Caloocan

Caloocan เป็นtoponymมาจากรากศัพท์ภาษาตากาล็อกlo-ok ; kalook-lookan (หรือkaloob-looban ) แปลว่า "พื้นที่ด้านในสุด" ชื่อเมืองนี้สะกดเป็นภาษาคาลูกัน

มีความชอบที่หลากหลายมากกว่าการสะกดชื่อเมืองที่ต้องการ รูปแบบและความสับสนที่เห็นได้ชัดเกี่ยวกับการสะกดเกิดขึ้นในช่วงต้นทศวรรษ 1970 เมื่อคณะกรรมการเทศบาลมีมติกำหนดให้หน่วยงานของเมืองใช้ชื่อ "Kalookan" การดำเนินการตามมติดังกล่าวถูกขัดจังหวะเมื่อประเทศอยู่ภายใต้กฎอัยการศึกในเดือนกันยายน พ.ศ. 2515 หลังจากการฟื้นฟูสภาเมืองและเทศบาลเมืองออโรราอาซิสทิโอเฮนสันได้ยื่นมติที่ 006 แก้ไขมติก่อนหน้านี้และแสวงหา เพื่อส่งเสริมความเป็นชาตินิยมของชาวฟิลิปปินส์โดยกำหนดให้ผู้อยู่อาศัยและสำนักงานและสถานประกอบการทุกแห่งในเมือง "ไม่ว่าจะเป็นภาครัฐหรือภาคเอกชน" ต้องสะกดชื่อเมืองว่า "Kalookan" ตามที่ Henson กล่าวว่า "การสะกดแบบ Filipinized" ให้สาระสำคัญและความสำคัญต่อประวัติศาสตร์ของเมืองและเธอเสริมว่าควรใช้ "ในศาลากลางศาลาบารังไกย์ตลาดสาธารณะและสถานที่อื่น ๆ เพื่อข้อมูลและคำแนะนำของทุกคนที่เกี่ยวข้อง .” อย่างไรก็ตามการเปลี่ยนแปลงการสะกดคำนี้ถูกประณามโดยชาวเมืองเจ้าของธุรกิจและเจ้าหน้าที่ อดีตสมาชิกสภานิติบัญญัติและนายกเทศมนตรี Virgilio Robles ประกาศว่าการเคลื่อนไหวดังกล่าวผิดกฎหมายเนื่องจากไม่ได้รับการอนุมัติจากรัฐสภา เขาเสริมว่าชื่อเมืองนี้สะกดว่า "Caloocan" ตามที่ปรากฏในกฎบัตรของเมือง ความโน้มเอียงทั่วไปของการสะกดคำในเมืองคือ "Caloocan" ไม่ใช่ "Kalookan" แม้จะมีข้อบัญญัติของเมืองที่มีอยู่แม้ว่าความสับสนจะนำไปสู่ตัวเลือกการสะกดที่หลากหลายของธุรกิจจำนวนมากทั่วเมือง โลโก้อย่างเป็นทางการมีชื่อเมืองที่สะกดว่า "Caloocan" และการสะกดดังกล่าวเป็นที่ชื่นชอบของชาวบารังกาและโรงเรียนของรัฐและเอกชนหลายแห่งในเมือง "Kalookan" เป็นที่ต้องการของMakati- based Directories ของ Philippines Corporation (DPC) ในขณะที่หนังสือพิมพ์และนิตยสารระดับชาติหลายฉบับและผู้จัดทำแผนที่เช่นMandaluyongซึ่งเป็นที่ชื่นชอบของสำนักพิมพ์ HYDN "Caloocan" ^{[6] [7]}

ขบวนกระสุนและกองหนุนของอาสาสมัครแคนซัสคนที่ 20 พ. อ. เฟรดเดอริคอาร์. ฟันสตันเดินทัพผ่านเมืองคาลูแคนในตอนกลางคืนหลังการสู้รบในวันที่ 10 กุมภาพันธ์

เดิม Caloocan เป็นพื้นที่ที่พบเมืองเก่าของTondoและTambobongซึ่งตั้งอยู่ริมชายฝั่ง Dagat-Dagatan ซึ่งเป็นทะเลสาบในทะเลรูปพระจันทร์เสี้ยวทางทิศตะวันตก การตั้งถิ่นฐานตามแนวชายฝั่งเรียกว่า "Aromahan" หรือ "Espina" สำหรับชาวสเปนและถูกแยกออกจากอ่าวมะนิลาโดยสันเขาแคบ ๆ จาก Tondo ไปสู่ช่องเปิดในKinabutasan ที่นำไปสู่ทะเล ^[8]

