ยุโรป มอนเตเนโกร
ยุโรปมอนเตเนโก ( Montenegrin : ЕвропскaЦрнаГорa , Evropska Crna Gora . abbr ECG ) เป็นพรรคพันธมิตรทางการเมืองในมอนเตเนโกนำโดยไมโลĐukanovićของพรรคประชาธิปัตย์ของสังคม (DPS)
|
ยุโรป มอนเตเนโกร
Evropska Crna Gora
Европскa Црна Гоra |
|
|---|---|
| หัวหน้า | ไมโล ดูคาโนวิช |
| ผู้สร้าง | ไมโล ดูคาโนวิช |
| ก่อตั้ง | 1998 |
| ละลาย | 2016 |
| สำนักงานใหญ่ | Podgorica |
| อุดมการณ์ | พันธมิตรที่จับได้ทั้งหมด ประชาธิปไตยในสังคม ชาตินิยมพลเมือง ชาตินิยม มอนเตเนโกร โปร-ยุโรป |
| ตำแหน่งทางการเมือง | กึ่งกลางไปกลางซ้าย[1] |
| สี | สีแดง สีเหลือง |
| รัฐสภา (2012) |
39 / 81
|
หลังจากความวุ่นวายภายใน DPS ในช่วงปลายปี 1996 และต้นปี 1997 เมื่อสมาชิกที่โดดเด่นที่สุดของพรรค Đukanović และMomir Bulatovićต่อสู้อย่างขมขื่นเบื้องหลังเพื่อควบคุมพรรค Đukanovićกลายเป็นผู้ชนะที่ชัดเจนในการต่อสู้แย่งชิงอำนาจที่ยาวนานหนึ่งปี ภายใต้การนำของเขา DPS เริ่มเข้าสู่การเป็นพันธมิตรก่อนการเลือกตั้งกับพรรคการเมืองเล็กๆ ภายใต้แบนเนอร์พันธมิตรที่มีชื่อแตกต่างกันก่อนการเลือกตั้งรัฐสภาแต่ละครั้ง นอกจาก DPS นำมันก็ประกอบด้วยสองพรรคการเมืองหลักSDPและLPCG รัฐบาลผสมถูกยุบอย่างเป็นทางการในปี 2559 รัฐบาลผสมรุ่นแรกก่อตั้งขึ้นก่อนการเลือกตั้งรัฐสภาในปี 2541 ในมอนเตเนโกรภายใต้ชื่อเพื่อที่เราจะมีชีวิตที่ดีขึ้น ( Да живимо боље / Da živimo bolje ). ก่อนการเลือกตั้งในปี 2544กลุ่มพันธมิตรได้เปลี่ยนชื่อใหม่เป็นVictory is Montenegro's ( Побједа је Црнe Горe / Pobjeda je Crne Gore ) จากนั้นก่อนที่จะมีการเลือกตั้ง 2002รัฐบาลเป็นที่รู้จักกัน(ประชาธิปัตย์) รายการยุโรปมอนเตเนโก ( ЛистазаевропскуЦрнуГору / Demokratska lista Za evropsku Crnu Goru ) และสุดท้ายก่อนการเลือกตั้ง 2006 มันก็กลายเป็นรัฐบาลสำหรับยุโรปมอนเตเนโก
ประวัติศาสตร์
การเลือกตั้งปี 2541
ในปี พ.ศ. 2541 DPS ได้ปลอมแปลงเป็นพันธมิตรในวงกว้างเพื่อพยายามแข่งขันกับพรรคประชาชนสังคมนิยมโปรมิโลเซวิช แห่งมอนเตเนโกร (SNP) ที่สร้างขึ้นใหม่ซึ่งนำโดยอดีตผู้นำ DPS โมมีร์ บูลาโตวิช
