้องถิ่นในเมือง

การตั้งถิ่นฐานนอกชนบทบางรูปแบบเช่นสถานที่ทำเหมืองชั่วคราวอาจเห็นได้ชัดว่าไม่ใช่ชนบท แต่มีข้อเรียกร้องที่น่าสงสัยในการเรียกว่าเมือง

เมืองมักมีลักษณะเป็นหน่วยงานของรัฐที่แตกต่างกันโดยมีพรมแดนที่กำหนดไว้ตามกฎหมายและการปกครองท้องถิ่นบางส่วนหรือทั้งหมด (เช่นกองกำลังตำรวจ ) ในสหรัฐอเมริกาสิ่งเหล่านี้เรียกว่า "เมืองที่รวม" ในอีกกรณีหนึ่งเมืองนี้ขาดการปกครองของตนเองและกล่าวกันว่า "ไม่รวมองค์กร" โปรดทราบว่าการมีอยู่ของเมืองที่ไม่ได้จัดตั้งองค์กรอาจถูกกำหนดโดยวิธีการอื่นอย่างถูกต้องตามกฎหมายเช่นการแบ่งเขต ในกรณีของชุมชนตามแผนบางแห่งเมืองนี้มีอยู่อย่างถูกต้องตามกฎหมายในรูปแบบของพันธสัญญาเกี่ยวกับคุณสมบัติภายในเมือง การสำรวจสำมะโนประชากรของสหรัฐอเมริการะบุสถานที่ที่กำหนดโดยการสำรวจสำมะโนประชากร (CDP) โดยใช้ชื่อของเมืองที่ไม่ได้จัดตั้ง บริษัท ซึ่งอยู่ภายในนั้น อย่างไรก็ตาม CDP เหล่านั้นมักจะรวมถึงพื้นที่ชนบทและชานเมืองและแม้แต่หมู่บ้านรอบ ๆ และเมืองอื่น ๆ

ความแตกต่างระหว่างเมืองและเมืองในทำนองเดียวกันขึ้นอยู่กับแนวทาง: เมืองหนึ่ง ๆ อาจเป็นหน่วยงานบริหารที่ได้รับอนุญาตตามกฎหมายอย่างเคร่งครัด แต่ในการใช้งานอย่างไม่เป็นทางการคำนี้ยังใช้เพื่อแสดงถึงพื้นที่ในเมืองที่มีขนาดเฉพาะ หรือความสำคัญ: ในขณะที่เมืองในยุคกลางอาจมีผู้อยู่อาศัยเพียง 10,000 คนในปัจจุบันบางคน^{[ ใคร? ]}พิจารณาสถานที่ในเมืองที่มีจำนวนน้อยกว่า 100,000 แห่งเป็นเมืองแม้ว่าจะมีเมืองที่กำหนดอย่างเป็นทางการหลายเมืองที่มีขนาดเล็กกว่านั้นมากก็ตาม

ในtoponymicศัพท์ชื่อของเมืองของแต่ละบุคคลและเมืองจะเรียกว่าastyonymsหรือastionyms (จากกรีกโบราณ ἄστυ 'เมืองเมืองและὄνομα 'ชื่อ') ^[3]

193 ประเทศได้มีส่วนร่วมในความพยายามร่วมกันที่จะเห็นด้วยกับคำจำกัดความทางสถิติทั่วไปของ 3 ประเภท ได้แก่ เมืองเมืองและพื้นที่ชนบท ^{[4] [5]}

ออสเตรเลียภูมิศาสตร์โทมัสกริฟฟิเทย์เลอร์ที่นำเสนอการจัดหมวดหมู่ของเมืองที่ขึ้นอยู่กับอายุและรูปแบบของการใช้ประโยชน์ที่ดิน เขาระบุเมืองห้าประเภท: ^[6]

• เมืองทหารราบไม่มีการแบ่งเขตที่ชัดเจน
• เมืองเด็กและเยาวชนซึ่งมีการพัฒนาพื้นที่ของร้านค้า
• เมืองวัยรุ่นที่โรงงานต่างๆเริ่มปรากฏขึ้น
• เมืองที่โตเต็มที่ในตอนต้นมีพื้นที่ที่อยู่อาศัยชั้นสูง แยกเป็นสัดส่วน
• เมืองผู้ใหญ่ที่มีกำหนดไว้ในโรงงานอุตสาหกรรม , การค้าและประเภทต่างๆของพื้นที่ที่อยู่อาศัย

อัฟกานิสถาน

ในอัฟกานิสถานเมืองและเมืองต่างๆเรียกว่าshār ( Dari : شهر, Pashto : ښار) ^[7]เนื่องจากประเทศนี้เป็นสังคมชนบทในอดีตที่มีการตั้งถิ่นฐานขนาดใหญ่เพียงไม่กี่เมืองโดยที่เมืองใหญ่ ๆ ไม่เคยมีประชากรอาศัยอยู่มากกว่าสองสามแสนคนก่อนยุค 2000 ประเพณีทางภาษาของประเทศจึงไม่แบ่งแยกระหว่างเมืองกับเมือง

แอลเบเนีย

ในแอลเบเนีย "qytezë" หมายถึงเมืองซึ่งคล้ายกันมากกับคำว่าเมือง ( "qytet" ) แม้ว่าจะไม่มีการใช้คำนี้อย่างเป็นทางการสำหรับการตั้งถิ่นฐานใด ๆ ก็ตาม ในภาษาแอลเบเนีย "qytezë" หมายถึง "เมืองเล็ก ๆ " หรือ "เมืองใหม่" ในขณะที่ในสมัยโบราณ "ศูนย์กลางที่อยู่อาศัยขนาดเล็กภายในกำแพงปราสาท"

ออสเตรเลีย

ในออสเตรเลียศูนย์กลางของประชากรในชนบทและภูมิภาคส่วนใหญ่สามารถเรียกได้ว่าเป็นเมือง เมืองเล็ก ๆ หลายแห่งมีประชากรน้อยกว่า 200 ^[8]ที่เล็กที่สุดอาจเรียกได้ว่าเป็นเมือง

นอกจากนี้ยังมีหน่วยงานภาครัฐในท้องถิ่นมีสไตล์อย่างเป็นทางการเป็นเมืองในรัฐควีนส์แลนด์ , รัฐเซาท์ออสเตรเลีย , ออสเตรเลียตะวันตกและเหนือดินแดนและยังเดิม (จนถึงปี 1990) ในวิกตอเรีย

ออสเตรีย

ออสเตรียระบบกฎหมายไม่แยกแยะระหว่างหมู่บ้านเมืองและเมือง ประเทศนี้แบ่งออกเป็น 2098 เทศบาล ( เยอรมัน : Gemeinden ) ที่มีอันดับที่เท่าเทียมกันโดยพื้นฐาน เขตเทศบาลที่ใหญ่กว่าถูกกำหนดให้เป็นเมืองตลาด ( เยอรมัน : Marktgemeinden ) หรือเมือง ( Städte ) แต่ความแตกต่างเหล่านี้ถือเป็นสัญลักษณ์อย่างแท้จริงและไม่ได้มอบความรับผิดชอบทางกฎหมายเพิ่มเติม มีชุมชนขนาดเล็กจำนวนมากที่ติดป้ายชื่อเมืองเนื่องจากเคยเป็นศูนย์กลางประชากรของภูมิภาคในอดีตอันไกลโพ้น ตัวอย่างเช่นเมืองRattenbergมีประชากรประมาณ 400 คน เมืองฮาร์เดกก์มีผู้อยู่อาศัยประมาณ 1200 คนแม้ว่าเมืองที่มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์ - Hardegg จะเหมาะสมกับสิ่งที่เคยเป็นหมู่บ้านเล็ก ๆ โดยรอบ แต่ก็เป็นที่อยู่อาศัยของวิญญาณเพียง 80 คน

ไม่มีพื้นที่ที่ไม่ได้รับการจัดตั้งขึ้น

จาก 201 เมืองในออสเตรีย 15 เมืองเป็นเมืองตามกฎหมาย ( Statutarstädte ) เมืองตามกฎหมายเป็นเมืองที่ตกเป็นนอกเหนือไปจากขอบเขตของมันเป็นเทศบาลที่มีหน้าที่ของที่มีอำนาจบริหารส่วนตำบล สถานะนี้ไม่ได้มาพร้อมกับความเป็นอิสระเพิ่มเติมใด ๆ : หน่วยงานบริหารเขตเป็นเพียงศูนย์บริการที่ประชาชนใช้ในการโต้ตอบกับรัฐบาลแห่งชาติเช่นเพื่อขอใบขับขี่หรือหนังสือเดินทาง โดยทั่วไปรัฐบาลแห่งชาติจะใช้จังหวัดเพื่อดำเนินการตามจุดติดต่อเหล่านี้ในนามของรัฐบาล ในกรณีของเมืองตามกฎหมายเทศบาลจะก้าวขึ้นไป

บัลแกเรีย

เมือง Peshtera , บัลแกเรีย

โดยทั่วไปแล้วชาวบัลแกเรียจะไม่แยกความแตกต่างระหว่าง "เมือง" และ "เมือง" อย่างไรก็ตามในภาษาและสื่อในชีวิตประจำวันมีการใช้คำว่า "เมืองใหญ่" และ "เมืองเล็ก ๆ " "เมืองใหญ่" มักจะหมายถึงโซเฟีย , Plovdiv , VarnaและBurgasซึ่งมีประชากรกว่า 200,000 RuseและStara Zagoraมักจะรวมอยู่ด้วยเนื่องจากมีโครงสร้างพื้นฐานที่ค่อนข้างพัฒนาและมีประชากรมากกว่า 100,000 เกณฑ์ เป็นการยากที่จะเรียกเมืองหลวงของจังหวัดที่เหลืออยู่ว่า "เมืองใหญ่" เนื่องจากโดยทั่วไปมีการพัฒนาน้อยกว่าและมีจำนวนประชากรที่ลดลงบางแห่งมีประชากรเพียง 30,000 คน

ในบัลแกเรียคณะรัฐมนตรีกำหนดสิ่งที่ถือว่าการตั้งถิ่นฐานในขณะที่ประธานาธิบดีของประเทศบัลแกเรียแก่การตั้งถิ่นฐานแต่ละชื่อ ในปี 2548 กำหนดให้หมู่บ้านที่ต้องการจัดประเภทตัวเองเป็นเมืองต้องมีโครงสร้างพื้นฐานทางสังคมและทางเทคนิครวมถึงประชากรไม่น้อยกว่า 3500 คน สำหรับการตั้งถิ่นฐานในรีสอร์ทข้อกำหนดจะต่ำกว่าเนื่องจากจำนวนประชากรที่ต้องมีไม่น้อยกว่า 1,000 คน แต่ยังคงมีข้อกำหนดด้านโครงสร้างพื้นฐาน

แคนาดา

คำจำกัดความทางกฎหมายของเมืองในแคนาดาแตกต่างกันไปตามจังหวัดหรือเขตแดนเนื่องจากแต่ละแห่งมีเขตอำนาจศาลในการกำหนดและออกกฎหมายเมืองเมืองและองค์กรเทศบาลประเภทอื่น ๆ ภายในขอบเขตของตนเอง

จังหวัดควิเบกมีความโดดเด่นตรงที่ไม่มีความแตกต่างภายใต้กฎหมายระหว่างเมืองและเมือง ไม่มีระดับกลางในภาษาฝรั่งเศสระหว่างเป็นหมู่บ้านและวิลล์ ( เทศบาลเป็นระยะการบริหารมักจะนำไปใช้กับกฎหมายนิติบุคคลไม่ทางภูมิศาสตร์) ดังนั้นทั้งสองจะรวมกันภายใต้สถานะทางกฎหมายเดียวของวิลล์ ในขณะที่ผู้พูดภาษาอังกฤษอาจมีความชอบแบบไม่เป็นทางการว่าวิลล์แต่ละแห่งมักเรียกกันว่าเมืองหรือเมือง แต่ก็ไม่มีความแตกต่างและไม่มีเกณฑ์ทางกฎหมายที่เป็นวัตถุประสงค์ที่จะทำให้เกิดความแตกต่างภายใต้กฎหมาย

ชิลี

ในชิลีเมืองต่างๆ (สเปน: pueblos ) ถูกกำหนดโดยสถาบันสถิติแห่งชาติ (INE) ว่าเป็นเขตเมืองที่มีประชากรตั้งแต่ปี 2544 ถึง 5,000 หรือพื้นที่ที่มีประชากรตั้งแต่ 1001 ถึง 2000 และมีกิจกรรมทางเศรษฐกิจที่เป็นที่ยอมรับ

สาธารณรัฐเช็ก

ในสาธารณรัฐเช็กเทศบาลสามารถขอชื่อเมือง ( เช็ก : statutárníměsto ) เมือง ( เช็ก : město ) หรือเมืองตลาด ( เช็ก : městys ) ชื่อนี้ได้รับอนุญาตตามกฎหมาย

เมืองตามกฎหมาย (ในภาษาอังกฤษมักเรียกว่า "เมือง") ซึ่งกำหนดโดยกฎหมายเลขที่ 128/2000 Coll., ^[9]สามารถกำหนดเขตเทศบาลที่ปกครองตนเองได้ มีเมืองดังกล่าว 26 เมืองนอกเหนือจากปรากซึ่งเป็นเมืองตามกฎหมายโดยพฤตินัย เทศบาลเมืองเช็กทั้งหมดที่มีผู้อยู่อาศัยมากกว่า 40,000 คนเป็นเมือง