ในช่วงปลายทศวรรษ 1700 ชาวประมงของ Aromahan ได้ขยายไปยังเนินเขาทางตะวันออกของ Dagat-Dagatan เนินเขาที่เต็มไปด้วยหินนี้ถูกเรียกว่า“ Kaloogan” หมายถึง“ อาณาเขตภายใน” ซึ่งพัฒนามาจากคำภาษาตากาล็อกแบบเก่า“ loog” (พ้องกับ“ loob” หรือ“ inside”) เสียง "g" อาจเปลี่ยนไปเป็นเสียง "k" ในการออกเสียงภาษาตากาล็อก (เช่น baksak> bagak) ที่นำไปสู่ชื่อปัจจุบันของเมือง เมื่อ Aromahan ถูกผลักไสไปยังพื้นที่รอบนอกพื้นที่บนยอดเขาแห่งนี้ก็ถูกตั้งรกรากโดยผู้คนที่ถูกกดขี่จาก Tondo กลายเป็นศูนย์กลางแห่งใหม่ของชุมชนในปี 1802 ทางทิศตะวันออกเป็นดินแดนที่ปกคลุมด้วยฟันเฟืองขนาดใหญ่ ในที่สุดเรียกว่า "Kalaanan" ซึ่งหมายถึงทุ่งหญ้าราบในภาษาตากาล็อกเก่าปัจจุบันเป็นที่รู้จักกันโดยทั่วไปในชื่อ Grace Park ^[8]

Caloocan กลายเป็นเทศบาลเมื่อแยกออกจาก Tondo ในปี 2358 อาณาเขตเดิมขยายไปถึงเชิงเขาMarikina , San MateoและMontalbanไปทางทิศตะวันออก; Tinajeros , Tanzaและ Tala แม่น้ำทางทิศเหนือ; San Francisco del Monte , Sampalok , Santa Cruzและ Tondo ทางตอนใต้; และ Dagat-dagatan และ Aromahan ไปทางทิศตะวันตก ^[9]อาคารรัฐบาลท้องถิ่นตั้งอยู่ในส่วนที่มีการตั้งถิ่นฐานค่อนข้างดีเหนือ Libis Espina ในที่สุดโบสถ์ Aromahan เก่าก็ถูกทิ้งร้างและมีการสร้างโบสถ์ใหม่หันหน้าไปทางศาลากลาง ที่จะหลบหนีเจ้าหน้าที่ของสเปนจำนวนมากจากพื้นที่ที่ถูกทิ้งร้างเมืองที่เหมาะสมและหาที่หลบภัยในทุ่งหญ้าของBalintawakและ Pugad-Lawin ซึ่งในคนต่อสู้เจ้าของบ้านของ Hacienda de Maysilo เพื่อสิทธิบกซึ่งต่อไปเป็นเวลาเกือบร้อยปี . ^{[9] [8]}

เมืองนี้มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์เนื่องจากเป็นศูนย์กลางของกิจกรรมของKatipunanซึ่งเป็นสมาคมต่อต้านการก่อการร้ายที่เปิดตัวการปฏิวัติฟิลิปปินส์ในช่วงที่สเปนยึดครองฟิลิปปินส์ ในบ้านหลังหนึ่งใน Caloocan การประชุมลับจัดขึ้นโดยAndrés Bonifacioและคนของเขาและอยู่ในขอบเขตของเมืองที่มีการเผชิญหน้ากันครั้งแรกระหว่าง Katipunan และชาวสเปน การปฏิวัติปะทุขึ้นหลังจาก“ Cry of Balintawak”นำโดย Andres Bonifacio ต่อต้านผู้กดขี่เมื่อวันที่ 30 สิงหาคม พ.ศ. 2439

ในปีพ. ศ. 2442 ชาว Caloocan แสดงการต่อต้านที่จะตกลงกับชาวอเมริกันซึ่งมุ่งมั่นที่จะขยายอำนาจสูงสุดของตนไปทั่วประเทศ คนของคาโลต่อสู้ผู้รุกรานใหม่วันที่ 23 กุมภาพันธ์ 1899 แต่ชัยชนะหลุดทหารท้องถิ่นในข้ออ้างของอันโตนิโอลูน่าแตกแยกกับAguinaldo ของเซฟ ^[9]เมืองแล้วเห็นการต่อสู้หนักในสงครามฟิลิปปินส์อเมริกันในการต่อสู้ของคาโลและการต่อสู้ของสองคาโล

ในปี 1901 ระหว่างการก่อตัวของจังหวัด Rizal Caloocan ถูกรวมอยู่ในเมทริกซ์ โนวากลายเป็นส่วนหนึ่งของคาโลตามพระราชบัญญัติ 942 ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติ 984 และพระราชบัญญัติ 1008 ของสำนักงานคณะกรรมการกำกับฟิลิปปินส์ซึ่งถูกย้ายในปี 1949 สำหรับการก่อตัวของเกซอนซิตี

ในปีพ. ศ. 2504 หลังจากที่ Republic Act No. 3278 ได้รับการอนุมัติจากรัฐสภาของฟิลิปปินส์และได้ดำเนินการตามกฎหมาย Caloocan ได้รับแต่งตั้งให้เป็นเมืองอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 16 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2505 ^[9]

Caloocan ยังคงเป็นเมืองของจังหวัดRizalจนถึงวันที่ 7 พฤศจิกายน 2518 เมื่อมันกลายเป็นส่วนหนึ่งของ National Capital Region หรือMetro Manilaโดยอาศัยอำนาจตามพระราชกฤษฎีกาของประธานาธิบดีฉบับที่ 824 ^[10]