DPS ที่นำโดย Đukanović เรียกร้องให้มีพันธมิตรระหว่างฝ่ายต่อต้าน Milošević โดยระบุว่าการไล่ตามทางการเมืองของ Milošević กำลังนำFR Yugoslaviaไปสู่ความพินาศ มันสร้างพันธมิตรกับพรรคสังคมประชาธิปไตยแห่งมอนเตเนโกร (SDP) ที่สนับสนุนเอกราชโดยสิ้นเชิงและพรรคประชาชนแห่งมอนเตเนโกร (NS) ที่ต้องการให้มอนเตเนโกรยังคงอยู่ในรัฐกับเซอร์เบีย จุดยืนของ DPS ในขณะนั้นคือมอนเตเนโกรและเซอร์เบียควรอยู่ในรัฐที่เป็นหนึ่งเดียว แต่พวกเขาคัดค้านกฎของมิโลเชวิช
การเลือกตั้งรัฐสภาปี 1998เมื่อวันที่ 31 พฤษภาคม กลายเป็นการประลองอีกครั้งระหว่าง Đukanović และ Bulatović ในประเด็นเดียว - Slobodan Milošević พันธมิตรของ Đukanović ชนะ โดยยึด 42 ที่นั่งจากทั้งหมด 78 ที่นั่งในรัฐสภา จากนั้น 42 ที่นั่งนั้นถูกแบ่งออกเป็นสามวิธีตามข้อตกลงพันธมิตร: DPS ได้รับ 32 ที่นั่งในขณะที่พันธมิตรพันธมิตร NS และ SDP ได้ 5 ที่นั่ง
สำหรับ DPS มันหมายถึงที่นั่งที่แท้จริงของพรรคน้อยกว่าหลังจากการเลือกตั้งครั้งก่อนเมื่อพวกเขาได้ที่นั่ง 45 จาก 71 คนเดียวโดยลำพัง อย่างไรก็ตาม ขณะนี้พวกเขากำลังปกครองผ่านแนวร่วม ซึ่งเป็นประโยชน์ต่อภาพลักษณ์ของพรรคในด้านอื่นๆ เนื่องจากสร้างการรับรู้ถึงการเปิดกว้างและพหุนิยม
เท่าที่ SDP กังวลการได้ที่นั่ง 5 ที่นั่งเป็นความสำเร็จที่โดดเด่น – พรรคได้เข้าสู่รัฐสภาเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์และขณะนี้สามารถมีอิทธิพลต่อนโยบายทางการของสาธารณรัฐ ซึ่งพวกเขาไม่สามารถฝันถึงได้หากพวกเขาเข้าร่วมการเลือกตั้งเพียงลำพัง
จากมุมมองของ NS การได้ที่นั่ง 5 ที่นั่งไม่ใช่เหตุผลใหญ่สำหรับการเฉลิมฉลอง เนื่องจากปาร์ตี้มีฐานการลงคะแนนที่ชัดเจนในตอนนั้น ซึ่งหมายความว่าพวกเขาจะได้มากกว่านี้แน่นอนหากเข้าร่วมโดยลำพัง แต่ตอนนี้พวกเขาอยู่ในรัฐบาลผสมในตำแหน่ง เพื่อโน้มน้าวนโยบายอย่างเป็นทางการและยินดีที่จะอยู่ที่นั่นตราบเท่าที่ DPS สนับสนุนแนวคิดเรื่องการรวมชาติกับเซอร์เบีย
แม้จะไม่เคยมั่นคงและเหนียวแน่น ในช่วงปีแรก รัฐบาลที่จัดตั้งขึ้นโดยกลุ่มพันธมิตร "เพื่อเราจะได้มีชีวิตที่ดีขึ้น" สามารถตกลงกันภายในในเรื่องพื้นฐานและบรรลุฉันทามติขั้นต่ำได้ การทดสอบทางการเมืองครั้งใหญ่เกิดขึ้นในเดือนมีนาคม 2542 เมื่อพันธมิตรทางทหารของ NATO เริ่มทิ้งระเบิด FR ยูโกสลาเวีย แม้ว่ามอนเตเนโกรจะรอดพ้นจากการทิ้งระเบิดที่หนักที่สุด แต่ SDP และแม้แต่ส่วนนอกของ DPS