เนบราสก้าสภานิติบัญญัติ

แรกเนบราสก้าน่านรัฐสภาพบในโอมาฮาในปี 1855 อยู่ที่นั่นจนกระทั่งมลรัฐเป็นที่ยอมรับใน 1867 ^[3]เนบราสก้าเดิมที่ดำเนินการภายใต้สองสภาสมาชิกสภานิติบัญญัติ แต่ในช่วงไม่พอใจเวลาที่มีระบบสองสภาเติบโต ตั๋วเงินหายไปเพราะทั้งสองบ้านไม่สามารถตกลงกันได้ในเวอร์ชันเดียว คณะกรรมการการประชุมที่จัดตั้งขึ้นเพื่อรวมตั๋วเงินสองใบที่ออกมาจากแต่ละห้องมักจะพบกันอย่างลับๆดังนั้นจึงไม่สามารถนับได้สำหรับการกระทำของพวกเขา การรณรงค์เพื่อรวมสภานิติบัญญัติของเนบราสก้าให้เป็นห้องเดียวย้อนหลังไปถึงปีพ. ศ. 2456 โดยพบกับความสำเร็จที่หลากหลาย ^[4]

หลังจากการเดินทางไปยังประเทศออสเตรเลียในปี 1931, จอร์จดับเบิล Norrisแล้ววุฒิสมาชิกสหรัฐเนบราสก้ารณรงค์เพื่อการปฏิรูปการพิสูจน์ว่าระบบสองสภาอยู่บนพื้นฐานไม่ใช่ประชาธิปไตยอังกฤษ สภาขุนนางและว่ามันเป็นจุดหมายที่จะมีสองร่างของ คนที่ทำสิ่งเดียวกันจึงสิ้นเปลืองเงิน เขาชี้ให้เห็นเป็นพิเศษถึงตัวอย่างของรัฐควีนส์แลนด์ของออสเตรเลียซึ่งได้นำรัฐสภาที่มีหน่วยเดียวมาใช้เมื่อเกือบสิบปีก่อน ในปีพ. ศ. 2477 ผู้มีสิทธิเลือกตั้งได้อนุมัติการแก้ไขรัฐธรรมนูญเพื่อให้มีผลบังคับใช้กับการเลือกตั้งในปี พ.ศ. 2479 โดยยกเลิกสภาผู้แทนราษฎรของเนบราสก้าและให้อำนาจแก่วุฒิสภา ^[5]การแก้ไขก็ขึ้นอยู่กับการเรียกเก็บเงินเพื่อสร้างสภานิติบัญญัติซึ่งมีสภาเดียวที่ได้รับการแนะนำให้รู้จักกับปีก่อนหน้านี้โดยสภานิติบัญญัติเนบราสก้าและต่อมาสมาชิกสภาคองเกรสสหรัฐจอห์นนาธาเนียลนอร์ตัน ^{[ ต้องการอ้างอิง ]}

หลายเหตุผลที่เป็นไปได้สำหรับชัยชนะของการแก้ไขในปีพ. ศ. 2477: ความนิยมของจอร์จนอร์ริส; อาการซึมเศร้า -era ต้องการที่จะลดค่าใช้จ่าย; ความไม่พอใจของประชาชนต่อสภานิติบัญญัติของปีที่แล้ว หรือแม้กระทั่งความจริงที่ว่าโดยบังเอิญมันอยู่ในบัตรเลือกตั้งในปีเดียวกันกับการแก้ไขกฎหมายการพนันในการแข่งม้าของ Parimutuel ^{[6] ความ}บังเอิญครั้งสุดท้ายนี้อาจช่วยในการวัดผลในโอมาฮาซึ่งปัญหาเดียวไม่ใช่เรื่องเร่งด่วน แต่เป็นการแข่งม้า (ผลประโยชน์ด้านการพนันที่รณรงค์ให้มีการลงคะแนน "ใช่" ในการแก้ไขทั้งหมดโดยหวังว่าจะรับรองข้อความของการแก้ไขการแข่งม้า)

สภานิติบัญญัติคนใหม่พบกันเป็นครั้งแรกในปี 2480 แม้ว่าชื่อของร่างจะเป็น "เนบราสก้าสภานิติบัญญัติ" ในช่วงแรกสภานิติบัญญัติได้มีมติอย่างเป็นทางการโดยให้ชื่อสมาชิกว่า "วุฒิสมาชิก" ในเนบราสก้าสภานิติบัญญัติมักเป็นที่รู้จักกันในชื่อ "Unicameral" ^[7]