ในปี 2020 เมืองและทั้งเมืองหลวงมะนิลาวางอยู่ใต้ชุมชนกักกันสำหรับหนึ่งเดือนเริ่มต้นที่ 15 มีนาคมเนื่องจากการ2020 โรคระบาด

การเปลี่ยนแปลงอาณาเขต

การเปลี่ยนแปลงดินแดนของ Caloocan สีเขียว: ขอบเขตดินแดนที่มีอยู่ สีน้ำเงิน: แยกออกโดย Commonwealth Act 502 (1939) สีเหลือง: แยกออกโดย Republic Act 392 (1949)

ครั้งหนึ่ง Caloocan ครอบคลุมพื้นที่ที่ใหญ่กว่าและต่อเนื่องกันมาก เขตBalintawak , La LomaและNovalichesเคยเป็นส่วนหนึ่งของ Caloocan Balintawak เป็นย่านประวัติศาสตร์เนื่องจากเป็นที่ตั้งดั้งเดิมของ "Cry of Pugad Lawin" (Unang Sigaw sa Balintawak) ในสถานที่ที่เรียกว่า "Kang-kong" ใกล้บ้านของ Tandang Sora โนวาเป็นภาคขยายที่มีเนินเขาบางอย่างที่ทำหน้าที่เป็นสถานที่และ hideouts ประชุมAndrésไอเรสและแนน

ในช่วงทศวรรษที่ 1920 มีการรวมเทศบาลหลายแห่ง Caloocan ได้ผนวกเมือง Novaliches ที่อยู่ใกล้เคียงตามที่ระบุไว้ในพระราชบัญญัติ 942 ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดย Acts 984 และ 1008 ของคณะกรรมาธิการฟิลิปปินส์ทำให้มีพื้นที่ทั้งหมดประมาณ 15,000 เฮกตาร์ ^[9]เมื่อ Commonwealth Act 502 สร้างQuezon Cityในปี 1939 Caloocan ได้ยกพื้นที่ 1,500 เฮกตาร์จาก barrios หรือ sitios ของBalintawák, Balingasa, Kaingin, Kangkong, La Loma, Malamig, Matalahib, Masambong, Galas, San Isidro, San José, กระท้อนและทาทาลอน แทนที่จะเป็นปฏิปักษ์โอนที่อาศัยอยู่ใน Caloocan เต็มใจให้ที่ดินในความเชื่อว่ามันจะได้รับประโยชน์ของประเทศใหม่เมืองหลวง ^[11]

อย่างไรก็ตามในปีพ. ศ. 2492 สภาคองเกรสได้ผ่านพระราชบัญญัติสาธารณรัฐฉบับที่ 392 ซึ่งกำหนดเขตแดน Caloocan-Quezon City ขึ้นใหม่ ^[12] Barrios of Baesa, Talipapâ, San Bartolomé, Pasong Tamó, Novaliches, Banlat, Kabuyao, Pugad Lawin, Bagbag, Pasong Putik ซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นของ Novaliches และมีพื้นที่ประมาณ 8,100 เฮกตาร์ถูกตัดออกจาก Caloocan ส่วนที่เหลือของ Novaliches ปัจจุบันเรียกว่า North Caloocan Caloocan แบ่งออกเป็นสองส่วนคือส่วนทางใต้ที่มีความเป็นเมืองมากขึ้นและส่วนทางตอนเหนือที่กลายเป็นชานเมือง - ชนบท

Caloocan แบ่งออกเป็นสองพื้นที่ที่ไม่ติดกันโดยมีพื้นที่รวมกัน 53.334 ตารางกิโลเมตร ทางตอนใต้ของคาโลมีพื้นที่ 13.625 ตารางกิโลเมตรเป็นชายแดนใต้โดยมะนิลาในทางทิศตะวันออกโดยเกซอนซิตีและในทิศตะวันตกเฉียงเหนือทิศตะวันตกเฉียงเหนือโดยMalabon , ตัสและเอลลา ทางตอนเหนือของคาโลมีพื้นที่ 39.709 ตารางกิโลเมตรหุ้นชายแดนทางทิศใต้ตะวันออกเฉียงใต้โดยเกซอนซิตีในทิศตะวันตกเฉียงใต้โดยเอลลาและในทิศตะวันตกเฉียงเหนือโดยMarilao , MeycauayanและSan Jose del Monteในจังหวัดของคัน ^[9]

ภูมิประเทศ

แผนที่ระดับความสูงทางใต้ของ Caloocan

South Caloocan ซึ่งพบสถานประกอบการเชิงพาณิชย์และอุตสาหกรรมส่วนใหญ่ตั้งอยู่บนพื้นที่ราบและเข้าถึงได้ง่ายโดยมีความลาดชันตั้งแต่ 0-3% ภูมิประเทศค่อยๆเปลี่ยนไปเป็นลาดเอียงพอประมาณไปจนถึงการกลิ้งไปตามทางด่วน North Luzonโดยมีความลาดชันตั้งแต่ 3-18% จุดสูงสุดที่ 35.00 เมตรจากระดับน้ำทะเลสามารถพบได้ในบริเวณนี้ในขณะที่จุดต่ำสุดอยู่ทางตอนใต้ของดากัต - ดากาตันที่ประมาณ 0.993 เมตรเหนือระดับน้ำทะเลปานกลาง ^[13]

