บทความภาษาไทย

ภาษา Montenegrin

Montenegrin ( / ˌ เมตรɒ n ทีɪ n ฉันɡ R ɪ n / จันทร์ -tin- EEG -rin ; Crnogorski / црногорски ) เป็นหลากหลายกฎเกณฑ์ของภาษาเซอร์เบียและโครเอเชียภาษา[6]ส่วนใหญ่ที่ใช้โดยMontenegrinsและเป็นทางการ ภาษาของมอนเตเนโก Montenegrin มีพื้นฐานมาจากภาษาถิ่นที่แพร่หลายที่สุดของภาษาเซอร์โบ - โครเอเชียชโตกาเวียนโดยเฉพาะอย่างยิ่งในภาษาเฮอร์เซโกวีเนียตะวันออกซึ่งเป็นพื้นฐานของมาตรฐานโครเอเชีย , เซอร์เบียและบอสเนีย [7]

มอนเตเนกริน
crnogorski / црногорски
การออกเสียง [tsr̩nǒɡorskiː]
เนทีฟกับ มอนเตเนโกร
เชื้อชาติ มอนเตเนกรินส์
เจ้าของภาษา
232,600 [1] [ พิรุธ - คุยกัน ]  (2019) 
ตระกูลภาษา
อินโด - ยูโรเปียน
  • บัลโต - สลาฟ
    • สลาฟ
      • สลาฟใต้
        • ตะวันตก
          • เซอร์โบ - โครเอเชีย
            • มอนเตเนกริน
ระบบการเขียน
ซีริลลิก ( อักษรมอนเตเนกริน )
ละติน ( อักษรมอนเตเนกริน )
ยูโกสลาเวียเบรลล์
สถานะอย่างเป็นทางการ
ภาษาราชการใน
 มอนเตเนโกร

ภาษาของ ชนกลุ่มน้อยที่ได้รับการยอมรับ ใน
  บอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา [2] เทศบาล
มาลีอิโซส (Vojvodina, เซอร์เบีย) [3]
กำกับดูแลโดย คณะกรรมการกำหนดมาตรฐานของภาษามอนเตเนโกร
รหัสภาษา
ISO 639-2 cnr [4]
ISO 639-3 cnr [5]
Glottolog mont1282
Linguasphere part of 53-AAA-g
บทความนี้มีสัญลักษณ์การออกเสียงIPA โดยไม่ต้องเหมาะสมปฏิบัติการช่วยเหลือคุณอาจเห็นเครื่องหมายคำถามกล่องหรือสัญลักษณ์อื่นแทนUnicodeตัวอักษร สำหรับคำแนะนำเบื้องต้นเกี่ยวกับสัญลักษณ์ IPA ดูความช่วยเหลือ: IPA

ภาษาของมอนเตเนโกรในอดีตและแบบดั้งเดิมถูกเรียกว่า Montenegrin, [8] [9] [10] [11] "ภาษาของเรา", [8]หรือเซอร์เบีย[12]ของภาษาถิ่นไอคาเวีย [13]ความคิดของมาตรฐานภาษามาตรฐาน Montenegrin แยกจากเซอร์เบียปรากฏตัวขึ้นในปี 1990 ในช่วงการล่มสลายของยูโกสลาเวียผ่านผู้เสนอของMontenegrin เอกราชจากสหภาพเซอร์เบียและมอนเตเนโกรัฐ ภาษามอนเตเนโกรกลายเป็นภาษาราชการของมอนเตเนโกรด้วยการให้สัตยาบันรัฐธรรมนูญฉบับใหม่เมื่อวันที่ 22 ตุลาคม พ.ศ. 2550

มาตรฐานภาษา

ในเดือนมกราคม พ.ศ. 2551 รัฐบาลมอนเตเนโกรได้จัดตั้งสภาเพื่อการเข้ารหัสของภาษามอนเตเนโกรซึ่งมีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างมาตรฐานภาษามอนเตเนโกรตามบรรทัดฐานสากล หลังจากการตรวจสอบเอกสารจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของโปรแกรมการศึกษาในโรงเรียนของมอนเตเนกริน

มาตรฐาน Montenegrin แรกที่ถูกนำเสนออย่างเป็นทางการในเดือนกรกฎาคม 2009 นอกจากตัวอักษรที่กำหนดโดยมาตรฐานภาษาเซอร์เบียและโครเอเชียข้อเสนอแนะนำสองตัวอักษรเพิ่มเติม⟨ś⟩และ⟨ź⟩เพื่อแทนที่digraphs ⟨sj⟩และ⟨zj⟩ . [14]กระทรวงศึกษาธิการไม่ยอมรับร่างทั้งสองฉบับของสภามาตรฐานของภาษามอนเตเนกริน แต่นำฉบับที่สามมาใช้แทนซึ่งไม่ใช่ส่วนหนึ่งของงานของพวกเขา สภาได้วิพากษ์วิจารณ์การกระทำนี้โดยกล่าวว่ามาจาก "กลุ่มเล็ก ๆ " และมี "ข้อผิดพลาดเกี่ยวกับระเบียบวิธีแนวคิดและภาษาศาสตร์" มากมาย [15]