เมืองและเมืองตลาดอยู่เหนือปริญญากิตติมศักดิ์ทางพิธีการทั้งหมดหมายถึงประชากรประวัติศาสตร์และความสำคัญระดับภูมิภาคของเทศบาล ตามสถิติของเทศบาลเมืองเช็กแสดงให้เห็นว่าเมืองต่างๆมักจะมีประชากรอยู่ระหว่าง 1,000 ถึง 35,000 คนโดยมีค่ามัธยฐานประมาณ 4,000 และโดยเฉลี่ยประมาณ 6,500 คน ปัจจุบันเทศบาลต้องมีประชากรอย่างน้อย 3,000 คนจึงจะมีสิทธิ์ขอชื่อเมืองได้ เมืองตลาดมักจะมีผู้อยู่อาศัยระหว่าง 500 ถึง 4,000 คนโดยมีค่ามัธยฐานและค่าเฉลี่ยประมาณ 1,000 คน

เดนมาร์ก

ในเดนมาร์กในหลาย ๆ บริบทไม่มีความแตกต่างระหว่าง "เมือง" "เมือง" และ "หมู่บ้าน"; ทั้งสามแปลว่า "โดย" ในการใช้งานที่เฉพาะเจาะจงมากขึ้นสำหรับหมู่บ้านเล็ก ๆ และหมู่บ้านเล็ก ๆ จะใช้คำว่า "Landsby" (หมายถึง "เมืองชนบท") ในขณะที่ภาษาเดนมาร์กเทียบเท่ากับ "เมือง" คือ "storby" (หมายถึง "เมืองใหญ่") สำหรับวัตถุประสงค์ที่เป็นทางการเขตเมืองที่มีผู้อยู่อาศัยอย่างน้อย 200 คนจะนับเป็น "โดย" ^[10]

ในอดีตบางเมืองมีสิทธิพิเศษมากมายซึ่งสิ่งที่สำคัญที่สุดคือสิทธิในการถือครองตลาด พวกเขาได้รับการบริหารแยกต่างหากจากพื้นที่ชนบททั้งในเรื่องการคลังการทหารและกฎหมาย เมืองดังกล่าวเรียกว่า "købstad" (โดยประมาณมีความหมายเดียวกับ "borough" แม้ว่าจะมีรากศัพท์มาจากรากศัพท์ที่แตกต่างกันก็ตาม) และพวกเขายังคงรักษาสิทธิ แต่เพียงผู้เดียวในการมีชื่อแม้หลังจากร่องรอยของสิทธิพิเศษสุดท้ายจะหายไปจากการปฏิรูปการปกครองท้องถิ่น จนถึงปีพ. ศ. 2513

เอสโตเนีย

ในเอสโตเนียไม่มีความแตกต่างระหว่างเมืองกับเมืองเนื่องจากคำว่าlinnใช้สำหรับการตั้งถิ่นฐานที่ใหญ่กว่าและเล็กกว่าซึ่งใหญ่กว่าหมู่บ้านและเมือง มีเมืองเทศบาล 30 เมือง ( omavalitsuslik linn ) ในเอสโตเนียและอีก 17 เมืองซึ่งรวมเข้ากับตำบลเทศบาล ( vallasisene linn )

ฟินแลนด์

เมือง Sastamala , ฟินแลนด์

ในฟินแลนด์ไม่มีความแตกต่างระหว่างเมืองกับเมืองเนื่องจากคำว่าkaupunkiใช้สำหรับการตั้งถิ่นฐานที่ใหญ่กว่าและเล็กกว่าซึ่งใหญ่กว่าหมู่บ้านและเมือง แม้ว่าในทางหนึ่งเมื่อพูดถึงคำว่าเมืองก็ยังสามารถใช้คำว่าpikkukaupunki ได้ ( pikkuแปลว่า "เล็ก" หรือ "เล็ก") มีเมืองในเขตเทศบาลเกือบหนึ่งร้อยแห่งในฟินแลนด์

ฝรั่งเศส

เมือง Salins-les-Bains , ฝรั่งเศส

จากมุมมองการบริหารในระดับที่เล็กที่สุดของหน่วยงานท้องถิ่นจะเรียกว่าทั้งหมด"communes" สิ่งเหล่านี้สามารถมีได้ตั้งแต่ไม่กี่คนถึงหลายล้านคนและฝรั่งเศสมี 36000 คน คำภาษาฝรั่งเศสสำหรับ "เมือง" คือ " บูร์ก " ^[11]แต่กฎหมายของฝรั่งเศสไม่ได้แยกความแตกต่างระหว่างเมืองและเมืองซึ่งโดยทั่วไปเรียกว่า "villes" อย่างไรก็ตามกฎหมายบางคนไม่รักษาเจ้าหน้าที่เหล่านี้แตกต่างกันขึ้นอยู่กับประชากรและกฎระเบียบที่แตกต่างกันนำไปใช้กับสามเมืองใหญ่ปารีส , ลียงและมาร์เซย์ ด้วยเหตุผลทางประวัติศาสตร์หกชุมชนในMeuse départementดำรงอยู่ในฐานะหน่วยงานการบริหารที่เป็นอิสระแม้ว่าจะไม่มีผู้อยู่อาศัยเลยก็ตาม

เพื่อวัตถุประสงค์ทางสถิติสถาบันสถิติแห่งชาติ ( อินทรี ) ดำเนินการแยกความแตกต่างระหว่างพื้นที่ในเมืองที่มีประชากรน้อยกว่า 2,000 คนและชุมชนที่ใหญ่กว่าซึ่งเรียกว่า "หมู่บ้าน" การตั้งถิ่นฐานขนาดเล็กมักเรียกว่า "หมู่บ้าน"

เยอรมนี

Putbusบน เกาะRügenประเทศเยอรมนี

โดยทั่วไปชาวเยอรมันไม่ได้แยกความแตกต่างระหว่าง "เมือง" และ "เมือง" คำภาษาเยอรมันสำหรับทั้งสองคือStadtเนื่องจากเป็นกรณีในภาษาอื่น ๆ อีกมากมายที่ไม่ได้แยกความแตกต่างระหว่างแนวคิดแองโกล - แซกซอนเหล่านี้ คำสำหรับ 'หมู่บ้าน' เป็นนิคมขนาดเล็กเป็นDorf อย่างไรก็ตามการประชุมสถิตินานาชาติปี 1887 ได้กำหนดขนาดต่างๆของStadtตามขนาดประชากรดังนี้Landstadt ("เมืองในชนบท"; ต่ำกว่า 5,000), Kleinstadt ("เมืองเล็ก ๆ "; 5,000 ถึง 20,000), Mittelstadt ("กลาง เมือง "; ระหว่าง 20,000 ถึง 100,000) และGroßstadt (" เมืองใหญ่ "; มากกว่า 100,000) ^[12]คำว่าGroßstadtอาจแปลได้ว่า "เมือง" นอกจากนี้อาจจะพูดเยอรมันของMillionenstadtเมืองมีมากกว่าหนึ่งล้านคนที่อาศัยอยู่ (เช่นมิวนิก , ฮัมบูร์กและเบอร์ลิน )

ในอดีตการตั้งถิ่นฐานหลายแห่งกลายเป็นเมืองสตัดท์โดยได้รับรางวัลStadtrechtในยุคกลาง ในการใช้ภาษาเยอรมันทันสมัยความสำคัญทางประวัติศาสตร์การดำรงอยู่ของฟังก์ชั่นกลาง (การศึกษา ฯลฯ ค้าปลีก) และความหนาแน่นของประชากรเป็นสถานที่ในเมืองนอกจากนี้ยังอาจจะนำมาเป็นลักษณะของสตัดท์ องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นสมัยใหม่อยู่ภายใต้กฎหมายของแต่ละรัฐและอ้างถึงGemeinde ( เทศบาล ) โดยไม่คำนึงถึงตำแหน่งทางประวัติศาสตร์ ในขณะที่Gemeindenส่วนใหญ่เป็นส่วนหนึ่งของLandkreis ( เขต ) ในระดับการปกครองท้องถิ่นที่สูงขึ้นเมืองและเมืองใหญ่ ๆ อาจมีสถานะเป็นkreisfreie Stadtซึ่งรวมทั้งอำนาจของเทศบาลและเขต

การกำหนดในรัฐต่างๆมีความหลากหลายเช่นในรัฐและดินแดนของออสเตรเลียและแตกต่างกันไปในแต่ละรัฐ ในบางรัฐของเยอรมันคำว่าMarkt ("ตลาด"), Marktflecken (ทั้งที่ใช้ในเยอรมนีตอนใต้) หรือFlecken ("จุด"; เยอรมนีตอนเหนือเช่นในLower Saxony ) กำหนดชุมชนที่อยู่อาศัยที่มีลักษณะคล้ายเมืองระหว่างGemeindeและStadt ที่มีความสำคัญเป็นพิเศษ ไปยังพื้นที่การก่อสร้างด้านนอก ในอดีตมีMarktrecht (ตลาดขวา) แต่ไม่ใช่สิทธิพิเศษเต็มเมือง ดูเมืองที่ตลาด นิกายทางกฎหมายของการตั้งถิ่นฐานเฉพาะอาจแตกต่างจากการกำหนดทั่วไป (เช่นSamtgemeinde - ศัพท์ทางกฎหมายในLower Saxonyสำหรับกลุ่มหมู่บ้าน [ Dorf , pl. Dörfer ] กับรัฐบาลท้องถิ่นทั่วไปที่สร้างขึ้นโดยการรวมเทศบาล [ Gemeinde , pl. Gemeinden ] ).

กรีซและไซปรัส

ในคำพูดธรรมดาชาวกรีกใช้คำว่าχωριό (= หมู่บ้าน) เพื่ออ้างถึงการตั้งถิ่นฐานขนาดเล็กและคำว่าπόληหรือπολιτεία (= เมือง) เพื่ออ้างถึงคนที่ใหญ่กว่า วิทยากรที่ระมัดระวังอาจใช้คำว่าκωμόποληเพื่ออ้างถึงเมืองที่มีประชากร 2,000–9,999 คน ในกฎหมายปกครองของกรีกเคยมีความแตกต่างระหว่างδήμοιกล่าวคือเขตเทศบาลที่มีผู้อยู่อาศัยมากกว่า 10,000 คนหรือถือว่ามีความสำคัญสำหรับพื้นที่ทางภูมิศาสตร์อื่น ๆ (ที่นั่งในเขต) เหตุผลทางประวัติศาสตร์หรือทางศาสนา (ที่นั่งของพระสังฆราช) และκοινότητεςหมายถึงตัวเองที่เล็กกว่า - หน่วยการปกครองส่วนใหญ่เป็นหมู่บ้าน การปฏิรูปที่ครอบคลุมดำเนินการในสองขั้นตอนในช่วงต้นของศตวรรษที่ 21 โดยรวมส่วนใหญ่κοινότητεςเข้ากับδήμοιที่ใกล้ที่สุดโดยแบ่งทั้งประเทศออกเป็นδήμ big ที่ปกครองตนเองขนาดใหญ่ 325 แห่ง อดีตเทศบาลอยู่รอดในฐานะเขตการปกครอง (δημοτικάδιαμερίσματα, δημοτικέςενότητες)

ไซปรัสรวมถึงพื้นที่ที่ตุรกียึดครองยังแบ่งออกเป็น 39 δήμοι (โดยหลักการแล้วมีผู้อยู่อาศัยอย่างน้อย 5,000 คนแม้ว่าจะมีข้อยกเว้นก็ตาม) และ 576 κοινότητες

ฮ่องกง

เกือบทุกเมืองในฮ่องกงมีศาลากลางของตัวเอง ภาพที่แสดงให้เห็น ใน Sha Tin ศาลาในเมืองของ Sha Tin

ฮ่องกงเริ่มพัฒนาเมืองใหม่ในทศวรรษ 1950 เพื่อรองรับการเพิ่มขึ้นของประชากรแบบเอ็กซ์โพเนนเชียล เมืองใหม่ครั้งแรกรวมถึงซุนวานและKwun Tong ในช่วงปลายทศวรรษ 1960 และ 1970 มีการเปิดตัวอีกขั้นของการพัฒนาเมืองใหม่ เมืองใหม่เก้าเมืองได้รับการพัฒนาแล้ว การใช้ที่ดินได้รับการวางแผนอย่างรอบคอบและการพัฒนาทำให้มีพื้นที่เหลือเฟือสำหรับโครงการที่อยู่อาศัยสาธารณะ โดยปกติแล้วการขนส่งทางรถไฟจะให้บริการในระยะต่อมา เมืองแรกใน Sha Tin , ซุนวาน , ตืนมูลและTseung Kwan O ถุนเหมินตั้งใจจะพึ่งพาตนเอง แต่ไม่ประสบความสำเร็จและกลายเป็นชุมชนห้องนอนเหมือนเมืองใหม่อื่น ๆ การพัฒนาอื่น ๆ ที่ผ่านมามีTin Shui Waiและนอร์ทลันเตา (Tung Chung-ไทโฮ)

