เรอูนียง

เกาะนี้มีผู้คนอาศัยอยู่ตั้งแต่ศตวรรษที่ 16เมื่อผู้คนจากฝรั่งเศสและมาดากัสการ์มาตั้งรกรากที่นั่น การเป็นทาสถูกยกเลิกเมื่อวันที่ 20 ธันวาคม พ.ศ. 2391 (วันที่มีการเฉลิมฉลองทุกปีบนเกาะ) เมื่อสาธารณรัฐที่สองของฝรั่งเศสยกเลิกการเป็นทาสในอาณานิคมของฝรั่งเศส อย่างไรก็ตามคนงานที่ได้รับมอบหมายยังคงถูกนำตัวไปยังRéunionจากอินเดียใต้รวมถึงที่อื่น ๆ เกาะนี้กลายเป็นเขตปกครองโพ้นทะเลของฝรั่งเศสในปี พ.ศ. 2489

เหรียญสิบเซนไทม์ปี 1816 จากRéunionจากที่มันยังใช้ชื่อว่า Isle de Bourbon

ไม่ค่อยมีใครรู้ประวัติของRéunionก่อนการมาถึงของโปรตุเกสในช่วงต้นศตวรรษที่ 16 ^[4]พ่อค้าชาวอาหรับคุ้นเคยกันดีในชื่อDina Morgabin "Western Island" ^[5]เกาะนี้เป็นที่ให้ความสำคัญอาจจะเป็นบนแผนที่จาก 1153 AD โดยอัลมูฮัมหมัด El-Edrisi ^{[ ต้องการข้อมูลอ้างอิง ]}ชาวเรือชาวสวาฮิลีหรือออสโตรนีเซียน (อินโดนีเซีย - มาเลเซียโบราณ) มาเยี่ยมเกาะนี้ด้วยในการเดินทางไปทางทิศตะวันตกจากหมู่เกาะมาเลย์ไปยังมาดากัสการ์ ^[4]

การค้นพบพื้นที่ในยุโรปครั้งแรกเกิดขึ้นในราวปี 1507 โดยนักสำรวจชาวโปรตุเกสDiogo Fernandes Pereiraแต่ข้อมูลจำเพาะยังไม่ชัดเจน เกาะห่างไกลผู้คนอาจได้รับการมองเห็นเป็นครั้งแรกโดยการเดินทางนำโดยดอมเปโดรคาที่ทำให้ชื่อของเขาไปยังกลุ่มเกาะเรอูนียงรอบที่Mascarenes ^[6] Réunionเองได้รับการขนานนามว่าซานตาApolóniaหลังจากนักบุญที่ชื่นชอบ , ^[5]ซึ่งแสดงให้เห็นว่าวันที่ของการค้นพบโปรตุเกสจะได้รับ 9 กุมภาพันธ์วันนักบุญของเธอ กล่าวกันว่าDiogo Lopes de Sequeiraได้ขึ้นฝั่งบนหมู่เกาะRéunionและRodriguesในปี 1509 ^{[ ต้องการอ้างอิง ]}

ในช่วงต้นทศวรรษ 1600 การปกครองของโปรตุเกสในสมัยก่อนทำให้ Santa Apolóniaแทบไม่มีใครแตะต้อง ^[6]เกาะถูกครอบครองโดยฝรั่งเศสและบริหารจากพอร์ตหลุยส์ , มอริเชียส แม้ว่าฝรั่งเศสครั้งแรกวันที่เรียกร้องค่าเสียหายจาก 1638 เมื่อFrançois Cauche และซาโลมอน Goubert เข้าเยี่ยมชมในเดือนมิถุนายน 1638 ^[7]เกาะโดยฌาค Pronis ฝรั่งเศสอ้างอย่างเป็นทางการใน 1642 เมื่อเขาถูกเนรเทศโหลฝรั่งเศสmutineersไปยังเกาะจากมาดากัสการ์ นักโทษถูกส่งกลับไปยังประเทศฝรั่งเศสเป็นเวลาหลายปีต่อมาและใน 1649 เกาะเป็นชื่อÎle Bourbon หลังจากที่ฝรั่งเศสพระราชบ้านอเมริกัน การล่าอาณานิคมเริ่มต้นในปี ค.ศ. 1665 เมื่อบริษัท อินเดียตะวันออกของฝรั่งเศสส่งผู้ตั้งถิ่นฐานกลุ่มแรก ^[6]

รูปปั้นของ Mahé de La Bourdonnaisใน Saint-Denis

หลังจากการล่มสลายของสภาบูร์บองในช่วงการปฏิวัติฝรั่งเศสเกาะนี้ได้ถูกเปลี่ยนชื่อเป็น "Île de la Réunion" ในปี พ.ศ. 2336 โดยคำสั่งของอนุสัญญา Nationale (สภาร่างรัฐธรรมนูญที่มาจากการเลือกตั้ง) ชื่อใหม่นี้เอกราชสหภาพของการปฎิวัติจากมาร์เซย์กับดินแดนแห่งชาติในกรุงปารีสซึ่งเกิดขึ้นวันที่ 10 สิงหาคม 1792 ใน 1801 เกาะถูกเปลี่ยนชื่อเป็น "Îleมหาราช" หลังจากที่แรกกงสุลนโปเลียนโบนาปาร์

ในปีพ. ศ. 2353 ระหว่างสงครามนโปเลียนเกาะนี้ถูกรุกรานโดยฝูงบินของราชนาวีอังกฤษที่นำโดยพลเรือจัตวา โจเซียสโรว์ลีย์และทางการอังกฤษใช้ชื่อเดิมว่า "บูร์บอง" เมื่อเกาะนี้ได้รับการบูรณะให้เป็นของฝรั่งเศสโดยสภาคองเกรสแห่งเวียนนาในปีพ. ศ. 2358 จึงยังคงชื่อ "บูร์บง" ไว้ สิ่งนี้ดำเนินต่อไปจนถึงการล่มสลายของ Bourbons ที่ได้รับการบูรณะในช่วงการปฏิวัติฝรั่งเศสในปีพ. ศ. 2391เมื่อเกาะนี้ได้รับชื่ออีกครั้งว่า "Île de la Réunion" ^[6]