ก็ใช้ประโยชน์จากการทิ้งระเบิดเพื่อผลักดันแนวคิดของรัฐมอนเตเนโกรที่เป็นอิสระอย่างจริงจัง อย่างไรก็ตาม วาทกรรมทางการเมืองนี้ไม่เคยทำให้เป็นนโยบายทางการของรัฐบาลเลย ในฤดูใบไม้ร่วงปี 2542 ซึ่งริเริ่มโดย Đukanović มอนเตเนโกรร่างเอกสารชื่อPlatforma za redefiniciju odnosa Crne Gore i Srbije (เวทีสำหรับการนิยามความสัมพันธ์ใหม่ภายในสหพันธ์สาธารณรัฐยูโกสลาเวีย) และส่งไปยังเบลเกรด ในบรรยากาศที่ความสัมพันธ์ระหว่าง Đukanović–Milošević ตึงเครียดถึงขีดสุด เวทีเรียกร้องให้มีการเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญในการแบ่งหน้าที่ในการปกครองภายใน FR ยูโกสลาเวีย แม้ว่าจะยังคงมองเห็นตัวเองอย่างเป็นทางการภายในรัฐกับเซอร์เบีย แต่มอนเตเนโกรที่นำโดย Đukanovićต้องการให้หลายสิ่งเปลี่ยนแปลงและกำหนดใหม่
อย่างไรก็ตาม หลังจากการโค่นล้มของ Slobodan Milošević ในเดือนตุลาคม 2000 (ซึ่งหลายคนมองว่าเป็นสัญญาณเชิงบวกในความสัมพันธ์ในอนาคตระหว่างมอนเตเนโกรและเซอร์เบีย และวิธีการซ่อมแซมความสัมพันธ์ที่เสียหายอย่างรวดเร็ว) ตรงกันข้ามกับความคาดหวัง DPS ได้พลิกกลับโดยสมบูรณ์และตอนนี้ก็กะทันหัน เริ่มผลักดันให้เป็นอิสระอย่างสมบูรณ์จึงละทิ้งแพลตฟอร์มที่พวกเขาเขียนเมื่อปีก่อนหน้า ด้วยเหตุนี้ กระแสหลักของรัฐบาลผสมจึงเริ่มสนับสนุนแนวคิดของมอนเตเนโกรที่เป็นอิสระอย่างเปิดเผย และนี่กลายเป็นนโยบายของรัฐบาลที่เป็นทางการ ซึ่งทั้งหมดนี้ทำให้เกิดความไม่พอใจอย่างใหญ่หลวงระหว่างประเทศและการต่อต้านอย่างตรงไปตรงมาจากสหภาพยุโรป
ในวิกฤตการณ์ที่เกิดขึ้น พรรคประชาชนที่สนับสนุนเอกภาพทำให้รัฐบาลไม่พอใจกับการฟื้นตัวของ DPS ต่อมาเกิดการทะเลาะวิวาทกันภายในระหว่าง DPS CG กับฝ่ายหนึ่งกับLSCGในอีกฝั่งหนึ่งก็ออกมาเพื่อเติมเต็มอาชีพที่ว่างของ NS CG ในรัฐบาล NS ได้เข้าร่วมกับกลุ่มโปรยูโกสลาเวียที่จัดตั้งขึ้นใหม่เพื่อยูโกสลาเวียแห่งPredrag Bulatovićของ SNP ที่ปฏิรูปซึ่งอิงจากการตอบโต้อุดมการณ์อิสระที่เพิ่งค้นพบของพันธมิตรนี้ โดยเน้นถึงความจำเป็นในการรักษารัฐร่วมกับเซอร์เบีย นอกจากนี้ LSCG ยังถอนตัวออกจากรัฐบาลด้วยข้อกล่าวหาว่า DPS ไม่จริงใจในการตัดสินใจให้มอนเตเนโกรเป็นอิสระและกำลังหยุดชะงัก DPS-SDP ตะโพกของพันธมิตรที่ครั้งหนึ่งเคยสูญเสียการควบคุมเหนือรัฐบาล มีกำหนดการเลือกตั้งใหม่ในปี 2544
