กองบัญชาการทหารกวนตานาโม

อเมริกันเนติบัณฑิตรายงานในเดือนมกราคม 2002:

เพื่อตอบโต้การโจมตีที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในวันที่ 11 กันยายนเมื่อวันที่ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2544 ประธานาธิบดีประกาศว่าผู้ที่ไม่ใช่พลเมือง [ของสหรัฐฯ] บางส่วนจะถูกควบคุมตัวและพิจารณาคดีโดยทางการทหาร คำสั่ง [ผู้บริหาร] กำหนดให้ผู้ที่ไม่ใช่พลเมืองที่ประธานาธิบดีเห็นว่าเป็นหรือเคยเป็นสมาชิกขององค์กรอัลกออิดะห์หรือมีส่วนร่วม ช่วยเหลือ หรือสนับสนุน หรือสมคบคิดที่จะกระทำการก่อการร้ายระหว่างประเทศที่ก่อให้เกิด ขู่ว่าจะก่อหรือมีจุดมุ่งหมายที่จะก่อให้เกิดการบาดเจ็บหรือผลเสียต่อสหรัฐอเมริกาหรือพลเมืองของประเทศสหรัฐอเมริกาหรือเพื่อให้ที่พักพิงแก่บุคคลดังกล่าวโดยรู้เท่าทันจะถูกควบคุมตัวโดยเจ้าหน้าที่ทหารและการพิจารณาคดีก่อนคณะกรรมาธิการทางทหาร ^[1]

กระทรวงกลาโหมสหรัฐอเมริกา (DOD) จัดศาลทหารค่าใช้จ่ายผู้พิพากษากับศัตรูสู้ผู้ถูกควบคุมตัวถูกจัดขึ้นที่ค่ายกักกันอ่าวกวาน ในช่วงต้นปีเจ้าหน้าที่ค่ายไม่อนุญาตให้เข้าถึงผู้ถูกควบคุมตัวชาวต่างชาติที่ทนายความหรือวัสดุการสนับสนุนค่าใช้จ่ายของพวกเขาและสาขาการบริหารการประกาศให้พวกเขาออกไปข้างนอกการเข้าถึงของกระบวนการตามหมายศาลเรียกตัว ในRasul v. Bush (2004) ศาลฎีกาสหรัฐตัดสินว่าพวกเขามีสิทธิที่จะเรียกค้นคลังข้อมูลและต้องได้รับการเข้าถึงที่ปรึกษาทางกฎหมายและมีโอกาสที่จะท้าทายการกักขังต่อหน้าศาลที่เป็นกลาง

วันที่ 29 มิถุนายน 2006 ศาลฎีกาได้ปกครองในมุน v. รัทมใบปะ 05-194, กับการตัดสินใจสำหรับผู้ถูกคุมขัง 5-3 ซาลิมอาเหม็ดมุน มันมีประสิทธิภาพประกาศว่าพยายามที่อ่าวกวนตานาภายใต้อนุสัญญาที่มีอยู่กวานคณะกรรมาธิการการทหาร (ยังเป็นที่รู้จักศาลทหาร ) เป็นกฎหมายภายใต้กฎหมายของสหรัฐฯรวมทั้งอนุสัญญาเจนีวา ^[2]

ตามความเห็น (วรรค 4 หน้า 4):

4. คณะกรรมาธิการทหารที่เป็นประเด็นขาดอำนาจที่จะดำเนินการเนื่องจากโครงสร้างและขั้นตอนการดำเนินการละเมิดทั้ง UCMJ ( รหัสเครื่องแบบของความยุติธรรมทางทหาร ) และอนุสัญญาเจนีวาสี่ฉบับที่ลงนามในปี 2492

และดำเนินการทางศาล และจำเป็นต้องได้รับอนุญาตจากรัฐสภาคองเกรสแห่งสหรัฐอเมริกาซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการแยกอำนาจในรัฐบาลสหรัฐฯ

พันตรีเอลิซาเบธ คูบาลา โฆษกสำนักงานคณะกรรมาธิการการทหาร แถลงข่าว

ด้วยพระราชบัญญัติอาชญากรรมสงครามในใจนี้คดีนำเสนอรัฐบาลบุชกับความเสี่ยงของความรับผิดทางอาญาสำหรับอาชญากรรมสงคราม เพื่อแก้ไขปัญหาทางกฎหมายเหล่านี้ประธานร้องขอและสภาคองเกรสผ่านทหารทำหน้าที่นายหน้า ^[3]