สภานิติบัญญัติมีหน้าที่รับผิดชอบในการออกกฎหมายและจัดสรรเงินให้แก่รัฐ ผู้ว่าการรัฐมีอำนาจในการยับยั้งร่างพระราชบัญญัติใด ๆ แต่สภานิติบัญญัติอาจลบล้างการยับยั้งของผู้ว่าการรัฐได้ด้วยคะแนนเสียงสามในห้า (30) ของสมาชิก สมาชิกสภานิติบัญญัตินอกจากนี้ยังมีอำนาจด้วยคะแนนเสียงเศษสาม, เพื่อนำเสนอการแก้ไขรัฐธรรมนูญเพื่อให้ผู้มีสิทธิเลือกตั้งที่แล้วผ่านหรือปฏิเสธมันผ่านการลงประชามติ

สภานิติบัญญัติประกอบด้วยสมาชิก 49 คนซึ่งได้รับเลือกจากเขตหรือเขตเลือกตั้งเดียว สมาชิกวุฒิสภาได้รับเลือกเป็นระยะเวลา 4 ปีโดยมีที่นั่งครึ่งหนึ่งสำหรับการเลือกตั้งทุกปีที่สอง ผลก็คือได้รับเลือกครึ่งสภาในเวลาเดียวกันกับประธานาธิบดีแห่งสหรัฐอเมริกาและอีกครึ่งหนึ่งได้รับเลือกในเวลาเดียวกันกับการเลือกตั้งทั่วทั้งรัฐอื่น ๆ สมาชิกวุฒิสภาต้องเป็นผู้มีสิทธิเลือกตั้งที่มีคุณสมบัติเหมาะสมซึ่งมีอายุอย่างน้อย 21 ปีและอาศัยอยู่ในเขตที่ต้องการเป็นตัวแทนมาแล้วอย่างน้อยหนึ่งปี การแก้ไขรัฐธรรมนูญที่ผ่านในปี 2543 ได้ จำกัด สมาชิกวุฒิสภาไว้สองวาระติดต่อกัน อย่างไรก็ตามอดีตสมาชิกวุฒิสภาจะมีสิทธิ์ได้รับการเลือกตั้งอีกครั้งหลังจากสี่ปี วุฒิสมาชิกได้รับ $ 12,000 ต่อปี

แทนที่จะแยกต่างหากเลือกตั้งเบื้องต้นที่จัดขึ้นที่จะเลือกพรรครีพับลิ , ประชาธิปไตยและอื่น ๆ ที่พรรค contenders เพื่อแลกกับที่นั่ง, เนบราสก้าใช้เดียวกลางผ้าห่มหลักซึ่งในชั้นสองโหวต getters มีสิทธิที่จะทำงานในการเลือกตั้งทั่วไป ไม่มีแนวร่วมพรรคอย่างเป็นทางการหรือกลุ่มภายในสภานิติบัญญัติ แนวร่วมมีแนวโน้มที่จะสร้างประเด็นตามประเด็นตามปรัชญาของรัฐบาลภูมิหลังทางภูมิศาสตร์และการเลือกตั้ง อย่างไรก็ตามสมาชิกสภานิติบัญญัติเกือบทั้งหมดเป็นที่ทราบกันดีว่าเป็นพรรคเดโมแครตหรือรีพับลิกันและสาขาของทั้งสองฝ่ายรับรองผู้สมัครรับเลือกตั้งอย่างชัดเจน ^[8]

ตำแหน่งงานว่าง

ตำแหน่งงานว่างในสภานิติบัญญัติได้รับการแต่งตั้งโดยผู้สำเร็จราชการ ^{[ ต้องการอ้างอิง ]}

ความยาวของเซสชัน

การประชุมของสภานิติบัญญัติเนบราสก้าใช้เวลา 90 วันทำการในปีเลขคี่และ 60 วันทำการในปีที่มีเลขคู่ ^{[ ต้องการอ้างอิง ]}

สภานิติบัญญัติของเนบราสก้ารับรองอย่างเป็นทางการว่าไม่มีความเกี่ยวข้องกับพรรคใด สมาชิกเกี่ยวพันกับบุคคลที่เป็นของ 2021 32 สมาชิกพรรครีพับลิและ 17 เป็นเดโมแคร

รองผู้ว่าราชการจังหวัด

รองผู้ว่าราชการเป็นประธานของสภานิติบัญญัติและประธานเจ้าหน้าที่อย่างเป็นทางการ ในการเป็นประธานรองผู้ว่าการรัฐอาจลงคะแนนให้ขาดการเสมอกันในสภานิติบัญญัติ แต่จะไม่ผูกสัมพันธ์กันเมื่อการลงคะแนนอยู่ในช่วงสุดท้ายของร่างพระราชบัญญัติ

