ประกาศสงครามโดยบริเตนใหญ่และสหราชอาณาจักร

การประกาศสงครามเป็นการประกาศอย่างเป็นทางการที่ออกโดยรัฐบาลแห่งชาติซึ่งระบุว่ามีภาวะสงครามระหว่างประเทศนั้นกับอีกประเทศหนึ่ง

ในสหราชอาณาจักรที่รัฐบาลและคำสั่งของกองกำลังติดอาวุธจะตกเป็นของอธิปไตย ภายใต้อธิปไตย, การควบคุมโดยตรงของกองกำลังติดอาวุธจะถูกแบ่งออกระหว่างรัฐบาลและสภากลาโหม ^[1]อย่างไรก็ตามรัฐธรรมนูญประชุมได้มีการพัฒนาเกี่ยวกับการอนุมัติของรัฐสภาสำหรับการกระทำของทหาร

มีการถกเถียงกันเป็นเวลานาน^{[2] [3]}ว่ารัฐสภาควรมีอำนาจในการประกาศสงครามหรือไม่ และให้ส่งกองกำลังอังกฤษเข้าสู่การสู้รบอย่างกว้างขวางยิ่งขึ้น นี่เป็นความพยายาม (ในขอบเขตที่จำกัดของการทำสงครามกับอิรัก ) ในปี 2542 โดยมีการนำร่างกฎหมายปฏิบัติการทางทหารต่อต้านอิรัก (การอนุมัติรัฐสภา)มาใช้ อย่างไรก็ตามสมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 ทรงกระทำตามคำแนะนำของรัฐบาลในขณะนั้น ทรงปฏิเสธที่จะให้ความยินยอม^[4]เพื่ออนุญาตให้มีการโต้แย้งร่างกฎหมายในรัฐสภาจึงถูกยกเลิก ( จำเป็นต้องได้รับความยินยอมจากสมเด็จพระราชินีก่อนที่จะมีการอภิปรายเนื่องจาก ร่างพระราชบัญญัติกระทบพระราชอำนาจ) ^[4]รัฐธรรมนูญและการปฏิรูปการกำกับดูแลพระราชบัญญัติ 2010เดิมรวมถึงส่วนที่จะต้องได้รับการอนุมัติของรัฐสภาสำหรับการใช้งานของกองกำลังติดอาวุธ แต่นี้ถูกทิ้งจากการเรียกเก็บเงินก่อนที่พระราชยินยอม ^{[ ต้องการการอ้างอิง ]}

ไม่มีการประกาศสงครามตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่สอง (ถ้าพูดตรงๆ กับไทยในปี พ.ศ. 2485) ^[5]แม้ว่ากองทัพอังกฤษจะมีส่วนร่วมในการสู้รบหลายครั้งก็ตาม ในแง่ของการพัฒนาในกฎหมายระหว่างประเทศตั้งแต่ปี พ.ศ. 2488 โดยเฉพาะกฎบัตรสหประชาชาติการประกาศสงครามถือเป็นเครื่องมือทางกฎหมายระหว่างประเทศที่เป็นทางการ ^[5]

ขั้นตอนการประกาศสงครามกำหนดไว้ในจดหมายลงวันที่ 23 สิงหาคม พ.ศ. 2482 จากเจอรัลด์ ฟิตซ์เมารีซ มันอ่านว่า:

คุณ Harvey [ เลขาส่วนตัวของ Halifax ที่ส่งคำตอบของ Fitzmaurice ไป]

การสอบสวนของรัฐมนตรีต่างประเทศเกี่ยวกับวิธีที่เราประกาศสงคราม วิธีการดำเนินการคือการส่งคำประกาศสงครามไปยังตัวแทนทางการทูตในลอนดอนของอำนาจศัตรูหรือมหาอำนาจในเวลาที่คณะรัฐมนตรีอาจตัดสินใจและรับใบเสร็จรับเงินที่บันทึกเวลาการส่งมอบ การประกาศถูกส่งโดยผู้ส่งสารพิเศษซึ่งควรนำหนังสือเดินทางพิเศษติดตัวไปด้วยซึ่งครอบคลุมตัวแทนศัตรู ครอบครัวและเจ้าหน้าที่ส่วนตัว และเจ้าหน้าที่ทางการทูตและครอบครัวของพวกเขา สิ่งเหล่านี้กำลังถูกร่างขึ้นโดยสันนิษฐานว่าในตอนแรกสงครามจะประกาศในเยอรมนีเท่านั้นและรัฐมนตรีต่างประเทศจะต้องลงนาม

ในปัจจุบันไม่สามารถระบุได้อย่างแน่นอนว่าเงื่อนไขของการประกาศสงครามจะเป็นอย่างไร เนื่องจากสิ่งเหล่านี้ต้องขึ้นอยู่กับสถานการณ์ มีความเป็นไปได้ค่อนข้างมากที่การประกาศสงครามของเราอาจจะนำหน้าด้วยคำขาดที่จะส่งมอบในเบอร์ลิน เช่น อาจอยู่ในรูปแบบว่าหากถึงเวลาหนึ่งที่รัฐบาลเยอรมันไม่ได้ให้คำมั่นสัญญาว่าจะไม่ดำเนินการใดๆ ต่อเนื่องจากละเมิดอาณาเขตของโปแลนด์ เอกอัครราชทูตได้สั่งให้ขอหนังสือเดินทางและรัฐบาลของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ จะต้องดำเนินการ ขั้นตอนที่อาจดูเหมือนดีสำหรับพวกเขา ในกรณีเช่นนี้ การประกาศสงครามจริงของเราเมื่อหมดเวลาที่กำหนดจะเป็นการแจ้งสถานเอกอัครราชทูตเยอรมันว่าไม่ได้รับคำตอบที่น่าพอใจจากรัฐบาลเยอรมัน รัฐบาลในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงเห็นว่ามีภาวะสงครามระหว่างสองประเทศเกิดขึ้น จากช่วงเวลาหนึ่ง

ฉันเข้าใจว่าคำประกาศจะถูกร่างขึ้นโดยปรึกษาหารือกับสำนักงานการปกครอง

เมื่อคำประกาศถูกส่งออกไปแล้ว ผลที่ตามมาจำนวนมากก็จะตามมา เช่น การแจ้งหน่วยงานรัฐบาลอื่น ๆ ว่ามีการประกาศสงครามแล้ว และให้ข้อมูลแบบเดียวกันแก่ผู้แทนทางการทูตในลอนดอนเกี่ยวกับอำนาจที่ไม่ใช่ศัตรู และอื่นๆ มีร่างแบบร่างสำหรับวัตถุประสงค์เหล่านี้ทั้งหมด ^[6]