เครื่องราชอิสริยาภรณ์
แห่งบุญ (ฝรั่งเศส: Ordre ดู่Mérite ) [1 n]เป็นเครือจักรภพคำสั่งของบุญตระหนักถึงการบริการที่โดดเด่นในกองกำลังติดอาวุธวิทยาศาสตร์ศิลปะวรรณกรรมหรือเพื่อการส่งเสริมวัฒนธรรม ก่อตั้งขึ้นใน 1902 โดย King Edward VIIการรับเข้าสู่คำสั่งยังคงเป็นของขวัญส่วนตัวของจักรพรรดิ—ปัจจุบันคือหลานสาวของ Edward VII, Queen Elizabeth II — และจำกัดผู้รับที่มีชีวิตสูงสุด 24 คนจากอาณาจักรเครือจักรภพบวกจำนวนจำกัด ของสมาชิกกิตติมศักดิ์ [1] [2]ในขณะที่สมาชิกทุกคนได้รับสิทธิ์ในการใช้ตัวอักษรโพสต์ชื่อ OMและสวมเครื่องราชอิสริยาภรณ์[3]ลำดับของบุญมีความสำคัญอื่น ๆ ที่แตกต่างกันระหว่างประเทศ
| เครื่องอิสริยาภรณ์ Ordre du Mérite |
|
|---|---|
ตราและโบว์ริบบิ้นของคำสั่ง
|
|
| พระราชทานโดยพระมหากษัตริย์แห่งอาณาจักรเครือจักรภพ (ตั้งแต่ พ.ศ. 2495) | |
| พิมพ์ | ลำดับบุญ |
| ที่จัดตั้งขึ้น | 26 มิถุนายน 2445 |
| ภาษิต | เพื่อบุญ |
| คุณสมบัติ | พลเมืองที่มีชีวิตทั้งหมดในอาณาจักรเครือจักรภพ |
| ได้รับรางวัลสำหรับ | ในพระมหากรุณาธิคุณ |
| สถานะ | ปัจจุบันประกอบเป็น |
| อธิปไตย | อลิซาเบธที่ 2 |
| กษัตริย์องค์แรก | พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 7 |
| เกรด | สมาชิก (โอม) |
| ลำดับความสำคัญ | |
| ถัดไป (สูงกว่า) | ขึ้นอยู่กับรัฐ |
| ถัดไป (ล่าง) | ขึ้นอยู่กับรัฐ |
 ริบบิ้นของคำสั่ง |
|
ประวัติศาสตร์
การกล่าวถึงครั้งแรกของคำสั่งแห่งบุญที่เป็นไปได้เกิดขึ้นหลังจากยุทธการที่ทราฟัลการ์ในปี ค.ศ. 1805 ในการติดต่อระหว่างลอร์ดคนแรกแห่งกองทัพเรือ ลอร์ดบาร์แฮมและวิลเลียม พิตต์แม้ว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นจากแนวคิดนี้ [4]ต่อมาก็คิดโดยสมเด็จพระราชินีวิกตอเรีย , ข้าราชบริพารของเธอและนักการเมืองเหมือนกัน[5]ที่คำสั่งซื้อใหม่ตามปรัสเซียเพื่อเทเลอMériteจะทำขึ้นสำหรับการรับรู้ไม่เพียงพอที่นำเสนอโดยจัดตั้งระบบเกียรตินิยมไป ความสำเร็จนอกบริการสาธารณะ ในสาขาต่างๆ เช่น ศิลปะ ดนตรี วรรณกรรม อุตสาหกรรม และวิทยาศาสตร์ [4]