เมื่อวันที่ 21 เดือนมิถุนายน 2010 สภาการศึกษาทั่วไปนำมาใช้ครั้งแรกMontenegrin ไวยากรณ์

คำขอเป็นลายลักษณ์อักษรครั้งแรกสำหรับการกำหนดรหัสสากลถูกส่ง[ โดยใคร? ]ให้คณะกรรมการทางเทคนิค ISO 639 ในเดือนกรกฎาคม 2008 กับเอกสารที่สมบูรณ์ส่งต่อไปยังกรุงวอชิงตันในเดือนกันยายนปี 2015 หลังจากขั้นตอนยาวคำขอได้รับการอนุมัติในที่สุดศุกร์ 8 ธันวาคม, 2017 และISO 639-2และ-3รหัส[CNR]ได้รับมอบหมายให้ใช้ภาษา Montenegrin มีผลตั้งแต่วันที่ 21 ธันวาคม 2017 [4] [5] [16]

สถานะทางการและความชอบของผู้พูด

โครงสร้างทางภาษาของมอนเตเนโกรโดยการตั้งถิ่นฐาน พ.ศ. 2546 สีแดงคือมอนเตเนกรินตรงกันข้ามกับสีน้ำเงินเซอร์เบีย
โครงสร้างทางภาษาของมอนเตเนโกรโดยการตั้งถิ่นฐาน พ.ศ. 2554 สีแดงคือมอนเตเนโกร

ภาษายังคงเป็นปัญหาต่อเนื่องในมอนเตเนโกร [17]

ในการสำรวจสำมะโนประชากรของปี 1991 ส่วนใหญ่ของประชาชน Montenegrin, 510,320 หรือ 82.97% ประกาศตัวลำโพงของภาษานั้นอย่างเป็นทางการ: ภาษาเซอร์เบียและโครเอเชีย การสำรวจสำมะโนประชากรก่อนหน้านี้ในปี 1981 ได้บันทึกว่าส่วนใหญ่พูดภาษาเซอร์โบ - โครเอเชีย อย่างไรก็ตามในการสำรวจสำมะโนประชากรของพรรคคอมมิวนิสต์ครั้งแรกประชากรส่วนใหญ่ประกาศให้ภาษาเซอร์เบียเป็นภาษาแม่ของตน เช่นนี้เคยเกิดขึ้นกับการสำรวจสำมะโนประชากรครั้งแรกในมอนเตเนโกรในปี 1909 เมื่อประมาณ 95% ของประชากรในราชรัฐมอนเตเนโกรอ้างว่าเซอร์เบียเป็นภาษาแม่ของพวกเขา ตามที่รัฐธรรมนูญของมอนเตเนโก , ภาษาทางการของสาธารณรัฐตั้งแต่ปี 1992 ได้รับเซอร์เบียของมาตรฐาน (ijekavian) Shtokavian

หลังสงครามโลกครั้งที่ 2และจนถึงปี 1992 ภาษาราชการของมอนเตเนโกรคือภาษาเซอร์โบ - โครเอเชีย ก่อนหน้านั้นในอาณาจักรมอนเตเนกรินก่อนหน้านี้ภาษาที่ใช้เรียกว่าเซอร์เบีย เซอร์เบียเป็นภาษาที่ใช้อย่างเป็นทางการในมอนเตเนโกคอมมิวนิสต์จนกระทั่งหลังปี 1950 ข้อตกลงใน Novi Sad , [ ต้องการอ้างอิง ]และภาษาเซอร์เบียและโครเอเชียถูกนำเข้าสู่รัฐธรรมนูญของสาธารณรัฐสังคมนิยมมอนเตเนโกในปี 1974 องค์กรส่งเสริม Montenegrin เป็นภาษาที่แตกต่างกันได้ปรากฏตัวขึ้นเท่านั้นตั้งแต่ 2004 เมื่อพรรคสังคมนิยมประชาธิปไตยแห่งระบอบการปกครองของมอนเตเนโกรเปิดตัวการใช้คำนี้ รัฐธรรมนูญฉบับใหม่ซึ่งประกาศใช้เมื่อวันที่ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2550 ถือว่าภาษามอนเตเนโกรเป็นภาษาราชการของมอนเตเนโกร