ลำโพง

ตำแหน่งสูงสุดในหมู่สมาชิกคือลำโพงซึ่งเป็นประธานสภานิติบัญญัติในช่วงที่ไม่มีรองผู้ว่าการ ผู้พูดได้รับการเลือกตั้งโดยการลงคะแนนแบบตั้งพื้น (หรือการลงคะแนนลับ) เป็นระยะเวลาสองปี วิทยากรโดยความเห็นชอบของคณะกรรมการบริหารเป็นผู้กำหนดวาระการประชุม (หรือลำดับการพิจารณาร่างพระราชบัญญัติและมติในแฟ้มทั่วไป) วาระการประชุมของวิทยากรอาจเปลี่ยนแปลงได้โดยคะแนนเสียงสามในห้าของสมาชิกสภานิติบัญญัติที่ได้รับเลือก วิทยากรไม่ได้เป็นสมาชิกของคณะกรรมการใด ๆ แต่เป็นกรรมการโดยตำแหน่งของคณะกรรมการกฎระเบียบและคณะกรรมการบริหาร

คณะกรรมการบริหาร

คณะกรรมการบริหารจะจัดการเรื่องการบริหารของร่างกาย คณะกรรมการประกอบด้วยประธานกรรมการรองประธานกรรมการและสมาชิกวุฒิสภาอีกหกคน ประธานและรองประธานกรรมการได้รับเลือกโดยการลงคะแนนแบบตั้งพื้น (หรือการลงคะแนนลับ) เป็นเวลาสองปีโดยสภานิติบัญญัติทั้งหมด ประธานคณะกรรมการจัดสรรทำหน้าที่ แต่ไม่สามารถลงคะแนนในเรื่องใด ๆ และพูดได้เฉพาะเรื่องการคลังเท่านั้น

คณะกรรมการบริหารยังเป็นคณะกรรมการอ้างอิง ใบเรียกเก็บเงินทั้งหมดที่นำมาใช้อ้างอิงโดยคณะกรรมการอ้างอิงถึงคณะกรรมการที่มีหัวข้อเกี่ยวข้องกับการเรียกเก็บเงิน สมาชิกสภานิติบัญญัติคนใดอาจคัดค้านกรณีที่มีการอ้างถึงร่างพระราชบัญญัติและพยายามส่งร่างพระราชบัญญัตินี้ไปยังคณะกรรมการชุดอื่นด้วยคะแนนเสียงข้างมากของสภานิติบัญญัติ

คนผิวขาว

สภานิติบัญญัติของเนบราสก้าไม่ได้มีการประชุมสภาโดยอิงจากการเข้าร่วมทางการเมืองหรือใช้พรรคการเมืองเพื่อจัดการสนับสนุนหรือคัดค้านกฎหมาย สมาชิกวุฒิสภาแบ่งออกเป็นสามพรรคตามพื้นที่ทางภูมิศาสตร์โดยพิจารณาจากเขตรัฐสภาสามแห่งในรัฐ สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรแต่ละคนจะเลือกสมาชิกคณะกรรมการสองคนซึ่งทำหน้าที่ในคณะกรรมการบริหารและสมาชิกสี่คนที่ทำหน้าที่ในคณะกรรมการในคณะกรรมการ

คณะกรรมการประจำ

• การเกษตร (สมาชิก 8 คน)
• การจัดสรร (สมาชิก 9 คน)
• การธนาคารการพาณิชย์และการประกันภัย (สมาชิก 8 คน)
• ธุรกิจและแรงงาน (สมาชิก 7 คน)
• การศึกษา (สมาชิก 8 คน)
• ฝ่ายกิจการทั่วไป (สมาชิก 8 คน)
• รัฐบาลทหารและกิจการทหารผ่านศึก (สมาชิก 8 คน)
• บริการด้านสุขภาพและมนุษย์ (สมาชิก 7 คน)
• ตุลาการ (8 คน)
• ทรัพยากรธรรมชาติ (สมาชิก 8 คน)
• Nebraska Retirement Systems (สมาชิก 6 คน)
• รายได้ (สมาชิก 8 คน)
• การขนส่งและโทรคมนาคม (สมาชิก 8 คน)
• กิจการเมือง (สมาชิก 7 คน)

เลือกคณะกรรมการ

• คณะกรรมการในคณะกรรมการ (สมาชิก 13 คน)
• การลงทะเบียนและการทบทวน (สมาชิก 1 คน)
• เอกสารอ้างอิง (สมาชิก 9 คน)
• กฎ (สมาชิก 6 คน)