สามีของวิกตอเรียอัลเบิร์ต เจ้าชายมเหสีให้ความสนใจในเรื่องนี้ มันถูกบันทึกไว้ในไดอารี่ของเขาว่าเขาได้พบกับโรเบิร์ต พีลเมื่อวันที่ 16 มกราคม พ.ศ. 2387 เพื่อหารือเกี่ยวกับ "แนวความคิดในการจัดตั้งระบบราชการแห่งบุญ" และสามวันต่อมาเขาได้หารือกับสมเด็จพระราชินีในเรื่องนี้ [6]แนวความคิดไม่เหี่ยวเฉา และในวันที่ 5 มกราคม พ.ศ. 2431 ลอร์ด ซอลส์บรีนายกรัฐมนตรีอังกฤษได้ยื่นร่างรัฐธรรมนูญสำหรับเครื่องอิสริยาภรณ์วิทยาศาสตร์และศิลปะแก่สมเด็จพระราชินี ซึ่งประกอบด้วยเกรดหนึ่งแบ่งออกเป็นสองสาขาของอัศวิน: ภาคี บุญวิทยาศาสตร์สำหรับ Knights บุญวิทยาศาสตร์ที่มีการโพสต์ที่ระบุตัวอักษรKMSและการสั่งซื้อบุญศิลปะสำหรับ Knights บุญในงานศิลปะที่มีตัวอักษรที่โพสต์ระบุKMA อย่างไรก็ตามเซอร์เฟรเดริกเลห์ตัน , ประธานของราชบัณฑิตยสถานให้คำแนะนำกับคำสั่งซื้อใหม่ส่วนใหญ่เพราะของกระบวนการเลือก [7]
พระราชโอรสของวิกตอเรีย พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 7 ทรงก่อตั้งเครื่องอิสริยาภรณ์บุญในวันที่ 26 มิถุนายน พ.ศ. 2445 (ซึ่งเดิมกำหนดวันพระราชพิธีบรมราชาภิเษก[8] ) เพื่อรับทราบว่า อาจได้บำเพ็ญกุศลอย่างยิ่งต่อความก้าวหน้าของศิลปะ วรรณคดี และวิทยาศาสตร์" [9]ทุกแง่มุมที่ทันสมัยของคำสั่งได้รับการจัดตั้งขึ้นภายใต้การกำกับดูแลของเขา รวมทั้งการแบ่งส่วนบุคคลในกองทัพ [3]
ตั้งแต่เริ่มแรก นายกรัฐมนตรีพยายามที่จะเสนอชื่อผู้สมัครรับเลือกตั้งหรือกล่อมให้มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจของพระมหากษัตริย์ในการแต่งตั้ง แต่ราชวงศ์ก็ยืนกรานที่จะปกป้องข้อมูลเกี่ยวกับชื่อที่อาจเป็นไปได้ [3]หลังปี ค.ศ. 1931 เมื่อธรรมนูญเวสต์มินสเตอร์ถือกำเนิดขึ้นและการปกครองของจักรวรรดิอังกฤษกลายเป็นประเทศเอกราชซึ่งมีสถานะเท่ากับสหราชอาณาจักร ลำดับบุญยังคงดำเนินต่อไปเพื่อเป็นเกียรติแก่อาณาจักรทั้งหมดเหล่านี้ และในหลาย ๆ ประเทศ กลายเป็นส่วนหนึ่งของระบบเกียรติยศของชาติ [10]กฎเกณฑ์ของคำสั่งได้รับการแก้ไขในปี พ.ศ. 2478 เพื่อรวมสมาชิกของกองทัพอากาศและในปี พ.ศ. 2512 คำจำกัดความของผู้รับกิตติมศักดิ์ได้ขยายรวมถึงสมาชิกของเครือจักรภพแห่งชาติที่ไม่ใช่อาณาจักร
จากจุดเริ่มต้นของการสั่งซื้อที่ได้รับการเปิดให้ผู้หญิง, ฟลอเรนซ์ไนติงเกลเป็นผู้หญิงคนแรกที่ได้รับเกียรติในปี 1907 หลายคนได้ปฏิเสธเข้าศึกษาต่อในการสั่งซื้อบุญรวมทั้งRudyard Kipling , AE เฮาส์แมนและจอร์จเบอร์นาร์ดชอว์ จนถึงปัจจุบันเจ้าชายฟิลิป ดยุคแห่งเอดินบะระยังคงเป็นบุคคลที่อายุน้อยที่สุดที่เคยได้รับแต่งตั้งให้เป็นเครื่องอิสริยาภรณ์แห่งบุญ โดยได้รับการยอมรับจากควีนอลิซาเบธที่ 2 ในปี 2511 เมื่อพระองค์อายุ 47 ปี [3]
คุณสมบัติและการนัดหมาย