การสำรวจสำมะโนประชากรล่าสุดที่จัดทำในมอนเตเนโกรคือในปี 2554 จากข้อมูลนี้ 36.97% ของประชากร (229,251) ประกาศว่าภาษาแม่ของพวกเขาคือภาษามอนเตเนกรินและ 42.88% (265,895) ประกาศว่าเป็นภาษาเซอร์เบีย [18]

Mijat Šukovićนักกฎหมายชื่อดังของมอนเตเนโกรเขียนร่างรัฐธรรมนูญฉบับร่างซึ่งผ่านคณะกรรมการร่างรัฐธรรมนูญของรัฐสภา Šukovićบอกว่า Montenegrin ได้รับการประกาศเป็นภาษาราชการของมอนเตเนโก เวนิสคณะกรรมการซึ่งเป็นองค์กรที่ปรึกษาของสภายุโรปมีทัศนคติเชิงบวกโดยทั่วไปที่มีต่อร่างรัฐธรรมนูญ แต่ไม่ได้อยู่ที่ภาษาและคริสตจักรในประเด็นที่เรียกพวกเขาเป็นสัญลักษณ์ รัฐธรรมนูญฉบับใหม่เป็นที่ยอมรับใน 19 ตุลาคม 2007 ประกาศ Montenegrin จะเป็นภาษาราชการของมอนเตเนโก แต่ยังให้การรับรู้บางอย่างเพื่อแอลเบเนีย , บอสเนีย , โครเอเชียและเซอร์เบีย

การพิจารณาคดีพรรคประชาธิปัตย์ของสังคมของมอนเตเนโกและสังคมพรรคประชาธิปัตย์ของมอนเตเนโกยืนเพียงระบุภาษาราชการของประเทศที่จะ Montenegrin แต่นโยบายนี้ถูกต่อต้านจากสังคมนิยมประชาชนพรรคของมอนเตเนโกที่คนของพรรคที่ประชาธิปัตย์เซอร์เบียพรรคที่บอสเนีย พรรคและการเคลื่อนไหวเพื่อการเปลี่ยนแปลงเช่นเดียวกับโดยเซอร์เบียรายการรัฐบาลที่นำโดยพรรคประชาชนชาวเซอร์เบีย การลงประชามติก็ไม่จำเป็น แต่เป็นเสียงข้างมากสองในสามของรัฐสภาโหวตให้รัฐธรรมนูญรวมทั้งพรรคร่วมรัฐบาล , การเคลื่อนไหวเพื่อการเปลี่ยนแปลงที่บอสเนียและLiberalsขณะที่ฝ่ายโปรเซอร์เบียลงคะแนนให้กับมันและแอลเบเนีย เสียงข้างน้อยงดออกเสียง รัฐธรรมนูญได้รับการให้สัตยาบันและประกาศใช้เมื่อวันที่ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2550 โดยยอมรับว่าภาษามอนเตเนโกรเป็นภาษาราชการของมอนเตเนโกร

จากการสำรวจความคิดเห็นของพลเมืองชาวมอนเตเนกริน 1,001 คนที่จัดทำโดยMatica crnogorskaในปี 2014 ข้อมูลประชากรทางภาษา ได้แก่ : [19]

  • มอนเตเนกริน 41.1%
  • 39.1% เซอร์เบีย
  • 12.3% เซอร์เบียมอนเตเนกรินบอสเนียโครเอเชียและเซอร์โบ - โครเอเชีย (เป็นภาษาเดียวกัน)
  • 3.9% เซอร์โบ - โครเอเชีย
  • 1.9% บอสเนีย
  • 1.7% โครเอเชีย

จากผลสำรวจเมื่อต้นปี 2017 ประชาชนชาวมอนเตเนโกร 42.6% เลือกใช้ภาษาเซอร์เบียเป็นชื่อภาษาแม่ของตนขณะที่ชาวมอนเตเนกริน 37.9% [20]

คำประกาศของ Montenegrin เป็นภาษาแม่ของพวกเขาไม่ได้ จำกัด เฉพาะชาติพันธุ์มอนเตเนกริน จากการสำรวจสำมะโนประชากรปี 2554 สัดส่วนของกลุ่มชาติพันธุ์อื่น ๆ ในมอนเตเนโกรยังอ้างว่าภาษามอนเตเนโกรเป็นภาษาแม่ของพวกเขา อย่างเปิดเผยมากที่สุด Matica Muslimanska เรียกร้องให้ชาวมุสลิมที่อาศัยอยู่ในมอนเตเนโกรตั้งชื่อภาษาพื้นเมืองของพวกเขาว่า Montenegrin [21]

