พายผลไม้ (อาหาร)

สาระมาในอาณานิคมของอังกฤษอเมริกัน ผู้ตั้งถิ่นฐานชาวอังกฤษไม่สามารถทำพุดดิ้ง suetแบบดั้งเดิมได้เนื่องจากขาดส่วนผสมและอุปกรณ์ทำอาหารที่เหมาะสม ดังนั้นแทนที่จะปิดไส้ไส้ตุ๋นด้วยชั้นของบิสกิตธรรมดาที่ยังไม่ได้ปรุงแป้งสโคน หรือเกี๊ยวประกอบเข้าด้วยกัน ^{[ จำเป็นต้องอ้างอิง ]}ที่มาของชื่อไม้พายซึ่งบันทึกตั้งแต่ปี 1859 ไม่แน่นอน: อาจเกี่ยวข้องกับคำโบราณcobelerความหมาย "ชามไม้" ^[2]หรือคำนี้อาจเกิดจากการที่เครื่องประดับมีรูปลักษณ์ของทางเดินหินที่ปูด้วยหินมากกว่าที่จะเป็นทางเท้าที่ 'เรียบ' ซึ่งจะแทนด้วยแป้งโรยหน้า

หมายเหตุคมชัดและสลายแตกต่างจากพายผลไม้ในว่าอดีตของชั้นบนยังอาจรวมถึงข้าวโอ๊ตรีดทำด้วยข้าวโอ๊ต ^[3]

อเมริกาเหนือ

ลูกพีชพายกับไอศกรีม

เสียงคำราม กระสับกระส่าย และตกต่ำเป็นอาหารประเภทเดินเรือของแคนาดาและนิวอิงแลนด์ซึ่งมักปรุงบนเตาตั้งพื้น หรือในกระทะหรือกระทะเหล็ก โดยมีแป้งอยู่ด้านบนเป็นรูปเกี๊ยว มีรายงานว่าพวกเขาใช้ชื่อของพวกเขาจากเสียงคำรามที่พวกเขาทำขณะทำอาหาร ชื่อประเภทของขนมขบเคี้ยวหรือเกี๊ยวใช้ก็คือแป้งเด็กผู้ชาย แป้งเด็กใช้ในสตูว์และพายผลไม้เหมือนกัน

ในสหรัฐอเมริกา นักพายผลไม้ชนิดอื่นๆ เพิ่มเติม ได้แก่ กระทะแอปเปิล (พายแอปเปิลที่เปลือกแตกและอาจกวนกลับเข้าไปในไส้) เบ็ตตี้หัวเข็มขัด (ทำด้วยแป้งสีเหลือง (เช่น แป้งเค้ก) กับ ไส้ผสมกับแป้ง), เท (หรือเค้กทิ้ง ), ^{[4] [5] ไม่}พอใจ, ตกต่ำ, และ sonker. sonker นั้นมีเอกลักษณ์เฉพาะในNorth Carolina : มันเป็นเวอร์ชั่นลึกของนักพายผลไม้ชาวอเมริกัน ^{[3] [6]}

Cobblers ส่วนใหญ่มาในพันธุ์ผลไม้เดี่ยวและมีชื่อว่าเช่น blackberry, blueberry และลูกพีช cobbler ประเพณีนี้ยังให้ทางเลือกในการเติมผลไม้พายผลไม้ด้วยไอศครีมวานิลลาหนึ่งหรือสองช้อน ^{[ อ้างจำเป็น ]}พายผลไม้รสเผ็ดน้อยกว่าปกติในภูมิภาค; ตัวอย่างเช่นมะเขือเทศพายผลไม้ซึ่งอาจรวมถึงหอมและบิสกิตเครื่องประดับที่อาจรวมถึงชีสหรือข้าวโพดเป็นหนึ่งในตัวแปรเผ็ดที่ยังมีลักษณะคล้ายกับพายมะเขือเทศภาคใต้ ^[7]อาหารสวนผลไม้เก่าแคลิฟอร์เนียมีพีช, ลูกแพร์, แอปริคอทและมีค่าที่สุดโดยมากเชอร์รี่ tartarianสาระ

เบ็ตตี้

รุ่นอเมริกันที่รู้จักกันในชื่อเบ็ตตี้หรือเบ็ตตี้สีน้ำตาลนั้นมีอายุอย่างน้อยก็ต้นศตวรรษที่ 19 ^[8]ในปี พ.ศ. 2407 ในนิตยสารวรรณกรรมเยลปรากฏด้วย "สีน้ำตาล" เป็นตัวพิมพ์เล็ก จึงทำให้ "เบ็ตตี้" เป็นชื่อที่ถูกต้อง ^[8]ในปี 1890 แต่เป็นสูตรที่ได้รับการตีพิมพ์ในการปฏิบัติสุขอนามัยและเศรษฐกิจการปรุงอาหารปรับให้เข้ากับคนทำงานในระดับปานกลางและขนาดเล็กหมายถึงการที่มีคำว่า "บราวน์" ทุน, การแสดง " บราวน์เบ็ตตี้ " ชื่อที่เหมาะสม ^[9]

บราวน์เบ็ตตีทำด้วยเกล็ดขนมปัง (หรือชิ้นขนมปัง หรือแครกเกอร์เกรแฮม ) และผลไม้ มักจะหั่นแอปเปิ้ลเป็นชั้นสลับกัน พวกเขาจะอบที่ครอบคลุมและมีความสอดคล้องเหมือนพุดดิ้งขนมปัง

ในแถบมิดเวสต์สหรัฐอเมริกา , แอปเปิ้ลเบ็ตตี้มักจะเป็นคำพ้องสำหรับกรอบแอปเปิ้ล ^{[ ต้องการการอ้างอิง ]}

สหราชอาณาจักรและเครือจักรภพ

ในสหราชอาณาจักรและเครือจักรภพแห่งชาตินักเล่นแร่แปรธาตุที่มีสโคนมีชัยเหนือกว่า และพบได้ทั้งแบบหวานและแบบคาว ไส้หวานทั่วไป ได้แก่ แอปเปิ้ลแบล็คเบอร์รี่และลูกพีช เนื้อวัวรสเผ็ด เช่น เนื้อวัว เนื้อแกะ^[10]หรือเนื้อแกะ ประกอบไปด้วยไส้หม้อปรุงอาหารซึ่งบางครั้งก็มีก้อนกรวดเล็กๆ ล้อมรอบขอบ แทนที่จะเป็นชั้นที่สมบูรณ์ เพื่อช่วยในการปรุงอาหารของเนื้อสัตว์ สโคนชีสหรือสมุนไพรอาจใช้เป็นท็อปปิ้งแบบเผ็ดได้ ⁽¹¹⁾

กระทรวงอาหารส่งเสริมพายผลไม้และเศษขนมปังป่นในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองเนื่องจากกำลังเติม แต่ต้องใช้เนยน้อยกว่าขนมอบแบบดั้งเดิม และสามารถปรุงด้วยมาการีนได้ ^[1]

• แอปเปิ้ลกรอบ
• พุดดิ้ง

• ตำรา:นักพายผลไม้ขั้นพื้นฐานที่ Wikibooks
• สื่อเกี่ยวกับCobbler (ของหวาน)ที่ Wikimedia Commons