ตั้งแต่ศตวรรษที่ 17 ถึงศตวรรษที่ 19 การล่าอาณานิคมของฝรั่งเศสเสริมด้วยการนำเข้าชาวแอฟริกันจีนและอินเดียเป็นแรงงานทำให้ประชากรมีความหลากหลายทางชาติพันธุ์ 1690 ชาวยุโรปส่วนใหญ่ที่ไม่ใช่ชาวยุโรปบนเกาะถูกกดขี่ อาณานิคมยกเลิกการเป็นทาสที่ 20 ธันวาคม 1848 หลังจากนั้นอีกหลายแห่งที่แรงงานต่างชาติมาเป็นแรงงานผูกมัด การเปิดคลองสุเอซในปี พ.ศ. 2412 ลดความสำคัญของเกาะในฐานะจุดแวะพักบนเส้นทางการค้าของหมู่เกาะอินเดียตะวันออก ^{[ ต้องการอ้างอิง ]}

เทศกาลของชาวฮินดูในศตวรรษที่ 19

ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง , เรอูนียงอยู่ภายใต้อำนาจของระบอบวิชีจนถึง 30 พฤศจิกายน 1942 เมื่อฝรั่งเศสเสรีกองกำลังเข้ามาเกาะกับเรือพิฆาตเสือดาว ^{[ ต้องการอ้างอิง ]}

เรอูนียงกลายเป็นdépartementธรรมดาศิลปวัตถุ-Mer (ต่างประเทศdépartement ) ของฝรั่งเศสที่ 19 มีนาคม 1946 อินทรีได้รับมอบหมายให้Réunionรหัสแผนก974และรหัสพื้นที่04เมื่อสภาระดับภูมิภาคที่ถูกสร้างขึ้นในปี 1982 ในประเทศฝรั่งเศสรวมทั้งในหน่วยงานที่มีอยู่ในต่างประเทศซึ่งก็กลายเป็น ภูมิภาคต่างประเทศ

กว่าสองทศวรรษในช่วงปลายศตวรรษที่ 20 (พ.ศ. 2506-2525) เด็ก 1,630 คนจากเมืองเรอูนียงถูกย้ายไปอยู่ในพื้นที่ชนบทของเมืองใหญ่ของฝรั่งเศสโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเมืองCreuseซึ่งเห็นได้ชัดว่ามีโอกาสทางการศึกษาและการทำงาน โปรแกรมที่นำโดยอิทธิพลGaullistนักการเมืองมิเชลDebréซึ่งเป็นสRéunionในเวลานั้น เด็กเหล่านี้หลายคนถูกทารุณกรรมหรือเสียเปรียบจากครอบครัวที่พวกเขาถูกวางไว้ รู้จักกันในชื่อChildren of Creuseพวกเขาและชะตากรรมของพวกเขาเริ่มสว่างขึ้นในปี 2002 เมื่อหนึ่งในนั้นคือ Jean-Jacques Martial ยื่นฟ้องรัฐฝรั่งเศสในข้อหาลักพาตัวและเนรเทศผู้เยาว์ ^[8]มีการฟ้องร้องคดีอื่นที่คล้ายคลึงกันในปีต่อ ๆ มา แต่ศาลฝรั่งเศสทั้งหมดถูกยกฟ้องและสุดท้ายโดยศาลสิทธิมนุษยชนแห่งยุโรปในปี 2554 ^[9]

ในปี 2548 และ 2549 เรอูนียงได้รับผลกระทบจากการแพร่ระบาดของชิคุนกุนยาซึ่งเป็นโรคที่แพร่กระจายโดยยุง ตามข่าวบีบีซีผู้คน 255,000 คนในเรอูนียงป่วยเป็นโรคนี้ ณ วันที่ 26 เมษายน พ.ศ. 2549 ^[10]หมู่เกาะมอริเชียสและมาดากัสการ์ที่อยู่ใกล้เคียงก็ประสบกับการแพร่ระบาดของโรคนี้ในปีเดียวกัน ^{[11] [12]}มีบางกรณีปรากฏในฝรั่งเศสแผ่นดินใหญ่โดยมีคนเดินทางโดยสายการบิน รัฐบาลฝรั่งเศสของDominique de Villepin ได้ส่งแพ็คเกจความช่วยเหลือฉุกเฉินมูลค่า 36 ล้านยูโรและส่งกำลังทหารประมาณ 500 นายเพื่อกำจัดยุงบนเกาะ ^{[ ต้องการอ้างอิง ]}

แผนที่ของสหภาพยุโรป (ก่อนวันที่ 31 มกราคม 2020) ในโลกกับประเทศและดินแดนโพ้นทะเลและภูมิภาคนอกสุด

Réunionส่งเจ็ดเจ้าหน้าที่ไปยังสมัชชาแห่งชาติฝรั่งเศสและสามวุฒิสมาชิกกับวุฒิสภา

การปกครองRéunionแบ่งออกเป็น 24  communes (เทศบาล) แบ่งออกเป็นสี่arrondissements นอกจากนี้ยังแบ่งออกเป็น 49  มณฑลซึ่งมีความหมายเฉพาะเพื่อวัตถุประสงค์ในการเลือกตั้งในระดับกรมหรือระดับภูมิภาค ^[13]เป็นแผนกโพ้นทะเลของฝรั่งเศสดังนั้นจึงเป็นภูมิภาคโพ้นทะเลของฝรั่งเศส จำนวนชุมชนที่ต่ำเมื่อเทียบกับหน่วยงานในเขตเมืองของฝรั่งเศสที่มีขนาดและจำนวนประชากรใกล้เคียงกันนั้นมีลักษณะเฉพาะ: ชุมชนส่วนใหญ่ครอบคลุมหลายท้องถิ่นบางครั้งคั่นด้วยระยะทางที่สำคัญ

เทศบาล ( ชุมชน )