ข้อพิจารณาทางภาษา

เลือกย่อย Shtokavian ในมอนเตเนโกร

Montenegrins พูดภาษาย่อยของShtokavianของSerbo-Croatianซึ่งบางส่วนใช้ร่วมกับประเทศสลาฟใกล้เคียง:

  •   ภาษาถิ่นเฮอร์เซโกวีเนียตะวันออก (ทางตะวันตกและตะวันตกเฉียงเหนือ)
  •     ภาษา Zeta-Raška (พูดในส่วนที่เหลือของประเทศ)

ตัวอักษร Montenegrin

ผู้เสนอของภาษา Montenegrin แยกต่างหากต้องการใช้ไ้ละตินอักษรมากกว่าเซอร์เบียริลลิก ในสคริปต์ทั้งสองตัวอักษร Montenegrin มีตัวอักษรเพิ่มเติมอีกสองตัว (ตัวหนา) ซึ่งง่ายต่อการแสดงผลในรูปแบบดิจิทัลในอักษรละตินเนื่องจากมีอยู่ในภาษาโปแลนด์แต่จะต้องสร้างขึ้นเฉพาะกิจโดยใช้อักขระรวมกันเมื่อเรียงพิมพ์ซิริลลิก

ลำดับการเรียงลาติน
ละติน ก ข ค ค ค ง Dž Đ จ ฉ ช ซ ผม เจ เค ล Lj ม น Nj โอ ป ร ส Š Ś ที ยู วี Z Ž Ź
ซิริลลิก А Б Ц Ч Ћ Д Џ Ђ Е Ф Г Х И Ј К Л Љ М Н Њ О П Р ค Ш С́ Т У В З Ж З́
ลำดับการเรียงซีริลลิก
ซิริลลิก А Б В Г Д Ђ Е Ж З З́ И Ј К Л Љ М Н Њ О П Р ค С́ Т Ћ У Ф Х Ц Ч Џ Ш
ละติน ก ข วี ช ง Đ จ Ž Z Ź ผม เจ เค ล Lj ม น Nj โอ ป ร ส Ś ที ค ยู ฉ ซ ค ค Dž Š

สัทศาสตร์และไวยากรณ์

วรรณคดี

งานวรรณกรรมหลายชิ้นของนักเขียนจากมอนเตเนโกรเป็นตัวอย่างของภาษาท้องถิ่นของมอนเตเนโกร วรรณกรรมในยุคกลางส่วนใหญ่เขียนในOld Church Slavonicและการสร้างใหม่แต่งานส่วนใหญ่ของศตวรรษที่ 19 เขียนด้วยภาษาถิ่นบางส่วนของมอนเตเนโกร พวกเขารวมถึงวรรณกรรมพื้นบ้านที่เก็บรวบรวมโดยVuk StefanovićKaradžićผู้เขียนและอื่น ๆ เช่นเดียวกับหนังสือของนักเขียนจากมอนเตเนโกเช่นพีต้าPetrovićNjegoš 's ภูเขาพวงหรีด ( Gorski Vijenac ), มาร์โกมิลจยน อฟ เป็นตัวอย่างของความเป็นมนุษย์และความกล้าหาญ ( Primjeri čojstva i junaštva ) เป็นต้นในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 19 และต่อมาภาษาถิ่นเฮอร์เซโกวีเนียตะวันออกซึ่งทำหน้าที่เป็นพื้นฐานสำหรับภาษาเซอร์โบ - โครเอเชียมาตรฐานมักใช้แทนภาษาถิ่นเซตา - ใต้ของราชกาส่วนใหญ่ ภาษาถิ่นของมอนเตเนโกร พีต้าPetrovićNjegošหนึ่งของผู้เขียน Montenegrin นับถือมากที่สุดในการเปลี่ยนแปลงหลายลักษณะของภาษาซีตาใต้Raškaจากต้นฉบับของเขาGorski Vijenacให้กับผู้ที่เสนอโดย Vuk StefanovićKaradžićเป็นมาตรฐานสำหรับภาษาเซอร์เบีย