ทิศตะวันตกเฉียงเหนือของ Caloocan มีลักษณะที่มีลักษณะภูมิประเทศที่เป็นลูกคลื่นเบา ๆ ถึงสูงชันไปจนถึงแนวราบโดยมีความลาดชันตั้งแต่ 3-18% โดยส่วนใหญ่จะเห็นทางตอนเหนือและตอนกลางค่อยๆเปลี่ยนเป็นแนวราบลงไปทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของแนวเขต การเข้าถึงถนนสายหลักการแบ่งเขตอุตสาหกรรมและที่อยู่อาศัยหลายแห่งได้รับการพัฒนาในที่ดินระดับใกล้นี้ ^[13]

ธรณีวิทยา

การก่อตัวทางธรณีวิทยาของ Caloocan ทั้งสองส่วนนั้นแตกต่างกันไปตามประเภทและลักษณะ และมีการจัดเฉพาะเป็นสี่alluvium , ปอยและตะกอน tuffaceous, pyroclastic ไหลเงินฝากและกลุ่ม บริษัท การก่อตัวทางซีกตะวันออกของเมโทรโพลิแทนมะนิลาที่ทอดตัวไปจนถึงแนวชายฝั่งของอ่าวมะนิลาและรวมถึงพื้นที่ส่วนใหญ่ของกาลูกันใต้คือแอลลูเวียมควอเทอร์นารีซึ่งประกอบด้วยตะกอนที่สะสมในกระแสน้ำที่ไม่รวมตัวกันซึ่งรวมถึงทรายตะกอนดินเหนียวหรือกรวด ^[13]

ทางตะวันออกของ South Caloocan สามารถติดตามพื้นที่ขนาดใหญ่ที่ประกอบด้วยปอยและตะกอนที่มีลักษณะเป็นก้อนกระจายไปทางด้านตะวันออกทั้งหมดของ Metropolitan Manila การไหลของ Pyroclasticหรือหินอัคนีที่เกิดจากการหลอมเหลวของการไหลของเถ้ายังมีอยู่ในขอบด้านเหนือของ Caloocan ตอนใต้และในพื้นที่ส่วนใหญ่ของ North Caloocan บนพรมแดนทางตะวันออกเฉียงเหนือของ North Caloocan มีการติดตามกลุ่มก้อนหินข้าม Tala Estate และขยายไปถึงจังหวัด Bulacan และลุ่มน้ำ La Mesa ^[13]

ดินที่พบในทั้งสองพื้นที่ของ Caloocan ส่วนใหญ่ตกอยู่ภายใต้ชุด Novaliches ครอบคลุม 96% ของพื้นที่ทั้งหมดของเมือง ชุดโนวาลิเชสประกอบด้วยดินสีน้ำตาลแดงมีความเปราะบางสม่ำเสมอและมีโครงสร้างเป็นเม็ดเล็ก ๆ คอนกรีตทรงกลมมีอยู่ในดินดานและด้านล่างเป็นวัสดุ tuffaceous ที่มีระดับการแตกตัวและการผุกร่อนที่แตกต่างกัน วัสดุ Tuffaceous สัมผัสได้จากการกัดเซาะอย่างกว้างขวางในบางแห่ง ^[13]

ท่อระบายน้ำที่พื้นผิว

Caloocan มีน่านน้ำผิวดินที่มีเส้นทางธรรมชาติ (ลำห้วยและแม่น้ำ) หรือสร้างขึ้นเพื่อใช้เป็นท่อระบายน้ำเพื่อขจัดน้ำส่วนเกินออกจากพื้นผิวดิน South Caloocan มีคลองระบายน้ำแบบเปิดความยาวประมาณ 5.0 กม. ซึ่งทำหน้าที่ส่วนใหญ่ในพื้นที่ถมทะเลซึ่งประกอบด้วยหมู่บ้าน Kaunlaran (โครงการพัฒนา Dagat-Dagatan) และน้ำผิวดินธรรมชาติความยาวเกือบ 11.3 กม. ไหลผ่านระบบแม่น้ำธรรมชาติที่แตกต่างกัน ซึ่งรวมถึงแม่น้ำ Tinajeros-Tullahanตามแนวพรมแดน Caloocan-Valenzuela; Maligaya Creek ภายในสุสาน La Lomaและข้ามRizal Avenue Extension ; Casili Creek ซึ่งสิ้นสุดใน Estero de Maypajo และลำห้วย Cantarilla / Panaca ตามแนวพรมแดน Caloocan-Malabon ใน North Caloocan น้ำผิวดินทั้งหมดประกอบด้วยลำธารธรรมชาติที่ยาวที่สุดคือแม่น้ำ Meycauayan-Marilao แบ่งเขต Caloocan และ Bulacan อื่น ๆ ได้แก่ แม่น้ำ Bagong Silang, Tala, Camarin, Pasong Malapad และ Bagumbong Creeks ที่ข้ามเขตการปกครองหลายแห่งเป็นระยะทาง 52.7 กม. ภายในเขตแดนของเมือง ^[13]