ชื่อ	พื้นที่ (กม. 2 )	ประชากร	ตราแผ่นดิน	เขต	แผนที่
บรา - ปนนท์	88.55	12,768		Saint-Benoît
Cilaos	84.4	5,492		แซงปีแยร์
Entre-Deux	66.83	6,914		แซงปีแยร์
L'Étang-Salé	38.65	14,108		แซงปีแยร์
La Plaine-des-Palmistes	83.19	6,568		Saint-Benoît
ลาครอบครอง	118.35	32,633		เซนต์พอล
เลอพอร์ต	16.62	33,531		เซนต์พอล
เลอแทมพอน	165.43	79,385		แซงปีแยร์
Les Avirons	26.27	11,246		แซงปีแยร์
Les Trois-Bassins	42.58	7,076		เซนต์พอล
Petite-Île	33.93	12,308		แซงปีแยร์
Saint-André	53.07	56,747		Saint-Benoît
Saint-Benoît	229.61	37,274		Saint-Benoît
แซงต์ - เดอนี	142.79	150,535		แซงต์ - เดอนี
เซนต์ - โจเซฟ	178.5	37,517		แซงปีแยร์
Saint-Leu	118.37	34,196		เซนต์พอล
เซนต์ - หลุยส์	98.9	53,589		แซงปีแยร์
เซนต์พอล	241.28	103,492		เซนต์พอล
แซงต์ - ฟิลิปป์	153.94	5,149		แซงปีแยร์
แซงปีแยร์	95.99	84,961		แซงปีแยร์
Sainte-Marie	87.21	33,234		แซงต์ - เดอนี
Sainte-Rose	177.6	6,296		Saint-Benoît
Sainte-Suzanne	58.84	23,718		แซงต์ - เดอนี
Salazie	103.82	7,224		Saint-Benoît

communesสมัครใจจัดกลุ่มตัวเองเป็นห้า intercommunalities สำหรับความร่วมมือในบางโดเมนนอกเหนือจากสี่arrondissementsที่พวกเขาอยู่เพื่อวัตถุประสงค์ในการใช้กฎหมายของประเทศและกฎระเบียบบริหาร หลังจากมีการเปลี่ยนแปลงองค์ประกอบชื่อและสถานะขององค์กรระหว่างกันบางส่วนทั้งหมดดำเนินการโดยมีสถานะของชุมชนการรวมตัวกันและใช้การจัดเก็บภาษีในท้องถิ่นของตนเอง (นอกเหนือจากภาษีระดับชาติภูมิภาคกรมและเทศบาล) และมีการตัดสินใจเกี่ยวกับงบประมาณที่เป็นอิสระ โดยแอสเซมบลีที่เป็นตัวแทนของคอมมูนสมาชิกทั้งหมด งบประมาณนี้ยังได้รับทุนบางส่วนจากรัฐภูมิภาคกรมและสหภาพยุโรปสำหรับโครงการพัฒนาและการลงทุนบางส่วน ทุกชุมชนในRéunionปัจจุบันเป็นสมาชิกขององค์กรระหว่างกันที่มีการเก็บภาษีของตนเองซึ่งชุมชนสมาชิกได้มอบหมายอำนาจของตนในด้านต่างๆ

แม้ว่าเรื่องการทูตการทหารและรัฐบาลฝรั่งเศสจะได้รับการจัดการโดยปารีสRéunionเป็นสมาชิกของLa Francophonie , คณะกรรมาธิการมหาสมุทรอินเดีย , สมาพันธ์สหภาพการค้าระหว่างประเทศ , สหภาพไปรษณีย์สากล , สมาคมการจัดการท่าเรือแห่งแอฟริกาตะวันออกและแอฟริกาตอนใต้และสหพันธ์การค้าโลกด้วยสิทธิของตนเอง

มหาสมุทรอินเดีย

Piton des Neiges
3,071 ม

ปิตันเดอลาโฟร์แนส 2632
ม

Rivière des Pluies

Rivière du Mât

Rivière des Galets

Rivière des Marsouins

Rivière de l'Est

Rivière des Remparts

Rivière Saint-Étienne

แซงต์ - เดอนี

Sainte-
ซูซาน

Sainte-
มารี

Saint-Benoît

Saint-André

บรา - ปนนท์

Salazie

La Plaine-des-Palmistes

Sainte-Rose

เซนต์พอล

เลอพอร์ต

ลาครอบครอง

Saint-Leu

Les Trois-Bassins

แซงปีแยร์

Les Avirons

L'Étang-Salé

เซนต์ - หลุยส์

Cilaos

Entre-Deux

เลอแทมพอน

Petite-Île

เซนต์ - โจเซฟ

แซงต์ - ฟิลิปป์

เกาะนี้มีความยาว 63 กม. (39 ไมล์); กว้าง 45 กม. (28 ไมล์); และครอบคลุม 2,512 กม. ² (970 ตารางไมล์) มันอยู่เหนือฮอตสปอตในเปลือกโลก Piton de la Fournaiseเป็นภูเขาไฟบนทางด้านตะวันออกของเกาะเรอูนียง, เพิ่มขึ้นกว่า 2,631 เมตร (8,632 ฟุต) เหนือระดับน้ำทะเลและบางครั้งจะเรียกว่าน้องสาวของภูเขาไฟฮาวายเพราะความคล้ายคลึงกันของสภาพภูมิอากาศและธรรมชาติภูเขาไฟที่ มันปะทุมากกว่า 100 ครั้งตั้งแต่ปี 1640 และอยู่ภายใต้การตรวจสอบอย่างต่อเนื่องโดยล่าสุดปะทุเมื่อวันที่ 2 เมษายน 2020 ^[14]ในระหว่างการปะทุอีกครั้งในเดือนเมษายนปี 2007 การไหลของลาวาอยู่ที่ประมาณ 3,000,000 m ³ (3,900,000 cu yd) ต่อวัน . ^[15]ฮอตสปอตที่เป็นเชื้อเพลิงให้ Piton de la Fournaise ได้สร้างหมู่เกาะมอริเชียสและRodriguesด้วย