การเลือกคณะกรรมการและการเลือกตั้งเก้าอี้

ในช่วงเริ่มต้นของแต่ละรอบสองปีสภานิติบัญญัติจะเลือกตั้งคณะกรรมการคณะหนึ่งโดยมีสมาชิกจำนวนสิบสามคนซึ่งสมาชิกชุดใหญ่ได้รับการเลือกตั้งจากสมาชิกทุกคนจากชั้นของสภานิติบัญญัติโดยการลงคะแนนแบบพื้น (หรือการลงคะแนนลับ) สมาชิกสี่คนมาจากเขต 2, 3, 15, 16, 19, 21-29, 45 และ 46; สี่จากเขต 4-14, 18, 20, 31, 39 และ 49; และอีกสี่คนจากเขต 1, 17, 30, 32-38, 40-44, 47 และ 48 พรรคการเมืองแต่ละคนจะเลือกสมาชิกของตัวเองสี่คนเพื่อทำหน้าที่ในคณะกรรมการในคณะกรรมการ คณะกรรมการจัดทำรายงานการเป็นสมาชิกของคณะกรรมการทั้งหมดสำหรับสภานิติบัญญัติ สภานิติบัญญัติอาจให้ความเห็นชอบรายงานด้วยคะแนนเสียงข้างมากหรือปฏิเสธ แต่ไม่อาจแก้ไขรายงานได้ หากรายงานถูกปฏิเสธคณะกรรมการในคณะกรรมการจะต้องเริ่มต้นใหม่และสร้างรายงานการเป็นสมาชิกของคณะกรรมการใหม่จนกว่าสภานิติบัญญัติจะสามารถรับรองได้ ^[10]

เก้าอี้คณะกรรมการจะได้รับการเลือกตั้งในวันแรกของการประชุม 90 วันและทำหน้าที่จนสิ้นสุดวาระ 60 วัน เก้าอี้ของคณะกรรมการได้รับการเลือกตั้งโดยตรงจากสมาชิกทั้งหมดของสภานิติบัญญัติ ในวันแรกผู้ที่ต้องการลงสมัครรับเลือกตั้งเป็นประธานคณะกรรมการจะกล่าวสุนทรพจน์สั้น ๆ ว่าทำไมพวกเขาถึงเชื่อว่าพวกเขามีคุณสมบัติเหมาะสมและหลังจากการกล่าวสุนทรพจน์ของคณะกรรมการนั้นสมาชิกจะใช้การโหวตลงคะแนนเพื่อเลือกผู้ที่ต้องการดำรงตำแหน่งประธานคณะกรรมการ .

ประวัติและความขัดแย้งของการเลือกตั้งเก้าอี้

Unicameral ชุดแรกอนุญาตให้คณะกรรมการแต่ละชุดเลือกประธานคณะกรรมการของตนเองในปีพ. ศ. 2480 จาก 2482-2514 คณะกรรมการคณะกรรมการกำหนดประธานคณะกรรมการ; และตั้งแต่ปี 1973 ถึงปัจจุบันจะมีการเลือกเก้าอี้คณะกรรมการด้วยบัตรเลือกตั้ง ประธานคณะกรรมการประธานคณะกรรมการและประธานและรองประธานคณะกรรมการบริหารได้รับเลือกโดยการลงคะแนนชั้นตั้งแต่วันแรกของ Unicameral ในปี พ.ศ. 2480

การลงคะแนนเลือกตั้ง (หรือที่เรียกว่า“ การลงคะแนนลับ”) ได้กลายเป็นที่ถกเถียงกันมากขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่พรรครีพับลิกันบางคนที่เชื่อว่าการลงคะแนนจะเปิดโอกาสให้สมาชิกระดับปานกลางทางการเมืองหรือเสรีนิยมได้เป็นเก้าอี้ บางคนโต้แย้งว่าการลงคะแนนเลือกตั้งไม่โปร่งใส คนอื่นยืนยันว่าสมาชิกสามารถเลือกผู้สมัครที่มีคุณสมบัติเหมาะสมที่สุดได้โดยไม่ต้องคำนึงถึงพรรคการเมืองของสมาชิกดังนั้นจึงช่วยรักษาโครงสร้างองค์กรที่ไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใดภายในร่างกาย ^{[11] [12] [13]}

การใช้คะแนนเสียงเลือกตั้งและคณะกรรมการในคณะกรรมการเป็นลักษณะเฉพาะของเนบราสก้า หน่วยงานนิติบัญญัติส่วนใหญ่ในสหรัฐอเมริกาให้อำนาจแก่ประธาน / ผู้นำเสียงข้างมากในการแต่งตั้งทั้งสมาชิกคณะกรรมการและประธานคณะกรรมการ

• ประวัติศาสตร์เนบราสก้า

• เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ
  • ประวัติของ Nebraska Unicameral
• Unicameral Updateข่าวสารอย่างเป็นทางการของสภานิติบัญญัติเนบราสก้าตั้งแต่ปี 2520