ตัวอย่างเช่นคำกล่าวหาส่วนใหญ่ที่ใช้ในภาษา Zeta - South Raškaถูกเปลี่ยนโดยNjegošเป็นภาษาที่ใช้ในมาตรฐานเซอร์เบีย ดังนั้นบท"U dobro je lako dobar biti, / na muku se poznaju junaci"จากต้นฉบับจึงเปลี่ยนเป็น"U dobru je lako dobar biti, / na muci se poznaju junaci"ในฉบับพิมพ์ ผลงานอื่น ๆ ของนักเขียนชาวมอนเตเนกรินในภายหลังก็มักจะถูกปรับเปลี่ยนเป็นรูปแบบของเฮอร์เซโกวีเนียตะวันออกเพื่อให้เป็นไปตามบรรทัดฐานทางวรรณกรรมภาษาเซอร์เบีย อย่างไรก็ตามลักษณะบางอย่างของภาษาท้องถิ่น Montenegrin Zeta – South Raškaบางครั้งก็ปรากฏขึ้น ตัวอย่างเช่นบทกวีOnamo namoโดยNikola I PetrovićNjegošแม้ว่าจะเขียนด้วยภาษาเซอร์เบียเฮอร์เซโกวีเนียตะวันออก แต่ก็มีรูปแบบ Zeta – South Raškaหลายรูปแบบ: "Onamo namo, za brda ona" ( กล่าวหาแทนกรณีที่เป็นเครื่องมือ za brdima onim ) และ"Onamo namo, da viđu (แทนvidim ) Prizren"และอื่น ๆ

การเมืองของภาษา

ตัวอักษร Montenegrin ที่เสนอซึ่งมีตัวอักษรมากกว่าภาษาเซอร์เบียสามตัว - Ś, ЗและŹ

นักการเมืองกระแสหลักส่วนใหญ่และผู้เสนอภาษาอื่น ๆ ของ Montenegrin ระบุว่าปัญหาส่วนใหญ่เป็นเรื่องของการตัดสินใจด้วยตนเองและสิทธิของประชาชนในการเรียกภาษาในสิ่งที่พวกเขาต้องการแทนที่จะเป็นความพยายามที่จะสร้างภาษาใหม่อย่างไม่เป็นธรรมเมื่อไม่มี คำประกาศของMontenegrin PEN Center [22]ระบุว่า " ภาษา Montenegrin ไม่ได้หมายถึงภาษาที่แยกจากระบบ แต่เป็นเพียงหนึ่งในสี่ชื่อ (มอนเตเนกรินเซอร์เบียโครเอเตียนและบอสเนีย) โดยมอนเตเนกรินส์ตั้งชื่อส่วนหนึ่งของ [the] Shtokavian ระบบที่สืบทอดกันทั่วไปกับชาวมุสลิมชาวเซิร์บและชาวโครต ". ดังนั้นในปี 2560 นักเขียนนักวิทยาศาสตร์นักข่าวนักเคลื่อนไหวและบุคคลสาธารณะที่มีชื่อเสียงหลายคนจากมอนเตเนโกรโครเอเชียบอสเนีย - เฮอร์เซโกวีนาและเซอร์เบียได้ลงนามในปฏิญญาว่าด้วยภาษากลางซึ่งระบุว่าในมอนเตเนโกรโครเอเชียเซอร์เบียและบอสเนีย เฮอร์เซโกทั่วไปภาษามาตรฐาน polycentricถูกนำมาใช้ประกอบด้วยพันธุ์หลายมาตรฐานเช่นเยอรมัน , ภาษาอังกฤษหรือสเปน [23] [24] [25] [26]

การแนะนำของภาษา Montenegrin ได้รับการสนับสนุนจากสถาบันการศึกษาอื่น ๆ ที่สำคัญเช่นMatica crnogorskaแม้ว่าฝ่ายค้านประชุมจากMontenegrin Academy of Sciences และศิลปะ ผู้เสนอบางคนไปไกลกว่านั้น หัวหน้าผู้เสนอของ Montenegrin คือZagreb ซึ่งได้รับการศึกษาจาก Dr. Vojislav Nikčevićศาสตราจารย์ภาควิชาภาษาและวรรณคดีที่มหาวิทยาลัยมอนเตเนโกรและหัวหน้าสถาบันภาษามอนเตเนโกรในเมืองหลวง Podgorica พจนานุกรมและไวยากรณ์ของเขาพิมพ์โดยสำนักพิมพ์โครเอเชียเนื่องจากสำนักพิมพ์ใหญ่ ๆ ของมอนเตเนกรินเช่นObodในCetinjeเลือกใช้ระบบการตั้งชื่ออย่างเป็นทางการที่ระบุไว้ในรัฐธรรมนูญ (เซอร์เบียจนถึงปี 1974 เซอร์โบ - โครเอเชียถึง 2535 เซอร์เบียจนถึงปี 2550) [27] Nikčevićสนับสนุนการแก้ไขอักษรละตินด้วยตัวอักษรสามตัวŚ, ŹและЗและตัวอักษรซิริลลิกที่สอดคล้องกัน С́, З́ และЅ (แทน IPA [ ɕ ] , [ ʑ ]และ[ dz ]ตามลำดับ) [28]

