บทความภาษาไทย

ภาษาโครเอเชีย

โครเอเชีย ( / k R oʊ eɪ ʃ ən / ( ฟัง )เกี่ยวกับเสียงนี้ ; Hrvatski [xř̩ʋaːtskiː] ) เป็นมาตรฐาน ความหลากหลายของภาษาภาษาเซอร์เบียและโครเอเชีย[9] [10] [11] [12]ใช้โดย Croats , [13]หลักในโครเอเชีย ,บอสเนียและเฮอร์เซโกที่เซอร์เบียจังหวัด Vojvodinaและเพื่อนบ้านอื่น ๆ ประเทศ มันเป็นอย่างเป็นทางการมาตรฐานและวรรณกรรมของโครเอเชียและเป็นหนึ่งในภาษาอย่างเป็นทางการของสหภาพยุโรป ภาษาโครเอเชียเป็นหนึ่งในภาษาทางการของบอสเนียและเฮอร์เซโกวีนาและเป็นภาษาของชนกลุ่มน้อยที่ได้รับการยอมรับในเซอร์เบียและประเทศใกล้เคียง

โครเอเชีย
hrvatski
การออกเสียง [xř̩ʋaːtskiː]
เนทีฟกับ โครเอเชีย , บอสเนียและเฮอร์เซโก , เซอร์เบีย ( Vojvodina ), มอนเตเนโก , โรมาเนีย ( Caras-Severin เคาน์ตี้ )
เชื้อชาติ Croats
เจ้าของภาษา
(5.6 ล้านคนรวมทั้งภาษาถิ่นอื่น ๆ ที่ Croats อ้างถึงในปี 1991–2006) [1]
ตระกูลภาษา
อินโด - ยูโรเปียน
  • บัลโต - สลาฟ
    • สลาฟ
      • สลาฟใต้
        • ตะวันตก[1]
          • เซอร์โบ - โครเอเชีย[2] [3]
            • โครเอเชีย
ระบบการเขียน
ละติน ( อักษรของ Gaj )
ยูโกสลาเวียเบรลล์
สถานะอย่างเป็นทางการ
ภาษาราชการใน
 โครเอเชียบอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา (ทางการร่วม) เซอร์เบีย (ในVojvodina ) ออสเตรีย (ในบูร์เกนลันด์ ) สหภาพยุโรป
 
 
 
 

ภาษาของ ชนกลุ่มน้อยที่ได้รับการยอมรับ ใน
  มอนเตเนโกร (ร่วมอย่างเป็นทางการในระดับเทศบาล) [4] สโลวาเกีย[5]สาธารณรัฐเช็ก[6]ฮังการี (ใน Baranya County ) [7]อิตาลี[8]
 
 
 
 
กำกับดูแลโดย สถาบันภาษาโครเอเชียและภาษาศาสตร์
รหัสภาษา
ISO 639-1 hr
ISO 639-2 hrv
ISO 639-3 hrv
Glottolog croa1245
Linguasphere part of 53-AAA-g
ภาษาถิ่นของโครเอเชียใน RH และ BiH.PNG
ขอบเขตดั้งเดิมของภาษาเซอร์โบ - โครเอเชียในโครเอเชียและในบอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา
บทความนี้มีสัญลักษณ์การออกเสียงIPA โดยไม่ต้องเหมาะสมปฏิบัติการช่วยเหลือคุณอาจเห็นเครื่องหมายคำถามกล่องหรือสัญลักษณ์อื่นแทนUnicodeตัวอักษร สำหรับคำแนะนำเบื้องต้นเกี่ยวกับสัญลักษณ์ IPA ดูความช่วยเหลือ: IPA

มาตรฐานโครเอเชียจะขึ้นอยู่กับภาษาที่แพร่หลายมากที่สุดของภาษาเซอร์เบียและโครเอเชีย, Shtokavianมากขึ้นโดยเฉพาะในภาคตะวันออก Herzegovinianซึ่งยังเป็นพื้นฐานของมาตรฐานเซอร์เบีย , บอสเนียและMontenegrin ในช่วงกลางศตวรรษที่ 18 ความพยายามครั้งแรกในการจัดทำมาตรฐานวรรณกรรมของโครเอเชียเริ่มขึ้นบนพื้นฐานของภาษาถิ่น Neo-Shtokavian ซึ่งทำหน้าที่เป็นภาษากลางเหนือภาษาที่ผลักดันภาษาท้องถิ่น Chakavian, Kajkavian และ Shtokavian [14]บทบาทชี้ขาดถูกเล่นโดยชาวโครเอเชีย Vukoviansผู้ซึ่งประสานการใช้ Ijekavian Neo-Shtokavian เป็นมาตรฐานวรรณกรรมในช่วงปลายทศวรรษที่ 19 และต้นศตวรรษที่ 20 นอกเหนือจากการออกแบบการสะกดการออกเสียง [15]โครเอเชียถูกเขียนในอักษรละตินไ้ของ [16]

นอกจากภาษา Shtokavian ซึ่งมาตรฐานโครเอเชียจะขึ้นมีสองภาษาหลักอื่น ๆ พูดในดินแดนของโครเอเชีย, ChakavianและKajkavian ภาษาถิ่นเหล่านี้และมาตรฐานระดับชาติทั้งสี่มักจะถูกย่อยภายใต้คำว่า "เซอร์โบ - โครเอเชีย" ในภาษาอังกฤษแม้ว่าคำนี้จะเป็นที่ถกเถียงกันสำหรับเจ้าของภาษาก็ตาม[17]และการถอดความเช่น "บอสเนีย - โครเอเชีย - มอนเตเนกริน - เซอร์เบีย" ดังนั้น บางครั้งใช้แทนโดยเฉพาะอย่างยิ่งในวงการทูต