Piton des Neigesภูเขาไฟจุดที่สูงที่สุดบนเกาะที่ 3,070 เมตร (10,070 ฟุต) เหนือระดับน้ำทะเลคือตะวันตกเฉียงเหนือของ Piton de la Fournaise แคลดีราและหุบเขาที่ถล่มอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของภูเขา ในขณะที่ Piton de la Fournaise เป็นหนึ่งในภูเขาไฟที่มีการปะทุมากที่สุดในโลก Piton des Neiges ก็อยู่เฉยๆ มีชื่อภาษาฝรั่งเศสว่า "peak of snows" แต่การเกิดหิมะบนยอดเขานั้นหาได้ยาก ความลาดชันของภูเขาไฟทั้งสองแห่งเป็นป่าทึบ พื้นที่เพาะปลูกและเมืองต่างๆเช่นเมืองหลวงของSaint-Denisกระจุกตัวอยู่บนที่ราบลุ่มชายฝั่งโดยรอบ สาธารณรัฐเช็กเป็นส่วนหนึ่งของฝั่งตะวันตกที่โดดเด่นด้วยระบบแนวปะการัง เรอูนียงยังมีสามCalderasที่: Cirque de Salazieที่Cirque de CilaosและCirque de Mafate ทางสุดท้ายสามารถเข้าถึงได้โดยการเดินเท้าหรือโดยเฮลิคอปเตอร์เท่านั้น

• 

  Plaine-des-Palmistes

• 

  Cirque de Mafateเป็นสมรภูมิที่เกิดขึ้นจากการล่มสลายของขนาดใหญ่ภูเขาไฟโล่Piton des Neiges

• 

  Réunionจากอวกาศ (ภาพของ NASA): วงแหวนทั้งสามซึ่งก่อตัวเป็นรูปโคลเวอร์สามใบสามารถมองเห็นได้ทางตะวันตกเฉียงเหนือตอนกลางของภาพ Piton de la Fournaise อยู่ทางตะวันออกเฉียงใต้

• 

  การไหลของลาวาที่ปล่อยออกมาในปี 2548 โดยPiton de la Fournaise

• 

  ชายหาด "Plage de l'Ermitage"

สภาพภูมิอากาศ

แผนที่การจำแนกสภาพภูมิอากาศKöppenของRéunion

สภาพภูมิอากาศในRéunionเป็นเขตร้อนแต่กลางอุณหภูมิด้วยความสูง อากาศเย็นและแห้งในช่วงเดือนพฤษภาคมถึงพฤศจิกายน แต่จะร้อนและมีฝนตกตั้งแต่เดือนพฤศจิกายนถึงเดือนเมษายน ระดับหยาดน้ำฟ้าภายในเกาะแตกต่างกันไปมากโดยทางทิศตะวันออกมีฝนตกชุกกว่าทางตะวันตกมาก  ฝนมากกว่า 6 เมตรต่อปีตกในบางพื้นที่ของภาคตะวันออกและน้อยกว่า 1  เมตรต่อปีตกที่ชายฝั่งตะวันตก ^[16]เรอูนียงครองสถิติโลกสำหรับปริมาณน้ำฝนมากที่สุดในช่วง 12-, 24-, 72- และ 96 ชั่วโมง ^[17]

ชายหาด

Réunionเป็นที่ตั้งของชายหาดเขตร้อนและมีเอกลักษณ์หลายแห่ง มักจะมีเตาบาร์บีคิวสิ่งอำนวยความสะดวกและที่จอดรถ Hermitage Beach เป็นทะเลสาบที่กว้างขวางและได้รับการอนุรักษ์ไว้อย่างดีที่สุดในเกาะRéunionและเป็นสถานที่ดำน้ำตื้นยอดนิยม ^[18]เป็นหาดทรายขาวที่เรียงรายไปด้วยต้นคาซัวริน่าซึ่งชาวบ้านมักจัดปิกนิก La Plage des Brisants เป็นจุดเล่นกระดานโต้คลื่นที่มีชื่อเสียงซึ่งมีกิจกรรมกีฬาและกิจกรรมสบาย ๆ มากมาย ทุกเดือนพฤศจิกายนจะมีการจัดเทศกาลภาพยนตร์ใน La Plage des Brisant's ภาพยนตร์จะฉายบนหน้าจอขนาดใหญ่ต่อหน้าฝูงชน ชายหาดที่ Boucan Canot รายล้อมไปด้วยร้านอาหารมากมายที่รองรับนักท่องเที่ยวโดยเฉพาะ L'Étang-Saléบนชายฝั่งตะวันตกเป็นชายหาดที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวเนื่องจากถูกปกคลุมไปด้วยทรายสีดำซึ่งประกอบด้วยเศษหินบะซอลต์ชิ้นเล็ก ๆ สิ่งนี้เกิดขึ้นเมื่อลาวาสัมผัสกับน้ำมันจะเย็นลงอย่างรวดเร็วและแตกเป็นทรายและเศษเล็กเศษน้อยที่กระจัดกระจายขนาดต่างๆ เศษขยะส่วนใหญ่มีขนาดเล็กพอที่จะถือเป็นทรายได้ Grand Anse เป็นหาดทรายสีขาวเขตร้อนที่เรียงรายไปด้วยต้นมะพร้าวทางตอนใต้ของRéunionมีสระหินที่สร้างขึ้นสำหรับนักว่ายน้ำสนามเด็กเล่นเปตองและพื้นที่ปิกนิก Le Vieux Port ใน Saint Philippe เป็นหาดทรายสีเขียวที่ประกอบด้วยผลึกโอลิวีนเล็ก ๆ ซึ่งเกิดจากการไหลของลาวาในปี พ.ศ. 2550 ทำให้เป็นชายหาดที่อายุน้อยที่สุดแห่งหนึ่งในโลก ^[19]

• 

  พระอาทิตย์ตกที่หาด Grand Anse เกาะเรอูนียง

• 

  ร้านอาหารริมหาด Boucan Canot ^[20]