ฝ่ายตรงข้ามรับทราบว่าเสียงเหล่านี้จะสามารถได้ยินเสียงจากลำโพง Montenegrin มาก แต่พวกเขาไม่ได้เป็นระบบภาษาและจึงมีโทรศัพท์มือถือมากกว่าหน่วยเสียง [29]นอกจากนี้ยังมีผู้พูดในมอนเตเนโกรที่ไม่พูดและพูดภาษาเซอร์เบียและโครเอเชียนอกมอนเตเนโกร (โดยเฉพาะในเฮอร์เซโกวีนาและโบซันสกาคราจินา) ที่ทำ นอกจากนี้การแนะนำตัวอักษรเหล่านั้นอาจก่อให้เกิดปัญหาทางเทคนิคที่สำคัญ ( ตัวอย่างเช่นอักขระยุโรปตะวันออกที่เข้ารหัสISO / IEC 8859-2ไม่มีตัวอักษรЗและไม่มีการเสนอตัวอักษรที่เกี่ยวข้องสำหรับซิริลลิก)

มอนเตเนโกปัจจุบันนายกรัฐมนตรีไมโลĐukanovićประกาศการสนับสนุนการเปิดของเขาสำหรับ formalization ของภาษา Montenegrin ด้วยการประกาศว่าตัวเองเป็นประธาน Montenegrin ในการให้สัมภาษณ์ตุลาคม 2004 กับเบลเกรดวันPolitika รัฐบาลมอนเตเนกรินอย่างเป็นทางการมีให้ในภาษาอังกฤษและ Montenegrinบนหน้าเว็บของรัฐบาล [30]

ในปี 2004 รัฐบาลมอนเตเนโกรได้เปลี่ยนหลักสูตรของโรงเรียนเพื่อให้ชื่อชั้นเรียนบังคับสอนภาษาเปลี่ยนจาก "ภาษาเซอร์เบีย" เป็น "ภาษาแม่ (เซอร์เบียมอนเตเนกรินโครเอเชียบอสเนีย)" การเปลี่ยนแปลงนี้เกิดขึ้นตามที่รัฐบาลระบุเพื่อให้สะท้อนความหลากหลายของภาษาที่พูดในหมู่ประชาชนในสาธารณรัฐได้ดีขึ้นและเพื่อปกป้องสิทธิมนุษยชนของพลเมืองที่ไม่ใช่ชาวเซิร์บในมอนเตเนโกรที่ประกาศตัวเองว่าเป็นผู้พูดภาษาอื่น [31]

การตัดสินใจครั้งนี้ส่งผลให้ครูจำนวนหนึ่งประกาศหยุดงานและผู้ปกครองไม่ยอมส่งลูกไปโรงเรียน [32]เมืองรับผลกระทบจากการนัดหยุดงานรวมNikšić , Podgorica , Berane , PljevljaและHerceg Novi

จดหมายฉบับใหม่นี้ถูกนำมาใช้เป็นเอกสารอย่างเป็นทางการตั้งแต่ปี 2552 แต่ในเดือนกุมภาพันธ์ 2560 สมัชชามอนเตเนโกรได้นำจดหมายเหล่านี้ออกจากหน้าเว็บอย่างเป็นทางการ [ ต้องการอ้างอิง ]

ดูสิ่งนี้ด้วย

  • icon พอร์ทัลภาษา
  • การเปรียบเทียบมาตรฐานบอสเนียโครเอเชียมอนเตเนกรินและเซอร์เบีย
  • ความขัดแย้งเกี่ยวกับอัตลักษณ์ทางชาติพันธุ์และภาษาในมอนเตเนโกร
  • ภาษาเซอร์โบ - โครเอเชีย
  • การแยกตัวของภาษาในภาษาเซอร์โบ - โครเอเชีย
  • ความเข้าใจร่วมกัน
  • ภาษา Pluricentric Serbo-Croatian
  • คำประกาศเกี่ยวกับภาษาทั่วไป 2017