การเลือกตั้งปี 2544
การเลือกตั้งรัฐสภามอนเตเนโกรเมื่อปี 2544เป็น "ชัยชนะเป็นของมอนเตเนโกร" (ประกอบด้วยซากตะโพกของกลุ่มพันธมิตรที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นใหญ่; พรรคประชาธิปัตย์แห่งสังคมนิยมและ SDP ซึ่งเป็นหุ้นส่วนเพียงผู้เดียว) พันธมิตรแพ้เสียงข้างมากในรัฐสภา โดยชนะเพียง 36 จาก 77 ที่นั่ง (30 สำหรับ DPS และ 6 สำหรับ SDP) ตรงกันข้ามกับความคาดหวังของทุกคน พันธมิตรเสรีนิยมซึ่งเคยต่อต้านซึ่งตอนนี้เคยเป็นพันธมิตรมาก่อนได้สนับสนุนให้จัดตั้งรัฐบาลส่วนน้อยภายใต้การปกครองของฟิลิป วูยาโนวิช แต่การจัดแนว LSCG อย่างใกล้ชิดกับกลุ่ม Together for Yugoslavia ทำให้ห่างไกลจากกลุ่มพันธมิตรส่วนน้อย รัฐบาลได้ลงนามในข้อตกลงเบลเกรดในปี 2545 โดยที่สหพันธ์สาธารณรัฐยูโกสลาเวียได้เปลี่ยนเป็นสหภาพแห่งรัฐเซอร์เบียและมอนเตเนโกร และสาธารณรัฐมอนเตเนโกรรวมกันเป็นโครงสร้างทางการเมืองอีกครั้งกับสาธารณรัฐน้องสาวที่ยิ่งใหญ่ ตามข้อตกลงรองประธาน DPS Svetozar Marovićกลายเป็นประเทศแรกของประธานาธิบดี พันธมิตรเสรีนิยมอิสระที่ผิดหวังถอนการสนับสนุนและทำให้รัฐบาลของวูจาโนวิชล้มเหลว การเลือกตั้งใหม่ถูกกำหนดไว้สำหรับปี 2545
การเลือกตั้งปี 2545
ในฐานะ "รายชื่อสำหรับมอนเตเนโกรยุโรป" (ประกอบด้วยพรรคประชาธิปัตย์ของสังคมนิยมมอนเตเนโกร , พรรคสังคมประชาธิปไตยแห่งมอนเตเนโกร , พรรคการเมืองของมอนเตเนโกร , พรรคเสรีประชาธิปไตยและคองคอร์ดประชาชนมอนเตเนโกร ) พรรคนี้ชนะการเลือกตั้งรัฐสภามอนเตเนโกรในปี 2545 โดยได้รับคะแนน 39 จำนวน 75 ที่นั่งในรัฐสภาแห่งสาธารณรัฐมอนเตเนโกร DPS CG ได้รับ 31 ที่นั่ง, SDP CG 7 และ GP 1 NSCG ไม่ได้รับที่นั่งตามที่สัญญาไว้ แต่เข้ามาในภายหลังในปี 2546 ได้รับการเลือกตั้งรัฐสภาของเซอร์เบียและมอนเตเนโกรโดยมีหนึ่งที่นั่งเป็นค่าตอบแทน LDP เนื่องจากส่วนแบ่งไม่เพียงพอในรัฐสภาทั้งหมด LDP จึงถูกกีดกันโดยสิ้นเชิง
การเลือกตั้งปี 2549
ในการเลือกตั้งปี 2549พันธมิตร "เพื่อยุโรปมอนเตเนโกร" ชนะด้วย 41 ที่นั่งจาก 81 ที่นั่ง 32 ที่นั่งก็ควรที่จะไป DPS และ 8 ถึง SDP [ ต้องการอ้างอิง ] ที่นั่งของฝ่ายผสมถูกแบ่ง 33 สำหรับ DPS, 7 สำหรับ SDP และ 1 สำหรับ HGI
การเลือกตั้งปี 2552
