ลีกเบสบอลอาชีพโดมินิกัน
สาธารณรัฐโดมินิกันลีกเบสบอลมืออาชีพ (สเปน: ลีกาเดอ SBO NEWS: Profesional de la República Dominicana ) หรือLIDOMโดยอักษรย่อในภาษาสเปนเป็นฤดูหนาวมืออาชีพเบสบอลลีกประกอบด้วยหกทีมแพร่กระจายทั่วสาธารณรัฐโดมินิกัน ; เป็นลีกเบสบอลอาชีพระดับสูงสุดของสาธารณรัฐโดมินิกัน ผู้เล่นของลีกรวมถึงโอกาสมากมายที่จะเล่นในเมเจอร์ลีกเบสบอลในสหรัฐอเมริกาในขณะที่ยังลงนามทหารผ่านศึก MLB ในปัจจุบันจำนวนมาก แชมป์ของความก้าวหน้า LIDOM ที่จะเล่นในทุกปีแคริบเบียนซีรีส์
 |
|
| กีฬา | เบสบอล |
|---|---|
| ก่อตั้ง | พ.ศ. 2494 |
| จำนวนทีม | 6 |
| ประเทศ |  สาธารณรัฐโดมินิกัน |
แชมป์ล่าสุด |
อากีลาส ซิเบญาส (2020-21) |
| ชื่อเรื่องมากที่สุด | ติเก รสเดลลิเซย์ , อากีลาส ซิเบญาส (22 สมัย ) |
การแข่งขันที่เกี่ยวข้อง |
ซีรี่ส์แคริบเบียน |
| เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ | lidom.com |
แต่ละทีมจะเล่นตามกำหนดการรอบโรบินห้าสิบเกมที่เริ่มในกลางเดือนตุลาคมและสิ้นสุดจนถึงสิ้นเดือนธันวาคม สี่ทีมชั้นนำมีส่วนร่วมในตารางการแข่งขันแบบวนรอบอีก 18 เกมต่อทีมตั้งแต่ปลายเดือนธันวาคมถึงสิ้นเดือนมกราคม สองทีมอันดับต้น ๆ ในอันดับเหล่านั้นจะเล่นซีรีส์ที่ดีที่สุดในเก้ารายการเพื่อชิงตำแหน่งระดับชาติ แชมป์ลีกของความก้าวหน้าให้กับซีรีส์แคริบเบียนที่จะเล่นกับผู้แทนจากเม็กซิโก , เวเนซุเอลา , คิวบาและเปอร์โตริโก [1]
ทีมปัจจุบัน
| ทีม | เมือง | สนามกีฬา | ความจุ |
|---|---|---|---|
| Águilas Cibaeñas | ซานติอาโก | Estadio Cibao | 18,077 |
| Estrellas Orientales | ซาน เปโดร เด มากอริส | Estadio Tetelo Vargas | 8,000 |
| จิกันเตส เดล ซิบาว | ซาน ฟรานซิสโก เด มากอริส | Estadio Julián Javier | 12,000 |
| ลีโอเนส เดล เอสโกจิโด | ซานโตโดมิงโก | Estadio Quisqueya | 14,469 |
| ติเกรส เดล ลิเซย์ | ซานโตโดมิงโก | Estadio Quisqueya | 14,469 |
| โตรอส เดล เอสเต | ลาโรมานา | Estadio Francisco Micheli | 10,000 |
อดีตทีม
- Caimanes del Sur ( ซาน กริสโตบัล ) 1983-1989
- Delfines del Atlántico (Puerto Plata) (ทีมนี้ไม่ได้เล่นและไม่เคยอยู่ในลีกอย่างเป็นทางการ)
- Pollos del Cibao / Pollos Nacionales / Pollos Béisbol Club (San Francisco de Macorís) ตั้งแต่ปี 2542-2545 ก่อนหน้านี้ Gigantes del Nordeste ปัจจุบันGigantes del Ciboo