• 

  สระว่ายน้ำ Manapany Beach Rock

• 

  หาดL'Étang-Salé - หาดทรายสีดำจากหินบะซอลต์ภูเขาไฟ

• 

  ทะเลสาบ L'Ermitage les Bains ด้านหน้า Saint Paul และผ่านแนวปะการัง

ตั้งแต่ปี 2010 Réunionเป็นบ้านที่ยูเนสโก มรดกโลกที่ครอบคลุมประมาณ 40% ของพื้นที่ของเกาะและสอดคล้องกับเขตภาคกลางของเรอูนียงอุทยานแห่งชาติ ^[21]เกาะนี้เป็นส่วนหนึ่งของป่าบกมาสคารีนอีโครีเจียน ^[22]

สัตว์ป่า

เรอูนียงเป็นที่อยู่อาศัยของนกนานาชนิดเช่นทรอปิกเบิร์ดหางขาว ( ฝรั่งเศส : paille en que ) ^[23]สัตว์บกที่ใหญ่ที่สุดของมันคือกิ้งก่าเสือดำ , pardalis Furcifer มากของชายฝั่งตะวันตกล้อมรอบด้วยแนวปะการังซึ่งสถิตอยู่ในหมู่สัตว์อื่น ๆเม่นทะเล , ปลาไหลปลาตูนาและปลานกแก้ว เต่าทะเลและปลาโลมาอาศัยอยู่ในน่านน้ำชายฝั่งด้วย วาฬหลังค่อมอพยพขึ้นเหนือไปยังเกาะจากน่านน้ำแอนตาร์กติกทุกปีในช่วงฤดูหนาวของซีกโลกใต้ (มิถุนายน - กันยายน) เพื่อผสมพันธุ์และหากินและสามารถสังเกตได้เป็นประจำจากชายฝั่งของRéunionในช่วงฤดูนี้ อย่างน้อย 19 สปีชีส์ที่เคยเป็นถิ่นกำเนิดของ Réunionได้สูญพันธุ์ไปแล้วหลังจากการล่าอาณานิคมของมนุษย์ ตัวอย่างเช่นเต่ายักษ์Réunionสูญพันธุ์หลังจากที่ชาวเรือและผู้ตั้งถิ่นฐานบนเกาะฆ่าเป็นจำนวนมาก

ระหว่างปี 2010 ถึง 2017 มีการโจมตีของฉลาม 23 ครั้งในน่านน้ำของRéunionซึ่งเก้าคนเสียชีวิต ^[24]ในเดือนกรกฎาคม 2013 นายอำเภอRéunion Michel Lalande ประกาศห้ามว่ายน้ำเล่นกระดานโต้คลื่นและเล่นกระดานโต้คลื่นนอกชายฝั่งมากกว่าครึ่งหนึ่ง Lalande ยังกล่าวอีกว่า 45 ฉลามวัวและ 45 ฉลามเสือจะได้รับการคัดนอกเหนือไปจาก 20 ถูกฆ่าตายอยู่แล้วเป็นส่วนหนึ่งของการวิจัยทางวิทยาศาสตร์เข้าเจ็บป่วยciguatera ^[25]

การโยกย้ายของวาฬหลังค่อมมีส่วนทำให้ความเจริญของปลาวาฬอุตสาหกรรมในการชุมนุมและกฎระเบียบที่ดูได้รับการควบคุมโดยOMAR (Observatoire de la Marin Réunion)และGlobice (Groupe สังเกต d'ท้องถิ่น et d'ประจำตัว des cétacés)

• 

  กิ้งก่าเสือดำ

• 

  ทูตสวรรค์ของจักรพรรดิที่ยังเยาว์วัย

• 

  ไอดอลมัวร์

• 

  นกทรอปิกเบิร์ดหางขาว

• 

  กระเต่าทะเล

• 

  วาฬหลังค่อมปิดSt-Gilles

การทำสวนและกุหลาบบูร์บง

สมาชิกคนแรกของ"บูร์บอง" กลุ่มของสวนกุหลาบเกิดขึ้นบนเกาะแห่งนี้ (แล้วยังÎleบูร์บองเพราะฉะนั้นชื่อ) จากธรรมชาติhybridisationระหว่างดอกกุหลาบสีแดงเข้มและRosa chinensis , ^[26]ซึ่งได้รับการเลี้ยงดูโดยมีอาณานิคม กุหลาบบูร์บงดอกแรกถูกค้นพบบนเกาะในปี พ.ศ. 2360 ^[27]

มานะปัญญ์ในปี 2547

เมืองCilaosสูงใน Cirque (2003)

People in Réunion (2018)

วัด Sri Maha Kalakambal ใน Saint-Denis, Réunion

ประชากรในประวัติศาสตร์

การย้ายถิ่นและกลุ่มชาติพันธุ์

ในการสำรวจสำมะโนประชากรปี 2558 ชาวเมืองเรอูนียง 83.1% เกิดบนเกาะ 11.4% เกิดในนครหลวงของฝรั่งเศส 0.8% เกิดในมายอต 0.3% เกิดในต่างประเทศที่เหลือของฝรั่งเศสและ 4.4% เกิดใน ต่างประเทศ (ครึ่งหนึ่งของพวกเขาเป็นลูกของชาวต่างชาติและผู้ตั้งถิ่นฐานที่เกิดในต่างประเทศเช่นลูก ๆ ของผู้ตั้งถิ่นฐานชาวเรอูนียงที่เกิดในมาดากัสการ์ในช่วงอาณานิคมส่วนผู้อพยพอีกครึ่งหนึ่ง ได้แก่ คนที่เกิดในต่างประเทศโดยไม่มีสัญชาติฝรั่งเศส แต่กำเนิด) ^[28]