ประวัติศาสตร์

ภาษาและมาตรฐานที่ทันสมัย

ในช่วงยุคปลายถึงศตวรรษที่ 17 ส่วนใหญ่ของกึ่งอิสระโครเอเชียถูกปกครองโดยราชวงศ์ทั้งสองประเทศของเจ้าชาย ( banovi ) ที่ZrinskiและFrankopanซึ่งถูกเชื่อมโยงโดยระหว่างการแต่งงาน [18] ในช่วงศตวรรษที่ 17 ทั้งสองพยายามที่จะรวมโครเอเชียทั้งทางวัฒนธรรมและทางภาษาโดยเขียนโดยใช้ภาษาถิ่นหลักทั้งสามผสมกัน (Chakavian, Kajkavian และ Shtokavian) และเรียกมันว่า "โครเอเชีย", "Dalmatian" หรือ " สลาโวเนียน ". [19]ในอดีตชื่ออื่น ๆ หลายคนถูกนำมาใช้เป็นคำพ้องความหมายสำหรับโครเอเชียนอกเหนือไปจากดัลเมเชี่ยนและ Slavonian และเหล่านี้คืออิลลิเรียน (ilirski) และสลาฟ (slovinski) [20]ตอนนี้ยังคงใช้อยู่ในบางส่วนของIstriaซึ่งกลายเป็นทางแยกของการผสมผสานของ Chakavian กับภาษาถิ่น Ekavian / Ijekavian / Ikavian [21]

รูปแบบที่เป็นมาตรฐานที่สุด (Kajkavian – Ikavian) ได้กลายเป็นภาษาการปกครองและปัญญาชนที่ได้รับการปลูกฝังจากคาบสมุทรอิสเตรียนตามชายฝั่งโครเอเชียข้ามตอนกลางของโครเอเชียขึ้นสู่หุบเขาทางตอนเหนือของ Drava และ Mura ปลายทางวัฒนธรรมของสำนวนศตวรรษที่ 17 นี้เป็นตัวแทนจากฉบับของ " Adrianskoga โมรา sirena " ( "ไซเรนของทะเลเอเดรียติก") โดยพีต้า Zrinskiและ " Putni tovaruš " ( "การเดินทางคุ้มกัน") โดยคาทาริน่าซรินสสก [22] [23]

อย่างไรก็ตามยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาทางภาษาครั้งแรกในโครเอเชียนี้หยุดชะงักลงโดยการประหารชีวิตทางการเมืองของ Petar Zrinski และ Fran Krsto Frankopanโดยจักรพรรดิ Leopold ที่ 1 แห่งโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ในเวียนนาในปี ค.ศ. 1671 [24]ต่อจากนั้นชนชั้นสูงของโครเอเชียในศตวรรษที่ 18 ก็ค่อยๆละทิ้งสิ่งนี้จากโครเอเชียที่รวมกัน มาตรฐาน. [25]

ช่วง Illyrian

เคลื่อนไหวอิลลิเรียนเป็นศตวรรษที่ 19 ทะสลาฟใต้การเคลื่อนไหวทางการเมืองและวัฒนธรรมในโครเอเชียที่มีเป้าหมายที่จะสร้างมาตรฐานที่แตกต่างกันในระดับภูมิภาคและไม่สอดคล้องกัน orthographically ภาษาวรรณกรรมในโครเอเชียและในที่สุดก็ผสานให้เป็นเรื่องธรรมดาสลาฟใต้ภาษาวรรณกรรม โดยเฉพาะกลุ่มภาษาถิ่นหลักสามกลุ่มถูกพูดในดินแดนโครเอเชียและมีภาษาวรรณกรรมหลายภาษาในช่วงสี่ศตวรรษ ผู้นำของขบวนการ Illyrian Ljudevit Gaj ได้สร้างมาตรฐานให้กับอักษรละตินในปีพ. ศ. 2373-2493 และทำงานเพื่อทำให้เกิดการสะกดการันต์ที่เป็นมาตรฐาน แม้ว่าจะตั้งอยู่ในซาเกร็บที่พูดภาษา Kajkavian แต่ Gaj ได้รับการสนับสนุนโดยใช้ Neo-Shtokavian ที่มีประชากรมากขึ้นซึ่งเป็นเวอร์ชันของ Shtokavian ซึ่งในที่สุดก็กลายเป็นภาษาถิ่นที่โดดเด่นของภาษาวรรณกรรมโครเอเชียและเซอร์เบียตั้งแต่ศตวรรษที่ 19 เป็นต้นมา [26] ได้รับการสนับสนุนจากผู้เสนอสลาฟใต้หลายคน Neo-Shtokavian ถูกนำมาใช้หลังจากการริเริ่มของออสเตรียในข้อตกลงวรรณกรรมเวียนนาปีพ. ศ. 2393 [25]วางรากฐานสำหรับภาษาวรรณกรรมเซอร์โบ - โครเอเชียที่เป็นเอกภาพ จากนั้นเครื่องแบบ Neo-Shtokavian ก็กลายเป็นเรื่องธรรมดาในชนชั้นสูงของโครเอเชีย [25]