ประวัติศาสตร์
สำหรับการมีส่วนร่วมอย่างใกล้ชิดของเขาในการก่อตั้งลีกโดมินิกันและการพัฒนาในช่วงต้นเปโดร มิเกล การาตีนี (เกิดราวปี พ.ศ. 2423) ได้รับการขนานนามว่าเป็น [2]
ในช่วงปี พ.ศ. 2473-2506 นายพลราฟาเอล ตรูฆีโยเผด็จการทหารได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้ส่งเสริมกีฬาเบสบอลในสาธารณรัฐโดมินิกัน ทรูจิลโลสนับสนุนให้โรงกลั่นน้ำตาลหลายแห่งสร้างทีมคนงานตัดอ้อยเพื่อเล่นเบสบอลในช่วงเดือนว่างของการเพาะปลูก ส่งเสริมการแข่งขันในระดับสูง โครงสร้างองค์กรยังคงเติบโตอย่างต่อเนื่องเพื่อกระตุ้นการเติบโตในความเข้มข้นและความนิยมของเกม [3]
ในปี 1937 ทีมของสาธารณรัฐโดมินิกันลงนามเป็นจำนวนมากของผู้เล่นจากลีกนิโกรของสหรัฐอเมริกา ผู้เล่นเหล่านี้ได้รับเงินเดือนจำนวนมากจากชายชาวโดมินิกันด้วยเงินและอำนาจทางการเมือง ในหมู่ผู้เล่นเหล่านี้เป็นเบสบอลดาวโทมัสเจมส์ "ปปาป้า" เบลล์และPaige กระเป๋า อย่างไรก็ตาม สัญญาเหล่านี้ทำให้การเงินของทีมหมดลง ส่งผลให้ทีมเบสบอลโดมินิกันลดลงจนถึงปี 1950 [3]
ทีมผู้ก่อตั้ง
ในช่วงต้นทศวรรษ 1900 มีทีมโดมินิกันสี่ทีมตั้งขึ้น ทีมเหล่านี้ยังคงมีอยู่จนถึงทุกวันนี้ และเป็นรากฐานของทีมเบสบอลมืออาชีพของโดมินิกัน:
- ติเกรส เดล ลิเซย์ (1907)
- Estrellas โอเรียนเต็ล (1911)
- ลีโอเนส เดล เอสโกจิโด (1921)
- ซานดิโนภายหลังเปลี่ยนชื่อเป็นÁguilas Cibaeñas (1937)
ผลกระทบทางวัฒนธรรม
เบสบอลเป็นครั้งแรกที่นำไปยังสาธารณรัฐโดมินิกันโดยคิวบาหนีสิบปีของสงคราม [ อ้างจำเป็น ]ในตอนแรก มันพยายามดิ้นรนเพื่อให้ได้รับความนิยม ส่วนใหญ่ถูกกักขังไว้เฉพาะผู้ลี้ภัยชาวคิวบา แต่ความนิยมของมันเพิ่มขึ้นเมื่อมีชาวโดมินิกันที่เกิดในประเทศมากขึ้นเรื่อย ๆ [ อ้างจำเป็น ]ความนิยมที่เพิ่มขึ้นของกีฬานี้นำไปสู่การก่อตัวของ LIDOM การก่อตัวของลีกเบสบอลในประเทศใหม่ทำให้ผู้เล่นโดมินิกันเจริญรุ่งเรืองจากการเหยียดเชื้อชาติและแรงกดดันของเกมอเมริกัน ความนิยมในประเทศของกีฬาชนิดนี้และลีกใหม่เพิ่มความผูกพันที่ผู้ชมจำนวนมากรู้สึกกับทีมของพวกเขา แม้กระทั่งทุกวันนี้ ชาวโดมินิกันหลายคนรู้สึกผูกพันกับกีฬาชนิดนี้
ผลกระทบระดับชุมชน