สภาพภูมิอากาศ

ในปี 2015 เมืองนี้มีประชากร 1,583,978 คนซึ่งทำให้เป็นเมืองที่ใหญ่เป็นอันดับสี่ในฟิลิปปินส์ ^[3]ภายใต้การสำรวจสำมะโนประชากรปีเดียวกัน Caloocan South (Barangays 1 ถึง 164) มีประชากร 585,091 คนและ Caloocan North (Barangays 165 ถึง 188) มีประชากร 998,887 คน หากทั้งสองเขตได้รับการปฏิบัติเหมือนเป็นเมืองที่แยกจากกันพวกเขาจะยังคงเป็นหนึ่งในเมืองที่ใหญ่ที่สุดในประเทศสำหรับปีการสำรวจสำมะโนประชากรปี 2015 ซึ่งอยู่ในอันดับที่ 4 และ 17 ที่มีประชากรมากที่สุด

ความหนาแน่นของประชากรของ Caloocan (28,387 คนต่อตารางกิโลเมตร) เกินกว่าความหนาแน่นของประชากร NCR ^[18]

จาก 238 เขตนิติบัญญัติของประเทศ (LDs) LD แรกของ Caloocan มีขนาดใหญ่ที่สุดในแง่ของขนาดประชากรโดยมีประชากร 1.19 ล้านคน ^[19]

ประชาชนส่วนใหญ่พูดได้ทั้งฟิลิปปินส์และภาษาอังกฤษกับตัวเลขมากพูดอื่น ๆภาษาและ

เช่นเดียวกับสถานที่อื่น ๆ ในประเทศคริสต์ศาสนานิกายโรมันคาทอลิกเป็นศาสนาที่โดดเด่น มีIglesia ni Cristoและคริสตจักรโปรเตสแตนต์อื่น ๆเช่น Church of God Caloocan ตั้งอยู่ที่ Baesa, Caloocan

ย่านถนนสาย 10 ของ Caloocan เป็นที่รู้จักกันดีในกลุ่มผู้ค้ารถจักรยานยนต์และตัวแทนจำหน่ายอะไหล่รถจักรยานยนต์ ถนนสายหลักและมีชื่อเสียง ได้แก่ ถนน P. Zamora และถนน A.Mabini

ธนาคารหลายแห่งมีสาขาในเมืองเช่นBanco de Oro , East West Bank , MetroBank , Maybank , Chinabank , Bank of the Philippine Islands , Our Lady of Grace Credit Cooperative เป็นต้น

เมืองนี้ยังมีห้างสรรพสินค้าและซูเปอร์มาร์เก็ตแบบสแตนด์อะโลนและไฮเปอร์มาร์เก็ตหลายแห่งรวมถึง Ever Gotesco Grand Central (และ SM City Grand Central ในอนาคต), Puregold Maypajo, Monumento และ Caloocan, Victory Central Mall, Puregold Monumento, Araneta Square, Uniwide Warehouse Club Monumento, SM Hypermarket Monumento และSM Center Sangandaanซึ่งอยู่ในพื้นที่ Monumento ทางตอนใต้ ทางตอนเหนือมีห้างสรรพสินค้าสองแห่งที่ให้บริการแก่ผู้อยู่อาศัยใน Bagong Silang และ Camarin ได้แก่ Zabarte Town Center, Holiday Island Mall และ Metroplaza Mall ตลาด Savemore มีสามสาขาซึ่งตั้งอยู่ที่ Kiko Camarin ใน Barangay 178 (Kiko Camarin), Zabarte ภายใน Zabarte Town Center, Kaybiga และ Primark Deparo Puregold Price Club ยังเปิดสาขาสามแห่งใน North Caloocan ซึ่งตั้งอยู่ใน Zabarte, Bagong Silang และ Deparo ในปีพ. ศ. 2560 Primark Town Center Deparo เริ่มให้บริการชาวเมือง Deparo และ Barangays ใกล้เคียงของ Bagumbong และ Llano

Manila North Tollways Corporation (ผู้ถือสัมปทานทางด่วน North Luzon ) มีสำนักงานใหญ่อยู่ที่ Caloocan ทางด่วนลูซอนเหนือผ่านเซกเมนต์ 10.1 ยังลัดเลาะผ่าน Caloocan จากทางขวาของทางรถไฟแห่งชาติฟิลิปปินส์