เมื่อวันที่ 28 กันยายน และ 29 กันยายน พ.ศ. 2549 วุฒิสภาสหรัฐอเมริกาและสภาผู้แทนราษฎรแห่งสหรัฐอเมริกาตามลำดับ ผ่านพระราชบัญญัติคณะกรรมาธิการการทหารปี 2549และประธานาธิบดีบุชลงนามเมื่อวันที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2549 ร่างกฎหมายดังกล่าวยังเป็นที่ถกเถียงสำหรับการให้อำนาจประธานาธิบดีต่อไป กำหนดคนบางคนเป็น " ศัตรูคู่ที่ผิดกฎหมาย " จึงทำให้พวกเขาที่จะอยู่ภายใต้คณะทหารและแยบคายของหมายศาลเรียกตัว

ในบูเมเดียน วี. บุช (2008) ศาลฎีกาสหรัฐตัดสินว่าผู้ต้องขังต่างชาติที่ถูกควบคุมตัวโดยสหรัฐอเมริกา รวมทั้งผู้ที่อยู่ในค่ายกักกันอ่าวกวนตานาโมมีสิทธิในการเรียกตัวตามรัฐธรรมนูญของสหรัฐฯ เนื่องจากสหรัฐฯ มีอำนาจแต่เพียงผู้เดียวที่ ฐานอ่าวกวนตานาโม ถือว่าพระราชบัญญัติคณะกรรมาธิการทหาร พ.ศ. 2549 เป็นการระงับสิทธิดังกล่าวโดยไม่ชอบด้วยรัฐธรรมนูญ

ระบบยุติธรรมของสหรัฐอเมริกา

สหรัฐอเมริกามีระบบยุติธรรมแบบคู่ขนานกันสองระบบ โดยมีกฎหมาย กฎเกณฑ์ แบบอย่าง กฎแห่งการพิสูจน์ และช่องทางในการอุทธรณ์ ภายใต้ระบบยุติธรรมเหล่านี้ ผู้ต้องขังมีสิทธิบางอย่าง พวกเขามีสิทธิที่จะรู้หลักฐานที่ต่อต้านพวกเขา พวกเขามีสิทธิที่จะปกป้องตัวเองกับตัวเองใส่ร้ายป้ายสี ; พวกเขามีสิทธิที่จะให้คำปรึกษา ; และพวกเขามีสิทธิที่จะเป็นพยานกับพวกเขาได้ข้ามการตรวจสอบ

ระบบยุติธรรมแบบคู่ขนานสองระบบคือแผนกตุลาการของรัฐบาลสหรัฐฯและระบบยุติธรรมที่มีความคล่องตัวเล็กน้อยซึ่งมีชื่อว่าUniform Code of Military Justice (UCMJ) สำหรับผู้ที่อยู่ภายใต้เขตอำนาจของกองทัพ ผู้ที่อยู่ในศาลทหารมีสิทธิขั้นพื้นฐานเช่นเดียวกับผู้ที่อยู่ในระบบยุติธรรมพลเรือน

การพิจารณาคดีทางทหารของกวนตานาโมภายใต้ MCA ปี 2549 ไม่ได้ดำเนินการตามระบบยุติธรรมอย่างใดอย่างหนึ่ง ความแตกต่างรวมถึง:

