ฟลอเรียน บีเบอร์

ใน 1991-1992 เขาได้ศึกษาประวัติศาสตร์รัฐศาสตร์เศรษฐศาสตร์และภาษาที่Trinity College เขาได้รับปริญญามหาบัณฑิตสาขาประวัติศาสตร์และรัฐศาสตร์ด้วยเกียรตินิยมในหัวข้อ "บอสเนีย-เฮอร์เซโกวีนาและเลบานอน: การศึกษาเปรียบเทียบ" ในปี 1997 ^[1]

ในปีพ.ศ. 2541 เขาได้รับปริญญามหาบัณฑิตสาขาการศึกษาด้านตะวันออกเฉียงใต้ที่มหาวิทยาลัย Central Europeanในบูดาเปสต์และหัวข้อคือ "การเพิ่มขึ้นของลัทธิชาตินิยมเซอร์เบียในทศวรรษ 1980" และในปี 2544 เขาได้รับปริญญาดุษฎีบัณฑิต หัวข้อด้วยเกียรตินิยมในหัวข้อ: “ชาตินิยมเซอร์เบียตั้งแต่ความตายของติโตไปจนถึงการล่มสลายของมิโลเซวิช” ^[1]

อาชีพนักวิชาการของเขาเริ่มต้นในมหาวิทยาลัย Central European ซึ่งเขาเป็นผู้ช่วยและผู้สอนตั้งแต่ปี 1998 ถึง 2000 ตั้งแต่ปี 2001 ถึง 2002 เขาเป็นผู้แทนระดับภูมิภาคในEuropean Center for Minority Issuesในเบลเกรดและซาราเยโวและที่ศูนย์เดียวกันนั้น เขาได้เป็นที่ปรึกษาโครงการในปี 2002 ^{[2] [3]}

เขาเป็นผู้ร่วมวิจัยที่สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาสังคมแห่งสหประชาชาติในโครงการ "โครงสร้างทางชาติพันธุ์ ความไม่เท่าเทียมกันและการกำกับดูแลของภาครัฐ พ.ศ. 2545-2548" และตีพิมพ์หนังสือในปี พ.ศ. 2549 เรื่อง "หลังสงครามบอสเนีย: เชื้อชาติ ความไม่เท่าเทียมกัน และการปกครองภาครัฐ" . ^[4]

เขากลายเป็นวิทยากรในตะวันออกการเมืองยุโรปที่University of Kent ‘s กรมการเมืองและความสัมพันธ์ระหว่างประเทศในปี 2006 จนถึงปี 2010 ^[2]เขาเป็นอาจารย์ประวัติศาสตร์ยุโรปตะวันออกเฉียงใต้และการเมืองที่มหาวิทยาลัยกราซในปี 2010 และในปี 2011 นอกจากนี้เขายังเป็นผู้อำนวยการศูนย์ยุโรปตะวันออกเฉียงใต้ศึกษา . ปัจจุบันเขาเป็นรองประธานของสมาคมเพื่อการศึกษาของชาติ^[2]และประสานการทำงานของคาบสมุทรบอลข่านในยุโรปกลุ่มที่ปรึกษานโยบาย ^[3]

นอกจากนี้เขาได้สอนที่มหาวิทยาลัยคอร์เนลและมหาวิทยาลัย Bolognaและซาราเจโวและได้รับการเยี่ยมเพื่อนที่ลอนดอนสกูลออฟ ^[2]

ในบทความที่ตีพิมพ์ในBalkan Insightบีเบอร์เขียนเกี่ยวกับการวิพากษ์วิจารณ์และป้ายกำกับที่เขาต้องเผชิญโดยพรรครัฐบาลของเซอร์เบีย เขาถูกตราหน้าว่า "ผู้เกลียดชังเซิร์บ" "ผู้โฆษณาชวนเชื่อ" และ "ศาสตราจารย์แห่งความเกลียดชังและการโฆษณาชวนเชื่อ" ในสื่อเซอร์เบีย ภายหลังการวิพากษ์วิจารณ์รัฐบาลเซอร์เบียในการจัดการกับโควิด-19 โรคระบาดในเซอร์เบียและปัญหาอื่นๆ มาร์โกดูริก , สมาชิกอาวุโสของพรรคได้เรียกร้องให้ Bieber จะประกาศบุคคลห้าม ตามที่ Bieber ชื่อดังกล่าวพูดถึงการเมืองของพรรคก้าวหน้าเซอร์เบียมากกว่าเกี่ยวกับเขา ^[5]

เขายังเป็นบรรณาธิการหัวหน้าวารสารการเข้าถึงเปิดร่วมสมัยยุโรปตะวันออกเฉียงใต้ ^[6]เขาอยู่ในกองบรรณาธิการของGlobal Security , ^[7] Ethnopolitics , ^[8] Südosteuropa , ^[9] Političke views ( Serbo-Croatian for Political Perspectives), ^[10] Migracijske i etničke teme ( Croatian for Migration and ethical themes ) ^[11] เอกราชยุโรปและความหลากหลายเอกสาร ⁽¹²⁾

เขาได้เขียนและร่วมเขียนหนังสือบทความวารสารและคอลัมน์ข่าวหลายสิบเล่ม ผลงานของเขารวมถึงชนกลุ่มน้อยและด้อยสิทธิมนุษยชนปัญหาเช่นเดียวกับรัฐหลายเชื้อชาติ , ชาตินิยมและความขัดแย้งทางเชื้อชาติในยุโรปตะวันออกเฉียงใต้ (โดยเฉพาะอย่างยิ่งประเทศบอลข่านตะวันตก ) ^[1]ในปี 2017 เขาได้ลงนามในปฏิญญาว่าด้วยภาษากลางของCroats , เซอร์เบีย , บอสเนียและมอนเตเนโกร . ^[13]

หนังสือ

• Bieber, F. (2020). อภิปรายเรื่องชาตินิยม. การแพร่กระจายของชาติทั่วโลก บลูมส์เบอรี.
• Bieber, F. (2020). การเพิ่มขึ้นของอำนาจนิยมในคาบสมุทรบอลข่านตะวันตก พัลเกรฟ.
• Bieber, F. และ Galijaš, A. (2016). อภิปรายจุดจบของยูโกสลาเวีย เลดจ์
• บีเบอร์, เอฟ. (2005). หลังสงครามบอสเนีย: เชื้อชาติความไม่เท่าเทียมกันและการกำกับดูแลของภาครัฐ สปริงเกอร์.
• บีเบอร์, เอฟ. (2005). Nationalismus in Serbien vom Tode Titos bis zum Ende der Ära Milošević [ ลัทธิชาตินิยมเซอร์เบียตั้งแต่ความตายของ Tito จนถึงการล่มสลายของMilošević] (ฉบับที่ 18) LIT แวร์ลาก มึนสเตอร์ (ในเยอรมัน)
• Bieber, FD, Bieber, F. และ Daskalovski, Ž (บรรณาธิการ). (2003). ทำความเข้าใจกับสงครามในโคโซโว . กดจิตวิทยา.
• บีเบอร์, เอฟ. (1999). บอสเนีย-เฮอร์เซโกวินา อันเดอร์ ลิบานอน อิม แวร์กลิช Historische Entwicklung und Politisches ระบบวัวพวกเขาBürgerkrieg, Sinzheim

• เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ
• โปรไฟล์ Google Scholar