พันธมิตรเพื่อมอนเตเนโกยุโรปได้รับรางวัลส่วนใหญ่แน่นอนในการเลือกตั้ง 2009 ผลการแปลถึง 47 จาก 81 ที่นั่งในรัฐสภา จำนวนผู้มีสิทธิเลือกตั้งจากผู้ลงคะแนนที่ลงทะเบียนเกือบ 500,000 คน อยู่ที่ประมาณร้อยละ 67 [2] Milo Đukanovićดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีสมัยที่หกด้วยคะแนนเสียง 50.8% [3]
การเลือกตั้งปี 2555
ใน2012 เลือกตั้งพันธมิตรนี้จะเกิดขึ้นโดย DPS, SDP และพรรคเสรีนิยมของมอนเตเนโก ผลของการเลือกตั้งในปี 2555 เป็นชัยชนะสำหรับรัฐบาลผสมของมอนเตเนโกรยุโรปที่นำโดยดูกาโนวิช ซึ่งชนะ 39 จาก 81 ที่นั่ง Đukanovićดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีสมัยที่เจ็ดด้วยคะแนนเสียง 45.60%
2016 DPS–SDP แยก
เมื่อวันที่ 22 มกราคม 2016 ประธานาธิบดีRanko Krivokapić ของ SDP ประกาศว่า SDP จะออกจากพันธมิตรกับ DPS และจะสนับสนุนการลงคะแนนไม่ไว้วางใจรัฐบาลของ Đukanović ในวันที่ 25 มกราคม [4]ด้วยวิธีนี้ เมื่อผ่านไป 18 ปี พันธมิตรระหว่างสองฝ่ายก็สิ้นสุดลง
สมาชิกพันธมิตร
| ชื่อ | อักษรย่อ | อุดมการณ์ | หัวหน้า | สมาชิก | |
|---|---|---|---|---|---|
| พรรคประชาธิปัตย์แห่งสังคมนิยม Demokratska partija socijalista Демократска партија социјалиста |
DPS | ประชาธิปไตยในสังคม[5] Pro-Europeanism |
มิลิกา เปยาโนวิชมิโลดุคาโนวิช |
1998–2016 | |
| พรรคโซเชียลเดโมแครต Socijaldemokratska partija Социјалдемократска партија |
SDP | สังคมประชาธิปไตย Pro-Europeanism |
ŽarkoRakčević แรนโก้คริโวกาพิ |
1998–2016 | |
| พรรคเสรีนิยมแห่งมอนเตเนโกร Liberalna partija Crne Gore Либерална партија Црне Горе |
LP | ลัทธิเสรีนิยม ลัทธิ ชาตินิยมมอนเตเนโกร |
Andrija Popovićov | 2012–2016 | |
| พรรคบอสเนีย Bošnjačka stranka Бошњачка странка |
BS | ชนกลุ่มน้อยบอสเนียก สังคมอนุรักษ์นิยม |
ราเฟต ฮูโซวิช | 2552-2555 | |
| โครงการริเริ่มเกี่ยวกับพลเมืองโครเอเชีย Hrvatska građanska inicijativa Хрватска грађанска иницијатива |
HGI | ชนกลุ่มน้อยชาวโครเอเชีย อนุรักษนิยม |
มาริจา วูชิโนวิช | 2549-2555 | |
| พรรคการเมืองแห่งมอนเตเนโกร Građanska partija Crne Gore Грађанска партија Црне Горе |
GP | ลัทธิเสรีนิยม Pro-Europeanism |