ในฐานะสัญลักษณ์ทางวัฒนธรรมของสาธารณรัฐโดมินิกัน เบสบอลมีสถานะที่แข็งแกร่งในหลายพื้นที่ของประเทศ สนามเบสบอลในเมืองใหญ่ของโดมินิกันรายล้อมไปด้วยย่านชนชั้นแรงงาน ได้รับการบำรุงรักษาเป็นประจำ เจ้าของธุรกิจขนาดใหญ่ เช่น โรงกลั่นน้ำตาล ได้ให้เงินสนับสนุนการก่อสร้างพื้นที่เหล่านี้เพื่อรับประโยชน์จากเกม การแข่งขันกีฬาในสนามกีฬาเหล่านี้ดึงดูดผู้คนจำนวนมากและสัมผัสได้ถึงความเป็นชุมชน [4]เช่นเดียวกับเกมในอเมริกา เกม "ลาติน" เหล่านี้ปลดปล่อยความกระตือรือร้น ความสามัคคีในสังคม และงานรื่นเริงจากแฟนๆ และผู้เล่น [5]ในสาธารณรัฐโดมินิกัน ผู้เล่นเบสบอลได้รับการยกย่องว่าเป็นวีรบุรุษด้านกีฬาและทำหน้าที่เป็นแบบอย่างให้กับฐานแฟนคลับของพวกเขา การทำให้หลงใหลอย่างหลับหูหลับตานี้ถูกปกคลุมด้วยสื่อที่มากขึ้นดังนั้นกว่าในสหรัฐอเมริกา [3]
สาธารณรัฐโดมินิกันมีเศรษฐกิจที่ใหญ่ที่สุดในภูมิภาคแคริบเบียนและอเมริกากลาง ประเทศนี้มีเศรษฐกิจที่เติบโตเร็วที่สุดในละตินอเมริกา และประชากรชนชั้นกลางที่กำลังเติบโต [6]อย่างไรก็ตาม ความไม่เท่าเทียมกันของรายได้ยังคงมีอยู่ในประเทศกำลังพัฒนานี้ ตามสถิติในปี 2559 โดมินิกันร้อยละ 30.5 อาศัยอยู่ต่ำกว่าเส้นความยากจนของประเทศ ในขณะที่ 5.5% ของชาวโดมินิกันตกงาน [7]ด้วยความยากจนที่กีดขวางบางส่วนของประชากรโดมินิกันให้มีโอกาสได้รับการศึกษาที่สูงขึ้น หลายคนมองหาความสำเร็จของบรรดาผู้ที่กลายเป็นผู้เล่นเบสบอลที่มีชื่อเสียง และมองว่าเบสบอลเป็นการหลบหนีจากความยากจน [ อ้างจำเป็น ]ด้วยเหตุนี้ เด็ก ๆ เริ่มเล่นเบสบอลตั้งแต่อายุ 6 ขวบ[5]และแข่งขันกับคนอื่น ๆ ในลีกด้วยความหวังว่าจะได้รับการยอมรับจากหน่วยสอดแนมเบสบอล
บางคนโต้แย้งว่าการรับรู้ของกีฬาเบสบอลเป็นความรอดทางเศรษฐกิจนั้นในความเป็นจริงแล้วเป็นอันตรายต่อเยาวชนของสาธารณรัฐโดมินิกันเนื่องจากมันส่งเสริมการแสวงหาความสำเร็จของทีมเบสบอลด้วยค่าใช้จ่ายทั้งหมด ค่าใช้จ่ายในการศึกษาระดับอุดมศึกษา[5]
อำนาจของอเมริกาในทีมเบสบอลโดมินิกัน
หลังจากฟิเดลคาสโตรของการปฏิวัติในคิวบาและต่อมาปิดล้อมสหรัฐลูกเสือเอกหันสถานที่ท่องเที่ยวที่มีต่อสาธารณรัฐโดมินิกัน [3]มีโอกาสได้รับความสามารถที่มีคุณภาพในราคาที่เหมาะสม ทีมในเมเจอร์ลีกได้ก่อตั้ง "ความสัมพันธ์ในการทำงาน" กับทีมงานมืออาชีพของโดมินิกัน [8]ตั้งแต่ปี 1950 ทั้งหมด 30 แฟรนไชส์เอ็มมีการจัดตั้งสถาบันการศึกษาการฝึกอบรมเบสบอลในสาธารณรัฐโดมินิกัน[9]ซึ่งได้รับมอบหมายจากทีมงานของตนไปอยู่ในสภาพและเตรียมความพร้อมโอกาสหนุ่มสาวโดมินิกันสำหรับโอกาสในการพัฒนาต่อไปในส่วนสหรัฐอเมริกา หลังจากผลิตนักกีฬาที่ประสบความสำเร็จจำนวนมากจากสถาบันการศึกษาเหล่านี้ สถาบันการศึกษาเหล่านี้ตัดการพึ่งพาทีมสหรัฐในองค์กรเบสบอลโดมินิกัน [8]