ในช่วงไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมาจำนวนชาวฝรั่งเศสในเขตนครหลวงที่อาศัยอยู่บนเกาะเรอูนียงเพิ่มขึ้นอย่างชัดเจนโดยมีชาวพื้นเมืองในนครหลวงฝรั่งเศส 37,487 คนอาศัยอยู่ในเรอูนียงในการสำรวจสำมะโนประชากรปี 1990 แต่จำนวนของพวกเขาเพิ่มขึ้นกว่าสองเท่าในรอบ 25 ปีและในการสำรวจสำมะโนประชากรในปี พ.ศ. 2558 97,239 คนพื้นเมืองในนครหลวง ฝรั่งเศสอาศัยอยู่ในRéunion ^[28]ในขณะเดียวกันชาวเรอูนียงพื้นเมืองได้อพยพไปยังนครหลวงของฝรั่งเศสมากขึ้น: จำนวนชาวพื้นเมืองของRéunionที่อาศัยอยู่ในนครหลวงของฝรั่งเศสเพิ่มขึ้นจาก 16,548 ในการสำรวจสำมะโนประชากร พ.ศ. 2511 เป็น 92,354 ในการสำรวจสำมะโนประชากร พ.ศ. 2533 เป็น 121,489 ในการสำรวจสำมะโนประชากร พ.ศ. % ของชาวพื้นเมืองของRéunionอาศัยอยู่นอกRéunion ^[28]

เรอูนียงมีประสบการณ์การอพยพของชาวต่างชาติน้อยมากนับตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่สองและในการสำรวจสำมะโนประชากรในปี 2558 มีเพียง 2.2% ของชาวเรอูนียงเท่านั้นที่เป็นผู้อพยพ สิ่งนี้ตรงกันข้ามกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้นตั้งแต่กลางศตวรรษที่ 19 จนถึงสงครามโลกครั้งที่สองเมื่อผู้อพยพจำนวนมากจากอินเดียเอเชียตะวันออกและแอฟริกามาที่Réunionเพื่อทำงานในไร่นา ลูกหลานของพวกเขาได้กลายเป็นพลเมืองฝรั่งเศสแล้ว

กลุ่มชาติพันธุ์ในปัจจุบันรวมถึงคนของแอฟริกัน , อินเดีย , ยุโรป , มาดากัสการ์และจีนกำเนิด ชื่อท้องถิ่นสำหรับเหล่านี้เป็น Yabs, Cafres , MalbarsและChinois กลุ่มชาติพันธุ์ทั้งหมดบนเกาะนี้เป็นกลุ่มประชากรที่อพยพมาจากยุโรปเอเชียและแอฟริกาในช่วงหลายศตวรรษที่ผ่านมา บนเกาะไม่มีคนพื้นเมืองเนื่องจากเดิมเป็นเกาะร้าง ^[29]ประชากรเหล่านี้ผสมผสานกันตั้งแต่ยุคแรกสุดของประวัติศาสตร์การล่าอาณานิคมของเกาะ (ผู้ตั้งถิ่นฐานกลุ่มแรกแต่งงานกับผู้หญิงจากมาดากัสการ์และจากมรดกอินโด - โปรตุเกส) ส่งผลให้ประชากรส่วนใหญ่มีเชื้อชาติผสมและวัฒนธรรม "ครีโอล"

มันไม่ได้เป็นที่รู้จักกันว่าวิธีการที่หลาย ๆ คนของแต่ละกลุ่มคนที่อาศัยอยู่ในRéunionตั้งแต่การสำรวจสำมะโนประชากรฝรั่งเศสไม่ได้ถามคำถามเกี่ยวกับชาติพันธุ์^[30]ซึ่งใช้ในRéunionเพราะมันเป็นส่วนหนึ่งของประเทศฝรั่งเศสในสอดคล้องกับที่1958 รัฐธรรมนูญ ขอบเขตของการผสมผสานทางเชื้อชาติบนเกาะยังทำให้การประมาณชาติพันธุ์เป็นเรื่องยาก ตามการประมาณการคนผิวขาวคิดเป็นประมาณหนึ่งในสี่ของประชากร^[31] Malbarsคิดเป็นมากกว่า 25% ของประชากรและคนเชื้อสายจีนมีรูปร่างประมาณ 3% ^[32]เปอร์เซ็นต์ของคนเชื้อชาติผสมและคนที่มีต้นกำเนิดจากแอฟริกา - มาลากาซีแตกต่างกันไปตามประมาณการ นอกจากนี้คนเชื้อสายเวียดนามบางส่วนอาศัยอยู่บนเกาะแม้ว่าจะมีจำนวนน้อยมากก็ตาม ^{[33] [34] [35]}

ชาวทมิฬเป็นกลุ่มที่ใหญ่ที่สุดในชุมชนชาวอินเดีย ^[36]ชุมชนของเกาะของชาวมุสลิมจากทิศตะวันตกเฉียงเหนือของอินเดียโดยเฉพาะอย่างยิ่งรัฐคุชราตและที่อื่น ๆ มักจะเรียกว่าเป็นzarabes

Creoles (ชื่อที่ตั้งให้กับผู้ที่เกิดบนเกาะโดยไม่คำนึงถึงชาติกำเนิด) เป็นประชากรส่วนใหญ่ กลุ่มที่ไม่ได้เป็นชาวครีโอล ได้แก่ ผู้ที่เพิ่งเดินทางมาจากนครหลวงของฝรั่งเศส (รู้จักกันในชื่อzoreilles ) และกลุ่มที่มาจากมายอตและคอโมโรสรวมถึงผู้อพยพจากมาดากัสการ์และผู้ลี้ภัยทมิฬศรีลังกา

ศาสนา

โบสถ์คาทอลิก Notre-Dame-des-Neiges ใน Cilaos

ศาสนาที่โดดเด่นคือศาสนาคริสต์สะดุดตาโรมันคาทอลิกกับเดียว (ละตินพระราชพิธี) เขตอำนาจที่โรมันคาทอลิกสังฆมณฑล Saint-Denis-de-la เรอูนียง หน่วยข่าวกรองศาสนาประเมินว่าคริสเตียนจะมีจำนวน 84.9% ของประชากรรองลงมาคือชาวฮินดู (6.7%) และมุสลิม (2.15%) ^[35] ศาสนาพื้นบ้านของจีนและศาสนาพุทธก็เป็นตัวแทนของคนอื่น ๆ

