การเลือกตั้งประธานาธิบดีมอนเตเนโกรปี 2008

กฎหมายว่าด้วยการเลือกตั้งประธานาธิบดีได้ผ่านเมื่อวันที่ 27 ธันวาคม พ.ศ. 2550 โดยกำหนดให้ผู้สมัครต้องรวบรวมลายเซ็น 1.5% ของผู้มีสิทธิเลือกตั้งที่ลงทะเบียนไว้เพื่อดำเนินการ ^[1]

พรรคประชาธิปัตย์สังคมนิยม

การพิจารณาคดีพรรคประชาธิปัตย์สังคมนิยมเสนอชื่อเข้าชิงประธานาธิบดีคนปัจจุบันของมอนเตเนโก, ฟิลิปวูจาโนวิก เขาได้รับการสนับสนุนจากพันธมิตรพันธมิตรของ DPS, พรรคโซเชียลเดโมแครตแห่งมอนเตเนโกรเช่นเดียวกับโครงการริเริ่มเกี่ยวกับพลเมืองโครเอเชียสหภาพประชาธิปไตยแห่งอัลเบเนีย และชุมชนประชาธิปไตยของชาวมุสลิมบอสเนียในมอนเตเนโกร

ฝ่ายค้าน

หลังจากข้อเสนอสำหรับผู้สมัครร่วมของฝ่ายค้านล้มเหลว กระแสฝ่ายค้านทั้งหมดเสนอชื่อประธานาธิบดีของตนเองเป็นผู้สมัคร

พรรคประชาชนเซิร์บ

Andrija Mandićหัวหน้าพรรคSerb People's Party (SNS) ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงในฐานะผู้สมัครร่วมของพันธมิตรทางการเมืองSerb List (SL) เขาจัดสาธิตในเมืองหลวงของประเทศของPodgoricaบน 24 กุมภาพันธ์ 2008 กับโคโซโว 's ล่าสุดประกาศฝ่ายเดียวของความเป็นอิสระ

การเคลื่อนไหวเพื่อการเปลี่ยนแปลง

เคลื่อนไหวเพื่อการเปลี่ยนแปลง (PzP) เสนอชื่อเข้าชิงผู้นำNebojša Medojevic Medojevic ยังได้รับการสนับสนุนโดยแอลเบเนียทางเลือก (AA) และForça ^[2] AA ที่กล่าวหาว่าระบอบการปกครองของ DPS ของความหวาดกลัวและการดูหมิ่นอัลบาเนียชาติพันธุ์ของมอนเตเนโก

พรรคประชาชนสังคมนิยม

สังคมนิยมคนของพรรคของมอนเตเนโก (SNP) เลือกSrđan Milicผู้นำของพรรคเป็นผู้สมัครของพวกเขา ^[3]

ฝ่ายอื่นๆ

พรรค Bosniakตัดสินใจเช่นสองฝ่ายชนกลุ่มน้อยแอลเบเนียที่จะงดเว้นจากการรับรองผู้สมัครใด ๆ คนของพรรคได้ตัดสินใจเป็นเอกฉันท์เมื่อวันที่ 3 กุมภาพันธ์ 2008 ว่าจะได้มีส่วนร่วมในการเลือกตั้ง แต่มันได้รับการสนับสนุนทั้งสองผู้สมัครฝ่ายค้านที่เป็นตัวแทนของฝ่ายของอดีตพรรคโปรเซอร์เบีย ^[4]

อิสระ

ศาสตราจารย์ Blagota Mitrić แห่งคณะนิติศาสตร์มหาวิทยาลัยมอนเตเนโกรได้ประกาศว่าเขาจะลงสมัครรับตำแหน่งประธานาธิบดี แต่เขาก็ไม่สามารถรวบรวมลายเซ็นได้มากพอที่จะเป็นผู้สมัครอย่างเป็นทางการ นี่เป็นกรณีของDragan Hajdukovićนักสิ่งแวดล้อมที่เคยเข้าร่วมการแข่งขันชิงตำแหน่งประธานาธิบดีครั้งก่อน

Vasilije Miličković ประธานสมาคมผู้ถือหุ้นส่วนน้อยของ Montenegrin Electric Enterprise ประกาศว่าเขาจะลงสมัครรับตำแหน่งประธานาธิบดีในฐานะผู้สมัครอิสระก็ต่อเมื่ออดีตประธานาธิบดีและนายกรัฐมนตรีMilo Đukanovićลงสมัครรับตำแหน่งนั้นด้วย

โพลและนักวิเคราะห์อ้างว่า Vujanović จะชนะคะแนนโหวตมากที่สุดและเผชิญหน้ากับ Medojevic ในรอบที่สองอย่างแน่นอน ^[5]เนื่องจาก Vujanovic ชนะคะแนนโหวตมากกว่า 50 เปอร์เซ็นต์ในรอบแรก จึงไม่มีความจำเป็นที่จะต้องมีการไหลบ่า

โหวตแชร์