สถานีฟรานโกเนีย–สปริงฟิลด์
ฟรานโกเนียสปริงฟิลด์เป็นวอชิงตันเมโทร รถไฟฟ้าขนส่งมวลชนสถานีและเวอร์จิเนียรถไฟด่วน รถไฟสถานีที่ตั้งอยู่ในสปริงฟิลด์, เวอร์จิเนีย , สหรัฐอเมริกา สถานีอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของสถานีรถไฟใต้ดินสายสีน้ำเงินและสถานีกลางใน VRE เฟรเดอริสาย นอกจากนี้ยังเป็นสถานีขนส่งหลักสำหรับรถโดยสารFairfax Connectorรวมทั้งเส้นทางรถประจำทางในท้องถิ่นและระหว่างเมืองอื่นๆ สถานีมีแพลตฟอร์มเกาะหนึ่งแห่งที่ให้บริการรางรถไฟฟ้าสองราง รวมทั้งชานชาลาสองด้านที่ให้บริการส่วนย่อยRF&P ที่เส้นเฟรเดอริคเบิร์กวิ่ง
|
ฟรานโกเนีย–สปริงฟิลด์
|
|||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
รถไฟใต้ดินที่ Franconia-Springfield ในปี 2008
|
|||||||||||||||||||||||
| ที่ตั้ง | 6880 Frontier Drive, Springfield, Virginia ประเทศสหรัฐอเมริกา |
||||||||||||||||||||||
| พิกัด | 38°45′58″N 77°10′07″ว / 38.76611°N 77.16861°Wพิกัด : 38°45′58″N 77°10′07″ว / 38.76611°N 77.16861°W | ||||||||||||||||||||||
| ที่เป็นเจ้าของโดย | WMAT | ||||||||||||||||||||||
| สาย | แผนก RF&P | ||||||||||||||||||||||
| แพลตฟอร์ม | 1 ชานชาลาเกาะ (เมโทร) 2 ชานชาลาด้านข้าง (VRE) |
||||||||||||||||||||||
| เพลง | 4 (2 สำหรับแต่ละบริการ) | ||||||||||||||||||||||
| ป้ายรถเมล์ | 8 | ||||||||||||||||||||||
| การเชื่อมต่อ |  ตัวเชื่อมต่อ Fairfax : 171, 231, 232, 301, 304, 305, 310, 321, 322, 350, 351, 401, 402, 494 OmniRide : Prince William Metro Express Greyhound BestBus |
||||||||||||||||||||||
| การก่อสร้าง | |||||||||||||||||||||||
| ที่จอดรถ | 5,069 ที่ว่าง | ||||||||||||||||||||||
| สิ่งอำนวยความสะดวกสำหรับจักรยาน | 36 ชั้นวาง 20 ล็อกเกอร์ | ||||||||||||||||||||||
| ไม่สามารถเข้าถึงได้ | ใช่ | ||||||||||||||||||||||
| ข้อมูลอื่น ๆ | |||||||||||||||||||||||
| รหัสสถานี | J02 (WMATA) | ||||||||||||||||||||||
| โซนค่าโดยสาร | โซน 3 (VRE) | ||||||||||||||||||||||
| ประวัติศาสตร์ | |||||||||||||||||||||||
| เปิดแล้ว | 1995 (VRE) 29 มิถุนายน 1997 (เมโทร) [1] |
||||||||||||||||||||||
| สร้างใหม่ | 2019 (เมโทร) | ||||||||||||||||||||||
| ผู้โดยสาร | |||||||||||||||||||||||
| 2016 | 6,970 ต่อวัน[2]  10.31% (WMATA) |
||||||||||||||||||||||
| บริการ | |||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||
ตั้งอยู่ในพื้นที่ชานเมืองใกล้กับI-95สถานีนี้ส่วนใหญ่ใช้โดยผู้สัญจรจากชานเมืองที่ห่างไกลกว่า โรงจอดรถมีขนาดใหญ่ที่สุดในระบบรถไฟฟ้าใต้ดิน ด้วยพื้นที่ 5,069 คัน ด้วยจำนวนผู้โดยสารเฉลี่ยต่อวัน 6,970 คนเมื่อนับในเดือนพฤษภาคม 2016 ฟรานโกเนีย–สปริงฟิลด์เป็นสถานีรถไฟใต้ดินที่มีผู้ใช้มากที่สุดอันดับที่ 8 ในเวอร์จิเนีย [2]
หยุด VRE เปิดในปี 1995 ตามด้วยสถานีรถไฟใต้ดินที่ 29 มิถุนายนปี 1997 จากปี 2003 และปี 2010 ที่สถานียังถูกเสิร์ฟโดยแอมแทร็ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือภูมิภาค รถไฟระหว่างเมืองรถไฟ
ประวัติศาสตร์
ก่อนที่จะมีการก่อสร้างโดย WMATA สถานีฟรานโกเนียสปริงฟิลด์เป็นที่ตั้งของสถานีฟรานโกเนีย, สถานีรถไฟมาตรฐานที่สร้างขึ้นโดยที่ริชมอนด์เฟรเดอริโปโตแมครถไฟ สร้างขึ้นในปี พ.ศ. 2413 และพังยับเยินในปี พ.ศ. 2495 [3]แผนรถไฟใต้ดินเดิมเรียกร้องให้มีสถานีแยกสำหรับฟรานโกเนียและสปริงฟิลด์ แต่ก่อนปี พ.ศ. 2522 - เนื่องจากค่าใช้จ่ายและความยุ่งยากในการแยกสาขาออกจากกัน - แผนได้เปลี่ยนไปรวมสองสถานีเป็นหนึ่งเดียว . ในปี 1979 สถานี "Franconia" ได้เปลี่ยนชื่อเป็น "Franconia-Springfield" [4]