เมืองใหญ่ส่วนใหญ่มีวัดฮินดูและมัสยิด ^[37]

วัฒนธรรมRéunioneseคือการผสมผสาน ( métissage ) ของยุโรป, แอฟริกา, อินเดีย , จีนและประเพณีโดดเดี่ยว ภาษาพูดกันอย่างแพร่หลายRéunionครีโอล , มาจากภาษาฝรั่งเศส

ภาษา

ภาษาฝรั่งเศสเป็นภาษาราชการภาษาเดียวของRéunion แม้ว่าจะไม่เป็นทางการ แต่Réunion Creoleเป็นภาษาพื้นเมืองของประชากรส่วนใหญ่และพูดควบคู่ไปกับภาษาฝรั่งเศส ภาษาครีโอลถูกใช้อย่างไม่เป็นทางการและเป็นปากเปล่าในสำนักงานบริหารบางแห่งในขณะที่ภาษาราชการของสำนักงานบริหารใด ๆ รวมทั้งการศึกษาคือภาษาฝรั่งเศส ^[38]

เพราะของประชากรที่มีความหลากหลายภาษาอื่น ๆ ยังพูดรวมทั้งภาษา Comorianพันธุ์ (โดยเฉพาะShimaore ) มาดากัสการ์โดยผู้อพยพล่าสุดจากมายอตและมาดากัสการ์, แมนดาริน , แคะและกวางตุ้งโดยสมาชิกของชุมชนชาวจีน แต่คนน้อยพูดภาษาเหล่านี้เป็นน้อง คนรุ่นหลังเริ่มสนทนาเป็นภาษาฝรั่งเศสและRéunion Creole มีจำนวนมากของลำโพงเป็นภาษาอินเดียส่วนใหญ่ทมิฬ , คุชราตและภาษาอูรดู ภาษาอาหรับสอนในมัสยิดและพูดโดยชุมชนเล็ก ๆ ของชาวมุสลิม กวางตุ้ง , อาหรับ , ทมิฬนอกจากนี้ยังมีการเรียนการสอนเป็นภาษาตัวเลือกในบางโรงเรียน ^[36]

เพลง

มีสองแนวเพลงที่มีต้นกำเนิดในRéunion: sega ซึ่งเกิดขึ้นก่อนหน้านี้และยังเป็นแบบดั้งเดิมในมอริเชียส Rodrigues และ Seychelles และ maloya ซึ่งมีต้นกำเนิดในศตวรรษที่ 19 และพบได้เฉพาะในRéunionเท่านั้น

กีฬา

Moringueคือการต่อสู้ยอดนิยม / กีฬาลีลาศคล้ายกับคาโปเอร่า

มีนักกีฬาและผู้หญิงที่มีชื่อเสียงของเรอูนียงหลายคนเช่นแจ็คสันริชาร์ดสันนักบาสเก็ตบอล และนักคาราเต้ลูซี่อิกเนซ

มืออาชีพนักฟุตบอลรวมถึงดิมิทรีปาเยต์ , ลูโด Ajorque , Florent Sinama Pongolleและกีโยม Hoarau Laurent Robertและอดีตผู้เล่นชาวฮิเบอร์เนี่ยนและเซลติกDidier Agatheได้แสดงในภาพยนตร์ด้วย Agathe ปรากฏตัวในA Shot at Gloryขณะที่ Robert อยู่ในGoal! .

เรอูนียงมีจำนวนของผลงานระดับมืออาชีพทั่วโลกท่อง มันได้รับการบ้านนักเล่นมืออาชีพที่โดดเด่นรวมถึงเจเรมีฟลอเรส , โจฮานน์เดเฟย์และจัสติน Mauvin St Leu ที่มีชื่อเสียงเป็นเจ้าภาพในการแข่งขันโต้คลื่นระดับโลกหลายรายการ

ตั้งแต่ปี 1992 Réunionได้เป็นเจ้าภาพจำนวนultramarathonsภายใต้ชื่อร่มของแกรนด์ Raid ในปี 2018 มีการแข่งขันที่แตกต่างกันสี่รายการประกอบด้วย Grand Raid ได้แก่ Diagonale des Fous, The Trail de Bourbon, Mascareignes และ Zembrocal Trail ^[39]

การแพร่ภาพ

Réunionมีช่องโทรทัศน์สาธารณะท้องถิ่นRéunion1èreซึ่งปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของFrance Télévisionและยังได้รับFrance 2 , France 3 , France 4 , France 5และFrance 24จากนครหลวงของฝรั่งเศสเช่นเดียวกับฝรั่งเศสÔซึ่งแสดงรายการจาก ทั้งหมดของหน่วยงานและดินแดนโพ้นทะเล นอกจากนี้ยังมีช่องส่วนตัวในท้องถิ่น 2 ช่อง ได้แก่ TéléKréolและ Antenne Réunion

มีสถานีวิทยุสาธารณะในท้องถิ่นเดิมชื่อ Radio Réunion แต่ปัจจุบันรู้จักกันในชื่อRéunion1èreเหมือนสถานีโทรทัศน์ นอกจากนี้ยังได้รับวิทยุฝรั่งเศสเครือข่ายฝรั่งเศสอินเตอร์ , ฝรั่งเศส Musiqueและวัฒนธรรมฝรั่งเศส สถานีวิทยุท้องถิ่นส่วนตัวแห่งแรกคือ Radio Freedom เปิดตัวในปี 2524 ออกอากาศเนื้อหารายวันเกี่ยวกับสภาพอากาศและบริการในท้องถิ่น

หนังสือพิมพ์

หนังสือพิมพ์หลักสองฉบับ:

• วารสาร de l'île de La Réunion
• Le Quotidien (หนังสือพิมพ์Réunionese)  [ fr ]

ฟิล์ม

• Adama (เคลื่อนไหวที่นั่น)
• Mississippi Mermaid (1969) (ถ่ายทำที่นั่น)