ในช่วงทศวรรษที่ 1860 โรงเรียนสอนวิชาปรัชญาซาเกร็บได้ครอบงำชีวิตทางวัฒนธรรมของโครเอเชียโดยอาศัยแนวคิดทางภาษาและอุดมการณ์ที่สนับสนุนโดยสมาชิกของขบวนการ Illyrian [27]ในขณะที่มันโดดเด่นเหนือคู่แข่งRijeka Philological SchoolและZadar Philological Schoolsอิทธิพลของมันก็จางหายไปพร้อมกับการเพิ่มขึ้นของโครเอเชีย Vukovians (ในตอนท้ายของศตวรรษที่ 19) [28]

คุณสมบัติที่แตกต่างและความแตกต่างระหว่างมาตรฐาน

ภาษาโครเอเชียมีลักษณะโดยทั่วไปด้วยการออกเสียงIjekavian (ดูคำอธิบายของ yat reflexes ) การใช้อักษรละตินเพียงอย่างเดียวและความแตกต่างของคำศัพท์ในคำทั่วไปที่ทำให้แตกต่างจากภาษาเซอร์เบียมาตรฐาน [29]ความแตกต่างบางอย่างเป็นสิ่งที่แน่นอนในขณะที่ความแตกต่างบางอย่างส่วนใหญ่เกิดจากความถี่ในการใช้งาน [29]อย่างไรก็ตาม "การตรวจสอบ 'ระดับ' ที่สำคัญทั้งหมดแสดงให้เห็นว่า BCS เป็นภาษาเดียวที่มีระบบไวยากรณ์เดียวอย่างชัดเจน" [30]

จุดยืนทางสังคมการเมือง

รัฐและ / หรือภูมิภาคที่ภาษาโครเอเชียเป็นภาษาราชการ (สีแดงเข้ม) และรัฐที่ภาษาโครเอเชียเป็นภาษาชนกลุ่มน้อย (สีแดงอ่อน)

ภาษาโครเอเชียแม้ว่าในทางเทคนิคจะเป็นรูปแบบของภาษาเซอร์โบ - โครเอเชียแต่บางครั้งก็ถือว่าเป็นภาษาที่แตกต่างกัน [31] การพิจารณาภาษาอย่างหมดจดของภาษาบนพื้นฐานของความเข้าใจร่วมกัน ( เข้าใจภาษา) มักไม่เข้ากันกับแนวคิดทางการเมืองของภาษาดังนั้นความหลากหลายที่เข้าใจร่วมกันไม่สามารถพิจารณาได้ว่าเป็นภาษาที่แยกจากกัน "ไม่ต้องสงสัยเลยว่า (มาตรฐาน) โครเอเชียและเซอร์เบีย (มาตรฐาน) เข้าใจตรงกันเกือบ 100% ดังที่เห็นได้ชัดจากความสามารถของคนทุกกลุ่มในการเพลิดเพลินกับภาพยนตร์รายการทีวีและกีฬาหนังสือพิมพ์เพลงร็อค ฯลฯ " [30] ความแตกต่างระหว่างรูปแบบมาตรฐานต่างๆของเซอร์โบ - โครเอเชียมักจะเกินจริงด้วยเหตุผลทางการเมือง [32]นักภาษาศาสตร์โครเอเชียส่วนใหญ่ถือว่าภาษาโครเอเชียเป็นภาษาแยกต่างหากที่ถือเป็นกุญแจสำคัญในเอกลักษณ์ประจำชาติ [33]ประเด็นนี้มีความละเอียดอ่อนในโครเอเชียเนื่องจากความคิดของภาษาที่แยกจากกันซึ่งเป็นลักษณะสำคัญที่สุดของประเทศได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางซึ่งเกิดจากประวัติศาสตร์ศตวรรษที่ 19 ของยุโรป [34]คำประกาศสถานะและชื่อภาษาวรรณกรรมโครเอเชียปี 1967 ซึ่งกลุ่มนักเขียนและนักภาษาโครเอเชียชาวโครเอเชียเรียกร้องให้ภาษาโครเอเชียมีเอกราชมากขึ้นนั้นถูกมองในโครเอเชียว่าเป็นหลักนโยบายทางภาษาซึ่งถือเป็นเหตุการณ์สำคัญทั่วไปใน การเมืองระดับชาติ. [35]ในรอบ 50 ปีครบรอบปีของการประกาศในช่วงต้นปี 2017 ซึ่งเป็นวันที่สองการประชุมของผู้เชี่ยวชาญจากโครเอเชียบอสเนียเฮอร์เซโก, เซอร์เบียและมอนเตเนโกได้รับการจัดอยู่ในซาเกร็บที่ข้อความของปฏิญญาในภาษาทั่วไปของ Croats, Bosniaks, Serbs และ Montenegrins ถูกร่างขึ้น [36]ประกาศใหม่ได้รับมากกว่าหมื่นลายเซ็น มันระบุว่าในโครเอเชีย, เซอร์เบีย, บอสเนียและมอนเตเนโกทั่วไปภาษามาตรฐาน polycentricถูกนำมาใช้ประกอบด้วยพันธุ์หลายมาตรฐานคล้ายกับสายพันธุ์ที่มีอยู่ของเยอรมัน , ภาษาอังกฤษหรือสเปน [37]จุดมุ่งหมายของปฏิญญาฉบับใหม่คือเพื่อกระตุ้นการสนทนาเกี่ยวกับภาษาโดยไม่คำนึงถึงความเป็นชาตินิยม[38]และเพื่อต่อต้านการแบ่งแยกชาตินิยม [39]