ในปีพ.ศ. 2524 WMATA ได้จัดให้มีการไต่สวนสาธารณะขึ้นเพื่อหารือเกี่ยวกับประเด็นที่เกี่ยวข้องกับการขยายรถไฟฟ้าสายสีเหลืองไปยังสปริงฟิลด์โดย พ.ศ. 2529 แม้ว่าโครงการจะไม่ได้รับการสนับสนุนในขณะนั้น [5]โดยปี 1987 คณะกรรมการขนส่งทางตอนเหนือของเวอร์จิเนียเริ่มประเมินว่าการระดมทุนของรัฐจำเป็นหรือไม่เพื่อให้สถานีได้รับเงินสนับสนุนในขณะนั้นไม่รับประกัน [6] 1991 โดยการสนับสนุนเงินทุนสำหรับการขยายตัวได้รับการรักษาความปลอดภัยและการวางแผนสำหรับสถานีที่จอดรถและสิ่งอำนวยความสะดวกอื่น ๆ พร็อพได้รับการอนุมัติจากคณะกรรมการรถไฟใต้ดิน [7]
แพลตฟอร์ม VRE เปิดขึ้นในปี 2538 ซึ่งเป็นสถานีเติมเชื้อเพลิงแห่งที่สองในระบบ [8]สถานีรถไฟฟ้าเปิดเมื่อวันที่ 29 มิถุนายน พ.ศ. 2540; การเปิดใกล้เคียงกับความสมบูรณ์ของรางรถไฟทางตะวันตกของสถานีVan Dorn Streetระยะทาง 3.3 ไมล์ (5.3 กม.) [9] [1]ค่าใช้จ่ายขั้นสุดท้ายสำหรับทั้งสถานีและรางขยายเป็น 175 ล้านดอลลาร์ [10]
เมื่อวันที่ 10 ตุลาคม พ.ศ. 2546 เนื่องด้วยจำนวนผู้โดยสารที่เพิ่มขึ้นทั้งบนสายรถไฟใต้ดินและสาย VRE WMATA ได้เปิดโรงจอดรถเพิ่มเติมในบริเวณดังกล่าวสำหรับผู้ใช้ที่จอดแล้วขับ โดยมีพื้นที่จอดรถเพิ่มเติม 1,000 คัน และทำให้มีทั้งหมด 5,100 คัน . (11)
เมื่อวันที่ 25 มิถุนายน 2017 รถไฟสายสีเหลืองหยุดให้บริการสถานีเนื่องจากการหยุดให้บริการ Rush+ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญในระบบรถไฟใต้ดิน (12)
ในเดือนพฤษภาคม 2018 เมโทรได้ประกาศการปรับปรุงแพลตฟอร์มครั้งใหญ่ที่สถานี 20 แห่งทั่วทั้งระบบ สายสีน้ำเงินและสีเหลืองทางใต้ของสถานีท่าอากาศยานแห่งชาติโรนัลด์ เรแกน วอชิงตันซึ่งรวมถึงสถานีฟรังโกเนีย–สปริงฟิลด์ จะปิดให้บริการตั้งแต่เดือนพฤษภาคมถึงกันยายน 2019 ชานชาลาที่สถานีนี้จะถูกสร้างขึ้นใหม่ตั้งแต่ฤดูใบไม้ร่วงปี 2019 [13] [14]
แผนผังสถานี
ทางเข้าสถานีมีทางเดินยกระดับเชื่อมต่อโรงจอดรถและช่องจอดรถประจำทางกับชานชาลา รถไฟสายสีน้ำเงินจอดที่ชานชาลาเกาะด้านล่างทางเดินยกระดับ โดยมีการควบคุมค่าโดยสารในระดับเดียวกับทางเดิน รถไฟ VRE หยุดที่ชานชาลาสองด้านที่อยู่ติดกับรางรถไฟเมโทร
| เอ็ม | ชั้นลอย | การควบคุมค่าโดยสาร, เครื่องขายตั๋ว, ตัวแทนสถานี, การเชื่อมต่อระหว่างชานชาลา |
ระดับแพลตฟอร์มP |
ทิศเหนือ |
มุ่งหน้าสู่ลาร์โก ทาวน์ เซ็นเตอร์ ( Van Dorn Street ) → ←
ติดตามการสิ้นสุด |
| แพลตฟอร์มเกาะ | ||
| ทิศเหนือ |
มุ่งหน้าสู่ลาร์โก ทาวน์ เซ็นเตอร์ ( Van Dorn Street ) → ←
ติดตามการสิ้นสุด |
|
| แพลตฟอร์มด้านข้าง | ||
| ติดตาม3 | ← Fredericksburg Lineมุ่งหน้าสู่Spotsylvania ( Lorton ) ← Amtrakไม่หยุดให้บริการ |
|
| ติดตาม2 | บริการAmtrakไม่หยุดที่นี่ → สาย FredericksburgไปทางUnion Station ( Alexandria ) → |
|
| แพลตฟอร์มด้านข้าง | ||
| จี | ระดับถนน | ทางออก/ทางเข้า รถโดยสารประจำทาง ที่จอดรถ |
อ้างอิง
- ^ a b Tousignant, Marylou (27 มิถุนายน 1997) "ที่ผ่านมารถไฟใต้ดินถึงจุดสิ้นสุดของเส้นสีฟ้า; สถานีฟรานโกเนียสปริงฟิลด์ที่จะเริ่มให้บริการในวันอาทิตย์" เดอะวอชิงตันโพสต์ . หน้า บี1
- ^ ข "Metrorail เฉลี่ยวันธรรมดาผู้โดยสารเรือ" (PDF) วมท. สืบค้นเมื่อ26 เมษายน 2017 .
