กฎหมายวิธีพิจารณาความ

แม้ว่ากระบวนการทางกฎหมายที่แตกต่างกันมีเป้าหมายเพื่อแก้ไขข้อพิพาททางกฎหมายหลายประเภท แต่ขั้นตอนทางกฎหมายก็มีลักษณะร่วมกันบางประการ กระบวนการทางกฎหมายทั้งหมดตัวอย่างเช่นที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการ หากไม่มีเงื่อนไขพิเศษศาลไม่สามารถกำหนดโทษ - ทางแพ่งหรือทางอาญา - กับบุคคลที่ไม่ได้รับแจ้งว่ามีการฟ้องร้องดำเนินคดีกับพวกเขา หรือผู้ที่ไม่ได้รับโอกาสอันยุติธรรมในการนำเสนอหลักฐานสำหรับตนเอง

การกำหนดมาตรฐานสำหรับวิธีการนำคดี แจ้งคู่กรณี นำเสนอหลักฐาน และกำหนดข้อเท็จจริงเพื่อให้เกิดความเป็นธรรมสูงสุดในการดำเนินการใดๆ อย่างไรก็ตาม กฎขั้นตอนที่เข้มงวดก็มีข้อเสียบางประการ ตัวอย่างเช่น พวกเขากำหนดข้อจำกัดด้านเวลาเฉพาะกับฝ่ายต่างๆ ที่อาจเร่งหรือ (บ่อยขึ้น) ชะลอกระบวนการพิจารณาคดี นอกจากนี้ บุคคลที่ไม่คุ้นเคยกับกฎขั้นตอนอาจปฏิบัติตามแนวทางที่ไม่เกี่ยวข้องกับประโยชน์ของคดี แต่การไม่ปฏิบัติตามหลักเกณฑ์เหล่านี้อาจสร้างความเสียหายอย่างร้ายแรงต่อโอกาสของพรรค ระบบกระบวนพิจารณามีการฉีกขาดอย่างต่อเนื่องระหว่างการโต้แย้งที่ผู้พิพากษาควรมีดุลยพินิจมากกว่าเพื่อหลีกเลี่ยงความเข้มงวดของกฎและการโต้แย้งที่ผู้พิพากษาควรมีดุลยพินิจน้อยลงเพื่อหลีกเลี่ยงผลลัพธ์ตามความชอบส่วนตัวของผู้พิพากษามากกว่าที่เกี่ยวกับกฎหมาย หรือข้อเท็จจริง

ขั้นตอนทางกฎหมายในความหมายที่กว้างกว่านั้นยังได้รับการออกแบบมาเพื่อให้เกิดการกระจายทรัพยากรด้านการพิจารณาคดีได้ดีที่สุด ตัวอย่างเช่น ในศาลที่มีเขตอำนาจศาลทั่วไปส่วนใหญ่ในสหรัฐอเมริกาคดีอาญามีความสำคัญเหนือคดีแพ่ง เนื่องจากจำเลยทางอาญายืนหยัดที่จะสูญเสียเสรีภาพของตน และดังนั้นจึงควรได้รับการยินยอมในโอกาสแรกที่จะได้รับการพิจารณาคดี

"กฎหมายวิธีพิจารณาความ" และ "กฎหมายสาระสำคัญ" ในภาษาต่างๆ

"กฎหมายวิธีพิจารณาความ" ตรงกันข้ามกับ " กฎหมายสาระสำคัญ " เป็นแนวคิดที่มีอยู่ในระบบกฎหมายและภาษาต่างๆ คล้ายกับการแสดงออกทางภาษาอังกฤษเป็นคำภาษาสเปนderecho adjetivoและderecho วัสดุหรือderecho sustantivoเช่นเดียวกับข้อตกลงโปรตุเกสสำหรับพวกเขาdireito adjetivoและdireito substantivo แนวคิดอื่นๆ อยู่เบื้องหลังสำนวนภาษาเยอรมันformelles Recht (หรือVerfahrensrecht ) และmaterielles Rechtเช่นเดียวกับภาษาฝรั่งเศสdroit formel/droit matériel , ภาษาอิตาลีdiritto formale/diritto materialeและรูปแบบสวีเดนrätt/materiell rätt ; ทั้งหมดนี้ แปลตามตัวอักษร หมายถึง กฎหมาย "เป็นทางการ" และ "วัตถุ" ความขัดแย้งเดียวกันนี้สามารถพบได้ในคำศัพท์ทางกฎหมายของรัสเซีย โดยมีматериальное правоสำหรับกฎหมายที่สำคัญ และпроцессуальное правоสำหรับขั้นตอน คล้ายกับภาษารัสเซีย ในบัลแกเรีย "материално право" หมายถึงกฎหมายที่มีสาระสำคัญ และпроцесуално правоใช้สำหรับขั้นตอน ในภาษาจีน "กฎหมายขั้นตอน" และ "กฎหมายสำคัญ" จะแสดงด้วยอักขระเหล่านี้: "程序法" และ "实体法"

ในประเทศเยอรมนี สำนวนformelles Rechtและmaterielles Rechtได้รับการพัฒนาในศตวรรษที่ 19 เพราะในช่วงเวลานั้นเท่านั้นที่Actio ของโรมันแบ่งออกเป็นองค์ประกอบขั้นตอนและสาระสำคัญ

