สภานิติบัญญัติแห่งหมู่เกาะเวอร์จิน

ยุคเดนมาร์ก: 1852–1917

รากของวันที่สมาชิกสภานิติบัญญัติที่ทันสมัยเพื่อให้ทางเดินของกฎหมายโคโลเนียลในปี 1852 ในช่วงยุคอาณานิคมเดนมาร์ก กฎหมายสร้างสมัชชาโคโลเนียลสำหรับเดนมาร์กหมู่เกาะอินเดียตะวันตกเช่นเดียวกับการแต่งตั้งเป็นรองผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ทำหน้าที่เป็นอาณานิคมของผู้บริหารราชการที่ให้บริการในนามของกษัตริย์แห่งเดนมาร์ก แม้จะมีชื่อ แต่สภาอาณานิคมก็ทำหน้าที่เป็นที่ปรึกษามากกว่าสภานิติบัญญัติที่แท้จริง รองผู้สำเร็จราชการยังคงสงวนสิทธิ์ในการปฏิเสธหรือแก้ไขกฎหมายใด ๆ ที่พวกเขาไม่เห็นสมควร

กฎหมายอาณานิคมต่อมาใน 1,863 ยากจนสภาออกเป็นสองส่วนการสร้างสภาอาณานิคมที่สร้างขึ้นใหม่เซนต์โทมัสและจอห์นเซนต์เทศบาลและอาณานิคมแยกต่างหากสภาสำหรับสเต็เทศบาล กฎหมายปี 1863 กำหนดให้สภารวมกันเป็นสภาเดียวเมื่อรองผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์หรือสมาชิกสภานิติบัญญัติเองเรียกร้อง และให้อำนาจสมาชิกสภานิติบัญญัติมากขึ้นในด้านการเงินของอาณานิคม อย่างไรก็ตามพระมหากษัตริย์ของเดนมาร์กยังคงสงวนสิทธิในการเลือกสมาชิกสภาหลายคน ทำให้โคเปนเฮเกนยังคงกล่าวต่อไปในฝ่ายนิติบัญญัติของอาณานิคม รองผู้สำเร็จราชการที่ได้รับการแต่งตั้งจากพระมหากษัตริย์และกษัตริย์ยังคงสงวนสิทธิที่จะผ่านหรือปฏิเสธร่างกฎหมายอาณานิคมใด ๆ ที่นำมาวางบนโต๊ะของพวกเขา แฟรนไชส์การออกเสียงลงคะแนนในช่วงนี้ยังคงอยู่ในระดับต่ำเพียงร้อยละโฉบต่ำกว่าหก

ยุคอเมริกัน: 1917–ปัจจุบัน

เมื่อสหรัฐซื้อเกาะจากเดนมาร์กในปี 1917 โดยความกลัวของเยอรมันขยายตัวเข้าไปในทะเลแคริบเบียน , เปลี่ยนชื่อหมู่เกาะเวอร์จินของสหรัฐอเมริการัฐบาลเปลี่ยนยกเครื่องค่อยเป็นค่อยไป ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2460 ถึง พ.ศ. 2474 กองทัพเรือสหรัฐฯ ได้บริหารหมู่เกาะ โดยมีเจ้าหน้าที่กองทัพเรือทำหน้าที่ผู้ว่าการ ในขณะที่สภาอาณานิคมสำหรับเขตเทศบาลสองแห่งของดินแดนที่สร้างขึ้นโดยชาวเดนมาร์กเมื่อห้าสิบปีก่อนยังคงมีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย ชาวเกาะได้รับสัญชาติอเมริกันในปี พ.ศ. 2470 และหลังจากที่ประชาชนไม่พอใจกับการปกครองของกองทัพเรือที่ไร้ความสามารถ หมู่เกาะเหล่านี้ก็อยู่ภายใต้การดูแลของกระทรวงมหาดไทยของรัฐบาลกลางในปี พ.ศ. 2474