- ^ "ริชมอนด์ เฟรเดอริคส์เบิร์ก และโปโตแมค" . เว็บรถไฟ .
- ^ ไอเซน, แจ็ค (7 สิงหาคม 2522) "ชื่อป้ายหยุดรถไฟใต้ดินสวนสัตว์ อีก 9 แห่งเปลี่ยนโดย Metro Board" เดอะวอชิงตันโพสต์ .
- ^ ฮอดจ์, พอล (26 กุมภาพันธ์ 2524) "รับฟังความคิดเห็นสาธารณะตามแผนสปริงฟิลด์เมโทรเรล" . เดอะวอชิงตันโพสต์ . หน้า วีเอ7
- ^ เฮนเดอร์สัน, เนลล์ (11 มกราคม 2530) "คณะกรรมการเวอร์จิเนียเพื่อศึกษาการขยายเมโทร อาจมีการแสวงหาเงินทุนของรัฐเพื่อเป็นเงินทุนในสายสีเหลืองไปยังสปริงฟิลด์" . เดอะวอชิงตันโพสต์ . หน้า ข5.
- ^ Fehr, Stephen C. (14 มิถุนายน 2534) “เมโทรวางแผนสร้างศูนย์คมนาคมขนาดใหญ่ที่ฟรานโกเนีย” . เดอะวอชิงตันโพสต์ . หน้า C3.
- ^ Taube, Richard K. (11 สิงหาคม 2551) "เหตุการณ์ของเวอร์จิเนียรถไฟด่วน: 1964 ปัจจุบัน" (PDF) เวอร์จิเนียรถไฟด่วน สืบค้นเมื่อ16 พฤศจิกายน 2558 .
- ^ "ลำดับการเปิดรถไฟใต้ดิน" (PDF) . วมท. 2017. หน้า. 3. เก็บถาวรจากต้นฉบับ (PDF)เมื่อวันที่ 2 กรกฎาคม 2561 . สืบค้นเมื่อ1 เมษายน 2018 .
- ^ Shear, Michael D. (30 มิถุนายน 1997) "ทั้งหมดบนรถไฟใต้ดินที่สปริงฟิลด์ ประโคม คุณลักษณะใหม่ ทำเครื่องหมายสถานีเปิด" . เดอะวอชิงตันโพสต์ . หน้า บี1
- ^ "เมโทรเปิดโครงสร้างที่จอดรถใหม่ที่สถานีรถไฟฟ้าใต้ดิน Franconia–Springfield" (ข่าวประชาสัมพันธ์) 1 เมษายน 2561 9 ตุลาคม 2546
- ^ "25 มิถุนายนงานบริการการเปลี่ยนแปลงสำหรับสั่งพิมพ์โบรชัวร์" (PDF) วมท . 2017.
- ^ "เมโทรต้องการที่จะสร้าง 20 ชานชาลากว่าสามปีสร้าง SafeTrack เหมือนหยุดชะงัก" วอชิงตันโพสต์ 7 พฤษภาคม 2561 . สืบค้นเมื่อ19 กุมภาพันธ์ 2019 .
- ^ “เมโทร” วางแผน 'ปิดภาคฤดูร้อน' สายสีน้ำเงิน-เหลือง ปีหน้า ดับบลิวทอป . 7 พฤษภาคม 2561 . สืบค้นเมื่อ19 กุมภาพันธ์ 2019 .
ลิงค์ภายนอก
- VRE: สถานีฟรานโกเนีย/สปริงฟิลด์
- The Schumin Web Transit Center: สถานี Franconia–Springfield
- คู่มือรถไฟของสหรัฐอเมริกา: สถานี Franconia–Springfield