พลเมืองทั้งหมดของอาณาจักรเครือจักรภพมีสิทธิ์ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นลำดับบุญ [2]อย่างไรก็ตาม อาจมีเพียง 24 คนที่มีชีวิตอยู่ตามลำดับในเวลาใดก็ตาม ไม่รวมผู้ได้รับการแต่งตั้งกิตติมศักดิ์ และสมาชิกใหม่จะได้รับการคัดเลือกเป็นการส่วนตัวโดยพระมหากษัตริย์ที่ครองราชย์ของอาณาจักร ซึ่งปัจจุบันคือควีนอลิซาเบธที่ 2ด้วยความช่วยเหลือจากเธอ เลขาส่วนตัว; [3]คำสั่งนี้ได้รับการอธิบายว่า "ค่อนข้างเป็นไปได้ เกียรติยศอันทรงเกียรติที่สุดที่มนุษย์จะได้รับบนดาวเคราะห์โลก" [11]ภายในสมาชิกที่จำกัดคือกองทหารที่กำหนด โดยมีตราสัญลักษณ์เฉพาะของตนเอง แม้ว่าจะไม่ได้ยกเลิกไป แต่ปัจจุบันยังไม่มีประชากรลอร์ด Mountbatten แห่งพม่าเป็นบุคคลสุดท้ายที่ได้รับเกียรติมาก [3]สมาชิกกิตติมศักดิ์อีกกลุ่มหนึ่ง ซึ่งไม่จำกัดจำนวน แม้ว่าการนัดหมายดังกล่าวจะหายาก บุคคลจากประเทศต่างๆ ในเครือจักรภพซึ่งไม่ได้นำโดยเอลิซาเบธที่ 2 ถือเป็นชาวต่างชาติ จึงได้รับการพิจารณาให้เข้าเรียนกิตติมศักดิ์เท่านั้น เช่นเนลสัน แมนเดลา (แอฟริกาใต้) และมารดาเทเรซา (อินเดีย) [1]
เมื่อเข้าสู่เครื่องอิสริยาภรณ์ สมาชิกมีสิทธิใช้อักษร ย่อ OMและได้รับมอบหมายให้ติดตราของคำสั่งนั้น
เครื่องราชอิสริยาภรณ์
เครื่องราชอิสริยาภรณ์ประกอบด้วยเพียงตราที่ประกอบด้วยมงกุฎทองคำซึ่งประดับประดาด้วยไม้กางเขนสีแดง ตัวมันเองมีจานเคลือบสีน้ำเงินอยู่ตรงกลาง ล้อมรอบด้วยพวงหรีดลอเรลและมีอักษรสีทองเขียนคำว่าถวายพระพร ; [12]เครื่องราชอิสริยาภรณ์สำหรับการจัดกลุ่มทหารมีความโดดเด่นด้วยดาบไขว้คู่หนึ่งอยู่ด้านหลังจานกลาง [2]ริบบิ้นเครื่องราชอิสริยาภรณ์แบ่งออกเป็นสองแถบสีแดงและสีน้ำเงิน ผู้ชายสวมใส่ป้ายของพวกเขาในริบบิ้นคอในขณะที่ผู้หญิงดำเนินการของพวกเขาบนคันธนูริบบิ้นตรึงอยู่กับไหล่ซ้ายและที่ปรึกษา-de-ค่ายอาจสวมเครื่องราชอิสริยาภรณ์ของพวกเขาaiguillettes [12]ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2534 กำหนดให้ส่งคืนเครื่องราชอิสริยาภรณ์เมื่อผู้รับเสียชีวิต [13]
สมาชิกปัจจุบัน
- จักรพรรดิ์: ควีนอลิซาเบธที่ 2
- เลขานุการและนายทะเบียน: The Lord Fellowes GCB GCVO QSO PC
สมาชิกที่สำคัญ
สมาชิกกิตติมศักดิ์
ไม่มีสมาชิกกิตติมศักดิ์ของ Order of Merit นับตั้งแต่การเสียชีวิตของสมาชิกคนสุดท้ายคือNelson Mandelaในเดือนธันวาคม 2013
ลำดับความสำคัญ