ฮังการี

ในฮังการีไม่มีความแตกต่างอย่างเป็นทางการระหว่างเมืองกับเมือง (คำสำหรับทั้งสองในภาษาฮังการีคือ: város) อย่างไรก็ตามนิพจน์ที่เกิดจากการเพิ่มคำคุณศัพท์ "kis" (เล็ก) และ "งี่เง่า" (ใหญ่) ที่จุดเริ่มต้นของคำราก (เช่น "nagyváros") ได้รับการทำให้เป็นมาตรฐานเพื่อแยกความแตกต่างระหว่างเมืองและเมือง (เมืองมีขนาดเล็กกว่าดังนั้น มีชื่อ "kisváros") ในฮังการีหมู่บ้านจะได้รับสถานะ "város" (เมือง) หากเป็นไปตามเงื่อนไขที่หลากหลายสำหรับคุณภาพชีวิตและการพัฒนาบริการสาธารณะและสาธารณูปโภคบางอย่าง (เช่นมีท้องถิ่น มัธยมศึกษาหรือติดตั้งเครือข่ายท่อรวบรวมสิ่งปฏิกูลเต็มพื้นที่) ทุก ๆ ปีรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกิจการภายในจะเลือกผู้สมัครจากรายชื่อผู้สมัครที่ได้รับการคัดเลือกจากคณะกรรมการซึ่งโดยปกติแล้วประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐจะรับรองโดยการออกใบเรียกเก็บเงินจากตำแหน่งของเมืองให้กับพวกเขา เนื่องจากเป็นเมืองที่ได้รับการสนับสนุนทางการคลังเป็นพิเศษจากรัฐบาลหมู่บ้านเล็ก ๆ จำนวนมากจึงพยายามที่จะชนะสถานะ "városi rang" ("อันดับเมือง") ในปัจจุบัน

ก่อนการล่มสลายของลัทธิคอมมิวนิสต์ในปี 1990 หมู่บ้านในฮังการีที่มีผู้อยู่อาศัยน้อยกว่า 10,000 คนไม่ได้รับอนุญาตให้กลายเป็นเมือง เมื่อไม่นานมานี้การตั้งถิ่นฐานบางส่วนที่มีขนาดเล็กถึง 2,500 วิญญาณได้รับการจัดอันดับของเมือง (เช่นVisegrád, Zalakaros หรือGönc) และการบรรลุเงื่อนไขของการพัฒนามักไม่ได้รับการพิจารณาเพื่อยกระดับหมู่บ้านขนาดใหญ่ให้กลายเป็นเมืองอย่างรวดเร็ว ในกลางปี ​​2013 มีเมือง 346 เมืองในฮังการีซึ่งครอบคลุมประมาณ 69% ของประชากรทั้งหมด

เมืองที่มีประชากรมากกว่า 50,000 คนสามารถได้รับสถานะ "megyei jogúváros" (เมืองที่มีสิทธิของเขต ) ซึ่งทำให้พวกเขาสามารถรักษาระดับการบริการที่สูงขึ้นได้ (มีข้อยกเว้นบางประการเมื่อเมืองที่มีประชากรน้อยกว่า 50,000 คนได้รับสถานะ: Érd , Hódmezővásárhely , SalgótarjánและSzekszárd ) ^[13]ณ กลางปี ​​2013 มีเพียง 23 เมืองในฮังการี ^[14]

ไอซ์แลนด์

ไอร์แลนด์

พระราชบัญญัติการปกครองท้องถิ่น พ.ศ. 2544กำหนดให้ตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2545 (มาตรา 10 อนุมาตรา (3) ภายในมณฑลที่พวกเขาตั้งอยู่และเป็นส่วนหนึ่งของเขตการปกครองท้องถิ่นอื่น ๆ ตามที่กำหนดไว้ในตาราง 6 ซึ่ง - (ก) ในกรณีของพื้นที่ที่กำหนดไว้ในบทที่ 1 ของส่วนที่ 1 ของกำหนดการนั้นให้เรียกว่าเขตเลือกตั้งและ - (ข) ในกรณีของพื้นที่ที่กำหนดไว้ในบทที่ 2 ของส่วนที่ 1 และส่วน 2 ของตารางนั้นให้เรียกว่าเมืองและในพระราชบัญญัตินี้การอ้างอิงถึงเมืองจะรวมถึงการอ้างอิงถึงเขตเลือกตั้งด้วย

บทบัญญัติเหล่านี้มีผลต่อการเปลี่ยนเมืองเมืองและเขตเมืองที่มีอยู่ก่อนหน้านั้น การปฏิรูปที่คล้ายคลึงกันในระบบการตั้งชื่อของหน่วยงานท้องถิ่น (แต่ไม่ใช่หน้าที่ของหน่วยงานนั้น) ได้รับผลกระทบจากมาตรา 11 ส่วนที่ 17 ของพระราชบัญญัตินี้รวมถึงบทบัญญัติ (มาตรา 185 (2)) ผู้มีสิทธิเลือกตั้งที่มีคุณสมบัติเหมาะสมของเมืองที่มีประชากรอย่างน้อย 7,500 คนตามที่ได้รับการยืนยันในช่วงสุดท้าย ก่อนการสำรวจสำมะโนประชากรหรือรูปอื่น ๆ ตามที่รัฐมนตรีอาจกำหนดโดยข้อบังคับเป็นครั้งคราวและไม่มีสภาเมืองอาจเสนอตามวรรค (ข) สำหรับการจัดตั้งสภาดังกล่าวและมีบทบัญญัติที่อนุญาตให้มีการจัดตั้ง สภาเมืองใหม่และบทบัญญัติที่เปิดใช้งานการยุบสภาเมืองที่มีอยู่หรือใหม่ในบางสถานการณ์

การอ้างอิงถึงเมืองที่มีประชากรอย่างน้อย 7,500 คนตามที่ได้รับการยืนยันในการสำรวจสำมะโนประชากรครั้งสุดท้ายก่อนหน้านี้มีอำนาจส่วนใหญ่ที่เกี่ยวข้องกับการกำหนดสิ่งที่เป็นจริงของเมืองไปยังสำนักงานสถิติกลางและเกณฑ์ของพวกเขาได้รับการเผยแพร่โดยเป็นส่วนหนึ่งของการสำรวจสำมะโนประชากรแต่ละครั้ง

พระราชบัญญัติการวางแผนและพัฒนา พ.ศ. 2543

การอ้างอิงถึงการสำรวจสำมะโนประชากรและบทบาทในการพิจารณาว่าอะไรคือหรือไม่ใช่เมืองเพื่อจุดประสงค์ทางการบริหารบางประการอยู่ในพระราชบัญญัติการวางแผนและการพัฒนา พ.ศ. 2543 (ตอนที่ II บทที่ 1 ซึ่งจัดทำแผนพื้นที่ท้องถิ่น)

แผนพื้นที่ท้องถิ่นจะต้องจัดทำขึ้นในส่วนที่เกี่ยวกับพื้นที่ซึ่ง - (i) ถูกกำหนดให้เป็นเมืองในการสำรวจสำมะโนประชากรล่าสุดนอกเหนือจากเมืองที่กำหนดให้เป็นเขตชานเมืองหรือสภาพแวดล้อมในการสำรวจสำมะโนประชากรนั้น (ii) มีประชากร มากกว่า 2,000 คนและ (iii) ตั้งอยู่ในพื้นที่ปฏิบัติงานของหน่วยงานวางแผนซึ่งเป็นสภามณฑล

เกณฑ์สำนักงานสถิติกลาง

เหล่านี้จะถูกระบุไว้ในที่2006 สำรวจสำมะโนประชากรของภาคผนวก

ในระยะสั้นพวกเขาพูดถึง "เมืองที่มีเขตแดนที่กำหนดไว้ตามกฎหมาย" (เช่นเมืองที่จัดตั้งขึ้นโดยพระราชบัญญัติการปกครองท้องถิ่น พ.ศ. 2544) และอีก 664 เมืองที่เหลือเป็น "เมืองสำมะโนประชากร" ซึ่งกำหนดโดยตนเองตั้งแต่ปี พ.ศ. 2514 เป็นกลุ่มที่อยู่อาศัยที่ถูกครอบครองตั้งแต่50 แห่งขึ้นไปซึ่งภายใน ระยะทาง 800 เมตรมีนิวเคลียสของบ้านที่ถูกครอบครอง 30 หลังทั้งสองฝั่งของถนนหรือบ้านที่ถูกยึดอีกยี่สิบหลังที่ด้านหนึ่งของถนนนอกจากนี้ยังมีเกณฑ์ 200 เมตรสำหรับการพิจารณาว่าบ้านเป็นส่วนหนึ่งของเมืองสำมะโนประชากรหรือไม่

อินเดีย

ถนนใน เมืองParavurประเทศอินเดีย

สำรวจสำมะโนประชากร 2011 อินเดียกำหนดเมืองสองประเภท: เมืองตามกฎหมายและการสำรวจสำมะโนประชากรในเมือง เมืองตามกฎหมายถูกกำหนดให้เป็นสถานที่ทั้งหมดที่มีเทศบาล , บริษัท , คณะกรรมการฐานทัพหรือแจ้งคณะกรรมการเขตเมือง เมืองสำมะโนประชากรถูกกำหนดให้เป็นสถานที่ที่เป็นไปตามเกณฑ์ต่อไปนี้:

1. ประชากรขั้นต่ำ 5,000
2. อย่างน้อย 75% ของประชากรชายวัยทำงานที่ทำงานนอกภาคเกษตร
3. ความหนาแน่นของประชากรอย่างน้อย 400 / กม. ² . (1,000 ต่อตร. ไมล์)

เมืองตามกฎหมายเมืองสำมะโนประชากรและการเติบโตภายนอกถือเป็นการตั้งถิ่นฐานในเมืองเมื่อเทียบกับพื้นที่ชนบท ^[15]

เมืองต่างๆในอินเดียมักจะมีโครงสร้างพื้นฐานเช่นร้านค้าไฟฟ้าถนนที่มีน้ำมันดินที่ทำการไปรษณีย์ธนาคารโทรศัพท์โรงเรียนมัธยมและบางครั้งก็มีสถานที่ราชการเพียงไม่กี่แห่ง ประชากรมนุษย์ที่อาศัยอยู่ในเมืองเหล่านี้อาจมีไม่กี่พันคน มีบางเมืองซึ่งสามารถระบุว่าเป็นเป็นหลักเมืองถนน

ในรัฐกรณาฏกะเมืองนี้เรียกว่าPeteหรือPuraในภาษากันนาดาบางครั้งคำว่า Pattana (City) หรือ Ooru ซึ่งโดยทั่วไปหมายถึงสถานที่ที่ใช้สำหรับเมือง สภาบริหารที่ปกครองเมืองเหล่านี้เรียกว่าPura SabheหรือNagara Sabheในกั ณ ณาทขึ้นอยู่กับจำนวนประชากรมนุษย์ที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ที่กำหนดไว้ของเมือง

อิหร่าน

ในตำราภาษาเปอร์เซียร่วมสมัยไม่มีความแตกต่างระหว่าง "เมือง" และ "เมือง"; ทั้งสองแปลว่า "Shahr" (شهر) ในตำราภาษาเปอร์เซียที่เก่ากว่า (จนถึงครึ่งแรกของศตวรรษที่ 20) คำภาษาอาหรับ "Qasabeh" (قصبه) ถูกใช้สำหรับเมือง อย่างไรก็ตามในช่วง 50 ปีที่ผ่านมาคำนี้ล้าสมัยไปแล้ว

มีคำในภาษาเปอร์เซียซึ่งใช้สำหรับเมืองบริวารประเภทพิเศษและละแวกใกล้เคียงในเมือง มันคือShahrak (شهرک) (จุด: เมืองเล็ก ๆ ) อีกหนึ่งประเภทที่มีขนาดเล็กของเมืองหรือเขตในเมืองใหญ่ที่เรียกว่าKuy (کوی) ShahrakและKuyแต่ละคนมีคำจำกัดความทางกฎหมายที่แตกต่างกัน เมืองใหญ่เช่นกรุงเตหะราน , แชด , อิสฟาฮาน , Tabrizฯลฯ ซึ่งมีนับล้านของประชากรจะเรียกว่ากาลัน-Shahr کلانشهر ( เมโทรโพล )

ก้าวที่หมู่บ้านขนาดใหญ่ต่าง ๆ ได้รับสถานะเมืองในอิหร่านแสดงให้เห็นถึงการเพิ่มขึ้นอย่างมากในช่วงสองทศวรรษที่ผ่านมา

เมืองใหญ่และเมืองมักจะเป็นศูนย์กลางของเมือง (ในเปอร์เซีย: Shahrestan (شهرستان) Shahrestan เองเป็นหน่วยงานย่อยของOstan استان (จังหวัด)

อิรัก

คำว่า“ Jarayeh - جرَية” ใช้อธิบายหมู่บ้านคำว่า“ Garmat كَرمة” เพื่ออธิบายเมืองและคำว่า“ Wilaya - ولاية” เพื่ออธิบายเมือง

เกาะแมน

มีการตั้งถิ่นฐานสี่แห่งซึ่งได้รับการกำหนดให้เป็นเมืองในอดีตและเป็นทางการ (ดักลาสแรมซีย์ลอกคาสเซิลทาวน์); อย่างไรก็ตาม

• บางครั้ง Peel ยังถูกเรียกว่าเมืองโดยอาศัยมหาวิหาร
• Onchan และ Port Erin มีจำนวนประชากรมากกว่า "เมือง" ที่เล็กที่สุดซึ่งมีการขยายตัวในยุคปัจจุบัน แต่ถูกกำหนดให้เป็นหมู่บ้าน