คำว่า "เซอร์โบ - โครเอเชีย" หรือ "เซอร์โบ - โครต" ยังคงใช้เป็นคำที่ครอบคลุมสำหรับทุกรูปแบบเหล่านี้โดยนักวิชาการชาวต่างชาติแม้ว่าผู้พูดเองส่วนใหญ่จะไม่ได้ใช้ก็ตาม [29]ในอดีตยูโกสลาเวียคำนี้ส่วนใหญ่ถูกแทนที่ด้วยคำว่าชาติพันธุ์เซอร์เบียโครเอเชียและบอสเนีย [40]

การใช้ชื่อ "โครเอเชีย" สำหรับชื่อภาษาได้รับการยืนยันในอดีตแม้ว่าจะไม่ชัดเจนเสมอไป โครเอเชียฮังการีสัญญาตัวอย่างเช่นกำหนด "โครเอเชีย" เป็นหนึ่งในภาษาราชการของตน[41]และโครเอเชียกลายเป็นอย่างเป็นทางการของสหภาพยุโรปภาษาเมื่อภาคยานุวัติโครเอเชียไปยังสหภาพยุโรปวันที่ 1 กรกฎาคม 2013 [42] [43]ในปี 2013 สหภาพยุโรปเริ่มเผยแพร่กาเซ็ตต์อย่างเป็นทางการในเวอร์ชันภาษาโครเอเชีย [44]

สถานะอย่างเป็นทางการ

พื้นที่ที่มีชาติพันธุ์โครเอเชียส่วนใหญ่ (ณ ปี 2549)

มาตรฐานโครเอเชียเป็นภาษาทางการของสาธารณรัฐโครเอเชีย[45]และพร้อมกับมาตรฐานบอสเนียและ Standard เซอร์เบียซึ่งเป็นหนึ่งในสามภาษาอย่างเป็นทางการของบอสเนียและเฮอร์เซ [46]นอกจากนี้ยังเป็นทางการในภูมิภาคบูร์เกนลันด์ (ออสเตรีย), [47] โมลิ เซ (อิตาลี) [48]และโวจโวดินา (เซอร์เบีย) [49]นอกจากนี้ยังมีสถานะอย่างเป็นทางการร่วมควบคู่ไปกับโรมาเนียใน communes ของCaraşova [50]และLupac , [51] [52] โรมาเนีย ในท้องถิ่นเหล่านี้CroatsหรือKrashovaniเป็นประชากรส่วนใหญ่และการศึกษาป้ายและการเข้าถึงการบริหารภาครัฐและระบบยุติธรรมจัดให้เป็นภาษาโครเอเชียควบคู่ไปกับภาษาโรมาเนีย

ภาษาโครเอเชียใช้และสอนอย่างเป็นทางการในมหาวิทยาลัยทุกแห่งในโครเอเชียและที่มหาวิทยาลัย Mostarในบอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา

ไม่มีหน่วยงานกำกับดูแลที่กำหนดการใช้ภาษาโครเอเชียอย่างเหมาะสม ภาษามาตรฐานในปัจจุบันโดยทั่วไปจะวางออกมาในหนังสือไวยากรณ์และพจนานุกรมที่ใช้ในการศึกษาเช่นหลักสูตรของโรงเรียนที่กำหนดโดยกระทรวงศึกษาธิการและโปรแกรมที่มหาวิทยาลัยของคณะปรัชญาที่มหาวิทยาลัยสี่หลัก [ ต้องการข้อมูลอ้างอิง ] [ ต้องการอัปเดต ]ในปี 2013 Hrvatski pravopisโดยสถาบันภาษาและภาษาศาสตร์โครเอเชียได้รับตราประทับการอนุมัติอย่างเป็นทางการจากกระทรวงศึกษาธิการ แต่เพียงผู้เดียว

มีความพยายามที่จะรื้อฟื้นวรรณกรรมโครเอเชียในอิตาลี [53] [การตรวจสอบล้มเหลว ]

ฉบับล่าสุดที่โดดเด่นที่สุดที่อธิบายภาษามาตรฐานของโครเอเชีย ได้แก่ :

  • Hrvatski pravopisโดยสถาบันภาษาโครเอเชียและภาษาศาสตร์พร้อมให้บริการทางออนไลน์
  • Rječnik hrvatskoga jezikaโดยAnić
  • Rječnik hrvatskoga jezikaโดยŠonje et al.
  • Hrvatski enciklopedijski rječnikโดยกลุ่มผู้เขียน
  • Hrvatska gramatikaโดยBarić et al.

และยังโดดเด่นเป็นคำแนะนำของMatica Hrvatskaเผยแพร่ในระดับชาติและโปรโมเตอร์ของมรดกโครเอเชียและ lexicographical สถาบันมิโรสลาฟเครลซา, เช่นเดียวกับโครเอเชีย Academy of Sciences และศิลปะ

ผลงานทางภาษาศาสตร์ของโครเอเชียที่เป็นตัวแทนจำนวนมากได้รับการตีพิมพ์ตั้งแต่การประกาศเอกราชของโครเอเชียโดยในบรรดาพจนานุกรมเล่มเดียวสามเล่มของโครเอเชียร่วมสมัย