การผ่านร่างพระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญปี 1936ของรัฐสภาคองเกรสแห่งสหรัฐอเมริกาทำให้เกิดการปกครองตนเองจำนวนมากที่สุดที่หมู่เกาะเคยรู้จัก เป็นครั้งแรกที่ชาวเกาะทั้งหมดข้างต้นอายุ 21 มีความสุขสากลอธิษฐาน สภาอาณานิคม—ปัจจุบันคือสภาเทศบาล—สามารถรวมกันเมื่อต้องการจัดตั้งสภานิติบัญญัติ สภานิติบัญญัติในขณะนี้สามารถแทนที่ vetoes ผู้ว่าการรัฐที่มีส่วนใหญ่สองในสามขั้นตอนของรัฐสภากอปรกับสภาคองเกรสของสหรัฐฯและต่าง ๆรัฐ legislatures อย่างไรก็ตามรัฐสภาและประธานาธิบดีแห่งสหพันธรัฐยังคงสงวนสิทธิ์ในการยับยั้งกฎหมายเกี่ยวกับดินแดน

สภานิติบัญญัติสมัยใหม่

พระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญฉบับแก้ไขของหมู่เกาะเวอร์จิน 1954 ละลายทั้งสองเทศบาลเทศบาล, การสร้างแบบครบวงจรและถาวรสภาสมาชิกสภานิติบัญญัติของหมู่เกาะเวอร์จิน การแก้ไขรัฐธรรมนูญของดินแดนในปี 2509 ได้เพิ่มจำนวนสมาชิกสภานิติบัญญัติจากเดิมที่มีอยู่ 11 คนเป็น 15 คน

วันนี้สมาชิกสภานิติบัญญัติของหมู่เกาะเวอร์จินเป็นร่างกฎหมายที่มีสิทธิในอาณาเขตเดียวกันและอำนาจเทียบเท่ากับที่ของหลายรัฐ legislaturesภายในสหรัฐอเมริกา

อาคารสภานิติบัญญัติ

บ้านของวุฒิสภาเป็นอาคารรัฐสภาอาคารเก่าแก่ที่สร้างขึ้นในปี 1828 ขณะที่เดนมาร์กค่ายทหารตำรวจมีการปรับเปลี่ยนอย่างกว้างขวางในปี 1884 ซึ่งจะรวมอยู่ในย่านประวัติศาสตร์ชาร์ลอตต์อะมาลี ^{[1] [2]}

สมาชิกสภานิติบัญญัติเรียกว่าวุฒิสภาเป็นสภาเดียวร่างกายหนึ่งในสี่ของร่างกฎหมายดังกล่าวในประเทศสหรัฐอเมริกาพร้อมกับเนบราสก้า , กวมและโคลัมเบีย สภานิติบัญญัติประชุมกันภายในอาคารวุฒิสภาในชาร์ลอตต์ อามาลีซึ่งเป็นอาคารค่ายทหารของเดนมาร์กและอเมริกันที่ได้รับการบูรณะใหม่รวมถึงอดีตโรงเรียนมัธยมปลาย

ประกอบด้วยสมาชิกวุฒิสภา 15 คน วาระละ 2 ปี อาณาเขตนี้แบ่งออกเป็นสองเขตเลือกตั้งที่มีสมาชิกหลายคน โดยมีสมาชิกวุฒิสภาเจ็ดคนเป็นตัวแทนของแต่ละกลุ่ม ซึ่งมาจากการเลือกตั้งโดยการโหวตแบบบล็อคในขณะที่สมาชิกวุฒิสภาคนเดียวจากเซนต์จอห์นได้รับเลือกโดยรวม เป็นเวลานานที่สภานิติบัญญัติเป็นเพียงสภาเดียวในสหรัฐอเมริกาที่พรรครีพับลิกันไม่มีตัวแทนใด ๆ จนกระทั่งวุฒิสภาฮาวายสูญเสียสมาชิกพรรครีพับลิกันเพียงคนเดียวในปี 2559

คุณสมบัติในการเป็นวุฒิสมาชิก ได้แก่ การมีอายุมากกว่าหรืออย่างน้อย 21 ปีพลเมืองสหรัฐฯผู้มีถิ่นที่อยู่ในหมู่เกาะเวอร์จินเป็นเวลาสามปี และผู้อยู่อาศัยที่มีคุณสมบัติของเขตที่เป็นตัวแทน

องค์ประกอบปัจจุบัน

สมาชิก

^[3]

• รายชื่อเมืองหลวงของรัฐและดินแดนในสหรัฐอเมริกา

• เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