บล็อก

• เยี่ยมชมเรอูนียง (บล็อกภาษาอังกฤษและหน้าอินสตาแกรม ) ^[40]
• บล็อกการท่องเที่ยวเกาะเรอูนียง (บล็อกการท่องเที่ยวภาษาอังกฤษ / ฝรั่งเศส)

ท่าเรือทางตะวันออกของท่าเรือหลักของRéunionใน Le Port (2006)

ผู้ชายจัดเรียง Bourbon vanilla (2004)

ในปี 2019 GDPของRéunionตามอัตราแลกเปลี่ยนในตลาดไม่ใช่ที่PPPอยู่ที่ 19,700 ล้านยูโร (22.0 พันล้านเหรียญสหรัฐ) และ GDP ต่อหัว (ตามอัตราแลกเปลี่ยนในตลาด) อยู่ที่ 22,970 ยูโร (25,720 ดอลลาร์สหรัฐ) ^[2]การเติบโตทางเศรษฐกิจอยู่ที่ประมาณ + 3.0% ต่อปีตามความเป็นจริงตั้งแต่ปี 2014 ถึงปี 2017 จากนั้นลดลงมาที่ + 1.7% ในปี 2018 และดีดตัวขึ้นเป็น + 2.2% ในปี 2019 ^[41]

โดยทั่วไปแล้วน้ำตาลเป็นผลผลิตทางการเกษตรและการส่งออกที่สำคัญ ปัจจุบันการท่องเที่ยวเป็นแหล่งรายได้ที่สำคัญ ^[42]สถานที่ห่างไกลของเกาะรวมกับความสอดคล้องทางการเมืองที่มั่นคงกับยุโรปทำให้ที่นี่เป็นสถานที่สำคัญสำหรับสถานีรับสัญญาณดาวเทียม^[43]และการนำทางเรือ ^[44]

องค์ประกอบของภาค GDP ในปี 2013 (ผลงานของแต่ละภาคส่วนต่อมูลค่าเพิ่มรวมทั้งหมด): ^[45]

การว่างงานเป็นปัญหาสำคัญของRéunionแม้ว่าสถานการณ์จะดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัดตั้งแต่ต้นทศวรรษ 2000: อัตราการว่างงานซึ่งอยู่เหนือ 30% จากต้นทศวรรษ 1980 ถึงต้นปี 2000 ลดลงเหลือ 24.6% ในปี 2550 จากนั้นดีดตัวขึ้นเป็น 30.0 % ในปี 2554 เนื่องจากวิกฤตการเงินโลกปี 2551และภาวะถดถอยครั้งใหญ่ในเวลาต่อมาแต่กลับลดลงอีกครั้งหลังปี 2554 แตะระดับ 21.5% ในปี 2562 ^[46]ระดับต่ำสุดในรอบ 40 ปี ^[47]

ในปี 2014 ประชากร 40% อาศัยอยู่ต่ำกว่าเส้นความยากจน (นิยามโดยINSEEเป็น 60% ของรายได้เฉลี่ยของMetropolitan Franceในปี 2014 เส้นแบ่งความยากจนสำหรับครอบครัวที่มีพ่อแม่สองคนและเด็กเล็กสองคนอยู่ที่ 2,064 ยูโร (2,743 ดอลลาร์สหรัฐ) ต่อเดือน). ^[48]

การกลั่นเหล้ารัมมีส่วนช่วยเศรษฐกิจของเกาะ " ผลิตภัณฑ์จากฝรั่งเศส " จะถูกส่งไปยังยุโรปเพื่อบรรจุขวดจากนั้นส่งไปยังผู้บริโภคทั่วโลก

Brasseries de Bourbonเป็นโรงเบียร์หลักของเกาะโดยมีHeinekenเป็นผู้ถือหุ้น

สุขภาพ

ในปี 2548-2549 Réunionประสบกับการแพร่ระบาดของโรคชิคุนกุนยาซึ่งเป็นโรคไวรัสที่คล้ายกับไข้เลือดออกที่นำมาจากแอฟริกาตะวันออกซึ่งติดเชื้อเกือบหนึ่งในสามของประชากรเนื่องจากการแพร่เชื้อผ่านยุง การแพร่ระบาดได้ถูกกำจัดให้หมดไป ดูส่วนประวัติสำหรับรายละเอียดเพิ่มเติม

ขนส่ง

Roland Garros สนามบินให้บริการอาหารเกาะจัดการเที่ยวบินไปยังแผ่นดินใหญ่ฝรั่งเศส , อินเดีย , มาดากัสการ์ , มอริเชียส , แทนซาเนีย , คอโมโรส , เซเชลส์ , แอฟริกาใต้ , จีนและประเทศไทย สนามบิน Pierrefondsซึ่งเป็นสนามบินขนาดเล็กมีเที่ยวบินบางส่วนไปยังมอริเชียสและมาดากัสการ์ ในปี 2019 มีการเสนอระบบรถไฟฟ้ารางเบาเพื่อเชื่อมโยง Le Barachois กับสนามบิน ^[49]

• James Rogers และ Luis Simón สถานะและที่ตั้งของการติดตั้งทางทหารของประเทศสมาชิกของสหภาพยุโรปและบทบาทที่เป็นไปได้สำหรับนโยบายความมั่นคงและการป้องกันของยุโรป (ESDP) บรัสเซลส์: รัฐสภายุโรป 2552 25 หน้า

รัฐบาล

• เรอูนียง - เกาะที่รุนแรง - เว็บไซต์ภาษาฝรั่งเศสอย่างเป็นทางการ (ภาษาอังกฤษ)
• เว็บไซต์ Departmental Council
• เว็บไซต์Régional Council

ข้อมูลทั่วไป

• เว็บไซต์การท่องเที่ยวอย่างเป็นทางการ
• Réunionที่Curlie
• วิกิมีเดีย Atlas of Réunion
• เอกสารข้อมูลแหล่งมรดกโลกขององค์การยูเนสโก