อิสราเอล

ภาษาฮีบรูสมัยใหม่ให้คำสำหรับแนวคิดของเมือง: Ayara (עיירה) มาจากIr (עיר) ซึ่งเป็นคำในพระคัมภีร์ไบเบิลสำหรับ "เมือง" อย่างไรก็ตามคำว่าไอยรามักใช้เพื่ออธิบายเมืองในต่างประเทศเท่านั้นเช่นเขตเมืองที่มีประชากร จำกัด โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อผู้พูดพยายามกระตุ้นให้เกิดทัศนคติที่คิดถึงหรือโรแมนติก คำนี้ยังใช้เพื่ออธิบายShtetlซึ่งเป็นเมืองของชาวยิวในยุโรปตะวันออกยุคก่อนการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์

ภายในอิสราเอลเขตเมืองที่จัดตั้งขึ้นมักเรียกว่าเมือง (โดยมีข้อยกเว้นที่น่าสังเกตประการหนึ่งอธิบายไว้ด้านล่าง) โดยไม่คำนึงถึงขนาดที่แท้จริง กฎหมายของอิสราเอลไม่ได้กำหนดระบบการตั้งชื่อสำหรับความแตกต่างระหว่างเขตเมืองตามขนาดหรือปัจจัยอื่นใด - หมายความว่าการตั้งถิ่นฐานในเมืองทั้งหมดในอิสราเอลถูกเรียกตามกฎหมายว่า "เมือง"

ข้อยกเว้นข้างต้นคือคำว่าAyeret Pituakh (עיירתפיתוח, สว่าง "Development Town") ซึ่งใช้กับบางเมืองในอิสราเอลตามเหตุผลของการก่อตั้ง เมืองเหล่านี้สร้างขึ้นในช่วงทศวรรษที่อิสราเอลได้รับเอกราช (โดยทั่วไปในช่วงทศวรรษที่ 1950 และ 1960) ได้รับการออกแบบมาเพื่อใช้เป็นศูนย์กลางทางการค้าและการขนส่งเป็นหลักโดยเชื่อมต่อการตั้งถิ่นฐานทางการเกษตรขนาดเล็กในพื้นที่ทางตอนเหนือและตอนใต้ของประเทศ ("ปริมณฑล") กับ เขตเมืองสำคัญของชายฝั่งและภาคกลาง "เมืองแห่งการพัฒนา" เหล่านี้บางแห่งเติบโตขึ้นจนมีขนาดใหญ่พอสมควรและยังคงเรียกว่า "เมืองแห่งการพัฒนา" โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อผู้พูดต้องการเน้นสถานะทางเศรษฐกิจและสังคม (มักจะต่ำ) อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่ค่อย (ถ้าเคย) เรียกกันง่ายๆว่า "เมือง"; เมื่อกล่าวถึงโดยตรงจะเรียกว่า "เมืองพัฒนา" หรือ "เมือง" ขึ้นอยู่กับบริบท

อิตาลี

แม้ว่าอิตาลีให้คำแตกต่างกันสำหรับเมือง ( città ) เมือง ( paese ) และหมู่บ้าน ( Villaggioสมัยเก่าหรือfrazioneพบมากที่สุด) ไม่มีคำจำกัดความทางกฎหมายที่มีอยู่เป็นวิธีการชำระหนี้จะต้องมีการจัด การดำเนินการทั้งในเมืองและเมืองที่มีการปกครองเป็นComuni / comunesขณะที่หมู่บ้านอาจจะมีเขตการปกครองของอดีต โดยทั่วไปในคำพูดในชีวิตประจำวันเมืองมีขนาดใหญ่หรือมีประชากรมากกว่าหมู่บ้านและเล็กกว่าเมือง เมืองและเมืองต่างๆรวมกันอาจรวมกันเป็นเขตปริมณฑล ( area metropolitana ) เมืองอาจเป็นชุมชนที่มีความโดดเด่นทางวัฒนธรรมเศรษฐกิจหรือการเมืองเมื่อเทียบกับเมืองรอบ ๆ ยิ่งไปกว่านั้นเมืองสามารถเป็นเช่นนั้นได้ตามคำสั่งของประธานาธิบดี ในทางตรงกันข้ามเมืองอาจเป็นสถานที่ที่มีผู้คนอาศัยอยู่ซึ่งในที่อื่น ๆ จะมีสไตล์เป็นเมือง แต่ไม่ได้รับการยอมรับอย่างเป็นทางการ ข้อยกเว้นที่โดดเด่นจะอยู่: ยกตัวอย่างเช่นบาสซาโนเดลกรัปปาได้รับสถานะของ "città" ใน 1760 โดยฟรานเชส Loredan 's dogalพระราชกฤษฎีกาและได้ดำเนินการตั้งแต่นั้นมาชื่อเรื่องนี้ นอกจากนี้คำภาษาอิตาลีสำหรับเมือง ( paese ที่มีตัวพิมพ์เล็ก P) จะต้องไม่สับสนกับคำภาษาอิตาลีสำหรับประเทศ / ประเทศ ( Paeseมักจะใช้ตัวพิมพ์ใหญ่ P)

ญี่ปุ่น

ในสถานะเมืองของญี่ปุ่น ( shi ) ถูกสงวนไว้สำหรับการตั้งถิ่นฐานขนาดใหญ่โดยเฉพาะเพียงไม่กี่แห่งเท่านั้น เมื่อเวลาผ่านไปเงื่อนไขที่จำเป็นในการเป็นเมืองได้ถูกลดทอนลงและทุกวันนี้กฎหลวม ๆ เพียงข้อเดียวที่บังคับใช้คือการมีประชากรมากกว่า 50,000 คนและมากกว่า 60% ของประชากรใน "ใจกลางเมือง" ในช่วงไม่กี่ครั้งที่ผ่านมาหมู่บ้านและเมืองเล็ก ๆ หลายแห่งได้รวมตัวกันเพื่อจัดตั้งเป็นเมืองแม้ในทางภูมิศาสตร์จะดูเหมือนเป็นเพียงกลุ่มหมู่บ้านต่างๆ

ความแตกต่างระหว่างเมือง (มาจิ/ โช ) และหมู่บ้าน ( มูระ / ลูกชาย ) นั้นส่วนใหญ่ไม่ได้เขียนไว้และเป็นหนึ่งในขนาดประชากรอย่างแท้จริงเมื่อก่อตั้งนิคมโดยมีหมู่บ้านต่ำกว่า 10,000 และเมือง 10,000–50,000

เกาหลี

ทั้งในเกาหลีใต้และเกาหลีเหนือเมืองต่างๆเรียกว่าeup ( 읍 )

ลัตเวีย

ในลัตเวียเมืองและเมืองต่างๆเรียกตามอำเภอใจว่าpilsētaในรูปเอกพจน์ ชื่อนี้เป็นการย่อของคำภาษาลัตเวียสองคำ: pils (ปราสาท) และsēta (รั้ว) ทำให้เห็นได้ชัดว่าคำนี้มีความหมายว่าอะไร - สิ่งที่ตั้งอยู่ระหว่างปราสาทและรั้วปราสาท อย่างไรก็ตามเมืองสามารถเรียกได้ว่าlielpilsētaตามขนาดของเมือง หมู่บ้านเรียกว่าciematsหรือciemsในภาษาลัตเวีย

ลิทัวเนีย

ในลิทัวเนีย , เมืองที่เรียกว่าMiestasเป็นเมืองที่เรียกว่าmiestelis (ตัวอักษร "เล็กMiestas ). กรุงเทพมหานครเรียกว่าdidmiestis (ตัวอักษร" บิ๊กMiestas )

มาเลเซีย

ในมาเลเซียเมืองนี้อยู่ภายใต้การบริหารของสภาเทศบาล ( มาเลย์ : Majlis Perbandaran )

เนเธอร์แลนด์

ก่อน 1848 มีความแตกต่างทางกฎหมายระหว่างเมืองและไม่ใช่เมืองส่วนของประเทศ แต่คำว่าไม่ได้มีความสำคัญทางกฎหมายใด ๆ สถานที่ประมาณ 220 แห่งได้รับstadsrechten (สิทธิในเมือง) และยังคงถูกเรียกด้วยเหตุผลทางประวัติศาสตร์และดั้งเดิมแม้ว่าคำนี้จะใช้สำหรับพื้นที่เมืองใหญ่ที่ไม่เคยได้รับสิทธิ์ดังกล่าวก็ตาม ด้วยเหตุนี้ในเนเธอร์แลนด์จึงไม่มีความแตกต่างระหว่าง "เมือง" และ "เมือง"; ทั้งสองแปลว่าเมือง หมู่บ้านเล็ก ๆ ( gehucht ) มักจะมีผู้อยู่อาศัยน้อยกว่า 1,000 คนหมู่บ้าน ( dorp ) มีตั้งแต่ 1,000 ถึง 25,000 คนและสถานที่ที่สูงกว่า 25,000 คนสามารถเรียกตัวเองได้ว่าหมู่บ้านหรือเมืองส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับเหตุผลทางประวัติศาสตร์หรือขนาดของสถานที่ ตัวอย่างเช่นกรุงเฮกไม่เคยได้รับสิทธิในเมือง แต่เนื่องจากขนาดของมัน - มีผู้อยู่อาศัยมากกว่าครึ่งล้านคนจึงถือได้ว่าเป็นเมือง Staverdenซึ่งมีประชากรเพียง 40 คนจะเป็นหมู่บ้านเล็ก ๆ แต่เนื่องจากสิทธิในเมืองอาจเรียกตัวเองว่าเมือง

เพื่อวัตถุประสงค์ทางสถิติเนเธอร์แลนด์มีเมืองสามประเภท:

• kleine stad (เมืองเล็ก ๆ ): ประชากร 50,000–99,999 คน
• middelgrote stad (เมืองขนาดกลาง): ประชากร 100,000–249,999 คน
• grote stad (เมืองใหญ่): 250,000 ขึ้นไป

เพียงอัมสเตอร์ดัม , ร็อตเตอร์ , เฮกและอูเทรคได้รับการยกย่องว่าเป็นเมือง Grote

นิวซีแลนด์

ในนิวซีแลนด์เมืองนี้เป็นพื้นที่ที่สร้างขึ้นซึ่งมีขนาดไม่ใหญ่พอที่จะถือว่าเป็นเมืองได้ ในอดีตคำจำกัดความนี้สอดคล้องกับประชากรประมาณ 1,000 ถึง 20,000 คน เมืองต่างๆไม่มีการดำรงอยู่ตามกฎหมายที่เป็นอิสระมีการบริหารจัดการเป็นเพียงส่วนที่สร้างขึ้นของเขตหรือในบางกรณีของเมือง

เมืองของนิวซีแลนด์แตกต่างกันมากในขนาดและความสำคัญตั้งแต่ศูนย์บริการเล็ก ๆ ในชนบทกับศูนย์ระดับภูมิภาคอย่างมีนัยสำคัญเช่นเบลนไฮม์และเทาโป โดยปกติแล้วเมื่อเมืองหนึ่งมีประชากรอยู่ระหว่าง 20,000 ถึง 30,000 คนเมืองนั้นจะเริ่มได้รับการยกย่องว่าเป็นเมืองอย่างไม่เป็นทางการ ผู้ที่มองว่าการตั้งถิ่นฐานมีขนาดเล็กเกินไปที่จะเป็นเมืองโดยทั่วไปจะเรียกว่า "เมือง" หรือ "หมู่บ้าน"

นอร์เวย์

ในนอร์เวย์ "เมือง" และ "เมือง" ทั้งคู่แปลเป็น " โดย " แม้ว่าเมืองอาจเรียกว่า "storby" ("เมืองใหญ่") พวกเขาทั้งหมดจะเป็นส่วนหนึ่งของและบริหารงานในฐานะ " kommune " (" เทศบาล ")

นอร์เวย์มีเมืองที่ตั้งอยู่ทางเหนือสุดของโลก: แฮมเมอร์เฟสต์ ตอนนี้การบันทึกนี้จัดขึ้นโดย New Ålesundบนเกาะ Svalbard ของนอร์เวย์

ฟิลิปปินส์

ใจกลางเมืองของ Loboc โฮล

ในฟิลิปปินส์เจ้าหน้าที่ท้องถิ่นที่เทียบเท่ากับเมืองคือเทศบาล (ฟิลิปปินส์บายัน ) ทุกเทศบาลหรือเมืองในประเทศมีนายกเทศมนตรี ( อัลคาลด์ของฟิลิปปินส์) และรองนายกเทศมนตรี (ฟิลิปินส์ไบเซอัลคาลด์ ) รวมทั้งเจ้าหน้าที่ของเมืองในท้องถิ่น ( Sangguniang Bayan ) เมืองฟิลิปปินส์เรียกชื่ออย่างอื่นตามที่เทศบาลจะประกอบด้วยจำนวนของหมู่บ้านและชุมชนที่เรียกว่าเกส์กับหนึ่ง (หรือคลัสเตอร์ไม่กี่) รังเกย์ (s) ที่ทำหน้าที่เป็นใจกลางเมืองหรือPoblacion