เนื่องจากคำสั่งบุญเปิดให้พลเมืองของสิบหกประเทศ แต่ละคนมีระบบคำสั่ง เครื่องราชอิสริยาภรณ์ และเหรียญตรา ลำดับของลำดับความสำคัญแตกต่างกันไปในแต่ละประเทศ ในขณะที่ในสหราชอาณาจักร, สั่งซื้อสินค้าของตัวอักษร postnominal ปฏิบัติตามบรรดาอัศวินและท้าวแกรนด์ครอสของเพื่ออาบน้ำ, สมาชิกในการสั่งซื้อบุญของตัวเองให้สมาชิกสถานที่ที่ไม่มีในใด ๆ ของคำสั่งของความเป็นผู้นำในสหราชอาณาจักร อย่างไรก็ตาม มีการอ้างสิทธิ์โดยสแตนลีย์ มาร์ตินในหนังสือของเขาThe Order of Merit 1902–2002: One Hundred Years of Matchless Honorว่า Order of Merit เป็นจุดสูงสุดของระบบเกียรตินิยมของอังกฤษ [3]ในทำนองเดียวกัน แม้ว่าจะไม่อยู่ในลำดับความสำคัญของแคนาดาเพื่อเกียรติยศ เครื่องราชอิสริยาภรณ์ และเหรียญตราจนถึงธันวาคม 2553 [20] คริสโตเฟอร์ McCreeryผู้เชี่ยวชาญด้านเกียรตินิยมแคนาดาและเลขานุการรองผู้ว่าการโนวาสโกเชียระบุว่า คำสั่งบุญเป็นรางวัลพลเรือนสูงสุดสำหรับบุญที่แคนาดาจะได้รับ [21] [22]
ลำดับความสำคัญบางประการมีดังนี้:
หมายเหตุ
- ^ สำหรับการใช้งานในแคนาดา ตามนโยบายการใช้สองภาษาอย่างเป็นทางการของประเทศ
การอ้างอิง
- ^ a b "เครื่องอิสริยาภรณ์" . ราชวงศ์. เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อ 18 กรกฎาคม 2552 . สืบค้นเมื่อ28 กรกฎาคม 2552 .
- ^ a b c สำนักงานผู้ว่าการแคนาดา (19 เมษายน 2017) "คำสั่งบุญ" . เครื่องพิมพ์สมเด็จพระราชินีฯ แคนาดา สืบค้นเมื่อ10 มิถุนายน 2562 .
- ^ a b c d e f g Jackson, Michael D. (ฤดูร้อน 2007), "The Order of Merit 1902-2002: One Hundred Years of Matchless Honor by Stanley Martin, CD" (PDF) , Canadian Monarchist News / Les Nouvelles Monarchiques du Canada (Book review), Oakville ออนแทรีโอ: Monarchist League of Canada / La Ligue Monarchiste du Canada (26), p. 15, archived from the original (PDF)เมื่อ 8 กรกฎาคม 2009 , ดึงข้อมูล10 มิถุนายน 2019
- อรรถเป็น ข มาร์ติน 2007 , พี. 11
- ^ มาร์ติน 2007 , p. 12
- ^ มาร์ติน 2007 , p. 13
- ^ มาร์ติน 2007 , pp. 18–20
- ^ มาร์ติน 2007 , p. 1
- ^ Mountbatten, Philip (2007), "คำนำ" , เขียนที่ลอนดอน, ใน Martin, Stanley (ed.), The Order of Merit: One Hundred Years of Matchless Honor , New York: IB Tauris & Co. Ltd., pp. xvii , ISBN 978-1-86064-848-9
- ^ แมคครีรี, คริสโตเฟอร์ (2005). ระบบเกียรตินิยมแคนาดา โทรอนโต: Dundurn Press. หน้า 98. ISBN 9781550025545.
