อเล็กซานเดอร์เจ Motyl

พ่อแม่ของ Motyl อพยพมาจากเมือง Lviv ประเทศยูเครน เขาจบการศึกษาจากโรงเรียนมัธยม Regisในนิวยอร์กซิตี้ในปี พ.ศ. 2514 เขาศึกษาที่มหาวิทยาลัยโคลัมเบียสำเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรีสาขาประวัติศาสตร์ในปี พ.ศ. 2518 และปริญญาเอก รัฐศาสตร์ในปี 1984 ^[1] Motyl ได้สอนที่มหาวิทยาลัยโคลัมเบีย , Lehigh มหาวิทยาลัยและมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์และปัจจุบันเป็นศาสตราจารย์ด้านรัฐศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยรัทเกอร์-นวร์ก ^[2]

อาชีพ

Motyl เป็นผู้เขียนหนังสือวิชาการหกเล่มและบรรณาธิการหรือบรรณาธิการร่วมมากกว่าสิบห้าเล่ม ^[3] Motyl ได้เขียนอย่างกว้างขวางในสหภาพโซเวียต , ยูเครน , ปฏิวัติ , ประเทศและลัทธิชาตินิยมและจักรวรรดิ ^{[4] งาน}ทั้งหมดของเขาเป็นแนวความคิดและทฤษฎีสูงโดยพยายามที่จะปูพื้นฐานทางรัฐศาสตร์ในฐานปรัชญาที่มั่นคงในขณะเดียวกันก็สรุปว่าทฤษฎีทั้งหมดไม่สมบูรณ์และเป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ในImperial Ends (2001) เขาวางกรอบทฤษฎีสำหรับการตรวจสอบโครงสร้างของจักรวรรดิว่าเป็นโครงสร้างทางการเมือง ^[5] Motyl อธิบายโครงสร้างของจักรวรรดิสามประเภท: ต่อเนื่องไม่ต่อเนื่องและไฮบริด ^[6] Motyl ยังวางตัวในระดับที่แตกต่างกันของจักรวรรดิ: เป็นทางการไม่เป็นทางการและเป็นเจ้าโลก เขากล่าวถึงตัวอย่างของรัสเซียในหนังสือก่อนหน้านี้โพสต์ของสหภาพโซเวียตแห่งสหประชาชาติ ^[7]

Motyl ยังทำงานในฐานะกวีนักเขียนนิยายและศิลปินภาพ ^[4]คอลเลกชันของบทกวีของเขาปรากฏใน "Vanishing Points" ^[8]นวนิยายของเขา ได้แก่Whiskey Priest (2005), Who Killed Andrei Warhol (2007), Flippancy (2009), The Jew Who Was Ukrainian , My Orchidia (2012), Sweet Snow (2013), Fall River , Vovochka (2015) และArdor (2016) ^{[4] [8]}พระองค์ทรงกระทำการอ่านนิยายและบทกวีของเขาที่นิวยอร์กคอร์เนเลียสตรีทคาเฟ่และสโมสรร่มบทกวี Motyl ได้มีชายคนหนึ่งแสดงให้เห็นว่าศิลปะของเขาในนิวยอร์ก, โตรอนโตและเดลเฟีย ^[4]

ในปี 2551-2557 เขาได้ร่วมมือกับอดีตแอนดี้วอร์ฮอลซูเปอร์สตาร์อุลตร้าไวโอเล็ตในละครเรื่องAndy vs. Adolfซึ่งพยายามสำรวจความเหมือนและความแตกต่างระหว่างวอร์ฮอลและฮิตเลอร์ แม้ว่าจะมีการอ่านบทละครถึงสองครั้ง แต่งานก็ไม่เคยเกิดขึ้น Motyl ต่อมาอธิบายความสัมพันธ์การทำงานของเขากับอัลตร้าไวโอเล็ตในการเขียนเรียงความในนิตยสารขนาน 34 ^{[ ต้องการอ้างอิง ]}

ในการทบทวนนวนิยายเรื่องThe ยิวที่เป็นชาวยูเครน Michael Johnson เขียนไว้ในThe American Spectator :

Volodymyr Frauenzimmer ตัวเอกเกิดจากการข่มขืนเมื่อสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่ 2 เมื่อแม่ของเขาเป็นผู้พิทักษ์เอาชวิตซ์ชาวยูเครนที่เกลียดชังชาวยิวและพ่อของเขาเป็นอันธพาลสตาลินและชาวยิวที่เกลียดชังชาวยูเครน พวกเขาแต่งงานกัน แต่อาศัยอยู่ในห้องแยกกันและแทบไม่ได้พูดคุยกัน ... Alexander Motyl รู้สึกสนุกมากเมื่อเขาเขียนหนังสือเล่มล่าสุดของเขา The Jew Who Was Ukrainianซึ่งเป็นนวนิยายการ์ตูนที่มีรากฐานทางประวัติศาสตร์ที่จริงจังเพียงครึ่งเดียว มันจัดการได้อย่างสนุกสนานและท้าทายโดยไม่สูญเสียแรงผลักดันในการเข้าสู่ขอบเขตของวรรณกรรมไร้สาระ ^[9]

หนังสือวิชาการ

• การหันไปทางขวา: ต้นกำเนิดทางอุดมการณ์และพัฒนาการของลัทธิชาตินิยมยูเครน พ.ศ. 2462-2472 (เอกสารทางยุโรปตะวันออกหมายเลข 65; สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยโคลัมเบีย พ.ศ. 2523) ไอ 978-0-91471-058-5
• จะกบฏที่ไม่ใช่ชาวรัสเซียหรือไม่? รัฐชาติพันธุ์และเสถียรภาพในสหภาพโซเวียต (Cornell University Press, 1987) ไอ 978-0-80141-947-8
• โซเวียตวิทยา, ความมีเหตุผล, สัญชาติ: มาถึงการจับกับชาตินิยมในสหภาพโซเวียต (สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยโคลัมเบีย, 1990) ไอ 978-0-23107-326-4
• Dilemmas of Independence: ยูเครนหลังลัทธิเผด็จการ (Council on Foreign Relations Press, 1993) ไอ 978-0-87609-131-9
• Revolutions, Nations, Empires: การ จำกัด แนวความคิดและความเป็นไปได้ทางทฤษฎี , (Columbia University Press, 1999) ไอ 978-0-23111-431-8
• Imperial Ends: The Decline, Collapse, and Revival of Empires , (Columbia University Press, 2001) ไอ 978-0-23112-110-1

บรรณาธิการ

• The Holodomor Reader: แหล่งข้อมูลเกี่ยวกับความอดอยากในปี 2475-2476 ในยูเครนแก้ไขร่วมกับ Bohdan Klid (สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยอัลเบอร์ตา 2012) ไอ 978-1-89486-529-6
• การมีส่วนร่วมของรัสเซียกับตะวันตก: การเปลี่ยนแปลงและการผสมผสานในศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ดร่วมกับ Blair Ruble และ Lilia Shevtsova, (Routledge, 2005) ไอ 978-0-76561-442-1
• สารานุกรมชาตินิยม 2 เล่ม, (สำนักพิมพ์วิชาการ, 2543). ไอ 978-0-12227-230-1

• ประวัติคณะ Rutgers
• เว็บไซต์
• บล็อกของ Motyl ที่World Affairs Journal
• Alexander Motyl, "Back to Latin", New York Times , 6 กรกฎาคม 2552