ประวัติแชมป์
| ฤดูกาล | แชมป์ | ผู้จัดการ | วิ่งขึ้น |
|---|---|---|---|
| 2465 | ลีโอเนส เดล เอสโกจิโด | Luis Alfau | ติเกรส เดล ลิเซย์ |
| พ.ศ. 2466 | ฤดูกาลที่ไม่สมบูรณ์ | ||
| พ.ศ. 2467 | ติเกรส เดล ลิเซย์ | Charles A. Dore | ลีโอเนส เดล เอสโกจิโด |
| พ.ศ. 2472 | ติเกรส เดล ลิเซย์ | Charles A. Dore | ลีโอเนส เดล เอสโกจิโด |
| พ.ศ. 2479 | Estrellas Orientales | เอ็นริเก้ เมเจีย | ติเกรส เดล ลิเซย์ |
| 2480 | ดราโกเนส เดอ ซิวดัด ตรูฆีโย | Lázaro Salazar | Aguilas Cibaeñas |
| ชนะซีรีส์แคริบเบียน |
*สองทีมโดมินิกันเข้าร่วมใน Serie del Caribe ในปี 2008
| ทีม | ประชัน |
|---|---|
| ติเกรส เดล ลิเซย์ | 22 (2)* |
| Águilas Cibaeñas | 22 |
| ลีโอเนส เดล เอสโกจิโด | 16 (1)* |
| Estrellas Orientales | 3 (1)* |
| โตรอส เดล เอสเต | 3 |
| จิกันเตส เดล ซิบาว | 1 |
| ดราโกเนส เดอ ซิวดัด ตรูฆีโย | 0 (1)* |
| ไกมาเนส เดล ซูร์ | 0 |
* แชมป์ชนะก่อน LIDOM (1951)
ดูสิ่งนี้ด้วย
อ้างอิง
- ^ Historia DE LA SERIE DEL CARIBE ที่จัดเก็บ 5 กุมภาพันธ์ 2011 ที่เครื่อง Wayback เข้าถึงเมื่อ 2011-01-12.
- ^ แวน Hyning โทมัสอี .; วาเลโร, เอดูอาร์โด (1995). ลีกฤดูหนาวของเปอร์โตริโก: ประวัติศาสตร์ของเมเจอร์ลีกเบสบอลของจรวดขีปนาวุธ แมคฟาร์แลนด์. หน้า 1.
- อรรถa b c d ไคลน์ อลัน. เบสบอลในฐานะด้อยพัฒนา: การเมือง-เศรษฐกิจของกีฬาในสาธารณรัฐโดมินิกัน มหาวิทยาลัยนอร์ธเวสเทิร์น, 1989
- ^ กอร์ดอน, แดน. "Winter League Escapades: ส่งจาก Ballparks ในสาธารณรัฐโดมินิกัน" สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเนแบรสกา 2001
- อรรถa b c ไคลน์ อลัน. "อำนาจนิยมอเมริกัน การต่อต้านโดมินิกัน และเบสบอล". มานุษยวิทยาวิภาษ 2531
- ^ "ธนาคารโลกในสาธารณรัฐโดมินิกัน" .
- ^ "อเมริกากลาง :: สาธารณรัฐโดมินิกัน — The World Factbook - Central Intelligence Agency" . www.cia.gov . สืบค้นเมื่อ2020-07-09 .
- ^ a b ไคลน์, อลัน. "วัฒนธรรม การเมือง และเบสบอลในสาธารณรัฐโดมินิกัน". มุมมองละตินอเมริกา 1995 American
- ^ เจสซอป, อลิเซีย (19 มีนาคม 2556). "ความลับเบื้องหลังความสำเร็จของสาธารณรัฐโดมินิกันในโลกเบสบอลคลาสสิกและเมเจอร์ลีกเบสบอล" . ฟอร์บส์ . สืบค้นเมื่อ3 มกราคม 2014 .