ดูสิ่งนี้ด้วย

  • flag พอร์ทัลโครเอเชีย
  • icon พอร์ทัลภาษา
  • อักษรละตินของ Gaj
  • คอร์ปัสภาษาโครเอเชีย
  • คอร์ปัสแห่งชาติโครเอเชีย
  • วันของภาษาโครเอเชีย
  • การแยกตัวของภาษาในภาษาเซอร์โบ - โครเอเชีย
  • ความเข้าใจร่วมกัน
  • ภาษาเซอร์โบ - โครเอเชีย
  • ภาษา Pluricentric Serbo-Croatian
  • คำประกาศเกี่ยวกับภาษาทั่วไป 2017

อ้างอิง

  1. ^ a b โครเอเชียที่Ethnologue (ฉบับที่ 18, 2015)
  2. ^ "ภาษาเซอร์เบียและโครเอเชีย" Ethnologue.com . สืบค้นเมื่อ2010-04-24 .
  3. ^ "โครเอเชีย: สถานการณ์ทางภาษา" สารานุกรมภาษาและภาษาศาสตร์ (2nd ed.). ภาษาราชการของโครเอเชียคือโครเอเชีย (เซอร์โบ - โครเอเชีย) [... ] ภาษาเดียวกันเรียกตามชื่อที่แตกต่างกันเซอร์เบีย (srpski) เซอร์โบ - โครแอต (ในโครเอเชีย: hrvatsko-srpski) บอสเนีย (bosanski) ตามเหตุผลทางการเมืองและชาติพันธุ์ [... ] ภาษาที่เคยเรียกอย่างเป็นทางการว่าเซอร์โบ - โครแอตได้รับชื่อตามเชื้อชาติและการเมืองขึ้นใหม่หลายชื่อ ดังนั้นชื่อเซอร์เบียโครเอเชียและบอสเนียจึงถูกกำหนดทางการเมืองและอ้างถึงภาษาเดียวกันโดยมีรูปแบบเล็กน้อยที่เป็นไปได้
  4. ^ “ ภาษาและอักษรข้อ 13” . รัฐธรรมนูญของมอนเตเนโก WIPO 19 ตุลาคม 2550 เซอร์เบียบอสเนียแอลเบเนียและโครเอเชียจะถูกนำไปใช้อย่างเป็นทางการด้วย
  5. ^ Slovenskej Republiky, Národná Rada (1999) "Zákon 184/1999 Z. z. o používaní jazykov národnostnýchmenšín" (ในภาษาสโลวัก) Zbierka zákonov สืบค้นเมื่อ3 ธันวาคม 2559 .
  6. ^ "Národnostnímenšiny v České republice a jejich jazyky" [ชนกลุ่มน้อยแห่งชาติในสาธารณรัฐเช็กและภาษาของพวกเขา] (PDF) (ในภาษาเช็ก) รัฐบาลสาธารณรัฐเช็ก น. 2. Podle čl. 3 ครั้งต่อไป. 2 Statutu Rady je jejich počet 12 a jsou uživatelitěchtomenšinovýchjazyků: [... ], srbština a ukrajinština
  7. ^ "2011. évi CLXXIX. törvény a nemzetiségekjogairól" [Act CLXXIX / 2011 on the Rights of Nationalities] (ในฮังการี) รัฐบาลฮังการี. 22. § (1) E törvényértelmébennemzetiségekáltalhasznált nyelvnek számít [... ] a horvát
  8. ^ "Legge 15 Dicembre 1999, n. 482" Norme in materia di tutela delle minoranze linguistiche storiche "pubblicata nella Gazzetta Ufficiale n. 297 del 20 dicembre 1999" . รัฐสภาอิตาลี สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 12 พฤษภาคม 2558 . สืบค้นเมื่อ2 ธันวาคม 2557 .
  9. ^ เดวิด Dalby, Linguasphere (1999/2000, Linguasphere Observatory) PG 445, 53-AAA-g, "Srpski + Hrvatski, เซอร์โบ - โครเอเชีย"
  10. ^ เบนจามิน W ฟอร์IV,ยูโรเปียนภาษาและวัฒนธรรม: บทนำ 2 เอ็ด (2010, Blackwell), หน้า 431, "เนื่องจากความเข้าใจร่วมกันของพวกเขาชาวเซอร์เบียโครเอเชียและบอสเนียจึงมักคิดว่าประกอบด้วยภาษาเดียวที่เรียกว่าเซอร์โบ - โครเอเชีย"
  11. ^ VáclavBlažek, "On the Internal Classification of Indo-European Languages: Survey"สืบค้นเมื่อ 20 ต.ค. 2010 , หน้า 15–16
  12. ^ Šipka, Danko (2019). ชั้นศัพท์ของตัวตน: คำที่ความหมายและวัฒนธรรมในภาษาสลาฟ นิวยอร์ก: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ น. 206. ดอย : 10.1017 / 9781108685795 . ISBN 978-953-313-086-6. LCCN  2018048005 . OCLC  1061308790 เซอร์โบ - โครเอเชียซึ่งมีสี่สายพันธุ์ทางชาติพันธุ์: เซอร์เบียโครเอเชียบอสเนียและมอนเตเนกริน
  13. ^ EC Hawkesworth "เซอร์เบียโครเอเชียบอสเนียภาษาศาสตร์คอมเพล็กซ์" ในสารานุกรมภาษาและภาษาศาสตร์พิมพ์ครั้งที่ 2 2006
  14. ^ Bičanić et al. (2556 : 55)
  15. ^ Bičanić et al. (2556 : 84)
  16. ^ "โครเอเชีย: ธีมผู้เขียนหนังสือ" มหาวิทยาลัยเยลห้องสมุดสลาฟและของสะสมของยุโรปตะวันออก 2552-11-16 . สืบค้นเมื่อ2010-10-27 .
  17. ^ วิทยุยุโรปฟรี - เซอร์เบียโครเอเชียบอสเนียหรือมอนเตเนกริน? หรือแค่ 'ภาษาของเรา'? ŽivkoBjelanović: คล้าย แต่แตกต่าง 21 ก.พ. 2552 เข้าถึง 8 ต.ค. 2553
  18. ^ กาซีสตีเฟน (1973) ประวัติความเป็นมาของโครเอเชีย นิวยอร์ก: ห้องสมุดปรัชญา ISBN 978-0-8022-2108-7.
  19. ^ Van Antwerp Fine, John (2006). เมื่อเชื้อชาติไม่สำคัญในคาบสมุทรบอลข่าน มิชิแกนสหรัฐอเมริกา: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยมิชิแกน หน้า 377–379 ISBN 978-0-472-11414-6.
  20. ^ อ้างถึงงานมาตรฐานเกี่ยวกับศัพท์ภาษาสลาฟโดย Edward Stankiewicz “ Grammars and Dictionaries of the Slavic Languages ​​from the Middle Ages Up to 1850” [ ต้องอ้างอิงทั้งหมด ]
  21. ^ Kalsbeek, Janneke (1998). "ภาษาČakavianของOrbanićiใกล้Žminjใน Istria" การศึกษาในสลาฟและภาษาศาสตร์ทั่วไป 25 .
  22. ^ Ivana, Sabljak "Dva brata i jedna Sirena" [Two Sisters and One Siren]. Matica hrvatska (in โครเอเชีย) . สืบค้นเมื่อ9 มีนาคม 2555 .