คริสโต ปาวิเชวิช | 2002–2006 | |
| พรรคเดโมแครตเสรีนิยม Liberalni Demokrati Либерални демократи |
LD | ลัทธิเสรีนิยมแห่งชาติ ลัทธิ ชาตินิยมมอนเตเนโกร |
เจฟเรม บรโควิช | 2001–2006 | |
| สโลแกนของประชาชนมอนเตเนโกร Narodna สโลแกน Crne Gore Народна слога Црне Горе |
NSCG | อนุรักษนิยมเสรีนิยม Souverainism |
โนวัค คิลิบาร์ดา | 2001–2006 | |
| พรรคประชาชน Narodna stranka Народна странка |
NS | อนุรักษนิยม ประชาธิปไตย คริสเตียน |
2541-2544 | ||
ผลการเลือกตั้ง
การเลือกตั้ง ส.ส
| ปี | โหวตยอดนิยม | % ของการโหวตยอดนิยม | ที่นั่งโดยรวมได้รับรางวัล | เปลี่ยนที่นั่ง | รัฐบาล | ฝ่ายสมาชิก |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1998 | 170,080 | 48.87% |
42 / 75
|
|
รัฐบาล | DPS - SDP - NS |
| 2001 | 153,946 | 42.04% |
36 / 75
|
6 |
รัฐบาล | DPS - SDP |
| 2002 | 167,166 | 48.0% |
39 / 75
|
3 |
รัฐบาล | DPS - SDP - GP - NSCG |
| ปี 2549 | 164,737 | 48.62% |
41 / 81
|
2 |
รัฐบาล | DPS - SDP - HGI |
| 2552 | 168,290 | 51.9% |
48 / 81
|
7 |
รัฐบาล | DPS - SDP - HGI - BS |
| 2012 | 165,380 | 45.60% |
39 / 81
|
9 |
รัฐบาล | DPS - SDP - LP |
การเลือกตั้งประธานาธิบดี
| ปีเลือกตั้ง | ผู้สมัคร | ปาร์ตี้ | # | โหวตรอบแรก | % ของคะแนนโหวต | # | โหวตรอบที่ 2 | % ของคะแนนโหวต |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| พ.ศ. 2546 | ฟิลิป วูยาโนวิช | DPS | ที่ 1 | 139,574 | 64.2% | ไม่มี | — | — |
| 2008 | ฟิลิป วูยาโนวิช | DPS | ที่ 1 | 171,118 | 51.89% | ไม่มี | — | — |
| 2013 | ฟิลิป วูยาโนวิช | DPS | ที่ 1 | 161,940 | 51.21% | ไม่มี | — | — |
ดูสิ่งนี้ด้วย
อ้างอิง
- ^ ส ลอมป์, ฮันส์ (2011). ยุโรปทางการเมืองส่วนตัว: An American Companion ยุโรปการเมือง เอบีซี-คลีโอ หน้า 592. ISBN 978-0-313-39182-8. สืบค้นเมื่อ4 กรกฎาคม 2018 .
- ^ กลุ่มของ Djukanovic ชนะเสียงข้างมากในโพล snap
- ^ ไมโลĐukanovićชนะระยะหกกับ 50,8% ของคะแนน
- ^ Ako Vlada preživi, DPS smenjuje Ranka Krivokapića , dan.co.me (มกราคม 2016)
- ↑ ภาคีและการเลือกตั้งในยุโรป: ฐานข้อมูลเกี่ยวกับการเลือกตั้งรัฐสภาและพรรคการเมืองในยุโรป โดย Wolfram Nordsieck