• คณะลูกขุนเพียงสองในสามเท่านั้นที่จำเป็นต้องเห็นด้วยซึ่งแตกต่างจากศาลพลเรือนเพื่อตัดสินลงโทษบุคคลภายใต้กฎเกณฑ์ของคณะกรรมการทหาร ซึ่งรวมถึงค่าใช้จ่ายเช่นการสนับสนุนการก่อการร้าย , พยายามฆ่าและฆาตกรรม ^[4]
• ผู้ถูกกล่าวหาไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าถึงหลักฐานทั้งหมดเกี่ยวกับพวกเขา ผู้นำประธานมีอำนาจในการพิจารณาหลักฐานลับที่ถูกกล่าวหาว่ามีโอกาสที่จะเห็นหรือลบล้าง ^[5]
• มันอาจจะเป็นไปได้สำหรับคณะกรรมการที่จะต้องพิจารณาหลักฐานว่าถูกสกัดผ่านบีบบังคับ สอบปากคำเทคนิคก่อนที่ทางเดินของพระราชบัญญัติการรักษาที่ถูกคุมขัง ^[6]แต่ตามกฎหมาย คณะกรรมการห้ามไม่ให้พิจารณาหลักฐานใดๆ ที่ดึงมาจากการทรมานตามที่กระทรวงกลาโหมกำหนดไว้ในปี 2549 ^[7]
• การพิจารณาคดีอาจปิดได้ขึ้นอยู่กับดุลยพินิจของประธานเจ้าหน้าที่บริหาร เพื่อให้คณะกรรมการสามารถอภิปรายข้อมูลที่เป็นความลับได้ ^[8]
• ผู้ถูกกล่าวหาไม่ได้รับอนุญาตเป็นทางเลือกฟรีของทนายความที่พวกเขาสามารถใช้เพียงทนายความทนายความทหารหรือพลเรือนผู้มีสิทธิ์ได้รับความลับกวาดล้างการรักษาความปลอดภัย ^[9]
• เนื่องจากผู้ต้องหาถูกตั้งข้อหาเป็นนักสู้ที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย (บุคคลบางประเภทที่ไม่จัดเป็นเชลยศึกภายใต้อนุสัญญาเจนีวา ) โดนัลด์ รัมสเฟลด์ รมว. กลาโหม กล่าวในเดือนมีนาคม 2545 ว่าการพ้นผิดจากข้อกล่าวหาทั้งหมดโดยคณะกรรมาธิการไม่รับประกัน ของการปล่อย

นานาชาติ

กฎหมายสิทธิมนุษยชนระหว่างประเทศห้ามไม่ให้ลองบุคลากรที่ไม่ใช่ทหารในศาลทหาร ประเทศสหรัฐอเมริกายังไม่เคยยอมรับในศาลอาญาระหว่างประเทศกฎหมายและถอนตัวออกลายเซ็นต้นฉบับของการภาคยานุวัติเมื่อมันกลัวผลกระทบของสงครามอิรัก ^[10]

กระบวนการพิจารณาคดีของศาลอาญาระหว่างประเทศ (ICC) เช่นเดียวกับคณะกรรมาธิการทางทหารนั้นเรียกร้องให้:

• ผู้พิพากษาส่วนใหญ่ในสามคนที่ปรากฏตัวในฐานะผู้ทดลองจริงอาจตัดสินใจได้ ซึ่งต้องมีคำชี้แจงที่สมบูรณ์และให้เหตุผล ^[11]อย่างไรก็ตาม ไม่เหมือนคณะกรรมาธิการการทหารของสหรัฐฯ ผู้พิพากษาและไม่ใช่แค่นายทหารเท่านั้น นอกจากนี้ กฎเกณฑ์ของ ICC กำหนดให้ผู้พิพากษาต้องมีความสามารถระดับสูงในกฎหมายอาญาและมีประสบการณ์ที่เกี่ยวข้องที่จำเป็น หรือได้กำหนดความสามารถในด้านกฎหมายระหว่างประเทศที่เกี่ยวข้อง เช่น กฎหมายมนุษยธรรมระหว่างประเทศและกฎหมายว่าด้วยสิทธิมนุษยชน และมีประสบการณ์กว้างขวางในวิชาชีพทางกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับงานตุลาการของศาล ⁽¹²⁾
• การพิจารณาคดีควรเป็นแบบสาธารณะ แต่กระบวนการพิจารณามักถูกปิด และข้อยกเว้นสำหรับการพิจารณาคดีในที่สาธารณะยังไม่ได้รับการแจกแจงโดยละเอียด ^[13]อย่างไรก็ตาม กฎเกณฑ์ของ ICC ระบุไว้อย่างชัดเจนว่าหลักการนี้เป็นการพิจารณาคดีในที่สาธารณะ และข้อยกเว้นอาจได้รับความบันเทิงจากผู้พิพากษาหากพวกเขาให้เหตุผลเพียงพอ ⁽¹²⁾
• ในการดำเนินคดีทางกล้องได้รับอนุญาตสำหรับการคุ้มครองพยานหรือจำเลยตลอดจนหลักฐานที่เป็นความลับหรือละเอียดอ่อน ^[14]อย่างไรก็ตาม บทบัญญัติระบุว่านี่เป็นข้อยกเว้นสำหรับหลักการรับฟังความคิดเห็นซึ่งศาลใช้โดยเฉพาะกับเหยื่อความรุนแรงทางเพศและเด็กที่เป็นเหยื่อหรือพยาน ⁽¹²⁾
• คำบอกเล่าและหลักฐานทางอ้อมอื่นๆ ไม่ได้ห้ามไว้อย่างชัดแจ้งในกฎหมาย ซึ่งเพิ่มความยืดหยุ่นในการดำเนินคดีเนื่องจากประเพณีทางกฎหมายที่แตกต่างกันของผู้พิพากษาหรือกฎหมายที่ใช้บังคับ แต่มีการโต้เถียงกันว่าศาลได้รับคำแนะนำจากข้อยกเว้นคำบอกเล่าที่เด่นชัดในระบบกฎหมายทั่วไป^[15]คล้ายกับคณะกรรมาธิการทางทหาร ^[16]กระนั้นก็ตาม กฎเกณฑ์ที่จัดตั้งขึ้นของกฎหมายระหว่างประเทศให้การยอมรับหลักฐานดังกล่าวโดยชี้นำโดย " ข้อยกเว้นคำบอกเล่าโดยทั่วไปที่ยอมรับโดยระบบกฎหมายระดับชาติบางระบบ เช่นเดียวกับความจริง ความสมัครใจ และความน่าเชื่อถือของหลักฐาน" ⁽¹¹⁾