เมืองที่มีเอกลักษณ์เฉพาะในฟิลิปปินส์คือพวกเขามีงบประมาณที่แน่นอนจำนวนประชากรและความต้องการที่ดินที่จะกลายเป็นเช่นนี้เช่นจากบารังไกหรือกลุ่มของสิ่งเหล่านี้ไปยังเมืองหรือกลายเป็นเมืองเช่นจากเมืองหนึ่งไปยังอีกเมืองหนึ่ง ตามลำดับตัวอย่างของสิ่งเหล่านี้คือเมืองBE DujaliในจังหวัดDavao del Norteซึ่งก่อตั้งขึ้นในปี 1998 จากกลุ่ม 5 BarangaysและเมืองEl Salvadorซึ่งถูกเปลี่ยนจากเมืองเป็นเมืองในปี 2007 แต่ละเมือง ในประเทศฟิลิปปินส์จำแนกตามของรายได้และงบประมาณประจำปี

คมความแตกต่างตามลำดับชั้นอยู่ระหว่างฟิลิปปินส์เมือง (ฟิลิปปินส์Lungsodหรือsiyudad ) และเมืองเช่นเมืองในประเทศที่มีการ juridically แยกออกจากเมืองซึ่งโดยทั่วไปจะมีขนาดใหญ่และมีประชากรมากขึ้น (บางส่วนมีขนาดเล็กและมีประชากรน้อย) สถานะทางการเมืองและเศรษฐกิจและที่ เหนือเมืองเหล่านั้น สิ่งนี้ได้รับการสนับสนุนเพิ่มเติมและระบุโดยระบบการจำแนกรายได้ที่ดำเนินการโดยกระทรวงการคลังแห่งชาติซึ่งทั้งสองเมืองและเมืองอยู่ในหมวดหมู่ของตนที่ระบุว่าเป็นประเภทที่ระบุไว้ภายใต้กฎหมายของฟิลิปปินส์ อย่างไรก็ตามทั้งสองเมืองและเมืองอย่างเท่าเทียมกันแบ่งปันสถานะเป็นหน่วยการปกครองท้องถิ่น (LGU) ของกลุ่มภายใต้และเป็นของจังหวัดและภูมิภาค ; ทั้งสองประกอบด้วยบารังเกย์และอยู่ภายใต้การควบคุมของนายกเทศมนตรีและรองนายกเทศมนตรีเสริมด้วยสภานิติบัญญัติของ LGU ตามลำดับ

โปแลนด์

Zamośćใน โปแลนด์เป็นตัวอย่างของหนึ่ง ยูโทเปีย เมืองที่เหมาะ ได้รับการประกาศให้เป็น มรดกโลกโดยองค์การยูเนสโกในปี พ.ศ. 2535

ในภาษาโปแลนด์ไม่มีความแตกต่างทางภาษาระหว่างเมืองกับเมือง คำสำหรับทั้งสองคือmiastoซึ่งเป็นรูปแบบของการตั้งถิ่นฐานที่แตกต่างจากคำต่อไปนี้: หมู่บ้าน (wieś), หมู่บ้านเล็ก ๆ (przysiółek), การตั้งถิ่นฐาน (osada) หรืออาณานิคม (kolonia) สถานะของเมืองได้รับการกำหนดโดยคำสั่งปกครองเมืองใหม่จะประกาศโดยรัฐบาลในร่างพระราชบัญญัติแยกต่างหากซึ่งมีผลตั้งแต่วันแรกของปี การตั้งถิ่นฐานบางส่วนมักจะยังคงเป็นหมู่บ้านแม้ว่าพวกเขาจะมีประชากรมากกว่าเมืองเล็ก ๆ หลายแห่งก็ตาม เมืองนี้อาจถูกเรียกแบบจิ๋วว่า "miasteczko" ซึ่งใช้เรียกขานสำหรับท้องถิ่นที่มีผู้อยู่อาศัยไม่กี่พันคน ท้องถิ่นดังกล่าวมักจะมีนายกเทศมนตรี (burmistrz) เป็นหัวหน้าสภาเมือง

เมืองต่างๆเป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดโดยทั่วไปจะต้องมีประชากรมากกว่า 100,000 คนปกครองโดยประธานาธิบดี (prezydent) ในฐานะหัวหน้าสภาเมือง มีการยกเว้นเพียงไม่กี่แห่ง (ส่วนใหญ่เป็นประวัติศาสตร์หรือการเมือง) ซึ่งอนุญาตให้เมืองที่มีประชากรน้อยกว่า 100,000 คนได้รับตำแหน่งประธานาธิบดีสำหรับนายกเทศมนตรีของพวกเขาและได้รับการยอมรับว่าเป็นเมืองในลักษณะนั้น เพียงเพื่อชื่อไม่กี่: Bolesławiec , Gniezno , Zamość

โปรตุเกส

เช่นเดียวกับวัฒนธรรมไอบีเรียอื่น ๆ ในโปรตุเกสมีความแตกต่างแบบดั้งเดิมระหว่างเมือง ( vilas ) และเมือง ( cidades ) ในทำนองเดียวกันแม้ว่าพื้นที่เหล่านี้จะไม่ได้กำหนดไว้ภายใต้รัฐธรรมนูญและไม่มีหน้าที่ทางการเมือง (กับองค์กรที่เกี่ยวข้อง) แต่ก็ถูกกำหนดโดยกฎหมาย^[16]และเมืองจะต้องมี:

• มีผู้อยู่อาศัยอย่างน้อย 3,000 คน
• อย่างน้อยครึ่งหนึ่งของบริการเหล่านี้: หน่วยสุขภาพ, ร้านขายยา, ศูนย์วัฒนธรรม, เครือข่ายการขนส่งสาธารณะ, ที่ทำการไปรษณีย์, ร้านอาหารและเครื่องดื่มเชิงพาณิชย์, โรงเรียนประถมศึกษาและ / หรือสำนักงานธนาคาร

ในบริบทนี้เมืองหรือเมืองนั้นอยู่ภายใต้อำนาจของท้องถิ่น ( แพ่งหรือเทศบาลเมื่อเปรียบเทียบกับบริบทของอเมริกาเหนือที่พวกเขามีหน้าที่ทางการเมืองในกรณีพิเศษหมู่บ้านบางแห่งอาจได้รับสถานะของเมืองหากพวกเขามี ความสำคัญทางประวัติศาสตร์วัฒนธรรมหรือสถาปัตยกรรม

ตราประจำตระกูลการตั้งถิ่นฐานในเมืองของโปรตุเกสสะท้อนให้เห็นถึงความแตกต่างระหว่างเมืองและเมือง^[17]ด้วยเสื้อคลุมของเมืองที่มีมงกุฎ 4 หอคอยในขณะที่ตราแผ่นดินของเมืองมีมงกุฎ 5 หอคอย ความแตกต่างระหว่างเมืองกับเมืองนี้ยังคงใช้อยู่ในประเทศที่พูดภาษาโปรตุเกสอื่น ๆ แต่ในบราซิลไม่มีการใช้งานอีกต่อไป

โรมาเนีย

ในโรมาเนียไม่มีความแตกต่างอย่างเป็นทางการระหว่างเมืองกับเมือง (คำสำหรับทั้งสองในภาษาโรมาเนียคือ: oraş ) ในเขตเมืองและโรมาเนียสามารถมีสถานะอย่างใดอย่างหนึ่งoras municipiuหารือไปยังพื้นที่เมืองใหญ่หรือเฉพาะorasเพื่อท้องถิ่นในเมืองที่มีขนาดเล็ก การตั้งถิ่นฐานบางส่วนยังคงเป็นหมู่บ้าน ( comune ) แม้ว่าพวกเขาจะมีประชากรมากกว่าเมืองเล็ก ๆ อื่น ๆ

รัสเซีย

เมือง Vyborgใน Leningrad Oblastประเทศรัสเซีย

ต่างจากภาษาอังกฤษตรงที่ภาษารัสเซียไม่ได้แยกความแตกต่างระหว่างคำว่า "เมือง" และ "เมือง" - ทั้งสองแปลว่า " город " ( gorod ) ในบางครั้งคำว่า " город " ถูกนำไปใช้กับการตั้งถิ่นฐานในเมืองเช่นกันแม้ว่าสถานะของสิ่งเหล่านี้จะไม่เหมือนกับของเมือง / เมืองก็ตาม

ในรัสเซียเกณฑ์ที่ความต้องการของท้องถิ่นที่อาศัยอยู่เพื่อตอบสนองความต้องการในการสั่งซื้อที่จะได้รับของเมือง / เมือง ( gorod ) สถานะแตกต่างกันในที่แตกต่างกันของอาสาสมัครของรัฐบาลกลาง โดยทั่วไปเพื่อให้มีคุณสมบัติสำหรับสถานะนี้ท้องถิ่นที่อาศัยอยู่ควรมีผู้อยู่อาศัยมากกว่า 12,000 คนและอาชีพของผู้อยู่อาศัยไม่น้อยกว่า 85% จะต้องเป็นอาชีพอื่นที่ไม่ใช่เกษตรกรรม อย่างไรก็ตามท้องถิ่นที่อาศัยอยู่ซึ่งเคยได้รับสถานะเมือง / เมือง แต่ไม่ตรงตามเกณฑ์อีกต่อไปยังคงสามารถรักษาสถานะไว้ได้ด้วยเหตุผลทางประวัติศาสตร์

สิงคโปร์

Bishanหนึ่งในเมืองของสิงคโปร์มีขนาดใหญ่เป็นอันดับที่ 38 ในแง่ของขนาดทางภูมิศาสตร์และเป็นเขตการวางแผนที่มีประชากรมากที่สุดเป็นอันดับที่ 21 ของประเทศ

ในสิงคโปร์เมืองต่างๆมีการพัฒนาที่อยู่อาศัยดาวเทียมขนาดใหญ่ซึ่งได้รับการออกแบบให้มีอยู่ในตัวเอง รวมถึงหน่วยที่อยู่อาศัยสาธารณะใจกลางเมืองและสิ่งอำนวยความสะดวกอื่น ๆ ^{[18] ได้รับความ}ช่วยเหลือจากลำดับขั้นของการพัฒนาเชิงพาณิชย์ตั้งแต่ใจกลางเมืองไปจนถึงร้านค้าระดับพื้นที่ไม่จำเป็นต้องออกไปนอกเมืองเพื่อตอบสนองความต้องการที่อยู่อาศัยโดยทั่วไป การจ้างงานสามารถพบได้ในนิคมอุตสาหกรรมที่ตั้งอยู่ในหลายเมือง ความต้องการด้านการศึกษาการดูแลสุขภาพและการพักผ่อนหย่อนใจยังได้รับการดูแลด้วยการจัดหาโรงเรียนโรงพยาบาลสวนสาธารณะศูนย์กีฬาและอื่น ๆ เมืองที่มีประชากรมากที่สุดในประเทศคือBedok

แอฟริกาใต้

ในแอฟริกาใต้คำภาษาแอฟริคานส์ "Dorp" ใช้แทนกันได้กับคำว่า "Town" ในภาษาอังกฤษ "เมือง" คือนิคมที่มีขนาดเล็กกว่าเมือง

สเปน

ในสเปนเมืองที่เทียบเท่ากันจะเป็นวิลล่าหน่วยประชากรระหว่างหมู่บ้าน ( ปวยโบล)และเมือง(ซิวดัด)และไม่ได้กำหนดโดยจำนวนผู้อยู่อาศัย แต่ด้วยสิทธิทางประวัติศาสตร์และสิทธิพิเศษบางประการที่สืบมาจากยุคกลาง เช่นสิทธิในการจัดตลาดหรืองานแสดงสินค้า ตัวอย่างเช่นในขณะที่มาดริดเป็นวิลล่าในทางเทคนิคแต่บาร์เซโลนาที่มีประชากรน้อยกว่าเป็นที่รู้จักกันในชื่อเมือง

สวีเดน

มุมมองที่มีต่อ มหาวิหารเซนต์แมรี่ใน วิสบี , สวีเดน วิสบีเป็นหนึ่งในที่ดีที่สุดที่เก็บรักษาไว้ในอดีต Hanseaticเมืองในประเทศสวีเดนและ ยูเนสโก มรดกโลก วันนี้มันเป็นที่นั่งของ เทศบาล Gotland

ภาษาสวีเดนไม่ได้แตกต่างระหว่างเมืองและเมืองในความหมายภาษาอังกฤษของคำ; ทั้งสองคำมักถูกแปลโดยทั่วไปว่าstadซึ่งเป็นคำที่ไม่มีความสำคัญทางกฎหมายในปัจจุบัน คำว่าtätortใช้สำหรับเขตเมืองหรือท้องถิ่นซึ่งเป็นเชิงสถิติมากกว่าแนวคิดการบริหารและครอบคลุมหมู่บ้านที่ตั้งรกรากอย่างหนาแน่นซึ่งมีประชากรเพียง 200 คนและเมืองใหญ่ ๆ คำKopingสอดคล้องกับภาษาอังกฤษตลาดเมือง (บิ่น)หรือเยอรมันMarktแต่เป็นส่วนใหญ่ที่มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์เป็นคำที่ไม่ได้ใช้ในวันนี้และมีเพียงมีชีวิตอยู่ในบางtoponyms บางเมืองที่มีชื่อลงท้ายด้วย-köpingเป็นเมืองที่มีประชากรมากกว่า 100,000 คนในปัจจุบันเช่นลินเชอปิง