- ^ กองบรรณาธิการ (15 ก.ค. 2552), "สั่งสม? , National Post , สืบค้นเมื่อ29 กรกฎาคม 2552[ ลิงก์เสีย ] Alt URL
- ^ ข "สำหรับเด็ก > เหรียญและเครื่องแบบ > เหรียญ > ภาพที่ 4: ลำดับบุญ" . บ้านคลาเรนซ์. สืบค้นเมื่อ29 กรกฎาคม 2552 .
- ^ มาร์ติน 2007 , p. 56
- ^ a b c d e f g h i j "สมเด็จพระราชินีและสหราชอาณาจักร > พระราชินีและเกียรติยศ > เครื่องราชอิสริยาภรณ์ > รายชื่อสมาชิกปัจจุบัน" . ราชวงศ์. สืบค้นเมื่อ15 สิงหาคม 2552 .
- ^ "Chrétien สำนึกในเกียรติจาก Queen" . ข่าวซีบีซี. 14 กรกฎาคม 2552 . สืบค้นเมื่อ26 มกราคม 2020 .
- ^ "นายนีล แมคเกรเกอร์ ได้รับแต่งตั้งให้เป็นเครื่องอิสริยาภรณ์ 4 พฤศจิกายน 2553" . ราชวงศ์. สืบค้นเมื่อ4 พฤศจิกายน 2010 .
- ^ ข “การนัดหมายเพื่อสั่งสมบุญ” . ราชวงศ์. เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อ 7 มกราคม 2555 . สืบค้นเมื่อ1 มกราคม 2555 .
- ^ ข "เกียรตินิยมปีใหม่ 2556: รายการทั้งหมด" . เดอะการ์เดียน . 30 ธันวาคม 2556 . สืบค้นเมื่อ30 ธันวาคม 2556 .
- ^ a b c "เฉลิมพระเกียรติปีใหม่ 2559" . 30 ธันวาคม 2558 . สืบค้นเมื่อ3 มกราคม 2559 .
- ^ รัฐบาลแคนาดา (8 ธันวาคม 2553). "เครื่องอิสริยาภรณ์ (โอม)" . ราชกิจจานุเบกษาแคนาดา . เครื่องพิมพ์ของควีนสำหรับแคนาดา 144 (25). SI/2010-88. เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อ 19 ธันวาคม 2553 . สืบค้นเมื่อ10 ธันวาคม 2010 .
- ^ McCreery, Christopher (2005), The Order of Canada: Its Origins, History and Development , โตรอนโต: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยโตรอนโต, ISBN 0-8020-3940-5
- ^ เทเบอร์, เจน (13 กรกฎาคม 2552). "Chrétien 'ตื่นเต้น' ด้วยเกียรติที่หายากจาก Queen" . โลกและจดหมาย สืบค้นเมื่อ1 มิถุนายน 2019 .
- ^ สำนักงานผู้ว่าการแคนาดา (18 เมษายน 2017) "ลำดับความสำคัญ" . เครื่องพิมพ์สมเด็จพระราชินีฯ แคนาดา สืบค้นเมื่อ10 มิถุนายน 2562 .
- ^ กองกำลังป้องกันประเทศนิวซีแลนด์ "การสวมเหรียญที่โต๊ะนิวซีแลนด์ – คู่มือลำดับการสวมใส่ที่ถูกต้อง" . สืบค้นเมื่อ1 มิถุนายน 2019 .
- ^ "หมายเลข 56878" . ราชกิจจานุเบกษา (ภาคผนวก) 17 มีนาคม 2546 น. 3351.
อ้างอิง
- มาร์ติน, สแตนลีย์ (2007), The Order of Merit: One Hundred Years of Matchless Honor , New York City: IB Tauris & Co. Ltd., ISBN 978-1-86064-848-9
ลิงค์ภายนอก
- . ถ่านหินของสารานุกรมใหม่ พ.ศ. 2464
- . สารานุกรมนานาชาติใหม่ . พ.ศ. 2448