ในปี 2006 หลังจากที่ค่าใช้จ่ายที่ถูกวางกับจำนวนของผู้ถูกควบคุมตัวคว่ำบาตรกับการพิจารณาของตุลาการได้รับการประกาศโดยอาลีอัลบาห์ลูล การคว่ำบาตรได้รับแรงผลักดันในปี 2551 เมื่อผู้ต้องขังจำนวนมากขึ้นเผชิญกับคณะกรรมาธิการทางทหารของกวนตานาโม ความเชื่อมั่นของประชาชนในความยุติธรรมของการพิจารณาคดีถึงระดับต่ำสุดตลอดกาลหลังจากการคว่ำบาตรเริ่มต้นขึ้น ^{[22] [ จำเป็นต้องชี้แจง ]}

ในขั้นต้น จะต้องปกปิดตัวตนของสมาชิกคณะกรรมาธิการ และคณะกรรมาธิการจะประกอบด้วยประธานเจ้าหน้าที่ (ทนายความ) เจ้าหน้าที่อีกอย่างน้อยสี่คน (ระหว่างแปดถึงสิบเอ็ดคดีในคดีใหญ่) และอีกหนึ่งคนสำรอง

โครงสร้างของคณะกรรมาธิการได้รับการแก้ไขอย่างรุนแรงในปลายปี 2547 ความไม่เป็นกลางของเจ้าหน้าที่ห้าคนถูกท้าทาย และเจ้าหน้าที่สองคนถูกถอดออก เจ้าหน้าที่ทั้งห้าคนของคณะกรรมการมีคะแนนเสียงเท่ากัน

บุคคลที่ได้ดำรงตำแหน่งที่ปรึกษาด้านกฎหมายเพื่อพลเรือนในความดูแลของสำนักงานคณะกรรมการการทหาร^{[ ต้องการชี้แจง ]}รวมถึง: นายพลจัตวา โทมัสเฮมมิงนายพลจัตวาโทมัสดับเบิลยูอาร์ตมันน์และนาย ไมเคิลแชปแมน

เมื่อวันที่ 2 มกราคม พ.ศ. 2551 มิเชล เชพพาร์ดนักข่าวของโตรอนโต สตาร์ ได้เสนอบัญชีเกี่ยวกับมาตรการรักษาความปลอดภัยที่นักข่าวต้องปฏิบัติตามก่อนที่พวกเขาจะสามารถเข้าร่วมการพิจารณาคดีได้: ^[26]

• ผู้สื่อข่าวได้รับอนุญาตให้นำปากกาเข้ามาได้เพียงด้ามเดียว
• นักข่าวหญิงถูก frisked ถ้าพวกเขาสวมunderwire ยกทรง ;
• ผู้สื่อข่าวไม่ได้รับอนุญาตให้นำกระดาษจดบันทึกแบบวงแหวนแบบดั้งเดิมเข้ามา
• รถโดยสารที่นำนักข่าวไปที่ห้องรับฟังจะถูกตรวจสอบหาวัตถุระเบิดก่อนออกเดินทาง
• 200 เมตรจากห้องได้ยินนักข่าวลงจากหลังม้า ผ่านเครื่องตรวจจับโลหะ และถูกดมกลิ่นโดยเครื่องตรวจจับสารเคมีเพื่อหาสัญญาณของการสัมผัสกับวัตถุระเบิด
• อนุญาตให้มีนักข่าวเพียงแปดคนเท่านั้นที่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปในห้องพิจารณาคดี—ส่วนที่เหลือดูทีวีวงจรปิด