สาระสำคัญของ "กฎหมายขั้นตอน"/"กฎหมายสำคัญ" ในยุโรป

ในระบบกฎหมายของยุโรป กฎหมายโรมันมีอิทธิพลอย่างมาก ในสมัยโบราณ กระบวนการทางแพ่งของโรมันนำไปใช้กับหลายประเทศ หนึ่งในประเด็นหลักของกระบวนการคือactio (คล้ายกับคำว่า "act") ในภาษาอังกฤษ ในขั้นตอนของการดำเนินการของสภานิติบัญญัตินั้นActio ได้รวมทั้งองค์ประกอบขั้นตอนและสาระสำคัญ เพราะในระหว่างขั้นตอนนี้praetorได้รับหรือปฏิเสธการดำเนินคดีโดยให้หรือปฏิเสธตามลำดับการกระทำ โดยการอนุญาตให้การกระทำpraetorในท้ายที่สุดได้สร้างการเรียกร้อง กล่าวคือการกระทำตามขั้นตอนทำให้เกิดการเรียกร้องที่สำคัญที่มีอยู่ ลำดับความสำคัญดังกล่าว (ขั้นตอนเหนือเนื้อหา) นั้นขัดกับสิ่งที่เราคิดเกี่ยวกับความสัมพันธ์ในปัจจุบัน แต่มันไม่ได้เป็นเพียงประเด็นสำคัญเท่านั้นและไม่ว่าประเด็นใดจะรับใช้อีกฝ่ายหนึ่ง เนื่องจากActioประกอบด้วยองค์ประกอบของขั้นตอนและสาร จึงยากที่จะแยกทั้งสองส่วนอีกครั้ง

แม้แต่การจัดการทางกฎหมายทางวิทยาศาสตร์ซึ่งพัฒนาขึ้นในช่วงยุคกลางในมหาวิทยาลัยแห่งใหม่ในอิตาลี (โดยเฉพาะในโบโลญญา Mantua) ก็ไม่ได้แยกออกมาอย่างสมบูรณ์และชัดเจน (ระบบภาษาอังกฤษของ "writs" ในยุคกลางมีปัญหาคล้ายกับประเพณีโรมันกับactio .)

ในประเทศเยอรมนี ความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันของขั้นตอนและสาระสำคัญในการกระทำได้สิ้นสุดลงอย่างแน่นอนด้วยประมวลกฎหมายของBürgerliches Gesetzbuch (BGB) ซึ่งมีผลบังคับใช้เมื่อวันที่ 1 มกราคม 1900 นิพจน์Anspruch (§ 194 ของ BGB) - หมายถึง "การอ้างสิทธิ์ " - ถูก "ล้าง" จากองค์ประกอบขั้นตอนแล้ว และนี่คือเวลาสำหรับ "ผู้ก่อตั้ง" ข้อกำหนดformelles / materielles Recht อย่างไรก็ตาม หลังสงครามโลกครั้งที่สองการแสดงออกของRechtเห็นได้ชัดว่า "ปนเปื้อน" และถูกแทนที่ด้วยProzessrechtในวงกว้างซึ่งทำให้แนวคิดเบื้องหลังแคบลงเหลือเพียง "กฎหมายแห่งการดำเนินคดี" (ดังนั้นจึงไม่รวมถึงกฎหมายของขั้นตอนอื่นๆ และ กฎหมายว่าด้วยความสามารถ)

• กระบวนการทางแพ่ง
• กระบวนการทางอาญา
• การพิจารณาคดี (กฎหมาย)
• เทคนิคทางกฎหมาย
• วิยาวหารา

• Andreas Kollmann: Begriffs- und Problemgeschichte des Verhältnisses von formellem und materiellem Rechtฉบับ: Duncker & Humblot, Berlin, Schriften zur Rechtsgeschichte no. 68, 1996.
• คาร์โดโซ, เบนจามิน เอ็น. (1998). ธรรมชาติของกระบวนการยุติธรรม . นิวเฮเวน: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเยล.
• แฟรงค์, เจอโรม (1985) กฎหมายและความคิดสมัยใหม่ . เบอร์มิงแฮม, อลาบาม่า: ห้องสมุดคลาสสิกทางกฎหมาย
• Levi, Edward H. (1949) ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับการใช้เหตุผลทางกฎหมาย . ชิคาโก: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยชิคาโก.
• มาร์แชล, เธอร์กู๊ด (2001). กูดมาร์แชลล์: เขาสุนทรพจน์เขียนข้อโต้แย้งความคิดเห็นและการรำลึก ชิคาโก: หนังสือ Lawrence Hill
• มิลเลอร์, อาเธอร์ เอส. (1985). การเมืองประชาธิปไตยและศาลฎีกา: บทความเกี่ยวกับอนาคตของทฤษฎีรัฐธรรมนูญ Westport, CT: Greenwood Press.
• เผ่า, ลอเรนซ์ (1985). พระผู้เป็นเจ้าทรงกอบกู้ศาลที่มีเกียรตินี้: การเลือกผู้พิพากษาศาลฎีกาส่งผลต่อประวัติศาสตร์ของเราอย่างไร นิวยอร์ก: บ้านสุ่ม.
• เซเลอร์ไมเออร์, วิลเลียม (1977). ระบบกฎหมายในการดำเนินงาน เซนต์ปอล มินนิโซตา: สำนักพิมพ์ตะวันตก
• Max Planck Institute ลักเซมเบิร์กสำหรับกฎหมายขั้นตอน

• กฎของศาลรัฐบาลกลางสหรัฐ