บารังไกส์

Barangays of South Caloocan ที่มีชื่อพื้นที่ที่สอดคล้องกัน

Barangays of North Caloocan ที่มีชื่อพื้นที่ที่สอดคล้องกัน

คาโลได้ 188 เกส์แบ่งออกเป็น 2 เขตนิติบัญญัติแบ่งตามถนนแซมซั่นและซุ เขต 1 ประกอบด้วย 70 บารังกาซึ่งรวมถึงบารังไกย์ 1–4, 77-85 และ 132–188 ในขณะที่เขต 2 ประกอบด้วยบารังไกย์ 118 บารังซึ่งรวมบารังเกย์ 5 ถึง 76 และ 86 ถึง 131 ^[9]เมืองนี้ใช้ a ระบบไฮบริดสำหรับ Barangays แบ่งเมืองออกเป็น 16 โซน ในบรรดาเมืองต่างๆในเมโทรมะนิลามีเพียงมะนิลาปาไซและ Caloocan เท่านั้นที่ใช้ระบบโซนที่เรียกว่า โซนคือกลุ่มบารังกาในเขตหนึ่ง แม้ว่าเขตจะถือว่าเป็นหน่วยงานย่อยในหน่วยการปกครองท้องถิ่น แต่ประชาชนไม่ได้เลือกผู้นำของเขตในการเลือกตั้งที่ได้รับความนิยมเช่นเดียวกับการเลือกตั้งแบบบารังไกหรือการเลือกตั้งท้องถิ่นตามปกติเนื่องจากระบบเป็นเพียงเพื่อวัตถุประสงค์ทางสถิติ นอกจากนี้บารังกาทั้งหมดยังมีหมายเลขที่ตรงกัน แต่มีเพียงไม่กี่แห่งซึ่งส่วนใหญ่อยู่ทางตอนเหนือเท่านั้นที่มีชื่อที่ตรงกัน อย่างไรก็ตามชื่อของ Barrios และเขตต่างๆไม่จำเป็นต้องตรงกับขอบเขตของบารังไกย์ Barangays ทางตอนใต้ของ Caloocan มีขนาดเล็กกว่าเมื่อเทียบกับคู่ทางตอนเหนือ

ในปี 1989 Republic Act 6714 เรียกร้องให้ลด 70 Barangays ซึ่งเป็นเขตการปกครองแรกของ Caloocan ให้เหลือเพียงสามสิบ (30) Barangays ในขณะที่ 118 Barangays ซึ่งประกอบไปด้วยเขตรัฐสภาที่สองของ Caloocan จะลดลงเหลือสามสิบ (30) Barangays สันนิษฐานว่าพ่ายแพ้ต่อการกระทำที่ตามมา ^[20]

Barangay Bagong Silang (176) เป็นบารังไกย์ที่มีประชากรมากที่สุดในประเทศโดยมีประชากร 246,515 คนหรือ 16% ของประชากรทั้งหมดของ Caloocan ^[3]นี่เป็นเพราะการหลั่งไหลเข้ามาอย่างต่อเนื่องของครอบครัวผู้ตั้งถิ่นฐานอย่างไม่เป็นทางการผ่านโครงการย้ายถิ่นฐานตั้งแต่ทศวรรษ 1970 เป็นผลให้มีการเรียกร้องจากผู้อยู่อาศัยให้แบ่งเขตบากองซิลังออกเป็นบารังกาทั้งหมด 7 แห่ง^{[21] [22]}

ในปีพ. ศ. 2500 ไซต์ของ Bagbaguin ถูกแยกออกจาก barrio of Kaybiga และได้รับการดัดแปลงให้เป็น barrio ที่แตกต่างกันซึ่งเรียกว่า barrio Bagbaguin ^[23]

รายชื่อนายกเทศมนตรีและรองนายกเทศมนตรี

การขนส่ง

Balintawak โทร Barrier ของ เกาะลูซอนทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ

ทางเหนือสุดของ EDSAใน Caloocan

สาย 1มีสองสถานีในเมือง ได้แก่อนุสาวรีย์และ5th Avenue รถไฟลัดเลาะซัลอเวนิวขยายและเข้าสู่เมืองมะนิลาและเซย์เช่นเดียวกับเกซอนซิตี สามารถเดินทางโดยใช้เวลาประมาณ 30 นาที รถไฟแห่งชาติฟิลิปปินส์นอกจากนี้ยังมีสายกับขั้วที่ถนนแซมซั่นและผ่านCaloocan สถานีรถไฟ , 10 ถนนสถานีรถไฟและ5th Avenue สถานีรถไฟ ปัจจุบันภายใต้การก่อสร้างLRT สาย 7ยังได้เสนอสองสถานีตั้งอยู่ที่ทางตอนเหนือของคาโลที่จะผ่านที่ศักดิ์สิทธิ์และTala

เมืองนี้มีเครือข่ายถนนที่กว้างขวางเส้นที่โดดเด่นที่สุดคือEpifanio de los Santos Avenueซึ่งเริ่มต้นในพื้นที่ Monumento Quirino Highwayซึ่งเชื่อมต่อระหว่าง Quezon City และ Bulacan ทางทิศตะวันออกลัดเลาะไปทางตอนเหนือของ Caloocan ทิศตะวันตกเฉียงเหนือของเกาะลูซอนทางด่วนของการดำเนินงานและศูนย์ซ่อมบำรุงและมอเตอร์เวย์ของ Balintawak โทร Barrier อยู่ในคาโล ส่วนขยายในNLEX Harbour Linkที่เชื่อมต่อไปยังNavotasและPort of Manilaยังข้ามผ่าน Caloocan โครงการ NLEX Connector ที่จะเชื่อมต่อ Harbour Link กับเมืองมะนิลาและSkywayกำลังอยู่ในระหว่างการก่อสร้าง เหนือสุดของสกายเวย์ซึ่งเชื่อมต่อทางทิศเหนือและทิศใต้ของเกาะลูซอนทางด่วนยังพบอยู่ใกล้กับ NLEX ของ Balintawak พลาซ่าโทรที่มีการเชื่อมต่อไปได้ที่จะเป็นถนนในอนาคตโทรนำไปสู่การใหม่ท่าอากาศยานนานาชาติกรุงมะนิลา