เมื่อวันที่ 22 มกราคม พ.ศ. 2552 ประธานาธิบดีคนใหม่ของสหรัฐฯบารัค โอบามาซึ่งเคยกล่าวไว้ในระหว่างการหาเสียงในปี 2551 ว่าเขาจะปฏิเสธพระราชบัญญัติคณะกรรมาธิการการทหารหากได้รับเลือก^[3]ออกคำสั่งผู้บริหารสั่งให้รัฐมนตรีกลาโหมดำเนินการตามขั้นตอนทันทีเพื่อให้มั่นใจว่า ไม่มีการสาบานข้อหาใหม่หรืออ้างถึงคณะกรรมาธิการทางทหารภายใต้พระราชบัญญัติคณะกรรมาธิการทหารปี 2549และกฎสำหรับคณะกรรมาธิการทางทหารและการดำเนินการทั้งหมดของค่าคอมมิชชั่นทางทหารดังกล่าวซึ่งมีการอ้างถึงข้อกล่าวหา แต่ไม่มีการตัดสินและ การดำเนินการทั้งหมดที่อยู่ระหว่างการพิจารณาของคณะกรรมาธิการการทหารของศาลสหรัฐฯ จะหยุดลง ^[27]

เมื่อวันที่ 29 มกราคม พ.ศ. 2552 คำสั่งถูกยกเลิก พันเอกเจมส์ โพห์ล ผู้บัญชาการกองทัพบกกวนตานาโม ตัดสินไม่เห็นด้วยกับคำสั่งดังกล่าวในกรณีของอับดุล ราฮิม อัล-นาชีรี Abd al-Rahim al-Nashiri เป็นหนึ่งในสามผู้ต้องขังในอ่าวกวนตานาโมที่ทราบว่าถูกทรมาน ^[28]ในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2552 เดอะนิวยอร์กไทมส์รายงานว่าฝ่ายบริหารของโอบามาถือว่าศาลเป็นทางเลือกแทนการพยายามควบคุมตัวผู้ต้องขังในระบบศาลปกติ ^[3]

เมื่อวันที่ 7 มีนาคม 2554 ประธานาธิบดีโอบามาอนุญาตให้มีการพิจารณาคดีเพิ่มเติมภายใต้คณะกรรมาธิการทางทหารสำหรับผู้ต้องขังกวนตานาโม ^[29]ในวันเดียวกันนั้น เขาได้ลงนามในคำสั่งผู้บริหาร 13567 ซึ่งอนุญาตให้มีการสร้างคณะกรรมการตรวจสอบเป็นระยะ (PRB) เพื่อกำหนดชะตากรรมของนักโทษที่จะไม่ถูกดำเนินคดีในคณะกรรมาธิการหรือในศาลรัฐบาลกลาง ^{[29] [30]}เดอะวอชิงตันโพสต์อธิบายช่องทางหลังนี้ว่า "ระบบกักขังที่เป็นทางการอย่างเป็นทางการ" ^[30]ในขณะนั้น นักโทษ 48 คนจาก 172 คนที่ถูกคุมขังในกวนตานาโมได้รับการคาดหมายให้อยู่ภายใต้การดูแลของ PRB เนื่องจาก "ปัญหาด้านหลักฐาน" ในการนำพวกเขาไปพิจารณาคดี ^[30]การพิจารณาดังกล่าวครั้งแรกจัดขึ้นในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2556

ตามที่อินเดียครั้งอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ที่ได้รับการติดตั้งในห้องพิจารณาคดีจำนวน 2 ค่าใช้จ่าย $ 4 ล้านเหรียญสหรัฐ ^[31]

• รายชื่อการลาออกจากคณะกรรมาธิการการทหารกวนตานาโม
• การคว่ำบาตรกรรมาธิการทหารกวนตานาโม
• ศาลทบทวนสถานะทหารราบ
• คณะกรรมการตรวจสอบการบริหาร
• สหรัฐอเมริกา ปะทะ คาลิด ชีค โมฮัมเหม็ด