  23. ^ "Matica Hrvatska - Putni tovaruš - izvornik (I. )" . สืบค้นเมื่อ9 มีนาคม 2555 .
  24. ^ แทนเนอร์มาร์คัส (1997) โครเอเชีย: ประเทศชาติฟอร์จในสงคราม New Haven, USA: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเยล. น. 50 . ISBN 978-0-300-06933-4.
  25. ^ ก ข ค มาลี Dragica (1997). Razvoj hrvatskog književnog jezika . ISBN 978-953-0-40010-8.[ ต้องการหน้า ]
  26. ^ Uzelac, Gordana (2549). การพัฒนาของประเทศโครเอเชีย: การวิเคราะห์ทางประวัติศาสตร์และสังคมวิทยา นิวยอร์ก: Edwin Mellen Press น. 75. ISBN 978-0-7734-5791-1.
  27. ^ Bičanić et al. 2556 , น. 77.
  28. ^ Bičanić et al. 2556 , น. 78.
  29. ^ a b c Corbett & Browne 2009 , p. 334.
  30. ^ ก ข Bailyn, John Frederick (2010). "สิ่งที่มีการศึกษาระดับปริญญาโครเอเชียและเซอร์เบียภาษาเดียวกันได้หรือไม่หลักฐานจากการศึกษาแปล" (PDF) วารสารภาษาศาสตร์สลาฟ . 18 (2): 181–219 ISSN  1068-2090 ที่เก็บไว้จากเดิม (PDF)เมื่อวันที่ 9 ตุลาคม 2019 สืบค้นเมื่อ9 ตุลาคม 2562 .
  31. ^ Cvetkovic, Ljudmila "เซอร์เบีย, โครเอเชีย, บอสเนียหรือ Montenegrin หรือเพียงแค่ 'ภาษาของเรา? - วิทยุ / วิทยุยุโรปเสรีภาพ© 2010" Rferl.org สืบค้นเมื่อ2010-11-01 .
  32. ^ เบนจามิน W ฟอร์IV, ยูโรเปียนภาษาและวัฒนธรรม: บทนำ 2 เอ็ด (2010, Blackwell), หน้า 431.
  33. ^ Snjeana Ramljak; ห้องสมุดรัฐสภาโครเอเชียซาเกร็บโครเอเชีย (มิถุนายน 2551) " " Jezično "pristupanje Hrvatske Europskoj Uniji: prevođenje pravne stečevine i europsko nazivlje" [The Accession of the Croatian Language to the European Union: Translation of the Acquis Communautaire and European Legal Terminology]. การทบทวนรัฐศาสตร์โครเอเชีย (ในภาษาเซอร์โบ - โครเอเชีย) 45 (1). ISSN  0032-3241 สืบค้นเมื่อ2012-02-27 .CS1 maint: หลายชื่อ: รายชื่อผู้เขียน ( ลิงค์ )
  34. ส โตกส์ 2008 , พี. 348.
  35. ^ Šute 1999 , p. 317.
  36. ^ Derk, Denis (28 มีนาคม 2017). "Donosi se Deklaracija o zajedničkom jeziku Hrvata, Srba, Bošnjaka i Crnogoraca" [คำประกาศเกี่ยวกับภาษาทั่วไปของ Croats, Serbs, Bosniaks และ Montenegrins กำลังจะปรากฏ] รายการVečernji (ในภาษาโครเอเชีย) ซาเกร็บ หน้า 6–7. ISSN  0350-5006 . สืบค้นเมื่อ 23 พฤษภาคม 2560 . สืบค้นเมื่อ9 มิถุนายน 2560 .
  37. ^ Trudgill, Peter (30 พฤศจิกายน 2017). "ถึงเวลาสร้างสี่เป็นหนึ่ง" . ยุโรปใหม่ น. 46 . สืบค้นเมื่อ3 ตุลาคม 2561 .
  38. ^ J. , T. (10 เมษายน 2560). "ภาษาเซอร์โบ - โครเอเชียเป็นภาษาหรือไม่" . ดิอีโคโนมิสต์ ลอนดอน. ISSN  0013-0613 สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 10 เมษายน 2017 . สืบค้นเมื่อ6 มกราคม 2562 . Alt URL
  39. ^ Milekić, Sven (30 มีนาคม 2017). "คำประกาศ 'ภาษาทั่วไป' หลังยูโกสลาเวียท้าทายลัทธิชาตินิยม" . ลอนดอน: บอลข่าน Insight สืบค้นเมื่อ 23 พฤษภาคม 2560 . สืบค้นเมื่อ4 กรกฎาคม 2561 .
  40. ^ เดวิดคริสตัล "ภาษาตาย" Cambridge University Press, 2000, pp ได้. 11, 12
  41. ^ http://www.crohis.com/izvori/nagodba2.pdf
  42. ^ "Vandoren: สหภาพยุโรปสมาชิก - ความท้าทายและโอกาสสำหรับโครเอเชีย - Daily - tportal.hr" Daily.tportal.hr. 2010-09-30. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 2010-11-15 . สืบค้นเมื่อ2010-10-27 .
  43. ^ "การประยุกต์ใช้งานสำหรับนักภาษาศาสตร์โครเอเชีย" อาชีพของสหภาพยุโรป 2012-06-21 . สืบค้นเมื่อ2012-09-10 .
  44. ^ "Službeni list Europske unije" [Official Gazette of the European Union] (ในภาษาเซอร์โบ - โครเอเชีย) อียู สืบค้นเมื่อ29 มกราคม 2556 .
  45. ^ "โครเอเชีย" . Cia.gov สืบค้นเมื่อ2010-12-21 .
  46. ^ "รายงานคบอสเนียและเฮอร์เซ" Ethnologue.com . สืบค้นเมื่อ2010-12-21 .
  47. ^ คินดา - เบอร์ลาโควิช, แอนเดรียซอร์กา (2549). "Hrvatski nastavni jezik u Gradišću u školsko-Političkome kontekstu" [ภาษาโครเอเชียเป็นภาษาแห่งการเรียนการสอนและนโยบายภาษาในบูร์เกนลันด์ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2464 เป็นต้นมา] Lahor 1 (1): 27–35. ISSN  1846-2197
  48. ^ "ใกล้สูญพันธุ์ภาษาในยุโรป: รายงาน" Helsinki.fi สืบค้นเมื่อ2010-10-27 .
  49. ^ "การใช้อย่างเป็นทางการของภาษาและสคริปใน AP Vojvodina" puma.vojvodina.gov.rs . สืบค้นเมื่อ2010-12-21 .
  50. ^ "Structura Etno-demografică a României" . Edrc.ro สืบค้นเมื่อ2010-10-27 .
  51. ^ "Structura Etno-demografică a României" . Edrc.ro สืบค้นเมื่อ2010-10-27 .
  52. ^ "Structura Etno-demografică a României" . Edrc.ro สืบค้นเมื่อ2010-12-21 .
  53. ^ "จาก Gordon, Raymond G. , Jr. (ed.), 2005. Ethnologue: Languages ​​of the World, Fifteenth edition. Dallas, Tex: SIL International" . Ethnologue.com . สืบค้นเมื่อ2010-01-26 .