อ้างอิง

  1. ^ รวม 229,251 คนในมอนเตเนโกร (36.97%) [ ต้องการคำชี้แจง ] 2,519 ในเซอร์เบีย, 876 ในโครเอเชีย
  2. ^ Council of Europe : [1] (เป็นภาษาอังกฤษ)
  3. ^ https://balkaninsight.com/2017/08/07/serbian-montenegrins-demand-right-to-use-native-language-08-04-2017/
  4. ^ ข "ISO 639-2 ภาษารายการรหัส - รหัสแทนชื่อของภาษา (หอสมุดแห่งชาติ)" www.loc.gov .
  5. ^ ก ข "CNR - ISO 639-3" www-01.sil.org .
  6. ^ Šipka, Danko (2019). ชั้นศัพท์ของตัวตน: คำที่ความหมายและวัฒนธรรมในภาษาสลาฟ นิวยอร์ก: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ น. 201. ดอย : 10.1017 / 9781108685795 . ISBN 978-953-313-086-6. LCCN  2018048005 . OCLC  1061308790 ภาษา Montenegrin (หนึ่งในสี่ชาติพันธุ์ของภาษาเซอร์โบ - โครเอเชีย)
  7. ^ เซอร์เบียโครเอเชียบอสเนียหรือมอนเตเนกริน? หรือแค่ 'ภาษาของเรา'? , Radio Free Europe , 21 กุมภาพันธ์ 2552
  8. ^ ก ข "พิมพ์ซ้ำ: สุนทรพจน์ในการประชุมสมัชชาเมื่อวันที่ 16 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2441 ซึ่งจัดทำขึ้นระหว่างการอภิปรายโดยตัวแทนของ Ante Trumbić" โคโล Matice Hrvatske 1, 2 : 200–201 พ.ศ. 2534
  9. ^ Nenadović, Ljubomir (2432) "O Crnogorcima: Pisma sa Cetinja 1878. godine" . Novi Sad. ISBN 86-7558-383-4.
  10. ^ สารานุกรม Britannica, ฉบับที่สิบเอ็ด (1910-1911) พ.ศ. 2454 น. 771.
  11. ^ เดอบาจซาจูเซปเป้ (2471) La questione Montenegrina บูดาเปสต์ฮังการี: Casa editrice Franklin
  12. ^ cf. โรแลนด์ซัสเซ็กซ์พอลคิวเบอร์ลีภาษาสลาฟสำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์เคมบริดจ์ 2549; esp. v. หน้า 73: "เซอร์เบียใช้ภาษาเซอร์เบียเป็นภาษาราชการตั้งแต่ปี 1814 และมอนเตเนโกรก่อนหน้านี้".
  13. ^ “ รัฐธรรมนูญแห่งสาธารณรัฐมอนเตเนโกร (1992)” . สืบค้นเมื่อ30 มีนาคม 2564 .
  14. ^ "Dva nova slova u crnogorskom pravopisu" . ทั่วโลก. สืบค้นเมื่อ2015-05-19 .
  15. ^ [2]
  16. ^ "รหัส Montenegrin ภาษา ISO [CNR] ที่ได้รับมอบหมาย• SENAT.me - MEP" 11 ธันวาคม 2560.
  17. ^ "มอนเตเนโกพัวพันในแถวภาษา" ข่าวบีบีซีออนไลน์ . 2010-02-19 . สืบค้นเมื่อ2010-03-01 .
  18. ^ "การสำรวจสำมะโนประชากรของประชากรครัวเรือนและอาคารบ้านเรือนในมอนเตเนโก 2011" (PDF) Monstat PP. 10, 12 สืบค้นเมื่อ12 กรกฎาคม 2554 .
  19. ^ “ ป๊อกเจด้า” . Pobjeda.me. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 2014-10-22 . สืบค้นเมื่อ2015-01-29 .
  20. ^ "U Crnoj Gori za SFRJ žali 63 odsto građana" .
  21. ^ "MUSLIMANI CRNE GORE - MATICA MUSLIMANSKA CRNE GORE" . 2 พฤศจิกายน 2558. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 2 พฤศจิกายน 2558.
  22. ^ "คำประกาศของ Montenegrin PEN Center" . Montenet.org สืบค้นเมื่อ2015-05-19 .
  23. ^ Trudgill, Peter (30 พฤศจิกายน 2017). "ถึงเวลาสร้างสี่เป็นหนึ่ง" . ยุโรปใหม่ น. 46 . สืบค้นเมื่อ2 มีนาคม 2561 .
  24. ^ Nosovitz, Dan (11 กุมภาพันธ์ 2019). "ผู้คนพูดภาษาอะไรในคาบสมุทรบอลข่าน" . Atlas Obscura ที่เก็บถาวรจากเดิมเมื่อวันที่ 11 กุมภาพันธ์ 2019 สืบค้นเมื่อ9 เมษายน 2562 .
  25. ^ Milekić, Sven (30 มีนาคม 2017). "คำประกาศ 'ภาษาทั่วไป' หลังยูโกสลาเวียท้าทายลัทธิชาตินิยม" . ลอนดอน: บอลข่าน Insight สืบค้นเมื่อ 30 มีนาคม 2560 . สืบค้นเมื่อ3 มิถุนายน 2560 .
  26. ^ J. , T. (10 เมษายน 2560). "ภาษาเซอร์โบ - โครเอเชียเป็นภาษาหรือไม่" . ดิอีโคโนมิสต์ ลอนดอน. ISSN  0013-0613 สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 10 เมษายน 2017 . สืบค้นเมื่อ6 มกราคม 2561 . Alt URL
  27. ^ Pravopis crnogorskog jezika, Vojislav Nikčević Crnogorski PEN Centar, 1997
  28. ^ "ภาษา: Montenegrin Alphabet" . Montenet.org สืบค้นเมื่อ2015-05-19 .
  29. ^ Politika : ЦрногорцидописалиВука
  30. ^ [3] เก็บถาวรเมื่อวันที่ 15 กุมภาพันธ์ 2552 ที่ Wayback Machine
  31. ^ Slobodan Backović potpisao odluku o preimenovanju srpskog u maternji jezik , Voice of America , 26 มีนาคม 2547
  32. ^ (ในเซอร์เบีย) "Počelootpuštanje profesora srpskog" , Glas Javnosti, 17 กันยายน 2547