• เว็บไซต์ทางการของคณะกรรมาธิการทหาร
• "กองปราบเลือกเจ้าหน้าที่ขึ้นศาลทหาร : แต่งตั้งผู้มีอำนาจ ที่ปรึกษากฎหมาย ชื่อสมาชิกคณะกรรมการตรวจสอบ" . กระทรวงกลาโหมสหรัฐ . 30 ธันวาคม 2546 เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อ 9 ตุลาคม 2550 . สืบค้นเมื่อ14 ตุลาคม 2550 .
• แอมเนสตี้ อินเตอร์เนชั่นแนล
• John D. Altenburg , การบรรยายสรุปของกระทรวงกลาโหมเกี่ยวกับการพิจารณาของคณะกรรมาธิการทหาร , กระทรวงกลาโหม , 17 สิงหาคม 2547
• ศาลทหาร: รูปแบบทางประวัติศาสตร์และบทเรียน , รายงาน CRS สำหรับรัฐสภา 9 กรกฎาคม 2547
• เจมส์ถ่อมตน , สหรัฐยิงทีมทนายกวนตานาโม , เดอะการ์เดีย , 3 ธันวาคม 2003
• American Bar Association Task Force on Terrorism and the Law Report and Recommendations on Military Commissions: 4 มกราคม 2545 (PDF)
• ที่ Gitmo ยังไม่มีวันอยู่ในศาล: งานเลี้ยงหลีกเลี่ยงการได้ยินผู้ต้องสงสัยก่อการร้ายได้อย่างไร - แม้จะมีคำตัดสินของศาลฎีกา , Newsday , 15 มิถุนายน 2548
• อีเมลที่รั่วไหลอ้างว่ามีการทดลองที่กวนตานาโมหลอกลวงบริษัท Australian Broadcasting Corporation 1 สิงหาคม พ.ศ. 2548* อีเมลที่รั่วไหลอ้างว่ามีการทดลองในกวนตานาโมหลอกลวงบริษัท Australian Broadcasting Corporation 1 สิงหาคม 2548
• ผู้พำนักในสหราชอาณาจักรได้รับการปล่อยตัวจากกวนตานาโม , Breaking Legal news, 1 เมษายน 2550
• กฎที่เข้มงวดสำหรับนักข่าวที่ครอบคลุม Gitmo
• สิทธิมนุษยชนต้องมาก่อน; กระบวนการที่ไม่เหมาะสม: การตรวจสอบการกักขังและการพิจารณาคดีของผู้ต้องขังใน Bagram ในอัฟกานิสถานในเดือนเมษายน 2009 (2009)
• สิทธิมนุษยชนต้องมาก่อน; ความยุติธรรมตามอำเภอใจ: การพิจารณาคดีของกวนตานาโมและผู้ถูกคุมขังในบาแกรมในอัฟกานิสถาน (2008)
• สิทธิมนุษยชนต้องมาก่อน: ในการแสวงหาความยุติธรรม; ดำเนินคดีกับคดีก่อการร้ายในศาลรัฐบาลกลาง (2009)
• เควิน เจ. แบร์รี่ (พฤศจิกายน 2546) "คณะกรรมาธิการทหาร: พยายามยุติธรรมแบบอเมริกัน" (PDF) . ทนายทหารบก. เก็บถาวรจากต้นฉบับ (PDF)เมื่อ 7 พฤษภาคม 2552 . สืบค้นเมื่อ1 สิงหาคม 2552 .
• Frederic L. Borch III (พฤศจิกายน 2546) "ทำไมคณะทหารเป็นผู้ที่เหมาะสม Forum และทำไมผู้ก่อการร้ายจะมี 'เต็มรูปแบบและเป็นธรรม' การทดลอง: การโต้แย้งไปยังคณะทหาร: พยายามยุติธรรมอเมริกัน" (PDF) ทนายทหารบก. เก็บถาวรจากต้นฉบับ (PDF)เมื่อ 7 พฤษภาคม 2552 . สืบค้นเมื่อ1 สิงหาคม 2552 .
• เควิน เจ. แบร์รี่ (พฤศจิกายน 2546) "ความเห็นบรรณาธิการ: คำตอบว่าทำไมคณะกรรมาธิการทหารจึงเป็นเวทีที่เหมาะสม และเหตุใดผู้ก่อการร้ายจึงมีการทดลองที่ " ครบถ้วนและยุติธรรม" (PDF) ทนายทหารบก. เก็บถาวรจากต้นฉบับ (PDF)เมื่อ 7 พฤษภาคม 2552 . สืบค้นเมื่อ1 สิงหาคม 2552 .
• มิกซ์แอนด์แมทช์ที่คณะกรรมาธิการการทหารกวนตานาโมmo