แหล่งที่มา

  • Bičanić, อันเต้; Frančić, Anđela; Hudeček, ลาน่า; Mihaljević, Milica (2013), Pregled povijesti, gramatike i pravopisa hrvatskog jezika (ในเซอร์โบ - โครเอเชีย), Croatica
  • คอร์เบ็ตต์, กรีวิลล์; Browne, Wayles (2009). "เซอร์โบ - โครแอต - บอสเนียโครเอเชียมอนเตเนกรินเซอร์เบีย" . ในComrie, Bernard (ed.) โลกของภาษาหลัก เลดจ์ ISBN 9781134261567.
  • สโตกส์, เกล (2008). ยูโกสลาเวีย: ข้อมูลเชิงลึกและข้อสังเกตเชิงเฉียง . มหาวิทยาลัยพิตส์เบิร์กพรี. ISBN 9780822973492.
  • Šute, Ivica (เมษายน 2542) "Deklaracija o nazivu i položaju hrvatskog književnog jezika - Građa za povijest Deklaracije, Zagreb, 1997, str. 225" [Declaration on the Status and Name of the Croatian Standard Language - Declaration History Articles, Zagreb, 1997, p. 225] Radovi Zavoda Za Hrvatsku Povijest (ในภาษาเซอร์โบ - โครเอเชีย) 31 (1): 317–318 ISSN  0353-295X . สืบค้นเมื่อ5 กรกฎาคม 2557 .
  • "SOS ili tek alibi za nasilje nad jezikom" [SOS หรือไม่มีอะไรเลยนอกจากข้ออ้างเรื่องความรุนแรงต่อภาษา] (ในภาษาเซอร์โบ - โครเอเชีย) ซาเกร็บ: ฟอรัม 16 มีนาคม 2555. หน้า 38–39. ISSN  1848-204X . CROSBI 578565 สืบค้นเมื่อ 7 กรกฎาคม 2555 . สืบค้นเมื่อ9 เมษายน 2558 .