ก่อนปีพ. ศ. 2514 เทศบาลขนาดใหญ่กว่า 132 แห่งในสวีเดนได้ใช้บริการเรือหลวงพิเศษในฐานะสตาดแทนkommun (ซึ่งคล้ายกับมณฑลในสหรัฐฯ) อย่างไรก็ตามตั้งแต่ปีพ. ศ. 2514 เทศบาลทั้งหมดได้รับการกำหนดอย่างเป็นทางการว่าkommunดังนั้นจึงไม่มีความแตกต่างทางกฎหมายเช่นสตอกโฮล์มและเทศบาลชนบทขนาดเล็ก ทุกพื้นที่ในเมืองที่เคยเป็นเมืองก่อนปี 1971 มักจะถูกเรียกว่าสตาดในสุนทรพจน์ประจำวัน นับตั้งแต่ทศวรรษที่ 1980 เป็นต้นมาเทศบาล 14 แห่งเหล่านี้ได้ตราหน้าตัวเองว่าเป็นสตาร์ดอีกครั้งแม้ว่าจะไม่มีความสำคัญทางกฎหมายหรือการบริหารก็ตามเนื่องจากพวกเขายังคงอ้างถึงตัวเองว่าเป็นkommunในเอกสารทางกฎหมายทั้งหมด

เพื่อวัตถุประสงค์ทางสถิติ, สถิติสวีเดนอย่างเป็นทางการกำหนดเมืองเป็นเขตเมืองอย่างน้อย 10,000 คนที่อาศัยอยู่ ตั้งแต่ 2017 มันยังกำหนดstorstad (ตัวอักษร "เมืองใหญ่") เป็นเทศบาลที่มีประชากรน้อยกว่า 200,000 แห่งซึ่งอย่างน้อย 200,000 อยู่ในที่ใหญ่ที่สุดเป็นtätort ^[19]ซึ่งหมายความว่าสตอกโฮล์ม , โกเธนเบิร์กและMalmöมีstorstäderคือ "เมืองใหญ่" ในขณะที่Uppsala , มีประชากรประมาณ 230,000 ในเขตเทศบาลซึ่งครอบคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่ผิดปกติเกือบสามครั้งมีขนาดใหญ่กว่าพื้นที่รวมของ เทศบาลเมืองสตอกโฮล์มโกเตบอร์กและมัลเมอไม่ได้เป็นเขตเมืองที่อยู่ติดกันที่ใหญ่ที่สุดในเขตเทศบาลมีประชากรต่ำกว่า 200,000 คนในขณะที่ประชากรของทั้งสองเทศบาลเมืองมัลเมอมีพื้นที่เพียง 1/14 ซึ่งมีขนาดเท่ากับเทศบาลเมืองอุปซอลา และMalmötätortซึ่งเป็นเขตเมืองที่อยู่ติดกันมีประชากรมากกว่า 300,000 คนและประชากรในเขตมหานครมัลเมอซึ่งมีพื้นที่ใหญ่กว่าเทศบาลเมืองอุปซอลาเพียงเล็กน้อยมีมากกว่า 700,000 คน ความแตกต่างในขนาดและจำนวนประชากรของเขตเมืองระหว่างอุปซอลาและเมืองสตอร์สตัดที่เล็กที่สุดในสวีเดนนั่นคือเหตุผลที่สถิติสวีเดนเปลี่ยนคำจำกัดความสำหรับสตอร์สตัดในปี 2560 ^[20]

ยูเครน

สถานีดับเพลิงในเมือง Bohorodchany

ในยูเครนคำเมือง ( містечко , mistechko ) มีอยู่จากช่วงยุคกลางจนถึงปี 1925 เมื่อมันถูกแทนที่ด้วยระบอบการปกครองของสหภาพโซเวียตที่มีการตั้งถิ่นฐานในเมืองประเภท ^{[21] ใน}อดีตเมืองในดินแดนยูเครนเป็นสถานที่ที่มีประชากรน้อยกว่าซึ่งเช่าเหมาลำภายใต้กฎหมายเมืองของเยอรมันและมีจัตุรัสตลาด (ดูMarket town ) วันนี้ทางการเมืองจะยังเรียกว่าเมืองที่มีความสำคัญอำเภอเมืองที่มีประชากรขนาดเล็กและอดีตชาวยิวshtetls

ประเทศอังกฤษ

อังกฤษและเวลส์

ใจกลางเมืองแบบอังกฤษดั้งเดิมที่ Rugby

ในอังกฤษและเวลส์เมืองเดิมเป็นที่ตั้งถิ่นฐานซึ่งมีกฎบัตรให้จัดตลาดนัดหรืองานแสดงสินค้าจึงกลายเป็น " เมืองตลาด " เมืองตลาดมีความแตกต่างจากหมู่บ้านเนื่องจากเป็นศูนย์กลางทางเศรษฐกิจของพื้นที่โดยรอบและมักจะมีขนาดใหญ่กว่าและมีสิ่งอำนวยความสะดวกมากกว่า

ควบคู่ไปกับการใช้งานที่ได้รับความนิยมอย่างไรก็ตามมีคำจำกัดความทางเทคนิคและเป็นทางการหลายประการเกี่ยวกับสิ่งที่ประกอบขึ้นเป็นเมืองซึ่งผู้สนใจหลายรายยึดติดกัน

ในการใช้อย่างเป็นทางการสมัยใหม่คำว่าเมืองนี้ใช้สำหรับเมืองตลาดเก่าหรือสำหรับการตั้งถิ่นฐานที่มีสภาเมืองหรือการตั้งถิ่นฐานซึ่งที่อื่นจะจัดเป็นเมือง แต่ไม่มีสิทธิตามกฎหมายที่จะเรียกตัวเองเช่นนั้น สภาตำบลใด ๆ สามารถตัดสินใจที่จะอธิบายตัวเองว่าเป็นสภาเมือง แต่โดยปกติจะใช้กับ "เมือง" ที่เล็กที่สุดเท่านั้น (เพราะเมืองใหญ่จะมีขนาดใหญ่กว่าตำบลเดียว)

ไม่ใช่การตั้งถิ่นฐานทั้งหมดที่มักเรียกกันว่าเมืองมี "สภาเมือง" หรือ "สภาการเลือกตั้ง" ในความเป็นจริงเนื่องจากมีการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างของการปกครองท้องถิ่นอย่างต่อเนื่องปัจจุบันมีเมืองใหญ่ไม่กี่เมืองที่มีหน่วยงานที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับสภาการเลือกตั้งในประวัติศาสตร์ของพวกเขา ทุกวันนี้เมืองเล็ก ๆ มักจะเป็นส่วนหนึ่งของหน่วยงานท้องถิ่นซึ่งครอบคลุมหลายเมือง และในกรณีที่เมืองใหญ่เป็นที่ตั้งของหน่วยงานท้องถิ่นผู้มีอำนาจมักจะครอบคลุมพื้นที่กว้างกว่าเมืองนั้น ๆ (ไม่ว่าจะเป็นชนบทขนาดใหญ่หรือเมืองเล็ก ๆ อีกหลายเมือง)

นอกจากนี้ยังมี " เมืองใหม่ " ซึ่งถูกสร้างขึ้นในช่วงศตวรรษที่ 20 เช่นสิว , ราธาและนาว Milton Keynesได้รับการออกแบบให้เป็น "เมืองใหม่" แต่ก็ยังคงเป็นเมืองที่ถูกต้องตามกฎหมายแม้จะมีขนาดใหญ่ก็ตาม

การตั้งถิ่นฐานบางแห่งที่อธิบายตัวเองว่าเป็นเมือง (เช่นShipston-on-Stour , Warwickshire ) มีขนาดเล็กกว่าหมู่บ้านขนาดใหญ่บางแห่ง (เช่นKidlington , Oxfordshire )

สถานะของเมืองสงวนไว้สำหรับสถานที่ที่มีตัวอักษรสิทธิบัตรที่ให้สิทธิ์ในชื่อซึ่งเกี่ยวข้องกับการครอบครองมหาวิหารในอดีต บางเทศบาลขนาดใหญ่ (เช่นนอร์ทและนมั ธ ) มีความถูกต้องตามกฎหมายเมืองแต่ไม่เมืองในขณะที่บางเมืองที่มีขนาดเล็กมาก - เช่นเอไลหรือเซนต์เดวิด เมืองไบรท์ตันแอนด์โฮฟถูกสร้างขึ้นจากเมืองเก่าสองเมืองและหมู่บ้านรอบ ๆ บางส่วนและในเมืองคำที่ถูกต้องสำหรับหน่วยงานที่แตกต่างกันในอดีตนั้นค่อนข้างไม่ชัดเจน

Bishop's Stortford

ดูเหมือนว่าเมืองอาจกลายเป็นเมืองแม้ว่าอาจจะเกิดจากความผิดพลาดในการบริหารเท่านั้นโรเชสเตอร์ในเคนท์เคยเป็นเมืองมาหลายศตวรรษ แต่เมื่อปี 1998 มีการสร้างเขตเมดเวย์ความผิดพลาดของระบบราชการหมายความว่าโรเชสเตอร์สูญเสียสถานะเมืองอย่างเป็นทางการและเป็น ตอนนี้เป็นเมืองในทางเทคนิค

มักคิดว่าเมืองที่มีที่นั่งของบิชอปจัดอันดับโดยอัตโนมัติเป็นเมือง: อย่างไรก็ตามChelmsfordเป็นเมืองจนถึงวันที่ 5 มิถุนายน 2012 แม้จะเป็นที่ตั้งของสังฆมณฑล Chelmsfordซึ่งสร้างขึ้นในปี 1914 St Asaphซึ่งเป็นที่ตั้งของสังฆมณฑลของ เซนต์อาซาฟเพิ่งกลายเป็นเมืองเมื่อวันที่ 1 มิถุนายน 2012 แม้ว่าสังฆมณฑลจะก่อตั้งขึ้นในกลางศตวรรษที่หก ในความเป็นจริงคุณสมบัติเบื้องต้นของการมีอาสนวิหารของนิกายเชิร์ชออฟอิงแลนด์ที่จัดตั้งขึ้นและคริสตจักรในเวลส์หรือคริสตจักรแห่งไอร์แลนด์ที่ตั้งขึ้นก่อนหน้านี้หยุดใช้ตั้งแต่ปีพ. ศ. 2431

คำว่าเมืองยังสามารถใช้เป็นคำทั่วไปสำหรับเขตเมืองรวมทั้งเมืองและในบางกรณีคือเขตภายในเมือง ในการใช้งานนี้เมืองคือเมืองประเภทหนึ่ง ขนาดใหญ่ที่มีสถานะบางอย่าง ตัวอย่างเช่นใจกลางมหานครลอนดอนบางครั้งเรียกโดยภาษาเรียกขานว่า "เมืองลอนดอน" (" City of London " เป็นศูนย์กลางทางประวัติศาสตร์ซึ่งรู้จักกันในชื่อ "Square Mile" อย่างไม่เป็นทางการและแยกออกจากส่วนอื่น ๆ ของ Greater London ในขณะที่City of Westminsterเป็นเมืองในทางเทคนิคและยังเป็นเขตเลือกตั้งของลอนดอนด้วย) Camden TownและSomers Townเป็นเขตของลอนดอนเนื่องจากNew Townเป็นเขตหนึ่งของเอดินบะระซึ่งเป็นศูนย์กลางของจอร์เจีย

ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาการแบ่งระหว่างเมืองและเมืองต่างๆได้เติบโตขึ้นนำไปสู่การจัดตั้งกลุ่มต่างๆเช่น Center for Towns ซึ่งทำงานเพื่อเน้นประเด็นที่หลายเมืองต้องเผชิญ ^[22]เมืองต่างๆก็กลายเป็นประเด็นสำคัญในการเลือกตั้งหัวหน้าพรรคแรงงานในปี2020โดยLisa Nandy ได้อ้างอิงอย่างมีนัยสำคัญว่าแรงงานต้องการที่จะชนะเมืองเล็ก ๆ ที่ได้รับการเหลียวแลจากพรรค ^[23]

สกอตแลนด์

เมืองในสกอตแลนด์ไม่มีความหมายที่เฉพาะเจาะจงตามกฎหมายและ (โดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่ที่มีหรือยังคงเกลิคที่พูด) สามารถดูคอลเลกชันเพียงของอาคาร (เช่นฟาร์มในเมืองหรือในสก็อต Ferm-toun ) ไม่ใช่ทั้งหมดซึ่งอาจ จะอาศัยอยู่หรือพื้นที่ที่อยู่อาศัยที่มีขนาดใด ๆ ที่ไม่ได้อธิบายไว้ในข้อตกลงดังกล่าวเป็นเมือง , ตำบลฯลฯ หลาย ๆ สถานที่ขนาดแตกต่างกันอย่างมากจะพบที่มีชื่อลงท้ายด้วย-town , ตัน , -tounฯลฯ (หรือขึ้นต้นด้วยbaile ที่เทียบเท่ากับภาษาเกลิคเป็นต้น)

ตำบล (ออกเสียงburruh ) คือสก็อตคำที่ใช้เรียกเมืองหรือเทศบาล พวกเขาเป็นหน่วยการปกครองท้องถิ่นที่มีอิสระอย่างมากตั้งแต่ศตวรรษที่ 12 จนถึงการยกเลิกในปี 2518 เมื่อมีการนำโครงสร้างภูมิภาคใหม่ของการปกครองท้องถิ่นมาใช้ทั่วประเทศ โดยปกติแล้วจะขึ้นอยู่กับเมืองพวกเขามีบริษัท ในเขตเทศบาลและมีสิทธิบางประการเช่นระดับการปกครองตนเองและการเป็นตัวแทนในรัฐสภาแห่งสกอตแลนด์ซึ่งถูกเลื่อนออกไปในปี 1707

