พี่น้องแห่งการกุศลของนาซาเร็ธ

น้องสาวของมูลนิธิแห่งนาซาเร็ ธ ได้รับการก่อตั้งขึ้นในปี 1812 แม่แคทเธอรีปอลดิ้งพร้อมกับบาทหลวงจอห์นแบ๊บติสเดวิดรู้สึกเป็นเกียรติที่ร่วมกันและจำได้ว่าเป็นผู้ร่วมก่อตั้งของน้องสาวของมูลนิธิแห่งนาซาเร็ ธ ^[1]

ในปี ค.ศ. 1812 บิชอปเบเนดิกต์แฟลกเกตในสังฆมณฑลที่จัดตั้งขึ้นใหม่แห่งบาร์ดสทาวน์ รัฐเคนตักกี้ถูกครอบงำด้วยความรับผิดชอบในการให้การศึกษาด้านศาสนาแก่ลูกหลานของครอบครัวคาทอลิกที่อพยพมาจากรัฐเคนตักกี้จากแมริแลนด์หลังสงครามปฏิวัติ เพื่อตอบสนองความต้องการนี้ คุณพ่อจอห์น แบ๊บติสต์ เดวิด ซึ่งเพิ่งก่อตั้งโรงเรียนเซมินารีเซนต์โธมัส เรียกเยาวชนหญิงที่เต็มใจอุทิศชีวิตเพื่อรับใช้ศาสนจักร ^[2]จากกลุ่มผู้หญิงหกคนที่ตอบรับการเรียก แคทเธอรีน สปอลดิง วัยสิบเก้าปี ซึ่งมีพื้นเพมาจากรัฐแมรี่แลนด์ ได้รับเลือกให้เป็นหัวหน้าคนแรกของชุมนุม คุณแม่แคทเธอรีนเป็นผู้ชี้นำประชาคมหนุ่มสาวเป็นเวลาสี่สิบห้าปี ^[1]

ชุมชนใหม่ปฏิบัติตามกฎของนักบุญวินเซนต์ เดอ ปอลและที่อยู่อาศัยของพวกเขามีชื่อว่านาซาเร็ธ ^[3]สัญลักษณ์ของประชาคมคือนกกระทุงเลี้ยงลูกจากร่างกายของมันเอง การก่อตัวและการบริการทางจิตวิญญาณของซิสเตอร์สต่อเพื่อนบ้านของพวกเขาได้ขยายตัวอย่างต่อเนื่องในชายแดนเคนตักกี้และที่อื่นๆ

กระทรวงศึกษาธิการของพวกเขาเริ่มต้นขึ้นในปี พ.ศ. 2357 เมื่อโรงเรียนแห่งแรก Nazareth Academy เปิดขึ้นที่บ้านแม่ใกล้บาร์ดสทาวน์ Spalding ก่อตั้งPresentation AcademyในเมืองLouisville รัฐเคนตักกี้ในปี พ.ศ. 2374 สถาบันการศึกษาเริ่มเปิดสอนหลักสูตรปริญญาในปี พ.ศ. 2372

ในปีพ.ศ. 2463 ซิสเตอร์สได้เปิดวิทยาลัยนาซาเร็ธในเมืองหลุยส์วิลล์ วิทยาลัยคาทอลิกสำหรับผู้หญิงแห่งแรกของรัฐเคนตักกี้ เป็นเวลาสี่ปี วิทยาเขต Louisville และ Nazareth รวมเข้าด้วยกัน และในปี พ.ศ. 2512 โรงเรียนได้เปลี่ยนชื่อเป็นวิทยาลัยสปอลดิง สองปีต่อมา กิจกรรมการเรียนการสอนทั้งหมดถูกย้ายไปที่วิทยาเขตหลุยส์วิลล์ หอพักเก่าในวิทยาเขตของ SCN ทำหน้าที่เป็นที่อยู่อาศัยราคาไม่แพงสำหรับผู้สูงอายุและผู้พิการ ^[4]ในปี 1984 Spalding วิทยาลัยกลายเป็นมหาวิทยาลัยสปัลดิง