อ่านเพิ่มเติม

  • Bičanić, อันเต้; Frančić, Anđela; Hudeček, ลาน่า; Mihaljević, Milica (2013), Pregled povijesti, gramatike i pravopisa hrvatskog jezika (ในเซอร์โบ - โครเอเชีย), Croatica
  • Banac, Ivo: แนวโน้มหลักในคำถามภาษาโครเอเชีย YUP 1984
  • บลัมแดเนียล (2545). Sprache und Politik: Sprachpolitik und Sprachnationalismus in der Republik Indien und dem sozialistischen Jugoslawien (1945–1991) [ ภาษาและนโยบาย: นโยบายภาษาและชาตินิยมทางภาษาในสาธารณรัฐอินเดียและสังคมนิยมยูโกสลาเวีย (2488-2534) ] Beiträge zur Südasienforschung; ฉบับ. 192 (ภาษาเยอรมัน). เวิร์ซบวร์ก: Ergon น. 200. ISBN 978-3-89913-253-3. OCLC  51961066 (CROLIB) .
  • Franolić, Branko: การสำรวจประวัติศาสตร์วรรณกรรมโครเอเชีย , Nouvelles Editions Latines, 1984
  • —— (2528). บรรณานุกรมโครเอเชียพจนานุกรม ปารีส: Nouvelles Editions Latines น. 139.
  • —— (2531). นโยบายภาษาในยูโกสลาเวียมีการอ้างอิงเป็นพิเศษกับโครเอเชีย ปารีส: Nouvelles Editions Latines
  • ——; Žagar, Mateo (2008). เค้าโครงประวัติศาสตร์ของวรรณกรรมโครเอเชีย & The Glagolitic มรดกทางวัฒนธรรมของโครเอเชีย ลอนดอนและซาเกร็บ: Erasmus & CSYPN ISBN 978-953-6132-80-5.
  • กรีนเบิร์กโรเบิร์ตเดวิด (2547) ภาษาและเอกลักษณ์ในคาบสมุทรบอลข่าน: ภาษาเซอร์เบียและโครเอเชียและการสลายตัวของมัน สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ด ISBN 978-0-19-925815-4. (พิมพ์ซ้ำในปี 2551 เป็น ไอ 978-0-19-920875-3 )
  • Gröschel, Bernhard (2009). Das Serbokroatische zwischen Linguistik und Politik: mit einer Bibliographie zum postjugoslavischen Sprachenstreit [ ภาษาเซอร์โบ - โครเอเชียระหว่างภาษาศาสตร์กับการเมือง: ด้วยบรรณานุกรมของข้อพิพาททางภาษาหลังยูโกสลาเวีย ]. Lincom ศึกษาภาษาศาสตร์สลาฟ; ฉบับที่ 34 (ภาษาเยอรมัน). มิวนิก: Lincom Europa น. 451. ISBN 978-3-929075-79-3. LCCN  2009473660 OCLC  428012015 . OL  15295665W . Inhaltsverzeichnis .
  • Kačić, Miro: Croatian and Serbian: Delusions and Distortions , Novi Most, Zagreb 1997
  • Kordić, Snježana (2010). Jezik ฉัน nacionalizam [ ภาษาและชาตินิยม ] (PDF) Rotulus Universitas (ในภาษาเซอร์โบ - โครเอเชีย) ซาเกร็บ: Durieux น. 430. ดอย : 10.2139 / ssrn.3467646 . ISBN 978-953-188-311-5. LCCN  2011520778 OCLC  729837512 OL  15270636 ว . CROSBI 475567 เก็บถาวร (PDF)จากเดิมในวันที่ 8 กรกฎาคม 2012 สืบค้นเมื่อ7 มีนาคม 2556 .
  • Mogušมิลาน: ประวัติศาสตร์ภาษาโครเอเชีย NZ Globus 1995
  • Težak, Stjepko: "Hrvatski naš (ne) zaboravljeni" [ภาษาโครเอเชีย, ภาษาที่เราลืม (un) ของเรา], 301 หน้า, knjižnica Hrvatski našsvagdašnji (knj. 1), Tipex, Zagreb, 1999, ISBN  953-6022-35-4 (โครเอเชีย)
  • Zanelli, Aldo (2018). Eine Analyze der Metaphern ใน der kroatischen Linguistikfachzeitschrift Jezik von 1991 bis 1997 [การวิเคราะห์อุปลักษณ์ในภาษาวารสารภาษาโครเอเชียตั้งแต่ปี 1991 ถึง 1997 ] Studien zur Slavistik; 41 (ภาษาเยอรมัน). ฮัมบูร์ก: ดร. Kovač น. 142. ISBN 978-3-8300-9773-0. OCLC  1023608613 (NSK) . (FFZG) .

ลิงก์ภายนอก
  • รายชื่อคำศัพท์ภาษาโครเอเชียภาษาโครเอเชีย (จากภาคผนวกรายการภาษาสวาเดสของ Wiktionary )
  • EUdict - พจนานุกรมออนไลน์ - การแปลจากภาษาโครเอเชียเป็นหลายภาษาและในทางกลับกัน
  • คอร์ปัสภาษาโครเอเชีย
  • พอร์ทัลพจนานุกรมเก่าของโครเอเชีย
  • ภาษาที่คล้ายกับภาษาโครเอเชียมากที่สุด

ประวัติศาสตร์ภาษา

  • ภาษาโครเอเชียวันนี้บรรยายโดยดร. Branko Franolić
  • ประวัติพจนานุกรมและไวยากรณ์ภาษาโครเอเชียหนังสือที่ห้องสมุดมหาวิทยาลัยเยล - คอลเลคชันสลาฟและยุโรปตะวันออก