คำนี้ไม่ได้อธิบายถึงหน่วยงานของรัฐบาลท้องถิ่นอีกต่อไปแม้ว่าจะมีการเรียกร้องต่างๆเป็นครั้งคราวว่ากฎหมายที่ใช้นั้นไม่มีความสามารถในการเปลี่ยนสถานะของ Royal Burghs ที่อธิบายไว้ด้านล่าง ขณะนี้สถานะส่วนใหญ่เป็นพิธีการ แต่หน้าที่ต่างๆได้รับการสืบทอดโดยสภาปัจจุบัน (เช่นการใช้เอ็นดาวเม้นท์ต่างๆเพื่อประโยชน์สาธารณะ) ซึ่งอาจใช้เฉพาะในพื้นที่ที่เคยให้บริการโดย burgh เท่านั้น ด้วยเหตุนี้จึงยังคงมีพื้นที่อยู่ (หากเป็นพื้นที่ทางภูมิศาสตร์ที่กำหนดไว้เท่านั้น) และอาจยังคงได้รับการลงนามโดยหน่วยงานท้องถิ่นในปัจจุบัน โดยทั่วไปคำว่า 'burgh' ไม่ได้ใช้เป็นคำพ้องความหมายของ 'town' หรือ 'city' ในคำพูดในชีวิตประจำวัน แต่ส่วนใหญ่สงวนไว้เพื่อวัตถุประสงค์ในการปกครองและการบริหาร

ประวัติศาสตร์เบิร์กที่สำคัญที่สุดก็เบิร์กหลวงตามเบิร์กแห่ง regalityและเบิร์กแห่งบาโรนี่ การตั้งถิ่นฐานใหม่บางแห่งถูกกำหนดให้เป็นที่ตั้งของตำรวจตั้งแต่ศตวรรษที่ 19 เป็นต้นไปซึ่งเป็นการจัดประเภทที่ใช้กับพื้นที่ส่วนใหญ่ที่มีอายุมากกว่า

สหรัฐ

ชุมชนเกษตรกรรมเล็ก ๆ ในเมือง ไวแอตรัฐอินเดียนา

คำจำกัดความของ "เมือง" แตกต่างกันไปในแต่ละรัฐและในหลายรัฐไม่มีคำจำกัดความอย่างเป็นทางการ ในบางรัฐคำว่า "เมือง" หมายถึงพื้นที่ของประชากรที่แตกต่างจากที่อื่นในมิติที่มีความหมายโดยทั่วไปคือประชากรหรือประเภทของรัฐบาล ลักษณะเฉพาะที่ทำให้เมืองแตกต่างจากสถานที่ที่มีประชากรประเภทอื่นเช่นเมืองเขตเลือกตั้งหมู่บ้านหรือเขตการปกครองแตกต่างกันไปในแต่ละรัฐ ในบางรัฐเมืองเป็น Incorporated เทศบาล ; นั่นคือเมืองหนึ่งที่มีกฎบัตรที่ได้รับจากรัฐคล้ายกับเมืองหนึ่ง (ดูเมืองที่รวมกัน ) ในขณะที่เมืองอื่น ๆ เมืองนั้นไม่ได้รวมอยู่ในองค์กร ในบางกรณีคำว่า "เมือง" หมายถึงเทศบาลขนาดเล็กที่จัดตั้งขึ้นโดยมีจำนวนประชากรน้อยกว่าเกณฑ์ที่กำหนดโดยกฎหมายของรัฐในขณะที่เมืองอื่น ๆ อาจมีขนาดใหญ่กว่าอย่างมีนัยสำคัญ บางรัฐไม่ใช้คำว่า "เมือง" เลยในขณะที่คำอื่น ๆ ไม่มีความหมายอย่างเป็นทางการและใช้อย่างไม่เป็นทางการเพื่ออ้างถึงสถานที่ที่มีประชากรทุกขนาดไม่ว่าจะรวมหรือไม่รวมองค์กรก็ตาม ในรัฐอื่น ๆ คำว่า "เมือง" และ "เมือง" ใช้แทนกันได้ตามกฎหมาย

ชีวิตในเมืองเล็ก ๆ เป็นหัวข้อหลักในวรรณกรรมอเมริกันโดยเฉพาะเรื่องราวของการปฏิเสธของคนหนุ่มสาวที่ออกจากเมือง ^[24]

เนื่องจากการใช้คำนี้แตกต่างกันไปตามแต่ละรัฐการใช้งานส่วนบุคคลจึงถูกนำเสนอในส่วนต่อไปนี้:

อลาบามา

ในแอละแบมาการใช้คำว่า "เมือง" และ "เมือง" อย่างถูกกฎหมายจะขึ้นอยู่กับจำนวนประชากร เทศบาลที่มีประชากร 2,000 คนขึ้นไปเป็นเมืองในขณะที่น้อยกว่า 2,000 เป็นเมือง (Code of Alabama 1975, Section 11-40-6 ) เพื่อวัตถุประสงค์ทางกฎหมายเทศบาลแบ่งออกเป็นแปดชั้นเรียนตามจำนวนประชากร ชั้น 8 ประกอบด้วยเมืองทั้งหมดรวมทั้งเมืองที่มีประชากรน้อยกว่า 6,000 คน (Code of Alabama 1975, Section 11-40-12 )

แอริโซนา

ในแอริโซนาคำว่า "เมือง" และ "เมือง" ส่วนใหญ่ใช้แทนกันได้ ชุมชนอาจรวมเข้าด้วยกันภายใต้เมืองหรือองค์กรของเมืองโดยไม่คำนึงถึงจำนวนประชากรหรือข้อ จำกัด อื่น ๆ ตามกฎหมายของรัฐแอริโซนา (ดูกฎเกณฑ์แก้ไขของรัฐแอริโซนาหัวข้อที่ 9) เมืองต่างๆอาจทำงานภายใต้ระบบการปกครองที่แตกต่างกันเล็กน้อยเช่นตัวเลือกในการจัดระบบเขตสำหรับรัฐบาลเมือง แต่ส่วนใหญ่ยังคงรักษาอำนาจไว้เช่นเดียวกับเมือง กฎหมายของรัฐแอริโซนายังอนุญาตให้มีการรวมเมืองใกล้เคียงและการรวมเมืองกับเมืองหนึ่งเข้าด้วยกัน แต่ไม่มีข้อกำหนดสำหรับการรวมเมืองสองเมืองที่อยู่ติดกัน

แคลิฟอร์เนีย

ในแคลิฟอร์เนียคำว่า "เมือง" และ "เมือง" เป็นคำพ้องความหมายตามกฎหมาย (ดู Cal. Govt. Code Secs. 34500–34504) เมืองในแคลิฟอร์เนียมีสองประเภท: กฎบัตรและกฎหมายทั่วไป เมืองที่จัดเป็นเมืองเช่าเหมาลำได้รับอำนาจจากกฎบัตรที่พวกเขาร่างและยื่นต่อรัฐและเหนือสิ่งอื่นใดระบุชื่อเทศบาลว่า "เมือง (ชื่อ)" หรือ "เมือง (ชื่อ)" ประมวลกฎหมายรัฐบาลมาตรา 34500–34504 ใช้กับเมืองที่จัดเป็นเมืองตามกฎหมายทั่วไปซึ่งแตกต่างจากเมืองเช่าเหมาลำตรงที่พวกเขาไม่มีกฎบัตร แต่จะดำเนินการโดยใช้อำนาจที่มอบให้โดยส่วนที่เกี่ยวข้องของประมวลกฎหมายรัฐบาลแทน เช่นเดียวกับเมืองเช่าเหมาลำเมืองตามกฎหมายทั่วไปอาจรวมเป็น "เมือง (ชื่อ)" หรือ "เมือง (ชื่อ)"

บางเมืองเปลี่ยนใจว่าอยากได้ชื่อว่าเป็นอย่างไร ตัวอย่างเช่นป้ายหน้าสำนักงานเทศบาลในLos Gatos แคลิฟอร์เนียอ่านว่า "City of Los Gatos" แต่คำที่สลักอยู่บนอาคารเหนือประตูทางเข้าด้านหน้าเมื่อสร้างศาลากลางอ่านว่า "เมือง Los Gatos" นอกจากนี้ยังมีป้ายขีด จำกัด ของ บริษัท ในเขตเทศบาลซึ่งบางแห่งยินดีต้อนรับผู้มาเยือน "เมืองลอสกาโตส" ในขณะที่ป้ายเก่า ๆ ที่อยู่ติดกันจะต้อนรับผู้คนสู่ "เมืองลอสกาโตส" ในขณะเดียวกันหมู่บ้านนี้ไม่ได้อยู่ในแคลิฟอร์เนียในฐานะองค์กรของเทศบาล แต่โดยทั่วไปมักใช้คำว่า "เมือง" เพื่อบ่งบอกถึงชุมชนที่ไม่ได้จัดตั้งองค์กรใด ๆ ที่อาจเรียกได้ว่าเป็นหมู่บ้านที่ไม่มีการจัดตั้ง นอกจากนี้บางคนอาจยังใช้คำว่า "เมือง" เป็นชวเลขสำหรับ "เขตการปกครอง" ซึ่งไม่ใช่เทศบาลที่จัดตั้งขึ้น แต่เป็นการแบ่งเขตการปกครองของมณฑล

ฮาวาย

ฮาวายเกาะโอวาฮูมีชุมชนต่าง ๆ ที่อาจจะเรียกว่าเมือง อย่างไรก็ตามทั้งเกาะจะล้างโลกเป็น บริษัท เมืองเดียวมณฑลและเมืองโฮโนลูลู เมืองโออาฮูเป็นหน่วยงานเพียงสถานที่การสำรวจสำมะโนประชากรที่กำหนด

อิลลินอยส์

ในรัฐอิลลินอยส์คำว่า "เมือง" ถูกนำมาใช้เพื่อแสดงถึงการแบ่งเขตของเขตที่เรียกว่าเมือง^[25]และเพื่อแสดงถึงรูปแบบของเทศบาลที่คล้ายกับหมู่บ้านโดยทั่วไปจะอยู่ภายใต้การปกครองของประธานาธิบดีและผู้ดูแลผลประโยชน์มากกว่า กว่านายกเทศมนตรี ^[26]ในบางพื้นที่ "เมือง" อาจถูกรวมเข้าด้วยกันอย่างถูกต้องตามกฎหมายเป็นหมู่บ้าน (หมายถึงมีผู้ดูแลผลประโยชน์ขนาดใหญ่) หรือเมือง (หมายถึงมีเทศมนตรีจากเขตต่างๆ) และดูดซับหน้าที่ของเขตการปกครองมันเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับ (การบำรุงรักษาของ บันทึกการเกิดรายการสวัสดิการบางอย่าง) Evanston , BerwynและCiceroเป็นตัวอย่างของเมืองในลักษณะนี้ ภายใต้ประมวลกฎหมายเทศบาลอิลลินอยส์ในปัจจุบันเมืองที่จัดตั้งขึ้นหรือไม่ได้จดทะเบียนในองค์กรอาจเลือกที่จะรวมเป็นเมืองหรือเป็นหมู่บ้าน แต่ไม่อนุญาตให้รวมรูปแบบอื่น ๆ อีกต่อไป ^[27]

ลุยเซียนา

ในหลุยเซียน่า "เมือง" ถูกกำหนดให้เป็นรัฐบาลเทศบาลที่มีประชากร 1,001 ถึง 4,999 คน ^[28]

รัฐแมรี่แลนด์

แม้ว่า "เมือง" โดยทั่วไปถือว่าเป็นหน่วยงานที่เล็กกว่า "เมือง" แต่ทั้งสองคำนี้สามารถใช้แทนกันได้ตามกฎหมายในรัฐแมรี่แลนด์ ยกเว้นอย่างเดียวอาจจะเป็นเมืองอิสระของบัลติมอร์ซึ่งเป็นกรณีพิเศษตามที่มันถูกสร้างขึ้นโดยรัฐธรรมนูญของรัฐแมรี่แลนด์

เนวาดา

ในเนวาดาเมืองมีรูปแบบการปกครอง แต่ไม่ได้รับการพิจารณาให้รวมเข้าด้วยกัน โดยทั่วไปจะให้บริการในวง จำกัด เช่นการวางแผนการใช้ที่ดินและการพักผ่อนหย่อนใจในขณะที่ออกจากบริการส่วนใหญ่ไปยังมณฑล หลายชุมชนพบว่าสถานะ "กึ่งรวม" นี้น่าสนใจ รัฐมีเพียง 20 Incorporated เมืองและเมืองขนาดใหญ่เป็นพาราไดซ์ (186,020 ในปี 2000 การสำรวจสำมะโนประชากร), บ้านของลาสเวกัสสตริป ที่นั่งในมณฑลส่วนใหญ่ยังเป็นเมืองไม่ใช่เมือง