ในปี ค.ศ. 1833 เมื่ออหิวาตกโรค SCNs พยาบาลเหยื่อของโรค ดังนั้นเริ่มทำพันธกิจด้านการดูแลสุขภาพซึ่งยังคงดำเนินต่อไปในขณะที่พี่สาวน้องสาวรับใช้ในโรงพยาบาลทหารในช่วงสงครามกลางเมือง ^[4]

ก่อตั้งขึ้นในฐานะชุมชนสังฆมณฑล ปัจจุบันเป็นประชาคมระหว่างประเทศ ทั้งในกระทรวงและสมาชิกภาพ ในฐานะของ 2018 550 น้องสาวถูกให้บริการใน 20 รัฐในสหรัฐอเมริกาในอินเดีย, เนปาล, บอตสวานาและเบลีซ ^[4]

นับตั้งแต่ช่วงเริ่มต้นของการชุมนุม SCN ได้มีส่วนร่วมในพันธกิจต่างๆ เพื่อตอบสนองความต้องการในสมัยนั้น ในปี ค.ศ. 1832 เมื่อแคทเธอรีน สปอลดิงนำเด็กกำพร้าสองคนกลับบ้านที่ท่าเรือในหลุยส์วิลล์พันธกิจสังคมสงเคราะห์ก็เริ่มขึ้น พันธกิจอภิบาลเกิดขึ้นภายในประชาคมในภายหลังว่าเป็นรูปแบบการปฏิบัติศาสนกิจที่เด่นชัดหลังจากวาติกันที่ 2เมื่อพวกเขาปฏิบัติตามการเรียกของศาสนจักรเพื่อตอบสนองต่อเครื่องหมายแห่งเวลา

พวกเขาให้ความสำคัญกับหกลำดับความสำคัญในกระทรวง: การส่งเสริมสันติภาพ การส่งเสริมคุณค่าของมนุษย์ การต่อต้านการเหยียดเชื้อชาติ การบรรเทาความยากจน การสนับสนุนปัญหาของผู้หญิง และสนับสนุนปัญหาสิ่งแวดล้อม ผ่านชีวิตประจำวันและพันธกิจ ด้วยความร่วมมือกับเพื่อนร่วมงานและคนอื่นๆ พวกเขากำลังดำเนินตามลำดับความสำคัญเหล่านี้เพื่อตอบสนองความต้องการที่เปลี่ยนแปลงไปของโลกปัจจุบันด้วยจิตวิญญาณแห่งการบุกเบิก

"Caritas Christi Urget Nos" – ความรักของพระคริสต์ผลักดันเรา ^[1]

เว็บไซต์ของพวกเขาอ่านว่า: "The Sisters of Charity of Nazareth เป็นประชาคมระหว่างประเทศในโลกที่มีความหลากหลายทางวัฒนธรรม ขับเคลื่อนด้วยความรักของพระคริสต์ตามประเพณีของ Vincent de Paul และจิตวิญญาณผู้บุกเบิกของ Catherine Spalding พี่น้องสตรีและผู้ร่วมงานมีความมุ่งมั่นที่จะทำงานให้ ความยุติธรรมในความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันกับชนชาติที่ถูกกดขี่โดยเฉพาะผู้ยากจนทางเศรษฐกิจและสตรีและเพื่อดูแลโลกพวกเขาเสี่ยงชีวิตและทรัพยากรทั้งส่วนตัวและในองค์กรในขณะที่พวกเขามีส่วนร่วมในพันธกิจที่หลากหลายในการดำเนินภารกิจนี้” ^[5]

• เซนต์โทมัส-เซนต์. วินเซนต์ สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า

 บทความนี้รวบรวมข้อความจากสิ่งพิมพ์ที่เป็นสาธารณสมบัติ :  Herbermann, Charles, ed. (1913). "พี่น้องแห่งการกุศลของนาซาเร็ธ" สารานุกรมคาทอลิก . นิวยอร์ก: บริษัท Robert Appleton

• http://ncronline.org/news/women-religious/sisters-charity-nazareth-celebrate-two-centuries-service

• พี่น้องแห่งการกุศลของนาซาเร็ธ