อ่านเพิ่มเติม

  • Arsenić, Violeta (4 มีนาคม 2543), "Govorite li crnogorski?" [Do you speak Montenegrin?], Vreme (in Serbo-Croatian) (478) , สืบค้นเมื่อ4 September 2012
  • กลูชิกา, ราชกา (2554). "O nacionalizmu u jeziku: prikaz knjige Jezik i nacionalizam " [On the nationalism in the language: Review of the book Jezik i nacionalizam] (PDF) . Riječ (ในภาษาเซอร์โบ - โครเอเชีย). 5 : 185–191 ISSN  0354-6039 ZDB-ID  1384597-4 สืบค้นจากต้นฉบับ (PDF)เมื่อ 12 กรกฎาคม 2555 . สืบค้นเมื่อ7 ธันวาคม 2556 . (COBISS-CG)
  • Glušica, Rajka (2019). "Crnogorski jezički nacionalizam" [ชาตินิยมทางภาษามอนเตเนกริน]. Njegoševi dani 7: zbornik radova s ​​međunarodnognaučnog skupa, Kotor 30.8. -3.9.2017 (ในภาษาเซอร์โบ - โครเอเชีย) Nikšić: Univerzitet Crne Gore, Filološki fakultet หน้า 167–181 ISBN 978-86-7798-062-7.
  • Ivić, Pavle, "Standard Language as an Instrument of Culture and the Product of National History" , Serbian Unity Congressจัดเก็บจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 16 เมษายน 2552
  • Kordić, Snježana (2008). "Crnogorska standardna varijanta policentričnog standardnog jezika" [Montenegrin หลากหลายมาตรฐานของภาษามาตรฐาน polycentric] (PDF) ในOstojić, Branislav (ed.) Jezička situacija u Crnoj Gori - norma i standardizacija: radovi sa međunarodnognaučnog skupa, Podgorica 24. -25.5.2007 (ในภาษาเซอร์โบ - โครเอเชีย) Podgorica: Crnogorska akademija nauka i umjetnosti หน้า 35–47 ISBN 978-86-7215-207-4. OCLC  318462699 SSRN  3434494 ครอสบี 430408 . เก็บถาวร (PDF)จากเดิมในวันที่ 4 สิงหาคม 2012 สืบค้นเมื่อ19 มีนาคม 2558 . (COBISS-CG)
  • Lajović, Vuk (24 กรกฎาคม 2555). "Političariขาย maglu" [นักการเมืองเป่าควัน] (PDF) Vijesti (ในภาษาเซอร์โบ - โครเอเชีย) Podgorica ISSN  1450-6181 เก็บถาวร (PDF)จากเดิมในวันที่ 21 กันยายน 2013 สืบค้นเมื่อ3 กุมภาพันธ์ 2557 .
  • Ramusović, Aida (16 เมษายน 2546), "Montenegrins พูดภาษาอะไร" , การเปลี่ยนผ่านออนไลน์ (ต้องสมัครสมาชิก)

ลิงก์ภายนอก
  • "หมายเหตุสั้น ๆ เกี่ยวกับผลของความเป็นอิสระของมอนเตเนกรินต่อภาษา" (PDF) , คณะกรรมการถาวรเกี่ยวกับชื่อทางภูมิศาสตร์ , ตุลาคม 2549, เก็บถาวรจากต้นฉบับ (PDF)เมื่อวันที่ 16 ตุลาคม 2555 , สืบค้นเมื่อ4 กันยายน 2555
  • ภาษาในมอนเตเนกรีนา