รถเมล์สายชัยชนะ Linerบริษัท มีสำนักงานใหญ่และสถานีพร้อมในซัลอเวนิวขยายใกล้สถานีอนุสาวรีย์

จุดสังเกต

โบสถ์ เซนต์แพนคราเทียสในสุสานลาโลมา

วัดไทยโตเต๋า

สถานที่สำคัญที่มีชื่อเสียงที่สุดของเมืองคืออนุสาวรีย์ของAndrés Bonifacio นักปฏิวัติ ซึ่งตั้งอยู่บนวงเวียนที่ EDSA, MacArthur Highway, Samson Road และ Rizal Avenue Extension ตัดกัน ความทรงจำที่ถูกสร้างขึ้นในปี 1933 และประกอบด้วยอนุสาวรีย์ด้วยรูปปั้นโดยศิลปินแห่งชาติกิโน่ อนุสาวรีย์นี้นับเป็นการต่อสู้ครั้งแรกของการปฏิวัติฟิลิปปินส์เมื่อวันที่ 3 สิงหาคม พ.ศ. 2439 การบูรณะล่าสุดได้รับการบูรณะในบริเวณรอบ ๆ ของอนุสาวรีย์รวมถึงวงเวียนโบนิฟาซิโอซึ่งเคยเป็นที่ตั้งและแนว EDSA ของ Caloocan ซึ่งอยู่ห่างออกไป 100 เมตร จุดสังเกต พื้นที่ทั้งหมดเรียกว่า 'Monumento'

ศาลาว่าการทางทิศใต้ตั้งอยู่ในล็อตสี่เหลี่ยมล้อมรอบด้วยถนนที่ 8 และ 9 และถนนที่ 8 และ 9 ทางตอนใต้ของเมือง ศาลาว่าการเมืองเก่าทางทิศใต้แห่งที่สองในปัจจุบันตั้งอยู่ที่ถนน A.Mabini ตรงข้ามกับSan Roque Parish Cathedralซึ่งเป็นโบสถ์ประจำตำบลแห่งแรกใน Caloocan ซึ่งมีการประชุมของ Katipunan ^[29]นอกจากนี้ยังมีศาลาว่าการเมืองเหนือที่ให้บริการทางตอนเหนือของเมือง สำนักงานเขตของเมืองของBureau of Internal Revenueอยู่ใน EDSA

สถานที่อื่น ๆ ที่มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์ที่ระบุโดยรัฐบาลของเมืองรวมถึงอีกมากมายในถนน P. Zamora ที่ซึ่งภรรยาของผู้นำ Katipunan Andres Bonifacio เคยอาศัยอยู่ บ้านมรดกของ Gertrudes Sevilla เจ้าของซึ่งเป็นหลานชายของ Gregoria De Jesus; ^{[30] [29]}คริสตจักร Santa Quiteria ใน Baesa; และ Our Lady of Grace Parish ใน 11th Avenue; สุสานลาโลมา]] สุสานที่เก่าแก่ที่สุดในมะนิลา; และวัดไทยโตเต๋าบนถนนสาย 6

สถานีตำรวจเมืองคาโลอยู่ภายใต้การตำรวจอำเภอทางตอนเหนือของหน่วยงานการปกครองแห่งชาติสำนักงานตำรวจเขตนครหลวงของตำรวจแห่งชาติฟิลิปปินส์

กองกำลังตำรวจเมือง Caloocan ทั้งหมดเพิ่งถูกไล่ออกหลังจากก่ออาชญากรรมหลายครั้งรวมถึงการฆ่าและการปล้นโดยสมาชิกของหน่วยงาน แต่แทนที่จะไล่เจ้าหน้าที่ตำรวจหลงผิดที่พวกเขากำหนดจะได้รับการฝึกอบรมโดย PNP หัวหน้าอดีตวุฒิสมาชิกและตอนนี้โรนัลด์ Dela Rosa

มหาวิทยาลัยของรัฐแห่งหนึ่งของเมืองคือUniversity of Caloocan City (เดิมชื่อ Caloocan City Community College ในปี 1971 และ Caloocan City Polytechnic College ในปี 1975) สถาบันการศึกษาอื่น ๆ ที่เปิดสอนการศึกษาระดับอุดมศึกษา ได้แก่University of the East Caloocan , Manila Central University , La Consolacion College-Caloocan และLa Consolacion College-Novalichesเป็นต้น

นอกจากนี้ยังมีโรงเรียนของรัฐและเอกชนหลายแห่งที่รองรับ K12 เช่น:

• โรงเรียนมัธยมวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งชาติ Caloocan ( โรงเรียนมัธยมวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งแรกของ North Caloocan นักเรียนจะได้รับการยอมรับหากผ่านการสอบแข่งขัน)
• โรงเรียนมัธยมวิทยาศาสตร์เมือง Caloocan
• โรงเรียนมัธยมธุรกิจเมือง Caloocan
• โรงเรียนมัธยม Caloocan
• โรงเรียนมัธยมอัมพาโร
• โรงเรียนมัธยม Maria Clara
• นอเทรอดามแห่งมหานครมะนิลา
• วิทยาลัยวัฒนธรรมฟิลิปปินส์ (ภาคผนวก)
• ศูนย์มอนเตสซอรี่ทารกศักดิ์สิทธิ์
• โรงเรียน Northern Rizal Yorklin
• สถาบันเซนต์แมรีแห่งเมือง Caloocan
• โรงเรียนมัธยมบากัมบง
• โรงเรียนมัธยม Antonio Luna (เดิมชื่อ Bagumbong High School-Annex)
• โรงเรียนมัธยมคามาริน
• โรงเรียนมัธยมตะละ
• โรงเรียนมัธยม Manuel Luis Quezon
• โรงเรียนมัธยม Sampaguita
• โรงเรียนมัธยม Cielito Zamora
• โรงเรียนมัธยมบากองซิลัง
• National Housing Corporation High School (NHC HS)
• Genesis Christian Academy of Caloocan
• โรงเรียนมัธยมกัลยาณชาติ
• โรงเรียนมัธยม Deparo
• Escuela de Sophia จาก Caloocan, Inc.
• มูลนิธิ Escuela San Gabriel de Arcangel, Inc.
• Colegio de San Gabriel จาก Caloocan, Inc.
• โรงเรียน Guardian Angel
• โรงเรียนมัธยม Antonio Uy Tan
• โรงเรียนเซนต์เบเนดิกต์แห่งโนวาลิเชส
• โรงเรียนเซนต์ดอมินิกซาวีโอแห่งเมือง Caloocan
• โรงเรียนเซนต์แอนดรู MHANLE Inc.
• วิทยาลัย Immaculada Concepcion
• วิทยาลัยคอมพิวเตอร์ซิสเต็มส์พลัส
• โรงเรียนเซนต์คาเบรียล
• สถาบันคอมพิวเตอร์ศึกษาแห่งเอเชีย - Caloocan
• วิทยาลัยเซนต์แคลร์แห่ง Caloocan
• โรงเรียน Mystical Rose แห่ง Caloocan, Inc.
• โรงเรียน Holy Angel แห่ง Caloocan, Inc.
• เซนต์แอกเนส Academy of Caloocan, Inc.
• โรงเรียนเซนต์เทเรซีแห่งโรส
• Young Achievers School of Caloocan
• วิทยาลัยเซนต์โยเซฟแห่งโนวาลิเชส
• โรงเรียนเซนต์ราฟาเอล่าแมรี่แห่ง Caloocan
• โรงเรียนคาทอลิกพระแม่แห่งลูร์ด
• Maranatha Christian Academy of Caloocan (Camarin)
• กศรินทร์ลันมัธยม
• กษรินลันประถม
• โรงเรียนประถม Grace Park
• โรงเรียนประถมศึกษา Maypajo
• โรงเรียนประถมศึกษา
• โรงเรียนประถม Libis Talisay
• โรงเรียนประถมศึกษาแก่นลารัน
• โรงเรียนประถม Lerma
• โรงเรียนประถม Pag-Asa
• โรงเรียนประถมคามาริน
• วิทยาลัย La Consolacion
  • วิทยาเขต Caloocan (ภาคใต้)
  • วิทยาเขต Novaliches (Deparo)

มีวิทยาเขตของAccess Computer College , AMA Computer College Campus สถาบันการศึกษาระดับอุดมศึกษาที่ได้รับรางวัลและศูนย์วิชาการ STI Caloocan ที่มุมถนน Samson Road ถนน Caimito ด้านหน้า UE Caloocan

ท้องถิ่น

• คาลัมบาลากูน่า
• Malabonเมโทรมะนิลา
• San Jose del Monte , Bulacan

ระหว่างประเทศ

• อินชอนเกาหลีใต้^[31]

• 

  อนุสาวรีย์ Bonifacio

• 

  San Roque Cathedral-Parishในเขต Poblacion

• 

  ศตวรรษเก่าวัดเต๋าใกล้5th Avenue สถานี

• 

  โบสถ์เซนต์แพนคราเทียสเก่าในสุสานลาโลมา

• 

  ศูนย์กีฬา Caloocan

• 

  ทิวทัศน์ของบารังไกย์ 15 และ 16 จากศาลากลางเก่า

• 

  ศาลพิจารณาคดีส่วนภูมิภาคห้องโถงแห่งความยุติธรรม

• 

  ผู้ดูแลพระแม่มารีย์แห่งพระคุณสังฆมณฑลพระแม่แห่งพระคุณสังฆมณฑลโรมันคา ธ อลิกแห่ง Kalookan

• เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ
• โปรไฟล์ Caloocan ที่ PhilAtlas.com
• รหัสภูมิศาสตร์มาตรฐานของฟิลิปปินส์
• ประวัติความเป็นมาของ Caloocan ฟิลิปปินส์
• ข้อมูลทางภูมิศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับCaloocanที่OpenStreetMap