นิวอิงแลนด์

ในช่วงหกนิวอิงแลนด์รัฐเป็นเมืองที่เป็นที่แพร่หลายเล็ก ๆ น้อย ๆ ส่วนพลเรือนมากที่สุดและในกรณีส่วนใหญ่จะเป็นรูปแบบที่สำคัญมากขึ้นของรัฐบาลกว่าเขต ในคอนเนตทิคั , Rhode Islandและ 7 จาก 14 จังหวัดในแมสซาชูเซตในความเป็นจริงเพียงมณฑลอยู่ในฐานะหน่วยงานแผนที่และไม่มีหน้าที่ตามกฎหมาย ในNew Hampshire , เมนและเวอร์มอนต์มณฑลถือฟังก์ชั่นที่แตกต่างกันถึงแม้ว่ารัฐบาลเขตยังไม่เป็นสิ่งที่สำคัญในภาคเหนือของนิวอิงแลนด์ขณะที่พวกเขาอยู่นอกภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ในทั้งหกเมืองทำหน้าที่ในรัฐส่วนใหญ่จะเป็นหน้าที่ของมณฑล คุณลักษณะที่กำหนดของเมืองนิวอิงแลนด์ซึ่งแตกต่างจากเมืองคือการประชุมของเมืองและคณะกรรมการคัดเลือกเป็นรูปแบบการปกครองหลักของเมืองในขณะที่เมืองต่างๆดำเนินการโดยนายกเทศมนตรีและสภาเมือง ตัวอย่างเช่นบรุกไลน์แมสซาชูเซตส์เป็นเมืองที่แม้ว่าจะเป็นเมืองที่ค่อนข้างเป็นเมืองเนื่องจากรูปแบบการปกครอง

นิวเจอร์ซี

"เมือง" ในบริบทของรัฐบาลท้องถิ่นนิวเจอร์ซีย์หมายถึงหนึ่งในห้าประเภทและหนึ่งในสิบเอ็ดรูปแบบของรัฐบาลเทศบาล ในขณะที่ Town มักใช้เป็นชวเลขเพื่ออ้างถึง Township แต่ทั้งสองไม่เหมือนกัน พระราชบัญญัติเมืองปีพ. ศ. 2438 อนุญาตให้เทศบาลหรือพื้นที่ใด ๆ ที่มีประชากรเกิน 5,000 คนกลายเป็นเมืองผ่านคำร้องและกระบวนการลงประชามติ ภายใต้พระราชบัญญัติปีพ. ศ. 2438 เมืองที่จัดตั้งขึ้นใหม่ได้ถูกแบ่งออกเป็นอย่างน้อยสามวอร์ดโดยมีสมาชิกสภาสองคนต่อวอร์ดที่รับใช้เงื่อนไขสองปีที่เซและสมาชิกสภาคนหนึ่งซึ่งมีวาระการดำรงตำแหน่งสองปี สมาชิกสภาใหญ่ทำหน้าที่เป็นประธานสภาเมือง พระราชบัญญัติเมืองปี 1988 ได้แก้ไขรูปแบบการปกครองของเมืองอย่างสมบูรณ์และนำไปใช้กับเมืองทั้งหมดที่รวมอยู่ภายใต้พระราชบัญญัติเมืองปี 1895 และกับเมืองที่รวมอยู่ในกฎบัตรพิเศษที่ได้รับจากสภานิติบัญญัติก่อนปี พ.ศ. 2418

ภายใต้พระราชบัญญัติ 1988 นายกเทศมนตรียังเป็นสมาชิกสภาใหญ่โดยมีวาระการดำรงตำแหน่งสองปีเว้นแต่จะเพิ่มเป็นสามปีโดยการยื่นคำร้องและกระบวนการลงประชามติ สภาภายใต้พระราชบัญญัติเมืองปี 2531 ประกอบด้วยสมาชิกแปดคนที่ทำหน้าที่เซตามเงื่อนไขสองปีโดยได้รับเลือกสองคนจากแต่ละวอร์ดสี่คน สมาชิกสภาคนหนึ่งจากแต่ละวอร์ดลงสมัครรับเลือกตั้งในแต่ละปี เมืองที่มีโครงสร้างที่แตกต่างกันก่อนพ. ร. บ. 2531 อาจคงไว้ซึ่งคุณลักษณะเหล่านั้นเว้นแต่จะมีการเปลี่ยนแปลงโดยคำร้องและกระบวนการลงประชามติ มีการเพิ่มบทบัญญัติใหม่สองประการในมาตราการปกครองเมืองในปี 1991 ประการแรกมีการสร้างคำร้องและกระบวนการลงประชามติโดยผู้มีสิทธิเลือกตั้งสามารถกำหนดให้นายกเทศมนตรีและสภาเมืองได้รับเลือกให้ดำรงตำแหน่งสี่ปี บทบัญญัติใหม่ที่สองกำหนดขั้นตอนการเลือกตั้งในเมืองที่มีวอร์ด นายกเทศมนตรีในเมืองเป็นประธานสภาเมืองและหัวหน้ารัฐบาลเทศบาล นายกเทศมนตรีอาจลงคะแนนเสียงในการออกกฎหมายก่อนที่จะมีการออกกฎหมายของสภาและยับยั้งข้อบัญญัติ การยับยั้งอาจถูกแทนที่ได้ด้วยคะแนนเสียงสองในสามของสมาชิกทั้งหมดของสภา สภาอาจออกกฎหมายเพื่อมอบหมายความรับผิดชอบทั้งหมดหรือบางส่วนของผู้บริหารของเมืองให้กับผู้บริหารเทศบาล สิบห้าเขตเทศบาลนิวเจอร์ซีย์ในปัจจุบันมีประเภทของเมืองซึ่งเก้าแห่งดำเนินการภายใต้รูปแบบการปกครองของเมือง

นิวยอร์ก

ในนิวยอร์กเมืองหนึ่งในลักษณะเดียวกับการแบ่งเขต แต่มีความสำคัญน้อยกว่าในนิวอิงแลนด์ ความสำคัญบางเมืองให้ระดับของการกำกับดูแลใกล้ชิดกว่าเขตการปิดล้อมของตนให้เกือบทุกบริการของเทศบาลให้กับชุมชนหน่วยงานที่เรียกว่าชุมชนและบริการที่เลือกไปยังพื้นที่ที่จัดตั้งขึ้นที่เรียกว่าหมู่บ้าน ในนิวยอร์กเมืองหนึ่งมักจะมีหมู่บ้านและหมู่บ้านดังกล่าวอยู่หลายแห่ง อย่างไรก็ตามเนื่องจากลักษณะที่เป็นอิสระหมู่บ้านที่จัดตั้งขึ้นอาจมีอยู่ในสองเมืองหรือแม้แต่สองมณฑล (ตัวอย่างเช่นAlmond (หมู่บ้าน) นิวยอร์ก ) ทุกคนในนิวยอร์กที่ไม่ได้อาศัยอยู่ในการจองของชาวอินเดียหรือในนิวยอร์กซิตี้หรือเจนีวาอาศัยอยู่ในเมืองและอาจอยู่ในหมู่บ้านหรือหมู่บ้านแห่งใดแห่งหนึ่งของเมือง (นับตั้งแต่สร้างขึ้นในปี พ.ศ. 2441 ไม่มีเมืองใดในห้ามณฑลหรือที่เรียกว่าเมืองที่ประกอบขึ้นเป็นมหานครนิวยอร์กสมัยใหม่)

นอร์ทแคโรไลนา

ในนอร์ทแคโรไลนาทุกเมืองเมืองและหมู่บ้านที่ได้รับการจัดตั้งขึ้นเป็นเทศบาล ตามที่ North Carolina League of Municipalities ^[29]ไม่มีความแตกต่างทางกฎหมายในเมืองเมืองหรือหมู่บ้าน - มันเป็นเรื่องของการตั้งค่าของรัฐบาลท้องถิ่น บางเมืองในนอร์ทแคโรไลนามีประชากรเพียง 1,000 คนในขณะที่บางเมืองเช่นแครีมีประชากรมากกว่า 100,000 คน

โอคลาโฮมา

ในโอคลาโฮมาตามประมวลกฎหมายเทศบาลของรัฐ "เมือง" หมายถึงเทศบาลที่รวมเป็นเมืองตามกฎหมายของรัฐในขณะที่ "เมือง" หมายถึงเขตเทศบาลที่รวมเป็นเมืองตามกฎหมายของ สถานะ; และ "เทศบาล" หมายถึงเมืองใด ๆ ที่รวมเข้าด้วยกัน ^[30]คำว่า "หมู่บ้าน" ไม่ได้กำหนดหรือใช้ในพระราชบัญญัติ ^[30]ชุมชนของผู้คนที่อาศัยอยู่ในรูปแบบกะทัดรัดอาจรวมกันเป็นเมือง; อย่างไรก็ตามหากประชากรที่อาศัยอยู่มีมากกว่าหนึ่งพันคนเมืองหรือชุมชนของผู้คนที่อาศัยอยู่ในรูปแบบกะทัดรัดอาจรวมกันเป็นเมือง ^[31]

เพนซิลเวเนีย

ในเพนซิลเวเนียหน่วยงานที่รวมเข้าด้วยกันคือเมืองเมืองเมืองและเมืองซึ่งมีเขตการปกครองเทียบเท่ากับเมือง (ตัวอย่าง: State Collegeเป็นเขตเลือกตั้ง) แต่หนึ่งในเขตเลือกตั้งเป็นนิติบุคคลที่จัดตั้งเป็น "เมือง": บลูมส์

เท็กซัส

ในเท็กซัสแม้ว่าเทศบาลบางแห่งจะเรียกตัวเองว่า "เมือง" หรือ "หมู่บ้าน" (เพื่อทำการตลาดให้ตัวเองเป็นสถานที่ที่น่าอยู่อาศัย) ชื่อเหล่านี้ไม่มีการกำหนดเฉพาะในกฎหมายของรัฐเท็กซัส ถูกต้องตามกฎหมายที่จัดตั้งขึ้นทั้งหมดจะถือเป็นเมือง

ยูทาห์

ในยูทาห์การใช้คำว่า "เมือง" และ "เมือง" อย่างถูกกฎหมายจะขึ้นอยู่กับจำนวนประชากร เทศบาลที่มีประชากร 1,000 คนขึ้นไปเป็นเมืองในขณะที่น้อยกว่า 1,000 เป็นเมือง นอกจากนี้เมืองต่างๆยังแบ่งออกเป็นห้าชั้นเรียนแยกกันตามจำนวนประชากร ^[32]

เวอร์จิเนีย

ในเวอร์จิเนียเมืองหนึ่งเป็นเขตเทศบาลที่จัดตั้งขึ้นคล้ายกับเมือง (แม้ว่าจะมีจำนวนประชากรขั้นต่ำที่น้อยกว่าก็ตาม) แต่ในขณะที่เมืองต่างๆเป็นไปตามกฎหมายของเวอร์จิเนียไม่ขึ้นกับมณฑล แต่เมืองต่างๆก็อยู่ภายในมณฑล ^[33]

วอชิงตัน

เมืองในรัฐวอชิงตันเป็นเขตเทศบาลที่มีประชากรน้อยกว่า 1,500 คนในการรวมตัวกัน แต่เมืองที่มีอยู่สามารถจัดระเบียบใหม่เป็นเมืองรหัสได้ ^[34]หน่วยงานของรัฐในเมือง จำกัด เมื่อเทียบกับเมืองการจำแนกประเภทหลักอื่น ๆ ของเทศบาลในรัฐ ^[35]ณ ปี 2555^{[อัปเดต]}เทศบาลส่วนใหญ่ในวอชิงตันเป็นเมืองต่างๆ (ดูรายชื่อเมืองในวอชิงตัน )

วิสคอนซิน

วิสคอนซินมีเมืองซึ่งเป็นพื้นที่นอกเมืองและหมู่บ้านที่จัดตั้งขึ้น เมืองเหล่านี้ยังคงรักษาชื่อของ Civil Township ที่พวกเขาพัฒนาขึ้นและมักเป็นชื่อเดียวกับเมืองที่อยู่ใกล้เคียง เมืองบางแห่งโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเขตเมืองมีบริการที่คล้ายคลึงกับเมืองที่จัดตั้งขึ้นเช่นหน่วยงานตำรวจ เมืองเหล่านี้จะจากเวลารวมเข้าไปในเมืองเช่นฟ็อกซ์ข้ามในปี 2016 จากอดีตเมืองMenasha ^[36]บ่อยครั้งนี่คือการป้องกันไม่ให้ถูกผนวกเข้ากับเมืองและหมู่บ้านใกล้เคียง

ไวโอมิง

ไวโอมิงพระราชบัญญัติบ่งชี้ว่าเมืองจะรวมอยู่ในเขตเทศบาลที่มีประชากรน้อยกว่า 4,000 เทศบาลที่มีผู้อยู่อาศัย 4,000 คนขึ้นไปถือเป็น "เมืองชั้นหนึ่ง" ^[37]

เวียดนาม

ในเวียดนามเมืองระดับเขต ( เวียดนาม : thịxã ) เป็นเขตการปกครองที่สองอยู่ด้านล่างจังหวัด ( tỉnh ) หรือเทศบาล ( thànhphốtrựcthuộc trung ương ) ประชาคมระดับเมือง ( Thị Tran ) หนึ่งในสามระดับ (ระดับจังหวัด) จัดสรรด้านล่างอำเภอ ( Huyen )

• ห้องเอเดรียน (2539) คู่มือการตามตัวอักษรภาษาของชื่อการศึกษา Lanham และ London: The Scarecrow Press ISBN 9780810831698.

• สำนักงานสถิติออสเตรเลีย: Australian Standard Geographical Classification (ASGC) 2005
• Open-Site Regional - มีข้อมูลเกี่ยวกับเมืองในหลายประเทศ
• Geopolis  : กลุ่มวิจัยมหาวิทยาลัย Paris-Diderot ประเทศฝรั่งเศส - การเข้าถึงฐานข้อมูล Geopolis